ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ - Πώς η ΕΕ έκανε την Ελλάδα, ένα μουσουλμανικό γκέτο.

Faith Goldy: Πώς η ΕΕ έκανε την Ελλάδα, ένα μουσουλμανικό γκέτο.

"Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε περιφερειακό γκέτο παράνομων μεταναστών εξαιτίας της καγκελαρίου Μέρκελ, της υπερκυβερνήσεως της ΕΕ και του άπιστου ξεπουλήματος από το Ελληνικό κοινοβούλιο".


"Η Ελλάδα έχει χάσει την ανεξαρτησία της".

"Στα επόμενα χρόνια ο Ελληνικός πλούτος θα είναι σε ξένα χέρια που θα ελέγχουν τον ηλεκτρισμό, τις τηλεπικοινωνίες, το νερό, τα λιμάνια (τουριστικά και εμπορικά), μαρίνες, όλα τα αεροδρόμια της χώρας, μέσα μαζικής μεταφοράς, δρόμους, κρατικές, τουριστικές και ολυμπιακές ιδιοκτησίες, φυσικό αέριο, πετρέλαιο και όλους τους φυσικούς πόρους".

ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Υποθαλάσσιες Δραστηριότητες στην Αρχαία Ελλάδα και τα Πρώτα Ο.Υ.Κ.

Η κατάδυση στην αρχαία Ελλάδα

Η λέξη κατάδυση και δύτης προέρχονται από το αρχαίο ρήμα «δύω» το οποίο απαντάται από τα ομηρικά έπη, ενώ ο όρος δύτης, ως αυτούσιος, μεταγενέστερα.
Έκτοτε δημιουργήθηκαν ποικίλες ονομασίες για όσους ασχολούνταν με την κατάδυση, ανάλογα με τις ικανότητες που διέθεταν οι δύτες ή τα βάθη καταδύσεως που έφταναν.
Συμπεραίνοντας από τις ονομασίες τους, οι «κολυμβητές ὕφαλοι», ή «κολυμβητές ὕφυδροι», οι «βύθιοι», και οι «ὑπονηχόμενοι» [1] εργάζονταν «ὑπὸ τῆς ἁλός» δηλ. κάτω από τη θαλάσσια επιφάνεια.



Αντιθέτως οι «ἐπιπολάζοντες» κινούντο πιο κοντά στην επιφάνεια, ενδεχομένως προς παρατήρηση του βυθού ενώ οι «ἀρνευτήρες» ήταν οι βουτηχτές, εκείνοι που καταδύονταν από κάποιο ψηλό σημείο με το κεφάλι προς τα κάτω [2].
Στις καλλιτεχνικές παραστάσεις δύσκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει εάν κάποιος που κολυμβά αποδίδεται ως απλός κολυμβητής ή κάποιος που είναι έτοιμος να καταδυθεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα δύναται να αποτελέσει γνωστό αττικό αγγείο (570 π.Χ.) ζωγραφισμένο από τον Κλειτία (σχ. 1) πάνω στο οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε ανάμεσα σε πολλές σκηνές, λεπτομέρεια από το ταξίδι του Θησέως στην Κρήτη.


ΑΠΟΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΗΣΕΩΣ ΣΕ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΛΕΙΤΙΑ

Σε αυτήν εικονίζεται το πλοίο του Θησέως να προσεγγίζει την ακτή και ένα άτομο να κολυμβά δίπλα σε αυτό. Έχοντας αντιληφθεί ότι οι περισσότεροι από τους νέους αποβιβάστηκαν στην ακτή πλανάται το ερώτημα γιατί ο συγκεκριμένος άνδρας κολυμβά;
Δεδομένου ότι στις περισσότερες εικονογραφήσεις οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες αποδίδονται γενειοφόροι τότε σαφέστατα ο συγκεκριμένος δεν ανήκει στην ομάδα των νέων που αποβιβάστηκαν στην ακτή.
Ενδεχομένως να είναι κάποιος από το πλήρωμα, και πιθανών να είναι έτοιμος να καταδυθεί προκειμένου να βοηθήσει στη πρόσδεση/αγκυροβολία του πλοίου.
ΣΧ. 1- Σχέδιο του Minto 1960 από τον αθηναϊκό κρατήρα γνωστό ως ‘Vase Françoise’ (570 BC), – Basch, 1987, σ. 205.

Μεγάλο ποσοστό δυτών αποτελούσαν οι αλιείς [3].Αλίευαν οστρακοειδή, σπόγγους (οι καλούμενοι «σπογγοθήρες»), κοράλια κλπ χρησιμοποιώντας συνήθως ένα μικρό στρογγυλό δίχτυ, το οποίο αποκαλούσαν «γαγγάμη» ή «γάγγαμον» [4].
Εκτός από τους δύτες-αλιείς και τους «σπογγοθήρες», υπήρχαν κι εκείνοι οι οποίοι απασχολούνταν αμιγώς στο τομέα της ναυτιλίας. Έλεγχαν την κατάσταση του βυθού, της γάστρας, την αγκυροβολία κ.ά.

Οι πρώτοι υποβρύχιοι καταστροφείς

Εκείνο όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις ναυτικές επιχειρήσεις ήταν μικρές ομάδες δυτών, ένα άτυπο «σώμα υποβρυχίων καταστροφών», το οποίο ενεργούσε υποβρύχιες επιχειρήσεις με σκοπό τη δολιοφθορά των εχθρικών πλοίων [5].
Οι αναφορές για αυτές τις καταδυτικές ομάδες, δεν είναι επαρκείς, είναι αποσπασματικές και δεν είναι τίποτε γνωστό σχετικά με την εκπαίδευσή τους ή αν πράγματι αποτελούσαν μέλος πληρώματος.
Ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια από τα πληρώματα να γνώριζαν κατάδυση και να βοηθούσαν είτε σε ναυτικές ή αλιευτικές εργασίες είτε και σε δολιοφθορές. Ωστόσο υπήρχαν και επαγγελματίες δύτες, οι οποίοι θα πρέπει να ήταν «εξωτερικοί συνεργάτες», που όμως αμείβονταν για την συγκεκριμένη αποστολή: «…ἀλλὰ καὶ τούτους (σ.σ. τους πασσάλους) κολυμβηταὶ δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ» [6].
Πρώτη καταγεγραμμένη πληροφορία για υποβρύχιες ενέργειες με σκοπό τη δολιοφθορά του αντιπάλου στόλου αντλούμε από τον 5ο αιώνα π.Χ. για τον περίφημο δύτη Σκύλλι ή Σκυλλία, από την Σκιώνη της Μακεδονίας. Ο Σκυλλίας, ενώ υπηρετούσε στον στόλο του Ξέρξου, δραπέτευσε και κολύμπησε καλύπτοντας απόσταση 80 σταδίων, με ανάδυση και κατάδυση, για να φτάσει στο Αρτεμίσιο και να καταγγείλει στους Έλληνες τις προθέσεις του Ξέρξου. Επίσης όταν τα περσικά σκάφη εν ώρα σφοδρής τρικυμίας παρέπλεαν το Πήλιο, εκείνος καταδυόμενος, έλυσε τις άγκυρές τους [7]. Κατά τον Πλίνιο, (Πλίνιος ο Πρεσβύτερος) ο ζωγράφος Ανδρόβιος ( Androbius )τον είχε ζωγραφίσει να κόβει τις άγκυρες:
Ο Ανδρόβιος ( πιθ.5ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος πιθανά Έλληνας ζωγράφος ,έχει ελληνικό όνομα ,ίσως από τη Σκιώνα, πόλη της Παλλήνης στη Χαλκιδική. Ο Παυσανίας αναφέρει τον Ανδρόβιο περιγράφοντας τα αναθήματα των Δελφών. Εκεί ξεχώριζε στην ζωγραφιά η μορφή του Σκιωναίου ήρωα Σκύλλι ή Σκύλλου, (Ως δύτης, αναφέρεται από τον Ηρόδοτο, Β viii. ντο. 8, ο Παυσανίας, Β x. ντο. 19, και ο Στράβων, Β ix. ) ο οποίος είχε την ικανότητα να καταδύεται σε μεγάλα βάθη στη θάλασσα, πράγμα που δίδαξε και στην κόρη του. Αυτό το έργο ήταν του Ανδροβίου, όπως είχε διαπιστώσει και ο Πλίνιος τον 1ο αιώνα μ.Χ. ( Λατ.-Androbius pinxit Scyllum ancoras praecidentem Persicae classis…Άγγ.- Androbius has painted a Scyllus cutting away the anchors of the Persian fleet: Nat. hist., xxxv 139). Ο Ανδρόβιος ωστόσο είχε ζωγραφίσει τον Σκύλλι ως ιστορικό πρόσωπο, να κόβει τις άγκυρες του πλοίου του στόλου του Ξέρξη.- Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 5 (1968), σελ. 566
Έπίσης -Androbius was a painter of classical antiquity, whose time and country are unknown. He painted Scyllis, the diver, cutting away the anchors of the Persian fleet.[Pliny the Elder, Natural History xxxv. 40 § 32 : Smith, Philip (1870). «Androbius». In Smith, William. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. p. 171.]

Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΛΙΑ



ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

[8.8.1] ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν νεῶν (ἦν γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τούτῳ Σκυλλίης Σκιωναῖος, δύτης τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο), οὗτος ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν εἶχε ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ οἱ παρέσχε ἐς τότε. [8.8.2] ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἕλληνας, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ εἰ τὰ λεγόμενά ἐστι ἀληθέα· λέγεται γὰρ ὡς ἐξ Ἀφετέων δὺς ἐς τὴν θάλασσαν οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ τούτους ἐς ὀγδώκοντα διὰ τῆς θαλάσσης διεξελθών. [8.8.3] λέγεται μέν νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι ἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, τὰ δὲ μετεξέτερα ἀληθέα· περὶ μέντοι τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην ὡς γένοιτο καὶ τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ Εὔβοιαν.

ΗΡΟΔΟΤΟΣ- Ἱστορίαι (8.6.1-8.16.3)
ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

8.8.1] Αυτοί λοιπόν καταγίνονταν με την καταμέτρηση των καραβιών· και σ᾽ αυτό το μεταξύ ο Σκυλλίας από τη Σκιώνη, ο πρώτος δύτης της εποχής του (αυτός που και στο ναυάγιο που έγινε στα νερά του Πηλίου έσωσε για τους Πέρσες πολλά πολύτιμα πράματα, αλλά και πολλά κράτησε για τον εαυτό του), αυτός λοιπόν ο Σκυλλίας βρισκόταν στο στρατόπεδό τους, στις Αφέτες· είχε κι από τα πριν βέβαια στο νου του ν᾽ αυτομολήσει στους Έλληνες, όμως ώς τότε δεν του δόθηκε ευκαιρία. [8.8.2] Τώρα, με ποιό τρόπο αποκεί και πέρα έφτασε πια στους Έλληνες, δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα, όμως μένω έκπληκτος, αν τα όσα διηγούνται είναι αληθινά· λένε δηλαδή πως από τις Αφέτες βούτηξε στη θάλασσα και δε βγήκε στην επιφάνεια παρά μόνο όταν έφτασε στο Αρτεμίσιο, αφού διάνυσε περίπου ογδόντα σταδίους κάτω απ᾽ τη θάλασσα. [8.8.3] Διηγούνται βέβαια γι᾽ αυτό τον άνθρωπο κι άλλα που μοιάζουν με παραμύθια, κάμποσα όμως είναι αληθινά· ωστόσο γι᾽ αυτό το περιστατικό ας μιλήσω χωρίς περιστροφές: έφτασε στο Αρτεμίσιο με πλεούμενο. Και μόλις έφτασε, αμέσως ανέφερε στους στρατηγούς τα καθέκαστα για το ναυάγιο και για τα καράβια που στάλθηκαν να κάνουν το γύρο της Εύβοιας
Σφακτηρία

Κατά τη μάχη της Σφακτηρίας (425 π.Χ.) «κολυμβητές ὕφυδροι» καθώς προχωρούσαν υποβρυχίως μετέφεραν, με τη βοήθεια σχοινιών, ασκούς γεμάτους τροφές [9].
Κατά τη διάρκεια της αθηναϊκής εκστρατείας στη Σικελία (415-413 π.Χ.), αμφότεροι αντιμαχόμενοι χρησιμοποίησαν επαγγελματίες δύτες. Οι μεν Συρακούσιοι τοποθετούσαν πασσάλους κάτω από τη θαλάσσια επιφάνεια προκειμένου να προκαλέσουν ζημιές στα πλοία του Αθηναϊκού Στόλου, οι δε Αθηναίοι απαντούσαν με το πριόνισμα των πασσάλων [10].
[προς το μέρος του λιμένος, εξ’ άλλου, κολυμπούσαν δύτες κάτω από την θαλάσσια επιφάνεια]
«εσένεον δε και κατά τον λιμένα κολυμβηταί ὕφυδροι» [11].
Το άκρον της νήσου Ορτυγίας των Συρακουσών

Παρόμοια σώματα βατραχανθρώπων συναντούμε και κατά την Πολιορκία της Τύρου από τον Μ. Αλέξανδρο (334 π.Χ.):
[…δύτες τους έκοβαν τα σχοινιά (από τις άγκυρες)]
«…ὕφαλοι κολυμβηταί τας σχοίνους αυτοίς υπέτεμνον»[12].
ΣΧ. 3- British Museum, London. Current Collection: B 508. Previous Collection: 1867.5-8.964.-Basch, 1987, σ. 225.

Μια άλλη παράσταση αγγείου χρονολογείται στα 510 π.Χ. κι ενδεχομένως να προσφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων μέχρι τώρα αναπτύξαμε. Πρόκειται για μια μελανόμορφη οινοχόη από την Αττική (σχ. 3) [13]πάνω στην οποία εικονίζεται παράσταση πλοίου και τρείς άνδρες οι οποίοι επιβαίνουν σε αυτό. Παρότι ο τύπος του πλοίου δεν διακρίνεται ολόκληρο εντούτοις δείχνει ότι πρόκειται για πολεμικό πλοίο. Οι φιγούρες των τριών ανδρών δεν είναι συμμετρικές σύμφωνα με τις διαστάσεις του πλοίου. Αυτή η δυσαρμονία μπορεί να μεταφραστεί σαν τη προσπάθεια του καλλιτέχνη να αποδώσει έμφαση σε αυτούς τους άνδρες ή στο έργο τους.
Δεν θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε πολεμιστές μιας που παρουσιάζονται γυμνοί δίχως οπλισμό αλλά ούτε και αλιείς εφ όσον απουσιάζουν εξαρτήματα κι εξοπλισμός αλιείας επάνω τους καθώς και στο πλοίο. Ο πρώτος άνδρας από δεξιά, είναι νέος και στέκεται στο έμβολο του πλοίου έτοιμος να κάνει μια κίνηση ενώ ο τρίτος, που δείχνει μεγαλύτερος σε ηλικία, κάνει μια χειραψία. Δίνει ευλογίες, συμβουλές ή πληροφορίες… δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς.
Πολλά ερωτήματα γεννιούνται. Εάν ο πρώτος άνδρας ήθελε απλώς να αποβιβαστεί γιατί το πράττει από το έμβολο και γιατί είναι γυμνός; Μια πρώτη σκέψη οδηγεί στην υπόθεση ότι αυτοί οι άνδρες είναι δύτες και ότι ο πρώτος είναι έτοιμος να καταδυθεί από το χαμηλότερο σημείο του σκάφους.
Ωστόσο απορίες παραμένουν για τον άνδρα που εικονίζεται στο μέσον. Τι κρατά ανά χείρας; Δόρυ, γάντζο ή κάλαμο;
Κατά την άποψη της συγγραφέως οι άνδρες αυτοί είναι δύτες οι οποίοι ενδέχεται να ασχολούνται στον τομέα της ναυτιλίας ή να ανήκουν σε κάποια ομάδα υποβρυχίων καταστροφών.
Σε κάθε περίπτωση δείχνουν να είναι έτοιμοι να αναλάβουν μια υποβρύχια αποστολή.
Θα μπορούσε κάλλιστα να πρόκειται για υποβρύχια άσκηση ανιχνεύσεως-εντοπισμού ή για τοποθέτηση πασσάλων, άσκηση με σκοπό την επιτήρηση του εχθρού ή για μεταφορά πληροφοριών/μηνυμάτων.
Λεπτομέρεια παράστασης κολυμβητή σε μελανόμορφο σκύφο από την Ριτσώνα Αρχές του 5ου αιώνα
Περί καταδυτικού εξοπλισμού

Ο καταδυτικός εξοπλισμός στους Έλληνες κατά την αρχαιότητα ήταν ακόμα στο στάδιο του πειραματισμού. Κάθε δύτης, ανάλογα με το είδος της καταδύσεως που ασχολείτο, φρόντιζε να μελετά τις ανάγκες συμπληρωματικών ειδών που θα διευκόλυναν το έργο του.
Κάποια εργαλεία όπως για παράδειγμα, μαχαίρια, σχοινιά, δίκτυα, κλπ. αποθηκεύονταν σε έναν σάκο ή δένονταν επάνω σε μια ειδική ζώνη ώστε να αφήνουν απόλυτη ελευθερία στα χέρια και στις κινήσεις του δύτη.
Έχει αναφερθεί σε αρχαία κείμενα ότι επίσης έδεναν σπόγγους στα αυτιά τους για να εμποδίσουν την βίαιη εισροή ύδατος και την επικείμενη ζημιά στα τύμπανα [14].
Αυτό όμως που πραγματικά αναζητούσαν, με σκοπό την αναβάθμιση του εξοπλισμού τους, ήταν το μέσο εκείνο που θα τους εξασφάλιζε περισσότερη διάρκεια παραμονής στο βυθό. Η παραμονή στο βυθό μπορούσε να πραγματοποιηθεί με κράτημα της αναπνοής.
Το κράτημα της αναπνοής στην καταδυτική ορολογία έχει καθιερωθεί ως apnea [15], όρος προερχόμενος από την αρχαία ελληνική λέξη «ἄπνοια» η οποία όμως σημαίνει την έλλειψη πνοής ανέμου και δεν έχει σχέση με την ανθρώπινη αναπνευστική λειτουργία.
Η αρχαία λέξη που αντιστοιχεί στην ακούσια/εκούσια διακοπή του αναπνευστικού κύκλου είναι η «ἀπνευστία» [16].
Η εκούσια «ἀπνευστία» δεν υπερβαίνει, κατά μέσο όρο, τα 2 – 2,5 λεπτά. Φανταζόμαστε πως αυτά τα όρια, κατά προσέγγιση, διατηρούνταν από τους αρχαίους δύτες. Αξιοσημείωτη είναι η πρώτη καταγραφή στην ιστορία όπου τα παραπάνω όρια ξεπεράστηκαν.

Αναφέρεται με έντονο θαυμασμό από τον ελληνικό και ιταλικό Τύπο της εποχής η αντοχή του Συμιακού σφουγγαρά Γεωργίου Στάθη Χατζή, ο οποίος στις 16 Ιουλίου του 1913 καταδύθηκε στα 88 μ. (κατ’ άλλες πηγές στα 75) και παρέμεινε στο βυθό 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα για να βροχίσει (να περάσει θηλιά) την άγκυρα του ιταλικού θωρηκτού «Regina Margherita» [17].
Μια αναπνευστική συσκευή, η οποία αποτελούσε επινόηση των ιδίων των δυτών και όχι από κάποιους που έχουν ασχοληθεί με την επιστήμη της φυσικής, αναφέρεται από τον Αριστοτέλη:
[Όπως, λοιπόν, μερικοί κολυμβητές επινοούν κάποια αναπνευστική συσκευή προκειμένου να μπορούν να μένουν πολλή ώρα στη θάλασσα παίρνοντας μέσω αυτής της συσκευής αέρα έξω από την επιφάνεια του νερού,…]
««Οἷον οὖν τοῖς κολυμβηταῖς ἔνιοι πρὸς τὴν ἀναπνοὴν ὄργανα πορίζονται, ἵνα πολὺν χρόνον ἐν τῇ θαλάττῃ μένοντες ἕλκωσιν ἔξωθεν τοῦ ὑγροῦ διὰ τοῦ ὀργάνου τὸν ἀέρα,…» [18].

Η καταδυτική καμπάνα είναι ένας από τους πρώτους τύπους εξοπλισμού για υποβρύχια εργασία και εξερεύνηση. Η χρήση του περιεγράφηκε για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη τον 4ο αιώνα π.Χ:» Αναφέρει … θα επιτρέπουν στους δύτες να αναπνέουν εξίσου καλά με το να μείνουν κάτω από ένα δοχείο, αυτό δεν γεμίζει με νερό, αλλά διατηρεί τον αέρα, πρέπει να κατεβαίνει κατευθείαν στο νερό. » ]

Σύμφωνα με τον Φραγκισκανό μοναχό Rogerius Bacon ( 1219 - 1292 ) αυτό έκανε , ο Μέγας Αλέξανδρος εξερευνώντας την θάλασσα της Μεσογείου .Επίσης, σε βιβλίο του περιλαμβάνει πολλά στοιχεία για ιπτάμενες μηχανές αλλά και για τα υποβρύχια , αποδίδοντας την πρώτη χρήση τους στον Μέγα Αλέξανδρο
Δυστυχώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τη συσκευή αυτή γεγονός που μας αναγκάζει να προσεγγίσουμε την άποψη ότι ίσως πρόκειται για την περίφημη χύτρα, ή τον λέβητα, όπου αναφέρεται σε άλλο έργο του:
[…διότι μπορούν να επιτρέψουν στους δύτες να αναπνεύσουν κατεβάζοντας κάτω λέβητα. Ο λέβητας δεν γεμίζει νερό, αλλά διατηρεί τον αέρα. Πράγματι, πρέπει να βάλει κανείς δύναμη για να το βυθίσει, διότι κάθε όρθιο σκεύος γεμίζει νερό αν γείρει].
«…ὁμοίως γὰρ ἀναπνοὴν ποιοῦσι τοῖς κολυμβηταῖς λέβητα καταφέντες. οὐ πίμπλαται γὰρ οὗτος τοῦ ὕδατος ἀλλὰ τηρεῖ τὸν ἀέρα. μετὰ βίας γὰρ ἡ κάθεσις, ὀρθὸν γὰρ ὁτιοῦν παρεγκλιθὲν εἰσρεῖ» [19].

Θεωρητική απόδοση καμπάνας βυθού που δεν λειτούργησε ποτέ

Όμως ούτε σε αυτό το σημείο υπάρχουν διαφωτιστικά στοιχεία ώστε να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα αλλά και να κατανοήσουμε τη χρηστικότητα της συσκευής αυτής, όπως, για παράδειγμα, αν υπήρχε κάποιο άνοιγμα καλυμμένο αεροστεγώς με γυαλί ώστε ο δύτης να μπορεί να βλέπει. Αν όχι τότε ίσως θα πρέπει να περιοριστούμε στην υπόθεση ότι η χρήση της συγκεκριμένης συσκευής κάτω από το νερό λειτουργούσε ως ένα σύντομο διάλειμμα από την «απνευστία».
Ζωγραφική σε χειρόγραφο Κώδικα από την Γερμανία του 1400 που δείχνει τον Μ Αλέξανδρο να εξερευνά τον βυθό
Συμπεράσματα

Η ύπαρξη κατηγοριών των δυτών και η προσπάθεια ανακαλύψεως αναπνευστικής συσκευής αφήνει να εννοηθεί ότι το θέμα της καταδύσεως ήταν αρκετά μελετημένο κατά τους κλασικούς χρόνους. Ελλείψει στοιχείων δεν είναι εύκολη η έρευνα για τον τρόπο με τον οποίον οι αρχαίοι δύτες καταδύονταν, την συμπεριφορά τους εν καταδύσει ή τον πλήρη εξοπλισμό που διέθεταν.
Η κατάδυση στους κλασσικούς χρόνους είναι ένα θέμα που ασκεί γοητεία στους ερευνητές και χρίζει ανάγκης για περαιτέρω μελέτη.
ΤΕΛΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ -ΑΝΑΦΟΡΕΣ :

[1] Πολυδεύκους, Ονομαστικόν, A’ 97-98/ Λεξικόν Ησυχίου Αλεξανδρέως.
[2] Από το ρήμα «αρνεύω» = πηδώ, χοροπηδώ, Λεξικόν Ησυχίου Αλεξανδρέως, όρα και Κ. Ε. Ιωαννίδου, Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Εκδόσεις Historical Quest, 2014.
[3] Κ. Ε. Ιωαννίδου, «Αλιευτικά σκάφη και αλιείς στην αρχαία Ελλάδα»,Ναυτική Ελλάς, Αθήνα: Ελληνική Θαλάσσια Ένωση/ΓΕΝ, 2012, τεύχος 946 (Ιούλιος), σελ. 38.
[4] όπ. παρ. Επίσης: Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Αθήνα, Historical Quest, 2014».
[5] Κ. Ε. Ιωαννίδου, Τριήρης, Τακτικές και Επιχειρησιακό Περιβάλλον, Αθήνα, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, 2016.
[6] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Ζ, 25.
[7] Ηροδότου, Ιστορίαι, Η’ 8 & Απολλωνίδης, Ελληνική Ανθολογία, ΙΧ, 296.
[8] Πλίνιος, Φυσική Ιστορία, 35, 11.
[9] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Δ 26.
[10] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Ζ 25.
[11] Θουκυδίδου, Ιστορία, Δ 26.
[12] Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Β, 2.21.
[13] British Museum, London. Current Collection: B 508. Previous Collection: 1867.5-8.964. Photo from Basch, L. Le muse imaginaire de la marine antique, Athens: Institute Hellenique pour la Préservation de la Tradition Nautique, 1987, 225.
[14] Αριστοτέλους, Προβλήματα, 33, 962a, 3.
[15] Chrisholm, Hug. Ed. 1911 Apnoea, Encyclopedia Britannica (11th ed.) Cambridge University Press.
[16] Αριστοτέλους, Προβλήματα, 33, 962a, 4, Ιωάννου Σταματάκου «Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης» (Αθήνα: Βιβλιοπρομηθευτική, 1999).
[17] Συμαϊκό Βήμα, 1974, σελ. 5, αρ. φύλλου 133. Εξαιτίας της αναγραφής του ονόματός του στην ιταλική ως Georgios Haggi Statti από τις ιταλικές εφημερίδες, δημιουργήθηκαν παραλλαγές στο όνομα του δύτη κατά τις αναδημοσιεύσεις. Στην εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου αναφέρεται λανθασμένα ως Γεώργιος Κάγγης (τ. 6) αλλά και σε νεότερες διατριβές όπως π.χ.: Αικατερίνη Πάϊκου, « Διερεύνηση της σχέσης τουρισμού και προστατευομένων περιοχών. Δυνατότητα δημιουργίας θαλασσίων-καταδυτικών πάρκων σε συστάδες νήσων της Λέσβου», Μυτιλήνη, Φεβ. 2005, σελ. 62.
[18] Αριστοτέλους, Περί Ζώων Μορίων, Β 16, / 659a 9.
[19] Αριστοτέλους, Προβλήματα, ΛΒ, 960b, 30.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Γιώργος Αθ. Ράπτης (μτφρ.), (Θεσσαλονίκη: Ζήτρος, 2004).
Ηρόδοτος, Ιστοριών, Κ. Θ. Αραπόπουλου (μτφρ.), Αθήνα, Πάπυρος, 1975.
Θουκυδίδης, Ιστοριών, Ελευθέριος Βενιζέλος (μτφρ.), Αθήνα, Γεωργιάδης, 2001.
Avramidis, S., ‘World Art on Swimming’, International Journal of Aacquatic Research and Education, 5, 2005, 325-360.
Basch, L., Le muse imaginaire de la marine antique, Athens, Institute Hellenique pour la Préservation de la Tradition Nautique, 1987.
Frost, F.J., ‘Scyllias: Diving in antiquity’, Greece and Rome, 1968, 15,180-185.
Ιωαννίδου, Κ.Ε., Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Αθήνα,Historical Quest, 2014.
Ιωαννίδου, K.E., Τριήρης, Τακτικές και Επιχειρησιακό Περιβάλλον, Αθήνα, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, 2016.
Σταματάκος, Ι., Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1999.
Ross Holloway, ‘The Tomb of the Diver’, American Journal of Archaeology, 110, 3, 2006, 365–388.
Voutsiadou, E., ‘Sponges: an historical survey of their knowledge in Greek antiquity’, Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom, 87, 2007, 1757-1763.
Advertisements

ΠΗΓΕΣ :

Περί Αλός http://perialos.blogspot.gr/
Περί Αλός-Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου-Συγγραφεύς – Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας
ΦΩΤΟ σχ1 : Κώστας Λαδάς- kostasladas.blogspot.gr
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς», τ.994 (ΑΥΓ), Αθήνα, Έκδοση της Ενώσεως
Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού/ΓΕΝ, 2016, σσ. 52-54.
Το παρόν αποτελεί μέρος από τη μελέτη της συγγραφέως στην αγγλική:
C.E. Ioannidou, ‘Divers in ancient Greece during the late archaic and classical period (6th-4th century BC)’, ARCHAEOLOGY AND SCIENCE, issue 10, Archaeological Institute Belgrade , 2016, pp 111-119.
https://theancientwebgreece.wordpress.com
www.perseus.tufts.edu/
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
ΦΩΤ. ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ



ellinondiktyo

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μη αναστρέψιμη η κατάσταση στα Σκόπια μετά την χθεσινή βία στη Βουλή (φωτό, βίντεο)

Χαρακτηριστική είναι η εικόνα του ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών Ζόεαν Ζάεφ με αίματα στο πρόσωπο να προσπαθεί να βγει από τη Βουλή που δείχνει ότι τα Σκόπια έχουν φτάσει σε μη αναστρέψιμη κατάσταση

Περίπου 100 υποστηρικτές του κόμματος VMRO-DPMNE του μέχρι πρότεινος πρωθυπουργού της χώρας Νίκολα Γκρούεφσκι εισέβαλαν στην Βουλή κρατώντας σημαίες στα χέρια και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο. Μεταξύ αυτών ήταν και περίπου 10 μασκοφόροι, ενώ σε βίντεο από τα επεισόδια φαίνονται να πετούν καρέκλες και τραπέζια στο γραφείο τύπου της Βουλής.

Τα επεισόδια συνέβησαν ενώ εδώ και μήνες τα Σκόπια ταράσσονται από συνεχείς διαδηλώσεις μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου, από τις οποίες δεν έχει προκύψει ακόμα οριστικό αποτέλεσμα. Οι διαδηλωτές αντιτάσσονται σε μια πιθανή συνεργασία μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών του Ζάεφ (SDSM) και των εθνικιστών Αλβανών, τους οποίους θεωρούν απειλή για την ενότητα της χώρας.

Χρειάστηκαν αρκετές ώρες μετά την εισβολή των διαδηλωτών στην Βουλή, προκειμένου η αστυνομία να ανακτήσει τον έλεγχο του κοινοβουλίου, ενώ την ίδια ώρα απέξω παρέμεναν περίπου 3000 άτομα.

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι ήταν ο πρωθυπουργός των Σκοπίων για τα τελευταία δέκα χρόνια, όταν τον περασμένο Δεκέμβριο το κόμμα του απέσπασε μόνο 51 έδρες (από τις 120) στο κοινοβούλιο. Ηταν πρώτο, με δύο έδρες περισσότερες από το κόμμα του Ζάεφ, όμως δεν μπόρεσε να καταλήξει σε συνεργασία με τα αλβανικά κόμματα. Αντίθετα, ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών έκανε συμφωνία με τα κόμματα αυτά, όμως ο πρόεδρος της χώρας Ιβάνοφ, σύμμαχος του Γκρούεφσκι, αρνήθηκε να του δώσει εντολή για να κυβερνήσει. 

Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και οι ΗΠΑ άσκησαν πιέσεις στον Ιβάνοφ να ανατρέψει την απόφασή του και να δώσει την εντολή στον Ζάεφ, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Οι εκλογές του Δεκεμβρίου έγιναν υποτίθεται για να τερματίσουν την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα, όπου τα τελευταία δύο χρόνια επικρατεί αναταραχή, μετά από σκάνδαλα παρακολούθησης. 

O επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεβ χτυπημένος, με αίματα στο πρόσωπο



Ο Ταλάτ Τζαφέρι είναι ο πρώτος Αλβανός πρόεδρος του κοινοβουλίου της ΠΓΔΜ αφότου η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της από την πρώην Γιουγκοσλαβία, το 1991.

Διάγγελμα του Προέδρου της ΠΓΔΜ

Πρόσκληση τους πολιτικούς ηγέτες σε μια συνάντηση την Παρασκευή για να συζητηθούν οι δυνατότητες επίλυσης της κατάστασης που δημιουργήθηκε, απηύθυνε στο διάγγελμά του ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόρκι Ιβάνοφ, με αφορμή τις εξελίξεις στα Σκόπια.

«Σε αυτούς τους καιρούς της γενικής ανησυχίας σας καλώ να παραμείνετε ήρεμοι και να μην υποκύψετε σε διάφορες προκλήσεις και χειραγωγήσεις. Για να εκτονωθεί η κατάσταση και να αποτραπεί η βία καλώ όλα τα αρμόδια θεσμικά όργανα να δείξουν υπεύθυνη συμπεριφορά και να υπακούουν στους νόμους της χώρας. Οι βουλευτές είναι οι πιο υπεύθυνοι για να επανέλθει η κατάσταση σύμφωνα με το σύνταγμα, τους νόμους και τους κανόνες της βουλής οι οποίοι σήμερα παραβιάστηκαν. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και έχει επίγνωση των συνεπειών. Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Καλώ τους ηγέτες σε μια συνάντηση αύριο για να εξετάσουμε τις επιλογές για μια λύση» δήλωσε ο Ιβάνοφ.

Σύμφωνα με την διευθύντρια του κεντρικού νοσοκομείου των Σκοπίων 42 άτομα τραυματίστηκαν στα επεισόδια στο κτήριο της Βουλής και ζήτησαν ιατρική βοήθεια μεταξύ των οποίων τρεις αστυνομικοί και άνδρες της ασφάλειας της Βουλής. Από τους τραυματίες τέσσερις παραμένουν για περαιτέρω νοσηλεία στο νοσοκομείο.







ΗΠΑ και ΕΕ καταδικάζουν τα επεισόδια στα Σκόπια


Οι ξένοι πρέσβεις στα Σκόπια κάνουν έκκληση για διάλογο και καλούν τον κόσμο να απέχει από την εμπρηστική ρητορική. «Αυτή είναι η στιγμή για διάλογο, όχι για βία. Όλοι θα πρέπει να απέχουν από την εμπρηστική ρητορική. Η αστυνομία έχει την ευθύνη για την τήρηση της τάξης» δήλωσε ο Σουηδός πρέσβης Ματ Στάφανσον εξ ονόματος των συναδέλφων του από τις πρεσβείες της ΕΕ και των ΗΠΑ στην ΠΓΔΜ.

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φεντερίκα Μογκερίνι και ο Επίτροπος αρμόδιος για τη διεύρυνση της ΕΕ Γιοχάνες Χαν καταδίκασαν έντονα σήμερα τις επιθέσεις σε βουλευτές στο κοινοβούλιο στα Σκόπια.

«Τα επεισόδια βίας στη Βουλή είναι εντελώς απαράδεκτα και καλούμε για ηρεμία και συγκράτηση», είπαν οι δύο επίτροποι σε κοινή τους δήλωση χθες, προσθέτοντας ότι «η δημοκρατία πρέπει να ολοκληρώσει την πορεία της. Βλέπουμε θετικά την εκλογή του Ταλάτ Τζαφέρι ως προέδρου της Βουλής, όπως έχει μεταδοθεί».

Στη δήλωσή τους η Μογκερίνι και ο Χαν τόνισαν τη σημασία του πολιτικού διαλόγου στους θεσμούς ως πάγιας θέσης της ΕΕ και προέτρεψαν όλες τις πολιτικές πλευρές «να τιμήσουν το Σύνταγμα της χώρας και να δράσουν στο πνεύμα των δημοκρατικών αξιών, της φιλοτιμίας και της κοινής λογικής».

Καταλήγοντας, τόνισαν στη δήλωσή τους πως «η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποτελεί υποψήφια για ένταξη χώρα και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τη Βουλή για τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις ώστε η χώρα να προωθηθεί στο ευρωπαϊκό της μονοπάτι».

Κάλεσμα Γκρουέφσκι για αυτοσυγκράτηση

Ο ηγέτης του VMRO-DPMNE Νίκολα Γκρούεφσκι καλεί τον κόσμο, μέσω Facebook, να δείξει αυτοσυγκράτηση.

«Η βία δεν είναι λύση και πρέπει να εκτονωθεί η κατάσταση. Καλώ σε αυτοσυγκράτηση. Ο κόσμος να μην υποκύψει στις προκλήσεις του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SDS) και εκείνων που επιθυμούν να ωθήσουν τη χώρα σε βαθύτερη κρίση και να υλοποιήσουν το σενάριο τους. Πρέπει να εκτονωθεί η κατάσταση. Το VMRO-DPMNE θα αντιταχθεί σε αυτές τις ενέργειες του SDS που στρέφονται κατά του κράτους, με νομικά και πολιτικά δημοκρατικά μέσα» αναφέρει ο Γκρουέφσκι.


Ανησυχία του ΥΠΕΞ για την κατάσταση στην ΠΓΔΜ

Με λύπη και ανησυχία διαπιστώνουμε ότι η πΓΔΜ διολισθαίνει σε βαθιά πολιτική κρίση. Κρίση που για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται οι εμπλεκόμενες πλευρές να επιδείξουν σεβασμό στις αρχές της δημοκρατίας, της νομιμότητας και του κράτους δικαίου. Σεβασμό -όπως ζητούμε εδώ και χρόνια- στην κουλτούρα του συμβιβασμού και της συναίνεσης. Χωρίς αυτές τις αρχές δημιουργούνται αδιέξοδα και εκρηκτικές καταστάσεις, αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών για τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ.

«Η Ελλάδα που διαχρονικά και σταθερά υποστηρίζει την αρχή της μη παρέμβασης στα εσωτερικά γειτονικών χωρών, είναι διατεθειμένη όποτε της ζητηθεί να συμβάλει στην αποκλιμάκωση της κρίσης στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου και του σεβασμού της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της πΓΔΜ», καταλήγει η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών.



Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥΧΛΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ

Πόσες φορές σας έτυχε τα ολόφρεσκα φρούτα σας που βρίσκονται στο ψυγείο σας να μουχλιάσουν μέσα σε πολύ λίγες ημέρες;

Σίγουρα όχι λίγες αφού όλοι την έχουμε… πατήσει. Επειδή όμως οι εποχές που διανύουμε δεν είναι εύκολες και πρέπει αν μη τι άλλο να κάνουμε οικονομία, σήμερα σας παρουσιάζουμε το super κόλπο ώστε να μην ξαναπετάξετε τα φρούτα σας, ούτε να αναγκαστείτε να τα φάτε μέσα σε 3 μέρες.

Επειδή τα φρούτα κρατάνε υγρασία πριν τα βάλετε στο συρτάρι του ψυγείου σας βάλτε από κάτω ένα καθαρό- στεγνό σφουγγάρι και θα δείτε ότι όλη η υγρασία θα καταλήγει εκεί.

Και αν δεν τα προλάβατε και μαραθηκανε (οχι να μουχλιασανε προς θεου!).υπάρχει ένας εύκολος τρόπος για να τα «ζωηρέψετε». Γεμίστε ένα μεγάλο μπολ με κρύο νερό ψυγείου και στάξτε λίγες σταγόνες ξύδι. Βυθίστε τα λαχανικά και αφήστε τα για 1/2 ώρα.

Κατόπιν, σκουπίστε τα, βάλτε τα σε πλαστικό δοχείο και κλείστε τα με καπάκι. Αφήστε τα για 1 ώρα στο ψυγείο πριν τα χρησιμοποιήσετε.


ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

"Προηγούμενες ζωές" - ( Εκπομπή Φυγόκεντρος)

Οι άνθρωποι που… «ταξίδεψαν» μέσα από την κλινική ύπνωση σε άλλο σώμα, χρόνο και τόπο, περιγράφουν την εμπειρία που σημάδεψε για πάντα τη ζωή τους…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σαν σήμερα - Κοσμοναύτης συντρίβεται στη Γη ενώ κλαίει οργισμένα

Εικόνας: η σορός του Vladimir Komarov μετά την πτώση. Ήχος: τα τελευταία λόγια του Komarov κατά την είσοδο της κάψουλας στην ατμόσφαιρα


Πρόσφατες αποκαλύψεις της αμερικάνικης κατασκοπείας για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πέθανε ο ρώσος κοσμοναύτης Vladimir Komarov το '67 κατά την είσοδο της ελαττωματικής του κάψουλας στην ατμόσφαιρα.

Του Robert Krulwich, npr

Έχουμε λοιπόν έναν κοσμοναύτη, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά, σίγουρος πως δε θα καταφέρει να επιστρέψει ποτέ στη γη. Μιλάει μέσω ασυρμάτου με τον Alexei Kosygin -υψηλόβαθμο τότε αξιωματούχο της Σοβιετικής Ένωσης- ο οποίος κλαίει επειδή πιστεύει και αυτός πως ο κοσμοναύτης θα πεθάνει.

Το διαστημόπλοιο είναι κατασκευασμένο πρόχειρα, τα καύσιμα σχεδόν τελειώνουν,τα αλεξίπτωτά του – παρότι κανείς δεν το ήξερε αυτό- δεν πρόκειται να λειτουργήσουν και ο κοσμοναύτης, ονόματι Vladimir Komarov, πρόκειται κυριολεκτικά να συντριβεί στο Γη. Το σώμα του κυριολεκτικά θα απανθρακωθεί από τη σύγκρουση. Καθώς οδηγείται προς το μοιραίο του θάνατο, οι κατασκοπευτικοί σταθμοί των ΗΠΑ στην Τουρκία τον ακούν να καταριέται οργισμένα ενώ κλαίει «εκείνους που τον έβαλαν σε αυτό το κακοφτιαγμένο διαστημόπλοιο».

Αυτή η απίστευτη μυστική καταγραφή του θανάτου ενός Ρώσου κοσμοναύτη από το 1967 παρουσιάζεται σε ένα βιβλίο με τίτλο Starman από τους Jamie Doran και Piers Bizony,το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα. Οι συγγραφείς βασίζουν κυρίως την αφήγησή τους στις αποκαλύψεις του Venymin Ivanovich Russayev, αξιωματούχου της KGB και σε παλιότερες δημοσιογραφικές αναφορές του Yaroslav Golovanov στην εφημερίδα Pradva. Αυτή η εκδοχή –αν είναι αληθινή- είναι πραγματικά τρομακτική.

Το βιβλίο Starman αναφέρεται στην φιλία μεταξύ δύο κοσμοναυτών, του Vladimir Kamarov και του σοβιετικού ήρωα Yuri Gagarin, του πρώτου ανθρώπου που ταξίδεψε στο διάστημα. Οι δύο άνδρες είχαν πολύ καλές σχέσεις: έκαναν παρέα, κυνηγούσαν και έπιναν μαζί.

Το 1967 ανατέθηκε και στους δύο να συμμετάσχουν σε μια αποστολή και να μπουν σε τροχιά γύρω από τη Γη,αλλά και οι δυο τους ήξεραν πως το σκάφος δεν ήταν ασφαλές. Ο Komarov είπε στους φίλους του πως ήξερε πως ήταν πιθανό να πεθάνει. Αλλά δε θα έκανε πίσω γιατί δεν ήθελε να πεθάνει ο Gagarin. Ο Gagarin θα ήταν ο αντικαταστάτης του.
Η ιστορία ξεκινά πάνω κάτω το 1967 όταν ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, αποφάσισε να οργανώσει ένα εντυπωσιακό διαστημικό ραντεβού μεταξύ δύο σοβιετικών διαστημοπλοίων.

Το σχέδιο ήταν να εκτοξευτεί η διαστημική κάψουλα Soyuz 1 με τον Komarov στο εσωτερικό της. Την επόμενη μέρα, ένα δεύτερο όχημα θα απογειωνόταν, με δυο επιπλέον κοσμοναύτες. Τα δύο οχήματα θα συναντιόνταν, θα συνδέονταν, ο Komarov θα περνούσε από το ένα στο άλλο, θα άλλαζε θέση με ένα συνάδερφο του, και θα επέστρεφε στην πατρίδα του με το δεύτερο διαστημόπλοιο. Ο Μπρέζνιεφ πίστευε πως το γεγονός θα αποτελούσε έναν σοβιετικό θρίαμβο που θα συνέπιπτε με την 50η επέτειο της κομμουνιστικής επανάστασης. Ο Μπρέζνιεφ κατέστησε σαφές πως ήθελε να δει το σχέδιο να πραγματοποιείται.

Το πρόβλημα ήταν ο Gagarin, ο οποίος ήταν ήδη ένας σοβιετικός ήρωας, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα. Τόσο αυτός όσο και κάποιοι ανώτεροι τεχνικοί είχαν επιθεωρήσει το Soyuz 1 και είχαν εντοπίσει 203 κατασκευαστικά προβλήματα -αρκετά σοβαρά προβλήματα, τα οποία έκαναν την διαστημικό ταξίδι με το όχημα επικίνδυνο. Ο Gagarin πρότεινε την αναβολή της αποστολής.

Το ερώτημα ήταν: Ποιος θα το έλεγε στον Μπρέζνιεφ; Ο Gagarin συνέταξε μια δεκασέλιδη αναφορά και την έδωσε στον Venyamin Russayev, τον καλύτερο φίλο του στην KGB, αλλά κανένας δε τολμούσε να την προωθήσει προς τα πάνω στην αλυσίδα διοικήσεως. Όσοι είδαν αυτή την αναφορά, μεταξύ των οποίων και ο Russayev, υποβιβάστηκαν, απολύθηκαν ή εστάλησαν για διπλωματική αποστολή στη Σιβηρία. Ενώ απέμενε λιγότερο από ένας μήνας για την εκτόξευση, ο Komarov συνειδητοποίησε πως δεν υπήρχε δυνατότητα αναβολής. Συναντήθηκε με τον Russayev, τον υποβιβασμένο πράκτορα της KGB, του είπε: «δεν πρόκειται να επιστρέψω από αυτήν την πτήση».

Ο Russayev τον ρώτησε γιατί δεν αρνείται να συμμετάσχει στην αποστολή. Η απάντηση του Komarov, σύμφωνα με τους συγγραφείς, ήταν πως αν δεν πραγματοποιούσε ο ίδιος την πτήση, τότε θα έστελναν τον αντικαταστάτη. Αυτός ήταν ο Yuri Gagarin. Ο Vladimir Komarov δεν μπορούσε να το κάνει αυτό στον φίλο του. «Είναι ο Yuri μας», είπε σύμφωνα με το βιβλίο, «και θα πεθάνει αντί για μένα. Πρέπει να τον φροντίζουμε». Ύστερα ξέσπασε σε κλάματα.

Την ημέρα της εκτόξευσης ο Ρώσος δημοσιογράφος Yaroslav Golovanov ανέφερε πως ο Gagarin εμφανίστηκε στο σημείο εκτόξευσης και απαίτησε να πάρει μέρος στην αποστολή, παρότι κανένας δεν περίμενε πως θα πετούσε. Ο Golovanov αποκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά ως ένα «ξαφνικό καπρίτσιο», παρόλο που αργότερα κάποιοι παρατηρητές εξέφρασαν την άποψη πως ο Gagarin προσπαθούσε να μπει στο διαστημόπλοιο για να σώσει το φίλο του. Τελικά το Soyuz άφησε τη Γη με πλοηγό τον Komarov.

Με το που το Soyuz άρχισε να μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη Γη, ξεκίνησαν και τα προβλήματα. Οι κεραίες δε λειτουργούσαν σωστά. Η κινητήρια δύναμη ήταν ελλιπής. Η πλοήγηση αποδείχθηκε δύσκολη. Η εκτόξευση της επόμενης μέρας έπρεπε να ακυρωθεί. Και το χειρότερο ήταν πως, ώρα με την ώρα, οι ελπίδες του Komarov να επιστρέψει ασφαλής στη Γη εξανεμίζονταν.

Την ίδια στιγμή οι μυστικές υπηρεσίας των ΗΠΑ παρακολουθούσαν την επιχείρηση. Η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) είχε κάποιες εγκαταστάσεις σε μια αεροπορική βάση κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με προηγούμενες αναφορές οι Αμερικανοί κατάσκοποι ήξεραν πως κάτι δεν πάει καλά άλλα δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς. Ένας αναλυτής της NSA, ο οποίος στο βιβλίο αναφέρεται ως Perry Fellwock, περιέγραψε πως άκουσε τυχαία τον Komarov να λέει στους αξιωματούχους στον πύργο ελέγχου πως ήξερε ότι πρόκειται να πεθάνει. Ο Fellwock περιγράφει πως ο σοβιετικός ηγέτης Alexei Kosygin επικοινώνησε μέσω βιντεοκλήσης με τον Komarov για να του πει πως είναι ήρωας. Η σύζυγος του Komarov ήταν επίσης στην γραμμή για να μιλήσει μαζί του σχετικά με το τι να πει στα παιδιά τους. Ο Kosygin έκλαιγε.

Το βιβλίο περιγράφει πως οι Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών άκουσαν τις «κραυγές οργής του Komarov καθώς ριχνόταν προς το θάνατό του» όταν το σκάφος ξεκίνησε την κάθοδο και τα αλεξίπτωτα δεν άνοιξαν.

Στο ίντερνετ μπορεί να βρεθεί το απόσπασμα με τα κατά πάσα πιθανότητα τελευταία λόγια του Komarov (κοστίζει 89 cents στο Amazon). Κάποιοι μεταφραστές τον ακούν να λέει: «Η θερμοκρασία αυξάνεται μέσα στην κάψουλα». Χρησιμοποιεί επίσης τη φράση «με σκοτώσατε»- προφανώς για να αναφερθεί στο τι του έκαναν οι μηχανικοί.

Σκοτώθηκαν και Αμερικάνοι

Και οι δύο πλευρές ήξεραν κατά τη διάρκεια της κούρσας του διαστήματος στη δεκαετία του '60 πως αυτές οι αποστολές ήταν επικίνδυνες. Μερικές φορές ξεχνάμε πόσο επικίνδυνες ήταν. Τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς, το 1967, οι Αμερικάνοι Gus Grissom, Ed White και Roger Chaffee πέθαναν κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς μέσα στη διαστημική κάψουλα Apollo.


“Δήλωση του Νίξον

18 Ιουλίου 1969

Σε περίπτωση καταστροφής στο φεγγάρι

Το πεπρωμένο προόριζε αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι ταξίδεψαν στο φεγγάρι για να το εξερευνήσουν ειρηνικά να μείνουν σε αυτό και να αναπαυθούν εκεί εν ειρήνη. Αυτοί οι γενναίοι άνδρες, ο Neil Amstrong και ο Edwin Aldrin, ξέρουν πως δεν υπάρχει ελπίδα για την διάσωσή τους. Αλλά επίσης ξέρουν πως στη θυσία τους υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα. Αυτοί οι δύο άνδρες προσέφεραν τις ζωές τους για τον πιο ευγενή σκοπό: την αναζήτηση της αλήθειας και της κατανόησης. Οι συγγενείς και φίλοι τους θα τους πενθήσουν, το έθνος τους θα τους πενθήσει, οι άνθρωποι όλου του κόσμου θα τους πενθήσουν, η ίδια η Μητέρα Γη, που τόλμησε να στείλει δύο από τα παιδιά της στο άγνωστο, θα τους πενθήσει. Κατά την εξερεύνησή τους έκαναν τους ανθρώπους όλης της γης να τους παρακολουθούν όλοι μαζί συγκινημένοι, στη θυσία τους ενώνουν πιο σφιχτά τους ανθρώπους σαν αδέρφια. Στις αρχαίες μέρες οι άνθρωποι κοιτούσαν στα αστέρια και έβλεπαν τους ήρωές τους στους αστερισμούς. Στις μέρες μας, κάνουμε σχεδόν το ίδιο, με τη διαφορά πως οι ήρωές μας είναι άνθρωποι με σάρκα και οστά- άνθρωποι που άγγιξαν το έπος. Άλλοι θα ακολουθήσουν και σίγουρα θα βρουν το δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι. Η αναζήτηση του ανθρώπου δεν θα πάψει. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι υπήρξαν οι πρώτοι και θα μείνουν οι πρώτοι στις καρδιές μας. Γιατί κάθε ανθρώπινο πλάσμα που θα κοιτάει ψηλά στο φεγγάρι, τις νύχτες που πρόκειται να έρθουν, θα ξέρει πως εκεί, σε κάποια γωνιά ενός άλλου κόσμου, υπάρχει πλέον, και θα υπάρχει για πάντα, η ανθρωπότητα.

Πριν από την προεδρική δήλωση:

Ο Πρόεδρος θα τηλεφωνήσει σε κάθε μια από τις μέλλουσες χήρες

Μετά την προεδρική δήλωση:

Τη στιγμή που η NASA θα διακόψει την επικοινωνία με τους αστροναύτες: Ένας κληρικός θα τελέσει μια τελετή αντίστοιχη με αυτή που τελείται για τις κηδείες στη θάλασσα, θα μνημονεύσει τις ψυχές τους εις τον αιώνα τον άπαντα και θα τελειώσει με το «Πάτερ Ημών».

Δύο χρόνια αργότερα, όταν οι Αμερικάνοι πάτησαν στο φεγγάρι, ο Λευκός Οίκος υπό τον Νίξον είχε ετοιμάσει μια δήλωση, γραμμένη από τον ειδικό στη συγγραφή πολιτικών λόγων William Safire, η οποία ανακοίνωνε τον θάνατο των Neil Amstrong και Buzz Aldrin για την περίπτωση που εγκαταλείπονταν ή έχαναν τη ζωή τους. Ο θάνατος δεν ήταν κάτι απροσδόκητο.

Αλλά ο θάνατος του Komarov έμοιαζε να είναι προδιαγεγραμμένος. Ο Yuri Gagarin είχε πει αρκετά σχετικά με το θέμα σε μια συνέντευξη που έδωσε στην Pravda εβδομάδες μετά το συμβάν. Άσκησε σκληρή κριτική στους αξιωματούχους που άφησαν τον φίλο του να πετάξει.

Ο Komarov τιμήθηκε με επίσημη κρατική κηδεία. Μόνο ένα σπασμένο κόκκαλο της φτέρνας του απέμεινε από τη σύγκρουση. Τρεις εβδομάδες αργότερα ο Yuri Gagarin πήγε να συναντήσει τον φίλο του από την KGB. Ήθελε να μάθει τι είχε συμβεί. Σύμφωνα με την περιγραφή του βιβλίου:

Ο Gagarin συνάντησε τον Russayev στο διαμέρισμα της οικογένειάς του αλλά αρνήθηκε να μιλήσουν μέσα σε κάποιο από τα δωμάτια γιατί ανησυχούσε πως μπορεί να υπήρχαν κοριοί. Ούτε τα ασανσέρ και οι διάδρομοι δεν ήταν ασφαλείς οπότε οι δύο άνδρες ανεβοκατέβαιναν σιγά σιγά τις σκάλες της πολυκατοικίας, ένα χώρο στον οποίο υπήρχε αντίλαλος.

Ο Gagarin το 1967 ήταν πολύ διαφορετικός από τον ξέγνοιαστο νέο του 1961. Ο θάνατος του Komarov του είχε προκαλέσει πολλές ενοχές. Κάποια στιγμή ο Gagarin είπε: «Θα προσπαθήσω να φτάσω σε αυτόν (τον Μπρέζνιεφ) με κάποιον τρόπο και αν ανακαλύψω πως ήξερε ακριβώς πως είχε η κατάσταση και παρόλα αυτά άφησε να συμβεί ότι συνέβη, τότε ξέρω ακριβώς τι πρόκειται να κάνω». Ο Russayev συνεχίζει: «Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Gagarin. Ίσως μια γερή γροθιά στο πρόσωπό». Ο Russayev προειδοποίησε τον Gagarin να είναι προσεκτικός όσον αφορά τον Μπρέζνιεφ. «Του είπα: Μίλα πρώτα σε μένα πριν κάνεις το παραμικρό. Σε προειδοποιώ, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός». Οι συγγραφείς αναφέρουν μια φήμη, η οποία είναι ανεπιβεβαίωτη (και κατά τη γνώμη μου απίθανη) σύμφωνα με την οποία μια μέρα ο Gagarin έτυχε να συναντηθεί με τον Μπρέζνιεφ και του έριξε το ποτό του στο πρόσωπο. Ελπίζω να έγινε έτσι.

Ο Yuri Gagarin πέθανε σε ένα αεροπορικό δυστύχημα το 1968, ένα χρόνο πριν οι Αμερικάνοι πατήσουν στο φεγγάρι.

Η μετάφραση έγινε από τον Μιχάλη Ζωντό, για το μεταφραστικό project του Tvxs.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Ιδιοφυής Μυστικιστής που θυσιάστηκε στην πυρά

Το Μνημείο του Τζορντανο Μπρουνο στην καρδιά της Ρώμης στέκεται εκεί για να υπενθυμίζει την μετάνοια των ανθρώπων που τον κατηγόρησαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Εκείνος, αν και απεικονίζεται περίπου ως μοναχός, τα ρούχα του μάλλον αναδεικνύουν ένα μυστηριώδες άνθρωπο, ίσως ακόμη και ένα Μάγο. Και παρά τα αρκετά συγγράμματα που υποστηρίζουν το αντίθετο, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις πως ο Τζορντανο Μπρουνο ήταν ένας εμπνευσμένος άνθρωπος που με τις ιδέες του τρομοκρατούσε τις παγιωμένες απόψεις του Χριστιανισμού.

Ένα ευφυές μυαλό που τρομοκρατούσε την Εκκλησία

H πιο πρώιμη απεικόνιση του Μπρούνο βρέθηκε χαραγμένη το 1715 στην Γερμανία.

Ο Τζορντανο Μπρουνο γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1548 στην Nola ως Filippo Bruno, και το πλήρες Λατινικό του όνομα ήταν Iordanus Brunus Nolanus. Ο Μπρούνο από πολύ μικρή ηλικία ανακάλυψε το πάθος του για την Επιστήμη, και ως Φιλόσοφος, Κοσμολόγος, Μαθηματικός και ποιητής, μετατράπηκε σε ένα ανατρεπτικό άνθρωπο της εποχής του. Ο Τζορντανο Μπρουνο πίστευε πως ένα λαμπρό μυαλό μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ήταν Νεοπλατωνικός και ακολούθησε τον Αναγεννησιακό Ερμητισμό. Ο Τζορντανο Μπρουνο δεν επιθυμούσε να ζήσει μία συνηθισμένη ήσυχη ζωή, αφού λάτρευε να εξερευνά, να αναλύει και να κατανοεί διάφορα ζητήματα που τότε ήταν απαγορευμένα από την Καθολική Εκλησσία. Μελέτησε βιβλία που ήταν ριζοσπαστικά για την εποχή, αλλά και εκείνα που είχαν την σφραγίδα της θρησκείας που κυρίευε την Ευρώπη. Ο Μπρούνο όμως πάντοτε ακολουθούσε τον δικό του πνευματικό δρόμο και τις δικές του ιδέες, και σύμφωνα με την Karen Garvin:

” Η Φιλοσοφία του Τζορντάνο Μπρούνο ήταν τουλάχιστον ασυνήθιστη. Ο ίδιος ήταν ένας παγανιστής, και αντλούσε γνώση από την Αρχαιότητα μέσα από τα έργα του Πυθαγόρα και της Ερμητικής παράδοσης, όπως εκείνη αναδύθηκε από τον Ιταλό ανθρωπιστή Marsilio Ficino και τον Φιλόσοφο Giovanni Pico della Mirandola. Ο Ερμητισμός ήταν ένα Φιλοσοφικό Σύστημα που βασίστηκε πάνω στα κείμενα του Corpus Hermeticum και του Ασκληπιού, τα οποία όπως πίστευαν οι Λόγιοι της Αναγέννησης, διδάχθηκαν από τον Ίδιο τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, έναν αρχαίο Αιγύπτιο Ιερέα. Λόγω της πεποίθησης πως τα αρχαία κείμενα ήταν ιερά κατά την Αναγέννηση, αλλά και της πίστης πως ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και οι διδαχές του θάφτηκαν από την Εκκλησία, οι Λόγιοι της εποχής εκτιμούσαν απεριόριστα τα Ερμητικά κείμενα. Αυτό που ίσως έκανε πιο εύπεπτα αυτά τα κείμενα στους Χριστιανούς ήταν το γεγονός πως το πρώτο μέρος που αποτελούσε το Corpus Hermeticum – με τίτλο Ποιμάνδρης – περιείχε την ιστορία της Δημιουργίας που έμοιαζε με εκείνη της Γένεσης. Ο Μπρούνο πίστευε σε αυτές τις Ερμητικές

Απεικόνιση μίας από τις πολύπλοκες “μνημονικές” συσκευές του Τζορντάνο Μπρούνο.

παραδόσεις, και σε αντίθεση με τους Ficino και Pico, που επιχείρησαν να συνδυάσουν τον Ερμητισμό με τον Χριστιανισμό, εκείνος ακύρωσε τα Χριστιανικά στοιχεία δημιουργώντας ένα δικό του Φιλοσοφικό Σύστημα (που ονομάστηκε “Νολανισμός”), και τα αντικατέστησε με την Πραγματική Παγανιστική Μαγεία του Ερμή του Τρισμέγιστου. Οι Ερμητικές παραδόσεις συμπεριελάμβαναν την Αστρολογία και τον Αποκρυφισμό, ” τις μυστικές αρετές των φυτών και των ορυκτών”, την μαγεία της Φύσης αλλά και την δημιουργία φυλαχτών για την επίκληση των δυνάμεων του Σύμπαντος. Η Φιλοσοφία του Τζορντάνο Μπρούνο ήταν κατ’ουσίαν μία μορφή Πανθεϊσμού και είχε τις ρίζες της στην πραγματική Μαγική Αλήθεια.”

Ο Τζορντάνο Μπρούνο έγραψε για την Μαγεία, ένα θέμα που ερχόταν σε σύγκρουση με τις πεποιθήσεις της Εκκλησίας. Αφού ήταν Δομινικανός Μοναχός, υποτίθεται πως θα έπρεπε να εναντιώνεται σε όλες αυτές τις υπερφυσικές πεποιθήσεις, όμως αντίθετα εκείνος δημιούργησε ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είναι το προσωπικό του Μανιφέστο, αναλύοντας το μαγικό σύστημα στο οποίο πίστευε. Ο Μπρούνο θεωρούσε πως η Μαγεία βασιζόταν σε Φαντασιακές εικόνες και επικλήσεις, ενώ θεωρούσε πως ο ίδιος ήταν ένας καλλιτέχνης της μνήμης, του οποίου οι εικόνες των πλανητών θεωρήθηκαν η ποίηση των εικαστικών τεχνών.

Ο Τζορντάνο Μπρούνο πίστευε πως οι εικόνες που δημιουργούσε εισχωρούσαν στο πνεύμα, το αστρικό σώμα ή την ψυχή του ανθρώπου. Σύμφωνα με τα κείμενά του, ο ίδιος εξασκήθηκε στην δημιουργία αστρικών δεσμών που ονόμαζε vincula. Στην Μαγεία, είχαν σημασία κατά την διάρκεια των επικλήσεων, όπως για παράδειγμα στην δημιουργία ερωτικού δεσμού που ήταν γνωστός ως supreme. Θεωρούσε, πως όλοι οι δεσμοί σχετίζονταν με την επιθυμία και τον Έρωτα, και έτσι συμπέρανε πως υπάρχουν τρεις πύλες τις οποίες θα πρέπει να περάσει ένας άνθρωπός για να επιτύχει στις Μεταφυσικές τέχνες.

Ένα από τα μεγαλύτερα πεδία ενασχόλησής του ήταν η Αστρονομία, καθώς τον ενδιέφεραν οι θεωρίες του Κοπέρνικου αλλά και πολλών ακόμη. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του ήταν η επέκταση του Κοσμολογικού Μοντέλου του Κοπέρνικου. Σύμφωνα με τον Τζορντάνο Μπρούνο, τα άστρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά Ήλιοι που βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση από την Γη και περικυκλώνονται από συγκεκριμένους Εξωπλανήτες. Ο Μπρούνο πίστευε επίσης πως το Σύμπαν είναι άπειρο και δεν διαθέτει κέντρο.

Απεικόνιση της Πτολεμαικής Γεωκεντρικής έννοιας του Σύμπαντος.

Αυτές οι ριζοσπαστικές για την εποχή πεποιθήσεις δημιούργησαν πολλά προβλήματα στον Μπρούνο. το 1593, κατηγορήθηκε για Αίρεση από την Ρωμαική Ιερά Εξέταση. Οι διδαχές του θεωρήθηκαν επικίνδυνες για την Καθολική πίστη, και ως αποτέλεσμα καταδικάστηκε σε θάνατο. Φυσικά ίσως ο ίδιος γνώριζε ποια θα ήταν η τύχη του όταν η θρησκεία αντιλαμβανόταν την αγάπη του για την δύναμη της μνήμης, την Αστρονομία αλλά και την Μαγική Γνώση. Ο Τζορντάνο Μπρούνο σκοτώθηκε από την Ιερά εξέταση στις 17 Φεβρουαρίου του 1600 στην Ρώμη. Κάηκε στην πυρά και οι στάχτες του σώματός του χάθηκαν με τον άνεμο εκείνης της εποχής.

Η Δίκη του Τζορντανο Μπρουνο από την Ιερά Εξέταση.

Όμως το πνεύμα του Μυστικιστή είναι πολύ δυνατό για να εξαφανιστεί από τις μνήμες των ανθρώπων, αφού ακόμη και σήμερα το Έργο του είναι δημοφιλές σε αρκετούς ερευνητές, ενώ οι ιδέες του έχουν πάρα πολλούς υποστηρικτές.. Έτσι η μνήμη που τόσο αγάπησε, τον διατηρεί ζωντανό ακόμη και στις ημέρες μας!

Πηγή Άρθρου

Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: Παιδεία Ελληνική ή Εβραίικη;

Να τι μας λέει ο καθηγητής . . .

Θα επιχειρίσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ' άκρη σ' άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο.

Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ' όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά `ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες.
Όλα τούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.


Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την Αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες.
Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια, ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε ταν ή επί τας, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδδρο.
Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά `τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας.
Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος.
Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρος στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς.
Να μας ειπούν οι κάθε λογής έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταβάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη.
Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολλυβογράμματα έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διαλόγους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστο-τέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία).

Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιός γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξή του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στον θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος ότι η θρησκεία των ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.

Δεν νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνά μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους νεοέλληνες που να υπερβάινουν τους δύο στους χίλιους.
Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.

...;
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στο Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαϊας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην ξεύρει τούτους τους εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους νεοέλληνες τα ναι γίνουνται ενιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.

Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαείς, Προς Κορινθίους, Εκ του κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Μόνο που συμβαίνει κάποτε να ακούσετε τους ψαλτάδες στις εκκλησίες το Χριστός Ανέστη να το ψέλνουν, όπως εκείνος ο απόστρατος χωροφύλακας του Παπαδιαμάντη μας:

Κστό -; μπρε -; Κ'στος ανέστη
εκ νεκρών θανάτων
θάνατον μπατήσας
κ' έντοις -; έντοις - μνήμασι
ζωήν παμμακάριστε

Και τα άλαλα τα χείλλη των ασεβών,

Άλαλα τα χείλη, οι κερατάδες.

Και δόστου να το γυρίζουν άλλοτε στον αμανέ και άλλοτε στο κλέφτικο.
Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ. Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
-Τι όρτζα, πόρζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι....». Ο κάθε νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταϊσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.

...;
Μ' ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πιλιτισμός -;δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων.
Ένα μόνον δεν γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί `ναι μαγαρισμένες, λέι.
Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν και εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.


Τέτοια λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε εβραίοι.

Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.

Οι νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα από τους έλληνες . Η μάζα όμως, το m που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το spatium ή s που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των ελλήνων είναι τό χριστιανικό βυζάντιο. Και ο χρόνος ο tempus ή το t που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκειά του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα.

Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε το στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι' αυτό τον εβαφτίσανε Μέγα. Όπως εβαφτίσανε Μέγας κι τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λεξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Η άλλη φωνή, που λέει ότι τίποτα δεν εσήμαιναν ετούτες οι φρικαλεότητες των χριστιανών κατά των ελλήνων, για όσους δεν εξεφτίσανε σε εβραιοέλληνες αλλά έμειναν ελληνοέλληνες, έρχεται από πολύ μακρυά και την ακούνε λίγοι:

Γιατί τα σπάσαμε τ' αγάλματά των
γιατί τους διώξαμεν απ' τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι' αυτό οι θεοί.

Καβάφης είν' αυτός, αναγνώστη μου, δεν είναι σαράφης. Ούτε Βούδας και Κούδας. Και το ποίημα λέγεται Ιωνικόν. Δεν λέγεται Χερουβικόν.
Ο κακουργημός και η εξόνντωση του κλασικού έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλλωση των εικόνων.
Η γιορτή της ορθοδοξίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τότε, στο έμπα της άνοιξης!, πολύ λαμπρά και με την παρουσία όλης της επιφάνειας του κράτους, ως και οι ξένοι πρεσβευτάδες!, στο θετικό της συμβολίζει το θρίαμβο των χριστιανών. Στο αρνητικό της όμως δηλώνει την τελική κατακρεούργηση κάθε Ελληνικού. Είναι η ταφόπετρα της ελληνικής ιδέας.

Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ΄ο ΄Ισαυρος. Εξύπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του νεοέλληνα.

Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.

Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους, πίσω από μαρίκες και μιμίκες και κατσίκες, και κοσκωτάδες και σκατάδες, πίσω από κορυδαλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια, πίσω από ρουσφέτια και βιλλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια.
Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.

ΙΕΡΑ ΕΛΛΑΣ - ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μαντάμ Λαλορί: η Σκοτεινή Αριστοκράτισσα Δολοφόνος της Νέας Ορλεάνης

Ο χαρακτήρας της Μαντάμ Λαλορί και της ιστορίας της, έγιναν γνωστά μέσα από την σειρά “American Horror Story: Coven” και την οποία ενσάρκωσε η ηθοποιός Kathy Bates. Αλλά ποια ήταν αυτή η γυναίκα και ποια η σκοτεινή της ιστορία?

Η Μαντάμ Μαρί Ντελφίν Μακάρθυ ήταν μια πανίσχυρη γυναίκα, πλούσια και ιδιοκτήτρια σκλάβων. Μέλος της Γαλλικής Κρεολής Τάξης της Νέας Ορλεάνης . Γεννήθηκε το 1780, και ήταν το ένα από τα 5 παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν ο Λουίς Μπαρθέλεμι ντε Μακάρτι , του οποίου ο πατέρας, κατά τη περίοδο της Γαλλικής Αποικιοκρατίας, έφερε την οικογένεια του στην Νέα Ορλεάνη το 1730. Η μητέρα της ήταν η Μαρί Ζανέ Λόβαμπλ, γνωστή και ως “η Χήρα Λεκόμτε”. Και οι δυο της γονείς ήταν πολύ εμφανής και η θέση της στην Γαλλική Κρεολή Τάξη της έμαθε πολύ καλά τους τρόπους της γοητείας και της χάρης της τάξεως της, καθώς ήταν και ιδιαίτερα όμορφη. Ο Ογκουστίν ντε Μακάρτι, δήμαρχος της Νέας Ορλεάνης από το 1815 μέχρι το 1820, ήταν ξάδερφος της.

Παντρεύτηκε 3 φορές στη Λουιζιάνα και χήρεψε 2. Με τον πρώτο της σύζυγο, Δον Ραμόν ντε Λοπέζ, παντρεύτηκαν στις 11 Ιουνίου του 1800 και έπειτα από 4 χρόνια χήρεψε. Με τον δεύτερο της σύζυγο, Ζαν Μπλανκ, παντρεύτηκαν μετά από 4 χρόνια (Ιούνιος του 1808) και χήρεψε έπειτα από 8 χρόνια. Με τον τελευταίο της σύζυγος (από τον οποίο πήρε και το επίθετο με το οποίο είναι γνωστή), Δρ. Λίοναρντ Λουίς Νικολάς Λαλορί παντρεύτηκαν στις 25 Ιουνίου 1825.

Κάτω όμως από αυτή την αριστοκρατική ομορφιά, υπήρχε ένα απαράμιλλο σκοτάδι, καθώς στην έπαυλη της βασάνισε και δολοφόνησε αρκετούς από τους σκλάβους της. Η προσωπικότητα αυτή, άφησε πίσω της μια κληρονομιά αγριότητας και βαναυσότητας, τόσο σοκαριστική που η ιστορία της αφηγήθηκε χιλιάδες φορές μέχρι την τελευταία της μοιραία μέρα στη Νέα Ορλεάνη το 1834.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η Ντελφίν ήταν μια πολύ γοητευτική νέα γυναίκα και καλοπαντρεύτηκε τρεις φορές. Ο πρώτος της, ο Δον Ραμόν ντε Λοπέζ ι Ανγκούλο, ήταν υψηλόβαθμος Ισπανός βασιλικός αξιωματικός. Παντρεύτηκαν στον Καθεδρικό του Σαιντ Λουίς στην Νέα Ορλεάνη, στις 11/6/1800. Το 1804, μετά την αμερικανική κατάκτηση, ο Δον Ραμόν έπρεπε να βρεθεί στη θέση του Γενικού Πρόξενου για την Ισπανία στην Περιφέρεια της Ορλεάνης. Και οι δυο τους ταξίδεψαν στην Ισπανία. Εδώ όμως οι καταγραφές για το ταξίδι ποικίλουν. Η αμερικανίδα συγγραφέας Γκρέις Κινγκ, έγραψε το 1921 ότι το ταξίδι ήταν μια στρατιωτική τιμωρία για τον Δον Ραμόν. Η Ντελφίν συναντήθηκε με την Βασίλισσα, η οποίο εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της. Το 1936, ο Στάνλεϋ Άρθουρ αναφέρει πως ο Δον Ραμόν ανακλήθηκε πίσω στην Μαδρίτη, για να αναλάβει την νέα του θέση, αλλά δεν τα κατάφερε διότι πέθανε στη διαδρομή, κοντά στη Αβάνα. Στο ταξίδι αυτό, η Ντελφίν γέννησε την κόρη της Μπορκίτα (το κανονικό της ήταν “Μαρί Μπόργια Ντελφίν Λοπέζ Ι Ανγκούλο ντε λα Καντελαρία”).

Με τον δεύτερο της σύζυγο, τα πράματα ήταν πιο ομαλά. Ήταν ένας εμφανής τραπεζίτης, δικηγόρος, νομοθέτης και έμπορος. Με το γάμο τους, ο Ζαν Μπλανκ, αγόρασε ένα σπίτι στην οδό “409 Royal Str.” της Νέας Ορλεάνης, όπου αργότερα έγινε γνωστό ως “Βίλα Μπλανκ”. Μαζί του απέκτησε άλλες 4 κόρες (Μαρί Λουίς Πολίν, Λουίς Μαρί Λορί, Μαρί Λουίς Ζανέ και Ζανέ Πιερ Πολίν Μπλανκ). Μετά από αυτή την ήρεμη φαινομενικά περίοδο, η Ντελφίν παντρεύτηκε τον γιατρό Λαλορί, ο οποίος ήταν πολύ πιο νέος από την ίδια. Έξι μόλις χρόνια μετά τον γάμο τους, το 1831, η Ντελφίν αγόρασε μια ιδιοκτησία στην οδό “1140 Royal str.”, το οποίο κράτησε στο όνομα της με λίγη εμπλοκή του άντρα της. Σε εκείνο το μέρος έχτισε μια διώροφη έπαυλη, στην οποία είχε συμπεριλάβει και κοιτώνες για τους σκλάβους της. Έζησε εκεί με τον Λαλορί και τις δυο από τις πέντε κόρες της. Ο γάμος της με τον Λαλορί, έφερε νέο τίτλο στην Ντελφίν στην αριστοκρατία. Έγινε η Αρχόντισσα σε ένα σπίτι γεμάτο σκλάβους. Η Ντελφίν ήταν αρκετά ανεξάρτητη για την εποχή της, καθώς ένας τέτοιος γάμος ήταν ιδανικό σενάριο για κάθε γυναίκα. Διατηρούσε τις δικές της δουλειές και τον δικό της πλούτο, και επέμενε να αναλαμβάνει μόνη της το όποιο ζήτημα την αφορούσε.

Βέβαια, κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί πως οι δουλειές της Ντελφίν είχαν να κάνουν με βασανισμό και δολοφονία σκλάβων μέσα στην έπαυλη της. Πολλές επίσημες καταγραφές λένε πως είναι υπεύθυνη για τον βασανιστικό θάνατο 4 σκλάβων, αλλά πολλοί πιστεύουν πως ήταν πολύ παραπάνω. Στην Ιστορία, η Μαρί Ντελφίν Λαλορί πέρασε ως μια από τις πιο διαβόητες γυναίκες κατά συρροήν δολοφόνους.



Η περίφημη έπαυλη της στην οδό “1140 Royal str.” ήταν μεγαλοπρεπής και όμορφη, ένα τρανό παράδειγμα πλούτου και κοινωνικής θέσης. Είχε καθαρά τα στοιχεία της φινέτσας και της τάξης της Νέας Ορλεάνης. Το αγόρασε στη τιμή των 33.000 δολ. Πολλοί θεώρησαν πως χρησιμοποίησε τα χρήματα που κληρονόμησε από τους δύο προηγούμενους συζύγους της. Την χρονιά που ολοκληρώθηκε η κατασκευή της έπαυλης, ήταν το ψηλότερο κτίσμα στην Γαλλική Συνοικία. Σε αντίθεση με την εξωτερική ομορφιά, το μέσα του κτιρίου δεν ήταν τόσο ειδυλλιακό. Δεν άργησαν να ψιθυρίζουν τα στόματα της Γαλλικής Συνοικίας για τη σαδιστική πλευρά της Ντελφίν και για την αδυναμία της στην κακοποίηση των σκλάβων. Η κατάσταση άρχισε να είναι δύσκολη στο να καλυφθεί, από το 1833, και δύσκολα μπορούσε να αποφύγει την προσοχή των Αρχών.

Η αρχή έγινε, σύμφωνα με την ιστορία, όταν η Ντελφίν εξοργίστηκε με μια από τις σκλάβες της, την 12χρονη Λία, όταν πιάστηκαν τα μαλλιά της στη βούρτσα ενώ την χτένιζε η μικρή. Αναζήτησε με οργή ένα μαστίγιο και η μικρή Λία έφυγε από το δωμάτιο τρέχοντας. Τα πόδια της την οδήγησαν στον δεύτερο όροφο, στη σοφίτα του σπιτιού. Ενώ γείτονας από απέναντι παρακολουθούσε, η Ντελφίν όρμησε μέσα και πλησίασε το κορίτσι. Η συνέχεια είναι γνωστή και ακόμα μιλάνε γι’ αυτό στην Νέα Ορλεάνη. Ορισμένες γλώσσες λένε πως το κορίτσι έχασε τα πόδια της, ενώ άλλες λένε πως η Ντελφίν την έσπρωξε. Ελάχιστοι λένε πως το κορίτσι έπεσε σκόπιμα από την σοφίτα. Το αποτέλεσμα είναι ότι το κορίτσι σκοτώθηκε για να σωθεί από την μανία της Ντελφίν. Ο ίδιος ο γείτονας, ανέφερε στις Αρχές το περιστατικό αλλά και πως η Ντελφίν έθαψε το κορίτσι, σε μια γωνιά της περιουσίας της την ίδια νύχτα. Τα νέα διαδόθηκαν ταχύτατα και μια έρευνα έλαβε χώρα, και το δικαστήριο βρήκε τον ιδιοκτήτη του σκλάβου ένοχο με την κατηγορία της παράνομης βαναυσότητας απέναντι σε εννιά σκλάβους. Το αποτέλεσμα; Πλήρωσε η Ντελφίν το πρόστιμο και τους σκλάβους.

Η μοχθηρία της γυναίκας αυτής όμως δεν είχε δείξει την πραγματική της δύναμη. Μετά από το παραπάνω περιστατικό, η Ντελφίν δεν μπορούσε να τους αφήσει ατιμώρητους τους σκλάβους, και έπεισε συγγενείς να τους αγοράσουν και να τους πουλήσουν πάλι σε αυτήν. Οι σκλάβοι έπρεπε να επιστρέψουν ήσυχα πίσω στην έπαυλη τη νύχτα. Ενώ κανένας δεν πίστευε πως η ηθική επέστρεψε στην έπαυλη, τα βασανιστήρια και οι ξυλοδαρμοί επέστρεψαν σίγουρα… και πιο σκληροί. Για πολλούς αυτή η κίνηση της, δείχνει πως ήθελε να δώσει ένα μάθημα στους σκλάβους που τόλμησαν να την προσβάλλουν δημόσια, βασανίζοντας τους όμως.

Φτάνουμε στο πρωινό της 10ης Απριλίου 1884. Εκείνη την ημέρα, μια από τους σκλάβους της Ντελφίν, αποφάσισε πως δεν άντεχε άλλο αυτό το βασανιστήριο και το τρόμο αυτής της γυναίκας. Για να την τιμωρήσει η Ντελφίν, αλυσόδεσε την 70χρονη γυναίκα στον φούρνο της κουζίνας όπου επίπονα ετοίμαζε πλούσια γεύματα για την Ντελφίν και την οικογένεια της. Μην αντέχοντας άλλο, η γυναίκα αποφάσισε να λάβει δράση, με το να βάλει φωτιά, με την ελπίδα πως η φωτιά θα είναι αρκετά ισχυρή για να καταπιεί την ίδια αλλά και το σπίτι. Δυστυχώς, η φωτιά ναι μεν εξαπλώθηκε, αλλά όχι όμως και γρήγορα. Η αστυνομία και η πυροσβεστική έφτασαν γρήγορα. Ενώ η Ντελφίν προσπαθούσε να περισώσει τα έπιπλα της έπαυλης της, οι Αρχές φρόντισαν την αλυσοδεμένη γυναίκα.

Όταν τέθηκε υπό έλεγχο η φωτιά, η γυναίκα ομολόγησε τον εμπρησμό και την απόφαση της να πεθάνει μαζί με την έπαυλη. Ομολόγησε επίσης πως όσους έπαιρνε μέσα του το σπίτι, δεν τους ξαναέβλεπε κανείς. Ζητήθηκε να γίνει εκκένωση της έπαυλης από τις Αρχές. Όταν ζητήθηκε το κλειδί για την πόρτα των Κοιτώνων των σκλάβων, δεν αρνήθηκε μόνο η Ντελφίν αλλά και ο Λαλορί. Ορισμένοι από τους πολίτες προσπάθησαν να γκρεμίσουν την πόρτα. Αυτό που τους περίμενε ήταν μια σκηνή τόσο φρικαλέα και αποτρόπαια, που μέχρι σήμερα, έχει αφήσει στην αμερικανική Ψυχή το αποτύπωμα της. Την επόμενη μέρα, η εφημερίδα “New Orleans Bee” ανέφερε:

“Επτά σκλάβοι, που λίγο ή πολύ ακρωτηριάστηκαν φρικτά, φάνηκαν κρεμασμένοι από το λαιμό, με τα άκρα τους φανερά τεντωμένα και σκισμένα από το ένα άκρο στο άλλο.”

Η “New Orleans Advertiser” ανέφερε:

“…Ένα από τους άντρες σκλάβους, βρέθηκε με μια μεγάλη τρύπα στο κεφάλι του. Το σώμα του από το κεφάλι ως τα πόδια ήταν καλυμμένο με ουλές και γεμάτο σκουλήκια […] Αυτοί που είδαν τους υπόλοιπους, αναφέρουν ότι ήταν σε παρόμοια κατάσταση…”

Η ιστορία προχωράει δυο χρόνια μετά την μέρα της φωτιάς. Το 1836, η αγγλίδα συγγραφέας και η πρώτη γυναίκα κοινωνιολόγος, Αριέτ Μαρτινό, αξιοποίησε τις εκτεταμένες διασυνδέσεις της στην Νέα Ορλεάνη, για να μπορέσει να μελετήσει την ιστορία της Ντελφίν. Και αυτό, προέκυψε από την όψη που είχαν τα ερείπια της έπαυλης. Σε δυο χρόνια, δημοσίευσε το βιβλίο – έργο της και μέσα ανέφερε σχετικά με την μέρα εκείνη της φωτιάς:

“… Ένα φρικτό θέαμα αντίκρισαν τα μάτια τους. Από τους εννιά σκλάβους, οι σκελετοί δυο εξ αυτών, βρέθηκαν χωμένοι μέσα στο έδαφος και οι άλλοι επτά μετά βίας αναγνωρίζονταν ως άνθρωποι. Τα πρόσωπα τους είχα αποτυπωμένη την ωμότητα του Λοιμού και τα κόκκαλα τους έβγαιναν από το δέρμα τους. Ήταν αλυσοδεμένοι και δεμένοι σε σφιγμένες και βεβιασμένες στάσεις. Κάποιοι στα γόνατα τους, άλλοι από τα χέρια τους πάνω από το κεφάλι . Είχαν σιδερένιο κολάρο με καρφιά που κρατούσε το κεφάλι τους σε μια θέση. Μαστίγια από τομάρι αγελάδας, γεμάτα με αίμα, κρέμονταν στον τοίχο. Και κει υπήρχε μια σκαλίτσα που ο δαίμονας στεκόταν ενώ μαστίγωνε τα θύματα της, ώστε να εξαπολύει τις βουρδουλιές αποτελεσματικότερα… ”

Ανεπιβεβαίωτες αναφορές λένε πως τα σπλάχνα ενός από τους σκλάβους απελευθερώθηκαν από το στομάχι του και τυλίχτηκαν γύρω από την μέση του σαν να φοράει ζώνη. Λέγεται επίσης, πως η Ντελφίν έσπασε τα κόκκαλα μιας σκλάβας της και τα ξανατοποθέτησε έτσι ώστε να θυμίζει καβούρι. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται πως τα θύματα της ήταν πάνω από 100 στη σοφίτα, και τα περισσότερα ήταν ακόμα ζωντανά.

Ίσως να είναι ανακουφιστικό το γεγονός ότι πολίτες όλων των τάξεων και χρωμάτων της Νέας Ορλεάνης, και ιδιαίτερα της Γαλλικής Κρεόλης, εξοργίστηκαν με την ανακάλυψη αυτή. Πλήθος κατέφθασε στην έπαυλη μετά την φωτιά και τις επόμενες μέρες, δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Κυριολεκτικά την κατέστρεψαν. Ξέσκισαν όλα τα καλά έπιπλα της Ντελφίν, που ήταν η πηγή της περηφάνιας της, έσπασαν όλα τα πιάτα και τα κομμάτια τέχνης μέσα στο σπίτι, και ρήμαξαν τα πολύτιμα της κρεβάτια. Τίποτα δεν ξέφυγε από την οργή τους. Το μόνο που απέμεινε ήταν οι τοίχοι. Βέβαια, σημαντικό και σκοτεινό ρόλο έπαιξε η Λουιζιάνα με τη δουλεία και τη κακομεταχείριση των Αφρικανών – Αμερικανών της. Αλλά παρόλα αυτά, αναγνώρισαν την κτηνωδία που συνέβη στην έπαυλη της Ντελφίν, προσπάθησαν να διορθώσουν την κατάσταση. Όποιος τούτες τις γραμμές διαβάζει, θα μπορούσε να σκεφτεί τι θα συνέβαινε αν άπλωναν χέρι πάνω στο “Δαίμονα με την μορφή γυναίκας”, όπως την αποκαλούσαν οι εφημερίδες.

Κλείνοντας αυτή την σκληρή ιστορία αυτής της γυναίκας, η Ντελφίν ένιωσε τους μπελάδες που ερχόντουσαν, και η μόνη της λύση ήταν να διαφύγει. Σύμφωνα με την Μαρτινό, εκείνο το απόγευμα, ο καροτσέρης της Ντελφίν την φυγάδευσε, κλείνοντας την μέσα στην άμαξα. Οδήγησε μέχρι το ποτάμι όπου εκεί πήρε μια σκούνα (ιστιοφόρο με δυο κατάρτια) για το Μόμπαϊλ της Αλαμπάμα, πριν να φύγει για το Παρίσι. Στο Παρίσι άλλαξε το όνομα της αλλά κάποιος την αναγνώρισε και της είπε πως έπρεπε να φύγει από το Παρίσι. Έφυγε εκείνο το βράδυ, πιθανά σε κάποια γαλλική επαρχία με ψεύτικο όνομα. Το τέλος της ήρθε στις 7 Δεκεμβρίου 1849, όπου παρά το ιστορικό της, τα λείψανα της επέστρεψαν ήσυχα πίσω στην Νέα Ορλεάνη και τοποθετήθηκαν στο Κοιμητήριο του Σαιντ Λουις.

MIND HACK

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ηθική νοημοσύνη. Το επίκτητο χάρισμα

Τι είναι ηθική νοημοσύνη; Είναι απαραίτητη στη σημερινή εποχή; Τι κοινωνία δημιουργεί;

Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό απ’ το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. Με άλλα λόγια, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ ένα παιδί.
Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τύποι νοημοσύνης. Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Μπιλ Γκέιτζ. Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, για παράδειγμα οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Τζον Στάινμπεκ και η Άιρις Μέρντοχ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό.

Επίσης, υπάρχει η πρακτική νοημοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν λύσεις σε προβλήματα, μπορούν να φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, να δώσουν λύση όταν πλημμυρίσει το υπόγειο ή να λύσουν εύκολα μια εξίσωση. Επιπλέον, υπάρχει και η αισθητική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί. Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στους μουσικούς και στους συνθέτες, η ευφυΐα αυτή συνδυάζεται με μαθηματική ευφυΐα.

Τέλος, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ευφυΐας, ίσως το λιγότερο γνωστό, η λεγόμενη ηθική νοημοσύνη. Πρόκειται για το είδος εκείνο της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Τι είναι η ηθική νοημοσύνη; Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles στο βιβλίο του The Moral Intelligence Of Children (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών) διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές τους και από την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή.
Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν. Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό απ’ το λάθος, το καλό απ’ το κακό. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές τους.

Οι επτά βασικές αρετές της ηθικής νοημοσύνης Στο βιβλίο Building Moral Intelligence (Χτίζοντας την Ηθική Νοημοσύνη) ο καθηγητής Dr Michele Borba και συγγραφέας του βιβλίου δίνει ένα σαφές πλάνο για το πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τις αρετές της ηθικής νοημοσύνης. Αυτές λοιπόν είναι επτά και καθεμία μπορεί να διδαχτεί με συγκεκριμένους τρόπους.

Ενσυναίσθηση: Είναι η ικανότητα να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Για να την αποκτήσει το παιδί θα πρέπει να το βοηθήσουμε να καλλιεργήσει την ευαισθησία του, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, αλλά και να του δείξουμε τον τρόπο να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων.

Συνείδηση: Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις το σωστό και να μπορείς να το κάνεις. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ηθική ανάπτυξη στην οικογένεια, να διδάξουμε στο παιδί να ξεχωρίζει το καλό απ’ το κακό και να ενισχύσουμε την ηθική του ανάπτυξη (να βοηθάει, για παράδειγμα, όσους έχουν ανάγκη).

Αυτοέλεγχος: Είναι η ικανότητα να ελέγχουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας και να λειτουργούμε με τον τρόπο που έχουμε μάθει πως είναι ο σωστός. Καλό είναι να διδάξουμε ως προτεραιότητα την αρετή της αυτοπειθαρχίας. Επίσης, να μάθουμε στο παιδί να θέτει στόχους και να βάζει τα δυνατά του για να τους πραγματοποιήσει.

Σεβασμός: Είναι το να δείχνεις πως εκτιμάς τους άλλους φροντίζοντάς τους, αλλά και μιλώντας τους με πολιτισμένο τρόπο. Για να βοηθήσουμε το παιδί θα πρέπει να του διδάξουμε το σεβασμό αφού πρώτα το… σεβαστούμε. Πρέπει επίσης να του μάθουμε την αρετή της ευγένειας δίνοντας έμφαση στους καλούς τρόπους. Είναι ένα εφόδιο που θα έχει για όλη του τη ζωή.
Καλοσύνη: Το να νοιάζεσαι για την ευημερία και τα αισθήματα των άλλων. Διδάσκοντας στα παιδιά την αξία της καλοσύνης, αλλά και μαθαίνοντάς τα να επαναστατούν στη φτώχεια και στη μιζέρια τα εισάγουμε στη δύσκολη αξία της καλοσύνης.

Ανεκτικότητα: Το να σέβεσαι τις αξίες και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων ακόμη κι αν διαφωνείς με τα πιστεύω τους. Από πολύ νωρίς τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν και να τους γίνει συνείδηση πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής, θρησκείας ή εμφάνισης.

Δικαιοσύνη: Το να διαλέγεις την ανοιχτόμυαλη συμπεριφορά και να συμπεριφέρεσαι δίκαια στους άλλους. Μάθετε στο παιδί σας τι είναι δικαιοσύνη, διδάξτε του να συμπεριφέρεται δίκαια καθώς και τους τρόπους να αντιδρά στο άδικο.

Πώς θα χτίσετε την ηθική νοημοσύνη του παιδιού Μια άλλη επίσης ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή.
Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού». Μέσω της ιστοσελίδας της για την πνευματική ανατροφή των παιδιών, η Ντο παρέχει συμβουλές και υποστήριξη στους γονείς που θέλουν να αναθρέψουν ηθικά τα παιδιά τους.
Να σκέφτεστε θετικά Τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στις υψηλές ή χαμηλές προσδοκίες των γονιών τους, γι’ αυτό τοποθετήστε τον πήχη ψηλά. Να εμπιστεύεστε τις επιλογές του παιδιού σας.

Προτιμήστε να πιστεύετε ότι θα κάνει το σωστό και όχι το λάθος. Και περιμένετε από αυτό να δείχνει σεβασμό σε σας, στους άλλους και στον εαυτό του. Πάνω απ’ όλα, όμως, να πιστεύετε ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή.

Αποφεύγετε να διαβάζετε δυσάρεστες έρευνες και να φοβάστε διαρκώς για το μέλλον του. Στην εποχή του υλισμού και της «τοξικής παιδικής ηλικίας» είναι εύκολο να μας κατακλύσει ο φόβος ότι οι ζωές των παιδιών μας πήγαν στραβά με κάποιον τρόπο. Κι όμως, η παιδική ηλικία μπορεί να είναι ακόμα μια περίοδος διασκέδασης και αθωότητας και να έχει πολλά ηλιόλουστα απογεύματα με παιχνίδια στην πλατεία.

Μάθετε να ζείτε τη στιγμή «Τα παιδιά το καταλαβαίνουν όταν δεν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε αυτά», μας λέει η Ντο. Η αφηρημάδα και η συνεχής έγνοια για άλλα πράγματα εκλαμβάνεται από εκείνα ως αδιαφορία. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένα τετράχρονο παιδί: «Μαμά, μπορείς να με ακούσεις με το μπροστινό μέρος του προσώπου σου;» Το πιο σημαντικό πράγμα λοιπόν που μπορείτε να διαθέσετε στο παιδί σας είναι ο χρόνος σας.

Και αν αφιερώσετε χρόνο, θα μπορέσετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη στιγμή. Πολύ συχνά, πολύτιμες στιγμές μάς προσπερνούν γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι για να τις διακρίνουμε ή ανησυχούμε για κάτι που έχει ήδη περάσει ή μας απασχολεί κάτι άλλο που μπορεί να συμβεί ή και να μη συμβεί. Αντ’ αυτού, δοκιμάστε να αφιερώσετε όλη σας την προσοχή στο παρόν.
Κατεβάστε ταχύτητα Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλετε να απολαύσετε τις ώρες που περνάτε με τα παιδιά σας. Αναπτύξτε δομές και υιοθετήστε συνήθειες στη ζωή σας που να δίνουν και σε σας και σε εκείνα χώρο να αναπνεύσετε.

Για παράδειγμα, ξεκινήστε δέκα λεπτά νωρίτερα για το ραντεβού με το γιατρό, για να μπορέσετε να περπατήσετε με το παιδί στο πάρκο που βρίσκεται στο δρόμο για το ιατρείο και να σταματήσετε για να μυρίσετε τα λουλούδια. Αυτά τα μικρά πράγματα είναι που βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργήσουν τον ψυχισμό τους και τα κάνει να αισθάνονται ότι ζουν σε έναν θαυμαστό κόσμο.
Να επιβραβεύετε και τη συλλογική προσπάθεια Παρακολουθείτε το παιδί σας που παίζει ποδόσφαιρο. Στο τέλος του αγώνα τρέχει προς το μέρος σας ζητώντας την επιβράβευση. Εσείς του λέτε: (α) «Ουάου! Ήσουν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Είσαι πραγματικά εκπληκτικός» ή (β) «Τι καταπληκτική ομάδα που έχετε, όλοι σας δουλέψατε έξοχα. Ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι».

Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να υιοθετήσουμε την πρώτη επιλογή επειδή τα παιδιά λατρεύουν τους επαίνους και διψούν για την αποδοχή των γονιών τους. Καλύτερα όμως να επιλέξετε τη δεύτερη. «Υπενθυμίζοντας στο παιδί ότι είναι μέρος ενός συνόλου -σε αυτή την περίπτωση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας- αποκτά την αίσθηση ότι συνυπάρχει δημιουργικά και σε σχέσεις εξάρτησης με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι στοιχείο-κλειδί για την ανάπτυξη μιας υγιούς συνείδησης», λέει η ψυχολόγος.

Γίνετε χαρούμενοι Πριν αρχίσετε να ανησυχείτε για την ευτυχία του παιδιού σας, χρειάζεται πρώτα να αναζητήσετε τη δική σας. Τα παιδιά μπορούν να δουν πέρα από τα ψεύτικα χαμόγελα. Αν εκτιμάτε τον εαυτό σας, το παιδί σας θα το νιώσει και αυτό θα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η Μίμι Ντο μιλά για ένα δίλημμα που αντιμετώπισε κάποιο Σάββατο πρωί, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα πήγαινε στο μάθημα της γιόγκα (η «εγωιστική» επιλογή) ή αν θα έμενε στο σπίτι για να περάσει λίγο ποιοτικό χρόνο παρέα με τα παιδιά της (η επιλογή της «καλής μητέρας»).
Τελικά, αποφάσισε η μικρή της κόρη για εκείνη: «Μου είπε να πάω επειδή μετά το μάθημα της γιόγκα είμαι καλύτερος άνθρωπος και πιο καλή παρέα», θυμάται η Ντο. Όταν είστε χαρούμενοι και χαλαροί, αντανακλάτε θετική ενέργεια. Είναι μεταδοτική. Μην προσποιείστε ότι είστε οι τέλειοι γονείς, απλώς να είστε χαρούμενοι. Τόσο απλά.

Βρείτε την ψυχή σας Δεν χρειάζεστε την επίσημη θρησκεία για να έρθετε σε επαφή με την ψυχή σας. «Λαμβάνω συνεχώς γράμματα από γονείς που λένε ότι έχουν ανάγκη και πραγματικά διψάνε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα πνευματικό σπίτι, αλλά δεν ξέρουν πώς να το κάνουν, επειδή έχουν απομακρυνθεί από την οργανωμένη θρησκεία», εξηγεί η Ντο. «Ωστόσο, η πνευματικότητα έρχεται από μέσα μας. Είναι το να έρθουμε σε επαφή με την εσώτερη αίσθηση του θαυμασμού και της χαράς και με το τι σημαίνει να είμαστε σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους».

Κάνετε τα πιστεύω σας πράξεις «Τα παιδιά είναι άγρυπνοι φρουροί της ηθικής των μεγάλων –ή της έλλειψής της», επισημαίνει ο καθηγητής Ρόμπερτ Κόουλς. «Ένα παιδί θα ψάξει για ενδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και σίγουρα θα βρει πολλές από τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι γονείς ζούμε τη ζωή μας». Με άλλα λόγια, μη μένετε στα λόγια. Κάνετε τα πιστεύω σας πράξη.
Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε…

Τα μικρά παιδιά είναι πνευματικά από τη φύση τους. Δεν χρειάζεται να τους μάθετε να βιώνουν το θαυμασμό και τη χαρά. Επίσης, έχουν έναν φυσικό δεσμό με τους άλλους ανθρώπους και με το σύμπαν, αλλά η κουλτούρα μας τον καταστρέφει. Όταν γίνεστε γονείς, έχετε μια καλή ευκαιρία να επανεκτιμήσετε τις αξίες σας και να επανασυνδεθείτε με τον δικό σας πνευματικό εαυτό.

«Η εγκυμοσύνη είναι το σημείο εκκίνησης για τόσες πολλές μητέρες», λέει η Ντο. «Είναι η περίοδος κατά την οποία επανασυνδέονται με την πνευματικότητά τους. Τι θα μπορούσε να είναι πιο πνευματικό από μια νέα ζωή που μεγαλώνει μέσα μας;»

Το κλειδί είναι να διατηρήσουμε αυτό το συναίσθημα σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της ανατροφής του παιδιού. «Πολύ συχνά η φυσική πνευματικότητα των παιδιών συνθλίβεται από καλοπροαίρετους γονείς που ενδιαφέρονται να δουν αποτελέσματα και από ένα ανταγωνιστικό σχολικό σύστημα», προειδοποιεί η Ντο. «Ό,τι κι αν συμβεί, όμως, μην αφήσετε την αίσθηση θαυμασμού του παιδιού σας να μαραθεί και να σβήσει».
…και ποτέ δεν είναι αργά Όλοι οι γονείς τα θαλασσώνουν μερικές φορές, μην ανησυχείτε. Μάθετε να λέτε συγγνώμη και να προχωράτε. Είναι πάντα χρήσιμη μια δεύτερη ευκαιρία τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο τους δείχνετε και πώς να αντιμετωπίζουν τα δικά τους λάθη.

Ηθική νοημοσύνη για μια πιο έξυπνη κοινωνία Το χτίσιμο της ηθικής νοημοσύνης δεν είναι βοηθητικό μόνο για το παιδί, αλλά και για όλη την κοινωνία. Με άλλα λόγια, η ηθική εξυπνάδα είναι το αντίδοτο στη μιζέρια και στην απώλεια της ελπίδας. Ένα ηθικά εκπαιδευμένο άτομο μπορεί να κυριαρχήσει στον άκρατο αυθορμητισμό του, να πολεμήσει τη βία και την κατάθλιψη. Είναι αντίδοτο στη βίαιη συμπεριφορά και μπορεί να δώσει υπόσταση σε μια άδεια ζωή.
Η ηθική νοημοσύνη είναι ίσως η πιο ανθρωποκεντρική απ’ όλες και σίγουρα εκείνη που μπορεί να συμβάλλει στο χτίσιμο μιας πιο δίκαιης και ευτυχισμένης κοινωνίας.

www.spiritualparenting.com Η ιστοσελίδα της Μίμι Ντο είναι γεμάτη από εμπνευσμένες ιδέες, όπως το ενημερωτικό δελτίο Spiritual Parenting Thought For The Month (Η σκέψη του μήνα για την πνευματική ανατροφή των παιδιών).

Της Ελένης Χαδιαράκου

Πηγή: kids.in.gr

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τα Αγρογλυφικά & η έρευνα για την ύπαρξη Εξωγήινων

Τα Αγρογλυφικά & η έρευνα για την ύπαρξη Εξωγήινων

Αν υπήρχε κάποιος δείκτης που θα ήταν ικανός να μετρήσει την πιθανότητα επιβίωσης της ανθρωπότητας στον πλανήτη γη, τότε σύμφωνα με αρκετές προβλέψεις οι μετρήσεις του δεν θα ήταν και οι πιο αισιόδοξες. Ο Σερ Τζέιμς Λάβλοκ, πατέρας της «θεωρίας της Γαίας», προέβλεπε πως μέσα στην επόμενη εκατονταετία το 80% της ανθρωπότητας θα αφανιστεί, θεωρώντας όμως πως αυτό το μικρό τμήμα του είδους μας που θα επιβιώσει τον «Αρμαγεδώνα», θα μάθει να ζει αρμονικά με την φύση και τον Πλανήτη Γη. Αυτή ίσως να είναι και η νέα αρχή. Ένα είδος που θα έχει αναπροσαρμόσει τον εαυτό του, όχι τόσο μέσα από την τεχνολογία, αλλά από τον φόβο της μη αναστρέψιμης καταστροφής.

Αν υποθέσουμε πως ο Λάβλοκ είχε δίκιο, υπάρχει άραγε εκεί έξω εξωγήινη ζωή που μας παρατηρεί και καταγράφει την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί το ανθρώπινο είδος; Τι είναι τελικά αυτά τα παράξενα Αγρογλυφικά που εμφανίζονται συνεχώς στις επαρχίες του κόσμου; Πρόκειται για αποτυπώματα εξωγήινων επαφών, ή μήπως είναι μία τεράστια φάρσα που ενισχύει την ανθρώπινη φαντασίωση για την πιθανή συνάντηση με εξωγήινα όντα;

Για να καταφέρουμε να απαντήσουμε με σοβαρότητα την πιθανότητα αλληλεπίδρασης των ανθρώπων με εξωγήινους, θα πρέπει πρωτίστως να καταλάβουμε την σημασία της ίδιας της έννοιας, αλλά και πως η Γλώσσα ως όχημα της ανθρώπινης συνειδητότητας, μπορεί να δώσει ζωή σε φόβους και υποσυνείδητες ανησυχίες της ανθρωπότητας. Η ίδια η λέξη Alien, πηγάζει από την Λατινική λέξη alienus, που σηματοδοτεί κάτι (ή κάποιο) παράξενο, διαφορετικό κάτι.

Η έννοια στην Αγγλική Γλώσσα χρησιμοποιείται για μετανάστες κλπ (resident alien), και κρύβει υποσυνείδητα μέσα της μία αρνητική χροιά. Έτσι αυτό που θεωρούμε «εξωγήινο» αντιμετωπίζεται υποσυνείδητα ως ανάξιο εμπιστοσύνης και εχθρικό. Η Ύπαρξη των «Γκρίζων» Εξωγήινων και των Δρακονιανών που εμφανίζονται ως άνθρωποι που κατέχουν υψηλές θέσεις εξουσίας, έχει προέλθει και επηρεαστεί από την ανθρώπινη φαντασία, και μάλλον πηγάζει από βαθύτερους υποσυνείδητους φόβους.

Το Βατικανό και η αναζήτηση Εξωγήινων

To Βατικανό είναι ανάμεσα στις υπηρεσίες που λειτουργούν και διατηρούν ιδιωτικό Αστρονομικό Παρατηρητήριο. Γιατί όμως ο Ιερός Κλήρος κατασκεύασε μία αστρονομική εγκατάσταση στην έρημο της Αριζόνα; Το Παρατηρητήριο του Βατικανού που επιβλέπει ο Αδελφός Guy Consolmagno τον οποίο τοποθέτησε στην θέση ο Πάπας Φραγκίσκος, ενσωματώνει το αποκαλούμενο Τηλεσκόπιο Αναπτυγμένης τεχνολογίας του Βατικανού. Άρα σύμφωνα με την επίσημη ονομασία του, ο σκοπός ύπαρξης του Αστεροσκοπείου είναι η μελέτη του μεγαλείου των Άστρων και του Σύμπαντος. Αυτή είναι τουλάχιστον η επίσημη εκδοχή.

Όμως το Βατικανό διαθέτει αιώνες στρατηγικής επιβίωσης και άρα τα ένστικτά του είναι αναπτυγμένα, και όπως είναι φυσικό, προφυλάσσει καλά τις όποιες μελέτες πραγματοποιούνται. Γιατί αν έχει αναγνωριστεί και εντοπιστεί έστω και κάποιο ίχνος αναπτυγμένης εξωγήινης ζωής, ή αν είχαν επικοινωνήσει μαζί μας εξωγήινοι, κάθε θρησκευτική ιδεολογία θα κινδύνευε να εξαφανιστεί, αφού θα την είχαν υπερβεί οι συμπαντικοί άγνωστοι εξωγήινοι επισκέπτες. Παρ’όλα αυτά, το παρατηρητήριο του Βατικανού αποδεικνύει το πόσο σοβαρά λαμβάνουμε ως ανθρωπότητα υπ’όψιν την πιθανότητα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με εξωγήινους.

Αρκετοί Λόγιοι και συγγραφείς έχουν υποθέσει πως υπάρχουν Εξωγήινα σημάδια σε πρώιμους ανθρώπινους Πολιτισμούς οι οποίοι δεν διέθεταν τα απαραίτητα τεχνολογικά εργαλεία για να αναπτυχθούν τόσο πολύ, και παραδόξως τα κατάφεραν. Έτσι εγείρεται το εξής ερώτημα: χρησιμοποιήθηκε άραγε ανεπτυγμένη τεχνολογία για την ανάπτυξη αυτών των πολιτισμών; Αυτό το ερώτημα ενισχύεται όταν για παράδειγμα, η πανεπιστημιακή έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Περού και επιχείρησε να αναπαράγει τα κτίσματα του πολιτισμού που προηγήθηκε των Ίνκας, τα αποτελέσματα ήταν τουλάχιστον απογοητευτικά, ακόμη και με την χρήση σύγχρονων και ισχυρών εργαλείων καθώς και ανεπτυγμένου Λογισμικού.

Στην σύγχρονη εποχή έχουμε πείσει τους εαυτούς μας πως μπορούμε να εκτυπώσουμε σε 3-D οτιδήποτε θελήσουμε, όμως δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το πως δημιουργήθηκαν αρχαίες Μεγαλιθικές κατασκευές, τον τρόπο με τον οποίο κόπηκαν και συνδυάστηκαν, ή ακόμη και πως μεταφέρθηκαν στους τόπους όπου συναρμολογήθηκαν. Το μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχετζ μαζί με μερικές ακόμη κατασκευές παραμένουν άλυτο αίνιγμα που περιμένει λύση. Για εκείνους που φεύγουν από τις συνηθισμένες θεωρίες, μία πιθανή εξήγηση είναι η υπερβατική παρέμβαση εξωγήινων όντων, που επισκέφθηκαν τον πλανήτη και βοήθησαν στην κατασκευή και την ανάπτυξη αυτών των πρώιμων Πολιτισμών.

Τα Αγρογλυφικά και η Σύνδεση με την ανθρωπότητα

Πάντα την πιθανότητα αλληλεπίδρασης των ανθρώπων με εξωγήινους συνοδεύει μία σκοτεινή πτυχή που αποκρύπτεται από κυβερνήσεις και στρατιωτικές δυνάμεις, όμως ίσως ένα από τα χαρακτηριστικότερα στοιχεία που ίσως αποκαλύπτουν αρκετά, είναι τα Αγρογλυφικά. Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, ας δούμε, και για όσους δεν γνωρίζουν, τι ακριβώς είναι τα Αγρογλυφικά:


Διαβάζουμε από την Wikipedia:

“ Αγρογλυφικό είναι ένα αρκετά μεγάλο σχέδιο που δημιουργήθηκε από την ισοπέδωση μιας καλλιέργειας, όπως το σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη, το καλαμπόκι ή η ελαιοκράμβη. Τα αγρογλυφικά αναφέρονται επίσης ως σχηματισμοί των καλλιεργειών, διότι δεν έχουν πάντοτε κυκλικό σχήμα. Αν και η ακριβής ημερομηνία που τα αγρογλυφικά άρχισαν να εμφανίζονται είναι άγνωστη, οι τεκμηριωμένες περιπτώσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1970 και μετά. Είκοσι έξι χώρες κατέληξαν στην αναφορά περίπου δέκα χιλιάδες αγρογλυφικών, κατά το τελευταίο τρίτο του 20ου αιώνα, και το 90% αυτών βρίσκονταν στη νότια Αγγλία. Πολλοί από τους σχηματισμούς που εμφανίζονται στην περιοχή είναι κοντά σε αρχαία μνημεία, όπως το Στόουνχεντζ. Σύμφωνα με μια μελέτη, σχεδόν οι μισοί από όλους τους κύκλους, που βρέθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 2003 βρίσκονταν σε ακτίνα 15 χλμ. από το Avebury. Οι σχηματισμοί συνήθως γίνονται τη νύχτα, αλλά έχουν επίσης γίνει και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Αφότου τράβηξαν το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης τη δεκαετία του 1970, τα αγρογλυφικά έχουν γίνει αντικείμενα διαφόρων υποθέσεων από διάφορους ερευνητές παραφυσικών ή ουφολογικών φαινομένων. Οι εξηγήσεις που δίνονται κυμαίνονται από εκκεντρικά μετεωρολογικά φαινόμενα έως και μηνύματα από εξωγήινα όντα. Μερικοί έχουν συσχετίσει τα αγρογλυφικά με την υπόθεση της Γαίας, υποστηρίζοντας ότι , η γη, είναι πραγματικά ζωντανή και ότι τα αγρογλυφικά είναι μηνύματα ή αντιδράσεις σε ερεθίσματα όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη και η ανθρώπινη ρύπανση.

Η κύρια κριτική της εικαζόμενης μη ανθρώπινης δημιουργίας των αγρογλυφικών είναι ότι ενώ η απόδειξη της προέλευσης αυτής, εκτός από μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων, είναι ουσιαστικά απούσα, μερικέ περιπτώσεις διαπιστώθηκε ότι ήταν το έργο φαρσέρ. Υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες οι ερευνητές δήλωσαν οτί τα αγρογλυφικά είναι «αληθινά πράγματα», μόνο και μόνο για να βρεθούν αντιμέτωποι με τους ανθρώπους που τα δημιούργησαν. Απαντώντας στις τοπικές πεποιθήσεις ότι τα «εξωγήινα όντα» ή ΑΤΙΑ ήταν υπεύθυνα για τα αγρογλυφικά που εμφανίζονται στην Ινδονησία, η κυβέρνηση και η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (Lapan) τα χαρακτήρισε σαν ανθρώπινα κατασκευάσματα. Ο Thomas Djamaluddin, ερευνητής και καθηγητής της αστρονομίας και αστροφυσικής στο Lapan δήλωσε: «Αυτό το «κάτι» δεν μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά.”

Η σχεδόν αυτόματη εμφάνιση των γρίφων, ή κρυπτογραμμάτων που ονομάζουμε Αγρογλυφικά, καθώς και το περιεχόμενό τους, δίνουν την εντύπωση πως αποτυπώθηκαν από μία ανώτερη διάνοια που μας επισκέφθηκε από κάποια άλλη διάσταση. Και οι κακές προσπάθειες διακωμώδησής τους (hoaxes) αποδεικνύονται ελλειπείς, όταν μπαίνουν σε σύγκριση με αληθινά γεωμετρικά εκλεπτυσμένα Αγροφλυφικά.

Με τα Αγρογλυφικά αυτά όμως δεν είμαστε βέβαιοι πως έχουμε να κάνουμε με τρισδιαστατικά εξωγήινα όντα που ζουν σε μακρινούς εξωπλανήτες και μας παρέδωσαν με αυτό τον τρόπο το μήνυμά τους. Τέτοιες εκδοχές εξωγήινης ζωής βασίζονται μάλλον σε λανθασμένες έννοιες του ανθρώπινου νου, που δημιουργούνται όταν προσπαθεί να λύσει υπερβατικά μυστικά. Το πιθανότερο είναι πως στην περίπτωση αυτή, μάλλον ερχόμαστε αντιμέτωποι με αόρατα και άκαμπτα επίπεδα μίας ανώτερης Συνειδητότητας, που είναι ικανή να δημιουργεί εξωπραγματικούς γρίφους, που αποτυπώνονται μέσα από την μοριακή στρέβλωση και τις ηλεκτρομαγνητικές δομές των Αγρών. Τα Αγρογλυφικά όπως και να έχει, μας δίνουν την αίσθηση για πάνω από 3 δεκαετίες πως κάποιος ή κάτι προσπαθεί να μας μεταφέρει ένα μήνυμα, ή προσπαθεί να μας πει ή υπενθυμίσει κάτι. Όμως το σημαντικότερο είναι, αν φυσικά ισχύει μία τέτοια πιθανότητα ύπαρξης μίας ανώτερης Συνειδητότητας, πως υπάρχει η προσπάθεια επικοινωνίας.

Κανείς δεν έχει κατορθώσει να επιβεβαιώσει αν τα Αγρογλυφικά είναι απόπειρες επικοινωνίας από εξωγήινους πολιτισμούς, και φυσικά κανείς (παρά τις άπειρες μαρτυρίες), δεν έχει καταφέρει να έρθει πραγματικά σε επαφή με τίποτα το εξωγήινο. Όμως η ιδέα μίας ανώτερης Συνειδητότητας που παρεμβαίνει στις τύχες των ανθρώπων υπάρχει εδώ και χιλιετίες στο νου της Ανθρωπότητας, και είναι αυτή η κοσμική τελειότητα που μας κάνει να επιθυμούμε την υπερβατική επαφή με κάτι ανώτερο από εμάς, είτε μέσα από μυστήρια Αγρογλυφικά, είτε μέσα από φανταστικές επισκέψεις ufo.

Εξάλλου, εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά αστρικά όντα, που ψάχνουν τον δρόμο της επιστροφής, μέσα από την ανακάλυψη του ταξιδιού της ζωής μας εδώ στην Γη.

mindhack.gr

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ