Αυτή είναι μία μαγική συνάντηση, μία διαδικασία που κάθε ψυχή που βρίσκεται στον πλανήτη έχει γνωρίσει την αδερφή ψυχή της. Όχι δεν έχουμε μία μόνο αδερφή ψυχή που θα συναντήσουμε στο διάβα της ζωής μας.
Πώς και πότε ρυθμίζεται η συνάντηση αυτή ;
Η ψυχή μας όταν κατεβαίνει στον πλανήτη κατεβαίνει με ένα γενικό πλάνο με βασικές δομές και διαδρομές. Τουλάχιστον ως προς τις κύριες δομές και διαδρομές της. Σε αυτό το διάβα της έχει από πριν τη γέννησή της συνεννοηθεί να συναντήσει εδώ κάτω αδερφές ψυχές για να την βοηθήσουν προς την αναβάθμισή της για την επιτυχία του στόχου. Στόχος κάθε ψυχής είναι να συναντήσει την αγάπη δίχως όρους και όρια.
Έτσι κάποιες συναντήσεις μας με κάποιους ανθρώπους τις έχουμε δρομολογήσει να μας συμβούν πριν από τη γέννησή μας. Αυτές τις συναντήσεις έχουμε μάθει να τις λέμε καρμικές. Ναι καρμικές είναι όταν εμείς επιλέξουμε να γίνουν έτσι. Γιατί αυτές οι συναντήσεις έχουν μέσα τους μόνο το Θείο Darma, φυσικότητα. Από αυτή τη φυσικότητα για να «πιαστούμε» και να αποκτήσει η σχέση τη φυσική της εξέλιξη εμείς οφείλουμε να ανοίξουμε την αντίληψή μας ως Νόες και όχι ως μυαλά.
Όταν το μυαλό μας είναι κλειδωμένο και γαντζωμένο μέσα από το εγώ τότε θα συναντήσουμε την αδερφή ψυχή μας, γιατί ήταν στον δρόμο μας, όμως η σχέση αυτή θα πάρει την εξής τροπή. Θα μοιάζει όπως το πουλί που χτυπάει πάνω στο τζάμι. Δηλαδή οι ψυχές αυτές επειδή συναντούν τα εγώ μας δυστυχώς αυτά κάνουν κουμάντο και οι ψυχές μας πληγώνονται. Έτσι ανοίγουμε το κάρμα. Κάρμα σημαίνει δυσκολίες στη σχέση, προβλήματα, καβγάδες, βία κλπ.
Η σχέση γεμίζει τοξικότητα και δηλητήριο και εμείς και από τις δύο πλευρές χάνουμε βασικό μας δάσκαλο. Τον χάνουμε γιατί κυρίαρχος στο παιχνίδι γίνεται το εγώ μας.
Ενώ αυτές οι σχέσεις είναι Θεϊκές και μέσα από την διαδρομή της Θεϊκής παρέμβασης θα μπει η κοινή λογική ανάμεσα στο θέλημα του Θεού/ συνάντηση.
Πώς αναγνωρίζουμε τις αδερφές ψυχές μας ;
Με τις αδερφές ψυχές οι συνάντηση μας όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και έρθει η κατάλληλη στιγμή, ο Θεός θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο μας. Έτσι μία «τυχαία» συνάντηση ή όχι τυχαία, με έναν άνθρωπο μοιάζει μαγική. Σαν να μιλάμε την ίδια γλώσσα, σαν να είναι ο ένας μέσα στο κεφάλι του άλλου, σαν να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Ναι είναι εκείνη η στιγμή της ένωσης του Αστρικού Φορέα και η συνάντηση ηχεί στον Σύμπαν ως δρόμος χαράς και αρμονίας. Αυτό είναι στην πραγματικότητα χαρά και αρμονία.
Σε αυτές τις σχέσεις ο εγωισμός δεν έχει καμία σχέση. Γιατί το εγώ είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τις σχέσεις μας γενικά αλλά ειδικά στις αδερφές ψυχές μας. Όταν μία τέτοια σχέση καταστραφεί, όχι δεν ήταν θέλημα του Θεού να χωριστούμε αλλά θέλημα μυαλού. Στη σχέση αυτή μπήκε ανάμεσα το δηλητήριο του εγώ και μόνο.
Οι αδερφές ψυχές αγαπιούνται πριν γνωριστούν, γνωρίζονται πριν συναντηθούν και γι’ αυτό όταν υπάρξει η ένωση νιώθουν αυτόματα οικειότητα. Λέμε συχνά «είναι σαν να σε ξέρω χρόνια» όταν γνωρίσουμε έναν άνθρωπο. Ναι έτσι είναι η γνωριμία μας κρατάει χρόνια, από άλλες ζωές.
Ο νους λοιπόν για να δεχτεί μία τέτοια σχέση οφείλει να έχει ανοίξει την αντίληψή του, να έχει μεταφερθεί στην σφαιρικότητα της γνώσης. Μόνο ένα ανοιχτό μυαλό μπορεί να αξιοποιήσει μία τέτοια σχέση. Κλειδωμένες ιδέες και σκλαβωμένα μυαλά το μόνο που θα βιώσουν είναι την αρχή της σχέσης και όχι την διαδρομή της μάθησης. Κλειδωμένος είναι αυτός που δεν έχει περπατήσει το μονοπάτι της αυτογνωσίας και να έχει καταλάβει ότι έχει μέσα του έναν ζυγό, ένα δίπολο. Όταν ανοίξει αυτό το κομμάτι αντίληψης – επίγνωσης τότε η σχέση αυτή αναπτύσσεται υπέροχα και μαγικά. Κανένας σε αυτή την σχέση δεν νιώθει ανώτερος ή κατώτερος γιατί πολύ απλά η ανταγωνιστική διαδρομή δεν υπάρχει. Υπάρχει το είμαι του ενός που συναντά το είμαι του άλλου και οι δύο δημιουργούν την ωραιότερη γέφυρα αγάπης προς τους ουρανούς.
Ποιες σχέσεις μας συνήθως είναι έτσι; Μα φυσικά πρώτα οι γονείς μας και τα αδέρφια μας, ο σύντροφος και το ή τα παιδιά μας. Το κοντινό μας περιβάλλον είναι Αγγελικές Ψυχές αδερφές με μας. Όσο πιο πολύ αγάπη μας ενώνει με όλο μας το περιβάλλον τόσο περισσότερο ανοίγεται η ευλογία για όλους μας.
Οι αδερφές ψυχές μας λοιπόν δεν είναι ένας ή δύο, αλλά αρκετοί και η κάθε ψυχή είναι ένας μας σπουδαίος οδηγός δάσκαλος. Όταν ανοίξουμε την καρδιά μας και την αγκαλιά μας τότε ανοίγει από πάνω μας η Γέφυρα που μας ενώνει με το Θείο.
Και όπως λέγεται, άνθρωπος που δεν έχει ισορροπία με τις οικείες του σχέσεις, δεν μπορεί να έχει με τον Θεό.
Δωροθέα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου