Του Παναγιώτη Ψαρρού (Ομοιοπαθητικός) | © TherapyWave.eu
Πως μπορείς να διορθώσεις έναν που δεν αγαπιέται και αρρωσταίνει μόνο και μόνο για να πάρει αγάπη;
Ποιο χημικό φάρμακο μπορεί να κάνει τέτοια κατάσταση; Μάλλον κανένα, το μόνο που κάνουν είναι η αναισθητοποίηση. Αυτό όμως δεν είναι υγεία. Τώρα αν πεις σε κάποιον ότι έχει νοητική αρρώστια, αυτός θα παρεξηγηθεί. Προτιμά τη σωματική κατάσταση παρά να πει ο γιατρός ότι πάσχει από νοητική ασθένεια.
Αν σήμερα για κάποιο λόγο σταματήσουν να χορηγούν αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο να κυκλοφορούμε στους δρόμους.
Στον άνθρωπο σε υγιή κατάσταση κυριαρχεί απεριόριστα η πνευματοειδής ζωτική δύναμη που σαν δύναμη, ζωογονεί το υλικό ( οργανισμό ) και κρατά όλα τα μέρη του σε αξιοθαύμαστη αρμονική λειτουργία ζωής, σε συναισθήματα και δραστηριότητες, έτσι ώστε το ενυπάρχον συνετό πνεύμα μας να μπορεί να χρησιμοποιεί ελεύθερα αυτό το ζωντανό υγιές όργανο για τον υψηλό σκοπό της ύπαρξης μας.
Αλήθεια, ξέρω τελικά ποιος είμαι. Αν δεν σε αναγνωρίζει κανείς… Ποιός είσαι; Η είσαι και δεν το έχεις αναγνωρίσει ακόμη…
Το να μετατόπισης το σημείο συναρμογής σου, όπως το δίδαξε ο Δον Χουάν στον Κάρλο Καστανέντα και το αναφέρει «παραφύλαξη» είναι το πρωτεύων.
Το να καταφέρεις να το κρατήσεις εκεί, η να το μετατοπίζεις κατά βούληση είναι το ωμέγα!
Το σημαντικό δεν είναι να ψάχνεις να βρεις μια λύση στο πρόβλημα, το σημαντικό είναι να κατανοήσεις εκείνο που δημιουργεί το πρόβλημα.
Στα τελευταία τρακόσια χρόνια ο πολιτισμός μας υπέκυψε στην άποψη πως το ανθρώπινο σώμα είναι μια μηχανή που μπορεί να αναλυθεί στα συστατικά της μέρη. Ο νους είναι αποχωρισμένος από το σώμα, και κατά συνέπεια η αρρώστια αντιμετωπίζεται σαν μια βλάβη του βιολογικού μηχανισμού, ενώ η υγεία ορίζεται σαν η απουσία της αρρώστιας.
Βαθμιαία, η άποψη αυτή σήμερα υποκαθίσταται από την ολιστική και οικολογική άποψη του κόσμου, που βλέπει το σύμπαν όχι σαν μια μηχανή αλλά σαν ένα ζωντανό σύστημα.
Ας μην ξεχνάμε ότι η απώλεια της ευκαμψίας ισοδυναμεί με την απώλεια της υγείας.
Σκεφτείτε την ευκαμψία των καλαμιών σε σχέση με την σταθερότητα της οξιάς. Αλήθεια τι θα συμβεί όταν αυτά τα δυο χτυπηθούν από έναν ανεμοστρόβιλο;
Το να είναι κανείς υγιής, σημαίνει να βρίσκεται σε συγχρονισμό με τον εαυτό του – φυσιολογικά και διανοητικά – αλλά και με τον κόσμο που τον περιβάλλει.
Η αρρώστια τείνει να εμφανιστεί εκεί όπου εκδηλώνεται έλλειψη συντονισμού (συγχρονισμού).
Το αίτιο λοιπόν είναι το ζητούμενο και η ομοιοπαθητική σε αυτό το σημείο είναι που εστιάζεται, και μπορεί να βοηθήσει δίνοντας το καταλληλότερο ομοιοπαθητικό σκεύασμα έτσι ώστε να επαναφέρει ο οργανισμός μας την ισορροπία.
Βασικός στόχος κάθε θεραπείας είναι να μπορέσει να αποκαταστήσει την ισορροπία. Αυτό δηλαδή που ιατρικά ονομάζετε «ομοιόσταση».
Ο ανθρωπινός εγκέφαλος έχει δυο ημισφαίρια το δεξί και το αριστερό. Τα δυο ημισφαίρια επεξεργάζονται πληροφορίες με διαφορετικούς τρόπους.
Το αριστερό ημισφαίριο επεξεργάζεται πληροφορίες με γραμμικό, αναλυτικό τρόπο, η οργάνωση, η λογική επεξεργασία και η τακτοποίηση είναι χαρακτηριστικά του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.
Το δεξί ημισφαίριο συνθέτει και συνδέει πληροφορίες με βάση το νόημα που αυτές έχουν, μέσα στο πλαίσιο που βρίσκονται.
Χρειαζόμαστε τις λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου για να είμαστε αποτελεσματικοί και να συνδεόμαστε με τον υλικό, τρισδιάστατο κόσμο στον οποίο ανήκουμε.
Τα ένστικτα του βιολογικού μας εαυτού, προσφέρουν και εξασφαλίζουν την επιβίωση μας.
Η ποιότητα όμως της ζωής μας, η δημιουργικότητα, η ανθρωπιά μας, η ευτυχία, βρίσκονται στις ιδιότητες του δεξιού ημισφαιρίου το οποίο μας συνδέει με τα πάντα γύρω μας, το σύμπαν και την ολότητα του εαυτού μας.
Η αγνότητα, η αυθεντικότητα, ο αυθορμητισμός είναι όλα χαρακτηριστικά του άγνωστου ημισφαιρίου που όλοι διαθέτουμε αλλά βρίσκονται σε αδράνεια. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος παράγει αρμόνικες συχνότητες προς όλα τα όργανα του οργανισμού.
Το να κρατάμε σε ισορροπία το δεξί και το αριστερό ημισφαίριο σημαίνει μόνιμη αρμονική σύνδεση με όλα τα κέντρα ενέργειας και με ότι αυτά συνδέονται.
Με την σειρά του και το κάθε κύτταρο παράγει αρμόνικες συχνότητες έτσι ώστε όλα να εργάζονται σε μόνιμη ισορροπία με όλον τον οργανισμό μας. Αν βέβαια μια κατάσταση φέρει σε ανισορροπία ένα τμήμα του οργανισμού μας, τότε η εργάτες κύτταρα τρέχουν προς το να επαναφέρουν αυτή την ανισορροπία σε ισορροπία.
Πολλές φορές λόγο του ότι έχουμε εξασθενήσει αυτή την δυνατότητα του οργανισμού μας, από διάφορες αίτιες όπως π.χ. απογοήτευση, πικρία, ζήλια, μνησικακία, εγωισμό, θλίψη, μοναξιά, φόβοι, διατροφικές λανθασμένες συνήθειες, κακή οξυγόνωση, μολυσμένη ατμόσφαιρα, κακή χρήση των δυνάμεων μας, αϋπνίες από διάφορες αίτιες, κ.α. τότε η εργάτες κύτταρα βρίσκονται αποπροσανατολισμένοι, με αποτέλεσμα να παράγεται σε σωματικό επίπεδο δυσαρμονία, αυτό δηλαδή που αποκαλούμε εμείς αρρώστια.
Ο Ιπποκράτης αναφέρει:
«την αρρώστια δεν την προκαλούν οι δαίμονες ή οι υπερφυσικές δυνάμεις, άλλα φυσικά φαινόμενα που μπορούν να μελετηθούν επιστημονικά και να επηρεαστούν τόσο από τις θεραπευτικές μεθόδους όσο και από τη σοφή εναρμόνιση της ζωής του αρρώστου. Έτσι, η ιατρική πρέπει να εφαρμόζεται σαν μια επιστημονική γνώση βασισμένη στις φυσικές επιστήμες, στοχεύοντας ταυτόχρονα στην πρόληψη, στη διάγνωση και στη θεραπεία της αρρώστιας.”
Η πεποίθηση αυτή αποτέλεσε και το θεμέλιο της επιστημονικής ιατρικής μέχρι σήμερα, παρόλο που οι διάδοχοι του Ιπποκράτη σπάνια κατάφεραν να προσεγγίσουν το πλάτος και το βάθος της φιλοσοφικής σκέψης των ιπποκράτειων συγγραμμάτων.
Ένα από τα σημαντικότερα έργα της Ιπποκράτειας Συλλογής είναι το βιβλίο «Περί Αέρων, Υδάτων και Τόπων», που με τη σημερινή ορολογία θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε σαν μια μελέτη πάνω στην ανθρώπινη οικολογία.
Η πρόληψη πάντως είναι η καλύτερη λύση, για να μην βρεθούμε στην θέση του να προσφέρει κανείς φάρμακα και ιατρική φροντίδα σε παθήσεις που έχουν ήδη αναπτυχθεί σε πολύ σοβαρό βαθμό… διότι αυτό μοιάζει, με τη συμπεριφορά των ανθρώπων εκείνων που καταπιάνονται να σκάψουν ένα πηγάδι όταν πια τους καίει η δίψα ή μ΄ εκείνων που ψάχνουν για όπλα όταν ήδη βρίσκονται στο πεδίο της μάχης.
Ο Βίλχελμ Ράιχ στο (ΑΚΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ!) αναφέρει μεταξύ άλλον:
«Είσαι ελεύθερος με την πλήρη έννοια της λέξης. Εμπιστεύομαι την τιμιότητα σου. Εσύ όμως αισθάνεσαι ανίκανος να επινοήσεις κάτι μόνος σου. Με χρειάζεσαι για να ρουφάς τις γνώσεις μου, ν’ αποκτάς διορατικότητα για το μέλλον και, το πιο σημαντικό, να παίρνεις ιδέες. Ολ’ αυτά στα δίνω, Ανθρωπάκο. Δε ζητώ καμιά ανταπόδοση. Εσύ όμως διακηρύσσεις ότι σε «βίασα πνευματικά». Πιστεύοντας ότι είσαι ελεύθερος γίνεσαι αναιδής.
Όμως ή σύγχυση της αναίδειας με την ελευθερία ήταν πάντα χαρακτηριστικό των σκλάβων.
Συνεχίζεται…
therapywave.eu
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου