Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Με αφορμή δύο ταυτόχρονες συζητήσεις με δύο ηλεκτρονικούς φίλους, είπα να σας γράψω για το πρόβλημα μας σαν χώρα, σαν πολίτες, σαν καταγωγή.
Και οι δύο συζητήσεις που είχα μέχρι και πριν από λίγα δευτερόλεπτα αφορούν την προσπάθεια επιβολής της Πανθρησκείας. Δυστυχώς το θέμα της επιβολής της πανθρησκείας για κάποιον άγνωστο και μη κατανοητό λόγο, δεν έχει ακόμα αγγίξει τους φίλους μουσουλμάνους, τους φίλους αρχαιολάτρες, του φίλους βουδιστές. Αντίθετα αγγίζει και προβληματίζει τους ομόδοξους μου Χριστιανούς, καθολικούς, ευαγγελιστές και Ορθοδόξους.
Η συζήτηση αυτή με έβαλε σε πολλούς προβληματισμούς, αφού για το θέμα αυτό έχω κάνει εκτενής συζητήσεις και σε φόρα και σε tsatrooms αλλά και μέσα από την αρθρογραφία μου. Φυσικά το θέμα αυτό πρέπει και θεωρώ ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με την κατάσταση της χώρας.
Βλέπετε ζούμε σε μια χώρα που εδώ και 1700 χρόνια περίπου ζουν αρμονικά δύο δόγματα που έχουν τόσες αντιθέσεις, αλλά ταυτόχρονα τόσα κοινά. Που το πρώτο έδωσε τις βάσεις και στη δύση του έδωσε τις απαραίτητες βάσεις για να ξεπροβάλει στο λυκαυγές μια άλλης εποχής. Από το τέλος της αρχαιότητας, στον πρώιμο Μεσαίωνα, μέχρι και τις μέρες μας.
Και αυτό όμως είναι που προσωπικά με βάζει σε σκέψεις…
Σήμερα γνωρίζουμε ότι στα 400 χρόνια σκλαβιάς, την εποχή που η ρωμαιοκαθολική εκκλησία διαπράττει εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας και της ιστορίας της, η καταδιωκόμενη από τους μουσουλμάνους ανατολική εκκλησία ενώ είχε την ευκαιρία εξαφανίσει μια για πάντα τις αποδείξεις ύπαρξης της Ελληνικής αρχαιότητας και το μεγαλύτερο μέρος της γραμματείας της, επιλέγει να τα αντιγράψει (ακόμα και με τα όποια λάθη) να τα προστατεύσει και υπερασπίζετε την ασφάλεια τους ακόμα και με κίνδυνο ζωής.
Θα μου πείτε φυσικά δεκάδες παραδείγματα περί του αντιθέτου, όπως και εγώ μπορώ να σας παραθέσω άλλα τόσα που να αποδεικνύουν την άποψη μου. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι την περίοδο που ακόμα και να μιλήσει ή να κοιτάξεις στραβά μια εικόνα κινδύνευες με θανατική ποινή, στην ανατολή (Ελλάδα) υπήρχε μια άλλη πραγματικότητα, χωρίς μάγους και μάγισσες, χωρίς ιερά εξέταση. Μόνο με φιλοκαλικό έργο…
Όλη αυτή η εισαγωγή όμως την κάνω μόνο για έναν λόγο.
Γιατί ενώ τα ξέρουμε όλα αυτά, αρνούμαστε να τα δεχτούμε, όπως αρνούμαστε να δεχθούμε ότι η αρχαιολατρεία επανήλθε στην Ελλάδα μέσω της ανάδειξης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας από το πρώτο πανεπιστήμιο της χώρας. Την Θεολογική Σχολή…
Και από τότε πέρασαν αισίως 176 χρόνια…
Και όμως μέσα σε αυτά τα χρόνια….ορθόδοξοι και αρχαιολάτρες πολεμήσαμε μαζί, στα υψώματα της Βορείου Ηπείρου, στους Βαλκανικούς, στο μακελειό της Μικράς Ασίας…
Μαζί κάναμε τις επαναστάσεις της 3ης Σεπτεμβρίου, του Γουδιού, της δεκαετίας του 70΄ (που μπορεί να οδήγησε στο στρατιωτικό πραξικόπημα, όμως πριν από είχαμε μια ολόκληρης δεκαετίας μαζικών λαϊκών επαναστατικών αγώνων που σήμερα κάποιοι δεν θέλουν να τις ξέρετε για ευνόητους λόγους… )
Μαζί πολεμήσαμε, μαζί αντέξαμε στην κατοχή…
Μαζί σήμερα οδηγούμαστε στην καταστροφή…
Μαζί αύριο θα διψάσουμε, θα πεινάσουμε…
Μαζί θα πολεμήσουμε και πάλι εν χρειαστεί…
Γιατί λοιπόν σήμερα να είμαστε χώρια;
Γιατί να μην παραμερίσουμε τα θρησκευτικά μας πιστεύω και να πάμε όλοι μαζί να σώσουμε την πατρίδα;
Γιατί την πατρίδα ΜΑΣ, την Ελλάδα ΜΑΣ, να μην μπορούμε να την βάλουμε πάνω απ΄όλα;
Οι θρησκείες όλου του κόσμου έχουν ένα κοινό μήνυμα. Την ειρήνη…
Πόσα τραγικό…
Όλοι πιστεύουμε κάπου και σε κάτι… και όλοι τελικά είμαστε στο αντίθετο απ΄αυτό που κοινά μας προτρέπουν όλες οι θρησκείες… Να ζούμε ειρηνικά και εν Θεώ (όποιος και αν ειναι αυτός).
Καμία θρησκεία (ακόμα και ο μουσουλμανισμός, αντίθετα απ΄ότι νομίζουν κάποιοι δεν είναι θρησκείας πολέμου, απλά κάποιοι παραφράζουν εδάφια και χωριά για να παίζουν το δικό τους παιχνίδι) δεν λέει σφάξτε. Καμία θρησκεία δεν λέει κυβέρνηση λιώσε το λαό σου…
Η Ελλάδα σήμερα δέχεται πόλεμο εσωτερικό. Από κακές επιλογές θέλετε; Από το ότι για 190 χρόνια βάζουμε το ΕΓΩ πάνω από το ΕΜΕΙΣ, γνωρίζοντας ότι αυτό το ΕΓΩ κάνει κακό ακόμα και στα παιδιά μας (ΕΜΕΙΣ);
Έλληνες έχουμε κάτι που μας ενώνει…
Την αγάπη μας για την Ελλάδα…
Χρειαζόμαστε όρκους, ούτε παπάδες, ούτε ιμάμηδες.
Χρειαζόμαστε Έλληνες… και ας είναι και παπάδες και ιμάμηδες και βουντού και ότι θέλει.
Δεν χρειαζόμαστε ανθρώπους «να συνεργάζονται με το διάολο για το καλό της χώρας», έχουμε ΑΝΑΓΚΗ ανθρώπους να δίνουν τη ζωή τους για τη χώρα…
Δεν θέλουμε τα λαμόγια που προσπαθούν να πατήσουν πάνω στο πτώμα της Ελλάδας για να χτίσουν στα αποκαΐδια τα δικά τους συμφέροντα.
Θέλουμε ΕΛΛΗΝΕΣ…
Υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ;;;;;;;
e-koutsobola.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου