Τότε ὅλη ἡ ἡμέρα μου, ἡ ζωή μου, ἀκόμη καὶ τὸ μέλλον μου ἀπασχολοῦνται μόνον μὲ τοὺς φόβους μου.
Δὲν ἀφήνω χῶρο γιὰ νὰ εἰσέλθῃ τὸ νέον, τὸ ὄραμα, τὸ ὄνειρο.
Ὅταν ἡ ζωή μου εἶναι βίος, βαρὺς κι ἀσήκωτος, τότε δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῷ τὸ πῶς εἶναι νὰ ζῷ ἐλεύθερος.
Ὅταν ἡ σκέψις μου περιστρέφεται γύρω ἀπὸ ὑποθετικὲς καταστάσεις, γεμάτες ἀρνητισμό, τότε δὲν ἐπιτρέπω σὲ αὐτὴν τὴν σκέψιν μου νὰ ἀνοίξῃ πανιὰ καὶ νὰ πετάξῃ πρὸς τὸ αὔριο, δίχως ἁλυσίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου