Η ροή ενέργειας στο σώμα μας είναι το Α και το Ω. Η καθημερινότητά μας είναι για όλους μας ένας δρόμος απομαγνητισμού από την ροή της ενέργειας μας.
Έρχονται πολλές στιγμές που νιώθουμε εξάντληση στο σώμα μας, έχουμε διάθεση στα πατώματα και γενικά χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο νιώθουμε μία κατάπτωση. Ενώ κάνουμε τα ίδια και τα ίδια, δηλαδή το πρόγραμμά μας είναι πανομοιότυπο εμείς έρχονται μέρες που νιώθουμε εντελώς άδειοι.
Όλο αυτό συμβαίνει σε όλους μας μέσα από μορφές αντίστασης ή καταπίεσης συνειδητά ή υποσυνείδητα με αποτέλεσμα η ενέργειά μας εκείνη την ώρα να μεταβάλλεται. Κάθε μορφή αντίστασης που θέτουμε εμείς σε μας μεταστρέφει την ενέργειά μας εναντίον μας, έτσι έχουμε μετατρέψει τα σώματά μας, μέσα από αυτή την πίεση σε χύτρες ταχύτητος. Ο βρασμός που προκαλείται στο σώμα μας μέσα από τέτοιες στιγμές βίας- εξαναγκασμού θα φέρει την εξάντληση, την κόπωση και κάποια στιγμή την ρήξη- έκρηξη.
Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση που θα φέρουμε στους εαυτούς μας τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η φλεγμονή που θα προκαλέσουμε στο σώμα μας. Η φλεγμονή αυτή μπλοκάρει σημεία του εγκεφάλου και μεταφέρετε όλη αυτή η πληροφορία ως SOS σε όλο το σώμα. Και τότε το σώμα αρχίζει να υπολειτουργεί. Θα βιώνουμε κομμάρες, υπνηλία, χαμηλή πίεση, πονοκεφάλους, ζαλάδες κλπ. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι οι ενέργεια του τσι διακόπτεται από το σώμα μας και δεν υπάρχει κανονική ροή.
Οι διαφορετικές ενέργειες που βιώνει το σώμα κυρίως τοξικές μέσα από την μορφή αντίστασης είναι αυτές που δηλητηριάζουν το σώμα μας και το μετατρέπουν σε τοξικό. Οπότε το σώμα μας, ως ο σοφός μας φιλόσοφος, μέσα από αυτά τα συμπτώματα μας δείχνει την ένστασή του.
Όλη αυτή η διαδρομή αντίστασης είναι η κύρια αιτία κάθε πόνου. Όταν υποφέρουμε από τέτοια συμπτώματα καλό είναι να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας. «Σε τι αντιστέκομαι»; «Πώς με μπλοκάρω»;
Όσο περισσότερο αντίσταση δίνουμε σε μας τόση περισσότερη ενέργεια χάνουμε.
Όσο χάνουμε ενέργεια απομακρύνουμε την ψυχική μας αρμονία. Η ψυχή μας για να κατοικεί στο σώμα μας αυτό οφείλει να είναι εναρμονισμένο και με την ενέργεια τσι.
Η γέφυρα της ψυχής με το σώμα κόβεται λοιπόν όταν εμείς διακόπτουμε μέσα από την αντίσταση το τσι = ενέργεια. Με αποτέλεσμα το σώμα μας να χάνει όλο και περισσότερο τη φυσικότητά του και την ελαστικότητά του. Και φυσικά την δυνατότητά του να αυτοθεραπεύεται. Γιατί τα σώματά μας είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μπορούν να αυτοθεραπεύονται και να επανέρχονται στη φυσική τους κατάσταση.
Όσες φθορές βιώνουμε είναι μόνο και μόνο από αυτές τις διαδρομές που κάνουμε αντίστασης.
Αυτό όλο έχει σαν αποτέλεσμα ο εγωικός νους να μάχεται με τον Πνευματικό Εαυτό και από όσο έχουμε δει ως τώρα συνήθως κερδίζει ο εγωικός νους.
Ο δρόμος προς την διαδρομή θεραπείας είναι να αρχίσουμε να δίνουμε πίσω σε μας την χαμένη μας ενέργεια.
Πώς την ανακτάμε την χαμένη ενέργεια μας ;
Αν έχουμε ρέικι, συνεδρίες καθημερινές φέρνουν το σώμα μας αυτόματα στη φυσική του κατάσταση. Μπορούμε επίσης να αρχίσουμε πρόγραμμα διαλογισμού. Ενώ παράλληλα να αρχίσουμε να αναζητάμε με ποιους τρόπους αντιστεκόμαστε και το σώμα μας χάνει ενέργεια. Η γνώση αυτή θα μας επαναφέρει το σώμα μας στους κανονικούς του ρυθμούς. Φυσικά ανάλογα με τη «ζημιά» που έχουμε κάνει στο σώμα αυτό. Αν για χρόνια το μεταχειριζόμασταν έτσι, δεν γίνεται να περιμένουμε τις αλλαγές από τη μία μέρα στην άλλη.
Θα χρειαστούν μήνες για να έρθουμε στην απόλυτη ισορροπία, μέσα από μία καθημερινή ανατροφοδότηση ενέργειας. Αυτό σημαίνει βέβαια, ότι γνωρίζουμε τι κάναμε πριν, έτσι ώστε να μη το κάνουμε πια.
Δωροθέα
awakengr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου