Στην κινέζικη φιλοσοφική αντίληψη για τον άνθρωπο δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ του ψυχής και του σώματος. Ο οργανισμός δεν αντιμετωπίζεται ως συνδυασμός επιμέρους μηχανισμών. Ο οργανισμός είνα ενα σύστημα με συνεργικές ιδιότητες. Ολα, στην πραγματικότητα, εξαρτόνται απο την βασική ζωτική ενέργεια (Qi), όρος που καθιερώθηκε στον βελονισμό από τον Soulie de Morant (1939). Ο όρος δηλώνει μια δυναμική οντότητα ουσιώδες για τη ζωή και αποτελεί την συνέχεια ή την αέναη κίνηση μεταξύ της υλικής ενέργειας (= σωμα) και άυλης ενεργείας (= πνεύμα δηλαδή σκέψη ή συνείδηση).
Σύμφωνα με την «υπόθεση της ενέργειας» το Qi διατηρεί την ισορροπία ταλαντευόμενο ανάμεσα σε δύο αντίθετους ενεργειακά πόλους, γιν και του γιανγκ, τόσο σε καταστάσεις ευεξίας όσο και σε καταστάσεις μέτριας ψυχο-σωματικής καταπόνησης, έτσι ώστε να επιτρέπεται μία σχετική και συνεχή προσαρμογή του οργανισμού.
Αν όμως υπάρχει μια σημαντική ψυχο-σωματική καταπόνησηνα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί ο άνθρωπο να βρεθεί σε μια κατάσταση μόνιμη ανισορροπίας που εκδηλώνεται με συμπτώματα αρχικά ήπια, μερικές φορές μόνο ψυχικά.
Αυτές οι κρίσεις μπορεί σταδιακά ή ξαφνικά να οδηγήσουν σε ό, τι η ιατρική (κλασική ή εναλλακτική) ορίζει ως ασθένεια, με ψυχοσωματικές εκδηλώσεις. (Υγεία είναι η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρία Π.Ο.Υ).
Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική κάθε όργανο του σώματος μας ''φιλοξενεί'' μια ζωτικής σημασίας ''πνοή'' που ονομάζεται ''ψυχή''και η οποία χρησιμεύει για τη σύνδεση του ανθρώπου με τον ουρανό,αντιπροσωπεύει την «νοημοσύνη» του κάθε οργάνου και είναι θεματοφύλακας της ιδιοσυγκρασίας, της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του καθε ανθρώπου μεμονωμένα.
Η ψυχική κατάσταση ενός ατόμου εκδηλώνεται με μια ποικιλία συμπτωμάτων όπως χαρά, θλίψη, μελαγχολία, φόβος και άλλα και τα οποία δεν αποτελούν εκ προοιμίου παραγοντά ασθένειας όταν υπάρχει εξωτερίκευση τους. Εξελίσσονται σε ασθένεια όταν η παραγωγή τους, ή η προς τα εξω κίνηση είναι διαταραγμέρνη.
Στην αντιμετώπιση του ψυχολογικού προβλήματος, η θεραπευτική παρέμβαση είναι στο επίπεδο του οργάνου, που φιλοξενεί το κάθε συναίσθημα.
Ευαγγελος Μουστακάκης
MD, MScΙατρός, Βελονιστής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου