Γράφει η Βάλλυ Καλοζούμη, ομοιοπαθητικός
Στην Ευρώπη υπολογίζονται περισσότεροι από 25.000 θάνατοι κάθε χρόνο από την κατάχρηση αντιβιοτικών και η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσης υπερβολικής χρήσης.
Η μικροβιακή αντοχή, η ανθεκτικότητα των βακτηρίων, παρασίτων, ιών και μυκήτων στα αντιμικροβιακά φάρμακα που ήταν πριν αποτελεσματικά για τη θεραπεία των λοιμώξεων, είναι τώρα μια σοβαρή παγκόσμια απειλή για τη δημόσια υγεία. Εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές, καθώς οδηγούμαστε προς μια μετα-αντιβιοτική εποχή, στην οποία κοινές λοιμώξεις και ήπιοι τραυματισμοί που ήταν θεραπεύσιμοι για δεκαετίες μπορούν και πάλι να σκοτώσουν.
Η συμβολή των Συμπληρωματικών και Εναλλακτικών θεραπειών μπορεί να είναι σημαντική στη μείωση του προβλήματος της μικροβιακής αντοχής. Πρόσφατα το EUROCAM, η συμμαχία των ευρωπαϊκών κεντρικών οργανώσεων ασθενών, ιατρών και επαγγελματιών υγείας στον τομέα της Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Θεραπείας (CAM), ξεκίνησε την ενημέρωση προτείνοντας λύσεις που θα εξασφαλίσουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας με φυσικούς τρόπους που αποτρέπουν παράλληλα την ενδυνάμωση των παθογόνων.
Η άποψη των φυσικών θεραπειών για την υγεία, την ασθένεια και τη θεραπεία είναι διαφορετική από αυτή της συμβατικής βιοϊατρικής. Δεν διαφέρει μόνο στην τεχνολογία και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, αλλά και στις βασικές έννοιες και αρχές. Αν και οι CAM αντιπροσωπεύουν διαφορετικά θεραπευτικά συστήματα, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την εξατομικευμένη τους ολιστική προσέγγιση και την εστίασή τους στην προώθηση της υγείας του ατόμου, βοηθώντας την έμφυτη ικανότητα του ατόμου για αυτοΐαση και διατήρηση της υγείας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα αντιβιοτικά έχουν αντιμετωπίσει με επιτυχία σοβαρές λοιμώδεις ασθένειες και έχουν αποτρέψει θανάτους. Ωστόσο, έχει παραμεληθεί ο ζωτικός ρόλος της ικανότητας του οργανισμού να αποκρούει τους «εισβολείς» με βάση την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Στην πραγματικότητα, η μόλυνση είναι πάντα το αποτέλεσμα δύο παραγόντων: της έκθεσης σε ένα παθογόνο και της ευαισθησίας του ατόμου.
Δυστυχώς και η έρευνα έχει κατευθυνθεί στην εξεύρεση του πλέον ισχυρού φαρμάκου για να σκοτώσει τα μικρόβια, ενώ δεν ερευνάται συχνά ο τρόπος και τα μέσα για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στην πραγματικότητα, οι δύο προσεγγίσεις έχουν τα πλεονεκτήματά τους. Σε σοβαρές περιπτώσεις όπου ο οργανισμός πλήττεται από κάποιο ισχυρό παθογόνο βακτήριο, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα αντιβιοτικά μπορούν να σώσουν ζωές. Από την άλλη πλευρά, τα αντιβιοτικά δεν προσφέρουν καμία βοήθεια για έναν ασθενή που έχει υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και παίρνει διάφορα σχήματα αντιβιοτικών, επειδή σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αντιμετωπιστεί η ευαισθησία του ασθενούς και η αιτία που είναι ευάλωτος.
Τέλος, υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση της σημασίας του μικροβιώματος για την υγεία – το σύνολο των μικροβίων που αποτελείται από βακτήρια, βακτηριοφάγους, μύκητες, πρωτόζωα και ιούς που ζουν μέσα και στο ανθρώπινο σώμα. Το μικροβίωμα διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύοντας από τις λοιμώξεις, βοηθά στη μετατροπή της τροφής στο πεπτικό σύστημα σε ενέργεια και την παραγωγή βιταμινών και βοηθά στην εξάλειψη των απόβλητων.
Τα αντιβιοτικά διαταράσσουν το μικροβίωμα και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες ασθένειες όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης και ο καρκίνος. Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε μια σύνδεση μεταξύ της έκθεσης σε αντιβιοτικά στη βρεφική ηλικία και της τάσης για παχυσαρκία αργότερα στη ζωή.
Μια μεγάλη πληθυσμιακή μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Φινλανδία έδειξε μια σαφή στατιστική συσχέτιση μεταξύ της χρήσης αντιβιοτικών νωρίς στη ζωή και την πιθανή εξέλιξη καρκίνου αργότερα. Αυτή η αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι το μικροβίωμα επηρεάζεται από τα αντιβιοτικά προσθέτει άλλο ένα εξαιρετικά σημαντικό λόγο για να μειωθεί η χρήση τους. Υπάρχει ανάγκη για άλλους τρόπους θεραπείας και πρόληψης ασθενειών που θα στηρίζουν και θα ενισχύουν την υγεία και την ανθεκτικότητα του μικροβιώματος που είναι σημαντικό για το ανοσοποιητικό μας σύστημα και την υγεία γενικότερα.
Η ομοιοπαθητική, η βοτανοθεραπεία και οι υπόλοιπες φυσικές θεραπείες παίζουν σημαντικό ρόλο προσφέροντας αποτελεσματικές και ασφαλείς λύσεις που εξασφαλίζουν θεραπεία, μειωμένη ευαισθησία σε μελλοντικές μολύνσεις και επιπλέον λιγότερη εξάρτηση από τα αντιβιοτικά και κατ’ επέκταση μικρότερη ενίσχυση της αντοχής των παθογόνων σε αυτά. Η Ομοιοπαθητική, εξετάζοντας τον οργανισμό ολιστικά, ερευνά τα αίτια της διαταραχής και ενεργοποιεί τους θεραπευτικούς μηχανισμούς του ίδιου του οργανισμού, ισχυροποιώντας το ανοσοποιητικό.
Η φυτοθεραπεία προσφέρει θεραπευτικά βότανα που μπορούν να λειτουργούν ως αυτόνομοι αντιβακτηριακοί παράγοντες ή να χρησιμοποιηθούν ως ενισχυτικά θεραπείας που χρησιμοποιούνται για να ενισχύουν τα συμβατικά φάρμακα.
Άλλωστε η φύση υπήρξε η κυριότερη πηγή φαρμάκων για πάρα πολλούς αιώνες. Μέχρι και σήμερα, περισσότερο από το 25% των φαρμάκων που διατίθενται στην αγορά προέρχεται από φυσικές πηγές. Οι φυσικές θεραπείες αποτελούν μια σύγχρονη τάση καθώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει κλίμα επιστροφής στην φυσική ιατρική. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι το 80% των ανθρώπων παγκοσμίως χρησιμοποιεί φυσικά φαρμακευτικά προϊόντα για κάποια μορφή πρωτογενούς θεραπείας. Αυτή η τάση ίσως και να αποτελεί τελικά τη λύση στην αλόγιστη χρήση χημικών φαρμάκων που οδηγούν στη μικροβιακή ανθεκτικότητα.
enallaktikidrasi.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου