Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα βιολογικά προϊόντα είναι ανώτερα σε ότι αφορά την θρεπτική και ιαματική τους αξία από αυτά των συμβατικών καλλιεργειών.
Πλην όμως στην Ελληνική αγορά παρουσιαστήκαν από την μια ως πανάκια, ( Δια πάσα νόσο ) αλλά και από την άλλη σε κάτι αδικαιολόγητες τιμές ανεξάρτητα αν και οι πιστοποιήσεις τους ήταν ισχνές.
Γιατί το λέω αυτό;
Με το θέμα των βιολογικών προϊόντων γενικά ασχολούμαι προσωπικά εδώ και είκοσι χρόνια, όταν είχα σχεδόν και την πρώτη μου επαφή με συμβατικές καλλιέργειες ως απλώς παρατηρητής μεγάλου Ελληνικού κάμπου της βόρειας Ελλάδας.
Αρχικά βάζοντας την λογική, γρήγορα συνειδητοποίησα ότι στις συμβατικές καλλιέργειες συμπεριλαμβανομένων και των θερμοκηπίων καταργήθηκαν οι εποχές στις καλλιέργειες και έτσι είχαμε ντοματο-σαλάτα με αγγούρι στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, σπανακόπιτες με φρέσκο σπανάκι τον Αύγουστο και καρπούζια όποτε τα ζητήσουμε.
Αυτό και μόνο σε κάνει να υποπτευτείς ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.
Το δεύτερο που σου κάνει εντύπωση στις συμβατικές καλλιέργειες είναι η ταχύτητα ανάπτυξης των προϊόντων όπου βρίσκεται μακρά της φυσικής τους. Κατά έγκυρη πληροφορία που έχω περισυλλέξει, υπάρχει η δυνατότητα σε ορισμένους καλλιεργητές θερμοκηπίων να δημιουργούν αγγούρια σε μια νύκτα ενώ ένας μέσος χρόνος ανάπτυξης τους είναι οι δέκα – δεκαπέντε ημέρες περίπου. Ντομάτες ιδίου μεγέθους και ίδιας ερυθρότητας που αναπτύσσονται σε ταχύτητες ασύλληπτες.
Χωράφια ολόκληρα με αραβόσιτο που καθ’ όλη την διάρκεια της ανάπτυξης τους δεν υπάρχει στις ρίζες τους ίχνος παρασιτικών χόρτων. Σίγουρα και άλλα τόσα θα μπορούσα να αναφέρω, μα πιο σίγουρο είναι ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους φυσικούς τρόπους καλλιέργειες και αυτό χάρη στην χρήση χημικών λιπασμάτων όπου σαφέστατα έχουν πέρα της βλάβης που μπορούν να προκαλέσουν στο άνθρωπο και ένα μεγάλο κόστος στους καλλιεργητές τους.
Αμέσως μετά αναπολώντας τα παιδικά μου χρόνια στο νησί συνειδητοποιώ ότι μαζί με τις εποχές στις συμβατικές καλλιέργειες χάθηκαν και οι γεύσεις. Ναι μεν ντομάτα τον Γενάρη, αλλά με μπόλικο αλάτι, ρίγανη ή θυμάρι και καλό ελαιόλαδο ίσως να βρεις κάποια γεύση για να τα συμπεριλάβεις στο τραπέζι σου.
Θα ήταν παράληψη να μην σταθώ στο βασικό μειονέκτημα των συμβατικών καλλιεργειών που είναι τα φυτοφάρμακα. Τα λιπάσματα κοντολογίς που δεν έχουν μεγάλες διαφορές από την ζημία που έχουν προκαλέσει στην κατάχρηση τους βέβαια και τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα και φορές χωρίς αιτία.
Και ναι μεν όλα τα φάρμακα έχουν την θετική τους όψη δίνοντας λύσεις σε δεκάδες προβλήματα, όμως η κατάχρηση τους έχει δημιουργήσει δεκάδες αλλά θέτοντας την υγεία σε ένα φαύλο κύκλο του τύπου θεραπεύω αυτό, αλλά δημιουργώ εκείνο το πρόβλημα που για να το θεραπεύσω παίρνω κάτι άλλο και ου το καθεξής. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα φυτοφάρμακα συμπεριλαμβανομένων και των λιπασμάτων.
Πόσες φορές έχουμε διαβάσει έστω και στα ψιλά γράμματα των ΜΜΕ ότι στο τελωνείο κατασχέθηκαν τόνοι σε λεμόνια, μπανάνες, πατάτες γιατί περιείχαν βλαβερές για την υγεία ουσίες. Αυτό συμβαίνει ακόμα και στις Ελληνικές παραγωγές, κάτι από μια περίεργη βουλιμία καλής και μεγάλης παραγωγής, κάτι από άγνοια, πόσες φορές έχουμε μάθει ότι ο τάδε ράντισε την προηγούμενη και σήμερα περισυνέλεξε για να προμηθεύσει την αγορά ενώ η οδηγία του ειδικού επιστήμονα γεωπόνου ήταν κατηγορηματική. Ραντίζεις και μετά από δέκα μέρες παίρνεις καρπό προς βρώση.
Πέρα όλων των προαναφερομένων τέλος, έχει εργαστηριακά αποδεδειχθεί ότι χάθηκε και η θρεπτική τους αξία σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Έτσι στο δίλλημα του καθενός μας, βιολογικά ή συμβατικά προϊόντα, σαφώς υπερτερούν τα βιολογικά.
Βιολογικά και σχέση τιμής. Ως λαός έχουμε αποδείξει ότι είμαστε λιγάκι της υπερβολής, όπου συνεπώς γιατί να μην υπάρξει αυτή και στις τιμές των βιολογικών προϊόντων.
Ναι μεν κύριοι καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων, τηρείται τις εποχές, έχετε και μειωμένη παραγωγή, αλλά είστε απαλλαγμένοι από το κόστος υπερβολικών ποτισμάτων, λιπασμάτων, φαρμάκων.
Κατά συνέπεια και συζητώντας με την πρόεδρο της διεθνούς οργάνωσης πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων Bdih Γερμανίας αντλήθηκε το εξής συμπέρασμα. Μικρή οικονομική διαφορά θα μπορούσαν να έχουν τα βιολογικά προϊόντα προς τα επάνω από τα συμβατικά.
Αυτό άλλωστε ισχύει στο παγκόσμιο και το φαινόμενο τα βιολογικά να έχουν διπλάσια, φορές και τριπλάσια τιμή από τα συμβατικά συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα ίσως γιατί ο κάθε παραγωγός με ένα στρέμμα θέλει να ζει πλουσιοπάροχα σαν να είχε δεκατρία. Ας σοβαρευτούμε λοιπών και οι εποχές δεν μας επιτρέπουν υπερβολές.
Πάμε όλοι μαζί να αξιοποιήσουμε αυτή την εύφορη γη μας.
Το ίδιο περίπου συμβαίνει και στην κτηνοτροφία ΟΧΙ μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη που ουσιαστικά εισάγουμε περίεργα πως το 92% της κατανάλωσης μας, ανεξάρτητα αν δεν θα έπρεπε να είχαμε εισαγωγή ούτε 1 ευρώ.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι στο νησί μου περίπου το Πάσχα πέρναγε ένας με φορτηγό με κοτοπουλάκια από την Αιτωλοακαρνανία. Αγόραζαν όλα τα νοικοκυριά για να τα μεγαλώσουν έτσι ώστε να τα σφάζουν από τον Οκτώβριο και μετά για να τρώνε.
Σήμερα τα κοτόπουλα μεγαλώνουν σε είκοσι ημέρες. Μάλιστα εντύπωση μου έκανε σε μια ξένη αλυσίδα σουπερ μάρκετ που είχε φρέσκα κοτόπουλα εισαγωγής συσκευασμένα ιδίου ακριβώς βάρους λες και ήταν φωτοτυπίες. 1,600 έκαστον στην φανταστική τιμή τόσο! Όχι μόνο κατόρθωσαν να μειώσουν τον χρόνο πάχυνσης τους, αλλά να ελέγχουν και το ακριβές βάρος τους σε αυτές τις είκοσι ημέρες. Το συμπέρασμα δικό σας κατά πόσο όφελος έχει ο άνθρωπος από αυτήν την διατροφή.
Βιολογικά προϊόντα και πιστοποιήσεις. Πολύς λόγος γίνεται για τις πιστοποιήσεις των βιολογικών προϊόντων σε όλα τα στάδια τους. ( Παραγωγή, επεξεργασία, τυποποίηση ) Αυτό συμβαίνει γιατί το κάθε κράτος σχεδόν, δημιούργησε τους δικούς του ελεγκτικούς φορείς και πορεύεται ανάλογα.
Γεγονός είναι ένα. Αν θα μπορούσα αντικειμενικά να κατατάξω τους οργανισμούς που πιστοποιούν ένα βιολογικό προϊόν θα έλεγα ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί κρατούν τα σκήπτρα της αξιοπιστίας, χωρίς να υστερούν κατά πολύ οι Γάλλοι και οι Ιταλοί. Στην Ελλάδα υπάρχει αντίστοιχος φορέας πιστοποίησης βασισμένος σε κάποια ευρωπαϊκά πρότυπα που φορές δεν αναγνωρίζεται ακόμα από όλους τους Ευρωπαίους εταίρους μας και τους Αμερικανούς.
Σίγουρα γίνονται πολύ αξιόλογες προσπάθειες εντούτοις, παραγωγής και επεξεργασίας βιολογικών προϊόντων και στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι με τον καιρό, κύρια νέοι καλλιεργητές θα μπορέσουν να παράγουν όλο ένα και περισσότερα αξιόπιστα Ελληνικά βιολογικά προϊόντα. Έρευνα χρειάζεται, υπομονή και γνώση προκειμένου να τα ανακαλύψουμε μιας και αξίζουν τον κόπο για την υγεία μας.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού.
box498.bluehost
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου