5 απλές στρατηγικές για να ηρεμήσετε το μυαλό σας

Της Αγγελικής Κρητικού

Στην ζωή μας πολλές φορές βιώνουμε απογοητεύσεις, αποτυχίες και αναποδιές. Ηαλήθεια είναι ότι αν βρείτε ένα μονοπάτι χωρίς εμπόδια είναι πιθανότατα ένα μονοπάτι που δεν οδηγεί σε κάποιο σημαντικό προορισμό.

Η διαφορά μεταξύ ενός εμποδίου και μιας ευκαιρίας είναι η στάση μας απέναντι σε αυτά. Μπορούμε να μετατρέψουμε τα εμπόδια μας σε σκάλες. Τα περισσότερα μονοπάτια έχουν λακκούβες αλλά αυτές οι λακκούβες μπορούν να είναι τα εργαλεία μας για να δημιουργήσουμε καλύτερα πράγματα.

Παρακάτω παρουσιάζονται 5 απλοί τρόποι με τους οποίους έχω μάθει να διαχειρίζομαι τις προσωπικές μου απογοητεύσεις, αποτυχίες και αναποδιές και με έχουν βοηθήσει εξαιρετικά να γαληνεύω το μυαλό μου.

Μετρήστε τις ευλογίες σας – Εστιάστε την προσοχή σας σε αυτά που ήδη έχετε και όχι σε όσα σας λείπουν. Μια καθημερινή μου άσκηση πριν πάω για ύπνο είναι να γράψω τουλάχιστον 3-5 πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλα και τρομερά σημαντικά. Η ευτυχία βρίσκεται στην εκτίμηση των μικρών πραγμάτων.

Να είστε αυθεντικοί – να είστε ειλικρινείς για το ποιοι είστε. Μην υποκύπτετε, μην αμφιταλαντεύεστε για να ταιριάξετε επειδή αισθάνεστε πιεσμένοι ή νιώθετε την ανάγκη για αποδοχή. Απλά να είστε ο εαυτός σας. Παραμείνετε σταθεροί στις αξίες και τις αρχές σας. Τι πιστεύουν οι άλλοι για εσάς δεν είναι τελικά τόσο σημαντικό όσο αυτό που πιστεύετε εσείς οι ίδιοι για τον εαυτό σας. Να ξέρετε ότι έχετε δημιουργηθεί για να είστε ξεχωριστοί με τους δικούς σας μοναδικούς τρόπους.

Δημιουργήστε Θετικές Σκέψεις – Ο καθένας συναντά περιστασιακά αποθαρρυντικές και δυσάρεστες καταστάσεις. Οι αρνητικές σκέψεις εξαντλούν τις ψυχικές και συναισθηματικές μας ενέργειες. Εάν γεμίσετε το μυαλό σας με σκέψεις αισιοδοξίας, πίστης, αφθονίας, δύναμης και αγάπης, το μυαλό σας δεν θα έχει χώρο για λύπη, μίσος, αναστάτωση και απογοητεύσεις.

Κάντε αυτό που πιστεύετε ότι είναι καλύτερο για εσάς – Κανείς δεν θα σας καταλάβει τόσο καλά όσο καταλαβαίνετε εσείς τον εαυτό σας. Κάποιοι από εμάς ίσως να ακολουθούμε τα όνειρά μας και να αντιμετωπίζουμε θορυβώδεις αντιθέσεις. 

Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να πιστεύει ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τους στόχους και τα όνειρα της ζωής τους. 

Είμαστε υπεύθυνοι για τη δική μας ζωή. Όλοι αγαπάμε κάτι. 

Είμαστε διαμορφωμένοι και παρακινημένοι από αυτό που αγαπάμε – είναι το πάθος μας. Αν αγνοήσουμε αυτό με το οποίο είμαστε παθιασμένοι, αγνοούμε ένα μέρος των δυνατοτήτων με το οποίο έχουμε γεννηθεί.

Βρείτε την αγαπημένη σας απόδραση – βρείτε χρόνο για κάποια διασκεδαστική περιπέτεια ή πηγαίνετε σε μέρη που σας κάνουν ευτυχισμένους. Προσωπικά μου αρέσουν τα ήσυχα μέρη στη φύση όπου μπορώ να αφιερώσω χρόνο για να διαλογιστώ, να ανανεωθώ και να χαλαρώσω. Κάντε κάτι ή πηγαίνετε κάπου που λειτουργεί καλά για εσάς.


Τις περισσότερες φορές η γαλήνη και η ικανοποίηση βρίσκονται μέσα στην καρδιά μας. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε μακριά για να βρούμε την ευτυχία.

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Συγχρονικότητα

Αυτές τις ημέρες μελετούσα επισταμένα το σύμβολο του ψαριού μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Κανείς δε γνώριζε για την έρευνά μου ακόμη. Σήμερα για γεύμα είχαμε ψάρι. Ένας φίλος μου ανέφερε το έθιμο με το απριλιάτικο ψάρι. Το πρωί παρατήρησα τυχαία μια επιγραφή που έλεγε «Est homo totus medius piscis ab imo». Το απόγευμα ένας ασθενής μου έδειξε κάποιες πολύ όμορφες εικόνες ψαριών που είχε ζωγραφίσει. Το βράδυ μου έδειξαν ένα κέντημα που απεικόνιζε ιχθυόμορφα τέρατα. Μια ασθενής μου διηγήθηκε ένα όνειρό της, στο οποίο καθόταν στην όχθη μιας λίμνης και ένα ψάρι κολύμπησε μέχρι τα πόδια της. Άκουσα στο ραδιόφωνο μια διαφήμιση για ψαροκονσέρβες, τη στιγμή που έβλεπα την ίδια διαφήμιση σε ένα περιοδικό. Γνώρισα έναν κηπουρό, ο οποίος είχε στο μπράτσο του ένα τατουάζ με μια γοργόνα. Ένα αυτοκίνητο με ψάρια, έμεινε από λάστιχο στο δρόμο μπροστά στο σπίτι. Είδα μια γάτα που κρατούσε ένα ψάρι στο στόμα της. Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει...

Το παραπάνω είναι παρμένο από το προσωπικό ημερολόγιο του Ελβετού ψυχίατρου Carl Gustav Jung (1875-1961), ένα περιστατικό που αποτέλεσε έναυσμα για τις έρευνες που έκανε στο προς το τέλος της ζωής του, των οποίων τα αποτελέσματα τον οδήγησαν τη δημιουργία της έννοιας της συγχρονικότητας (ή συγχρονότητας, ή συγχρονιστικότητας, όπως έχουν αποδοθεί στα ελληνικά). Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί και η ώθηση που δέχτηκε και από φυσικούς όπως τον Αινστάιν, το Μπορ και τον Παουλί για να κάνει λεπτομερέστερες έρευνες.
Η συγχρονικότητα, χονδρικά, είναι οι εξήγηση σε αυτό που ονομάζουμε «σύμπτωση». Όταν λέμε σύμπτωση όμως, δεν εννοούμε όλες τις συμπτώσεις, αλλά αυτές που μας φαίνονται περίεργες - που ενδεχομένως να κρύβουν ένα βαθύτερο νόημα. Στη συγχρονικότητα, έχουμε να κάνουμε με αλληλουχίες γεγονότων οι οποίες έχουν μια μη-αιτιατή συνδετική βάση, σε συνδυασμό με σημεία-κόμβους της μνήμης [1]. Δεν είναι φιλοσοφική θεωρία, αλλά μια εμπειρική έννοια, σύμφωνα με τον Jung. Τί εννοούμε όμως όταν αναφερόμαστε σε «αλληλουχίες γεγονότων με μη-αιτιατή συνδετική βάση»;

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η λέξη «συγχρονικότητα», μια λέξη ελληνικής προέλευσης, περιέχει την έννοια του χρόνου. Ας φανταστούμε λοιπόν το χρόνο ως μια ευθεία γραμμή. Στο μήκος αυτής της ευθείας, τοποθετούμε τελείες-σημεία που συμβολίζουν κάποια γεγονότα. Οι περιπτώσεις όπου αυτά τα σημεία «συγχρονίζονται», ταιριάζουν μεταξύ τους χωρίς να υπάρχει κάποιος ορατός συνδετικός κρίκος (κάποια φανερή αιτία), αποτελούν συγχρονικότητες.

Ένα παράδειγμα συγχρονικότητας, εκτός από αυτό στο ημερολόγιο του Γιούνγκ, μπορεί να θεωρηθεί το εξής περιστατικό: Ένα μήνα πριν την απόβαση στη Νορμανδία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, η βρετανική εφημερίδα “Daily Telegraph” στο καθημερινό της σταυρόλεξο χρησιμοποίησε πέντε λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνταν στα σχέδια της απόβασης. Ο συντάκτης του σταυρόλεξου ανακρίθηκε αργότερα, αλλά δεν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες...

Προυποθέσεις για να χαρακτηρίσουμε ένα γεγονός ως συγχρονικό, είναι:
~ Να απασχολούμαστε από κάποια σκέψη ή όνειρο που είδαμε, από ένα πρόβλημα ή ακόμη και από μια κουβέντα που κάναμε.
~ Ξαφνικά συμβαίνει κάτι απρόοπτο, το οποίο όμως σχετίζεται άμεσα με αυτό που μας απασχολεί.
~ Αυτό που συμβαίνει μοιάζει να μας περνά ένα μήνυμα, δηλ. μας συμπληρώνει ή επιβεβαιώνει ή και απαντά σε αυτό που μας απασχολούσε.
~ Επιπροσθέτως, απουσιάζει ο συνδετικός κρίκος αίτιου-αιτιατού μεταξύ των συμβάντων, δηλ. το ένα δεν έχει προκαλέσει το άλλο.
~ Μας αφήνει μια αίσθηση ότι αυτή η σύμπτωση είχε κάποιο νόημα που συνέβη (μας πέρασε το μήνυμα)
~ Η απόσταση και ο συγχρονισμός δεν έχουν άμεση σημασία. Μπορεί να πρόκειται για γεγονότα που συμβαίνουν ταυτόχρονα κάπου κοντά ή και για κάτι που συμβαίνει πολύ αργότερα αλλού.
Ο Jung εντοπίζει τρεις μορφές συγχρονικότητας:
1) τη σύμπτωση ενός ψυχικού φαινομένου με ένα αντίστοιχο αντικειμενικό συμβάν, η οποία γίνεται αντιληπτή ταυτόχρονα.
2) τη σύμπτωση μιας υποκειμενικής κατάστασης με ένα όραμα ή όνειρο, που μετατρέπεται σε μια αντανάκλαση ενός συγχρονισμού, αντικειμενικού γεγονότος που συμβαίνει ταυτόχρονα αλλά σε απόσταση. Όμως σε κάθε περίπτωση η σχέση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας ανοίγεται με αυτού του είδους την αιτία.
3) Η ίδια σύμπτωση της περίπτωσης 2, μόνο που το συμβάν γίνεται στο μέλλον, και αναπαριστάται στο παρόν μόνο από κάποιο αντίστοιχο όραμα ή όνειρο.
Μερικοί προτείνουν και μια τέταρτη μορφή κατά την οποία λέξεις ή/και ονόματα (κανονικά, αναγραμματισμένα ή και ομόηχα) μοιάζει να ταιριάζουν σε ιστορικά ή και καθημερινά γεγονότα. Στην 3η περίπτωση θέτονται οι βάσεις των προφητειών (ή των προφητικών ονείρων - γεγονός που στηρίζουν τα εκατομμύρια μαρτυριών σε όλο τον κόσμο), του Ι-Ching κ.α.

Σε έρευνα που έγινε για τις συμπτώσεις, το 84% των ερωτηθέντων απάντησαν θετικά στο αν έχουν βιώσει ποτέ εμπειρίες - συμπτώσεις οι οποίες περιείχαν κάποιο νόημα. Παρ’ολ’αυτά, θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν αποτελούν όλες οι συμπτώσεις έκφραση της συγχρονικότητας, καθώς δεν έχουν όλες να επιδείξουν κάποιο νόημα, όπως συμβαίνει με τη συγχρονικότητα. Εδώ βέβαια θα πρέπει να αναφερθεί και το ψυχολογικό όριο του πέμπτου γεγονότος. Το 90% των ανθρώπων που αποδίδουν γεγονότα σε τυχαίες-απλές συμπτώσεις έχουν συνδυάσει μεταξύ τους μέχρι και τέσσερα γεγονότα. Στην εμφάνιση όμως ενός πέμπτου σχετικού γεγονότος, το ποσοστό πέφτει στο 30%, ενώ το υπόλοιπο 70% πλέον πείθεται ότι οι συμπτώσεις περιέχουν κάποιο νόημα. Η ύπαρξη του πέμπτου γεγονότος έχει γίνει και αντικείμενο στατιστικής παρατήρησης των κοινωνικών επιστημών, καταλήγωντας στο συμπέρασμα ότι μετά το πέμπτο γεγονός, οι συμπτώσεις (πιθανολογικά) είναι πέρα του τυχαίου.
Ο Jung, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα τις σκέψεις του για τη μη-αιτιότητα και τη συγχρονικότητα, αναφέρει:
«Η συγχρονικότητα δίνει πρόσβαση στα αρχέτυπα, τα οποία βρίσκονται στο συλλογικό ασυνείδητο, και χαρακτηρίζονται από την πάγκοινη προδιάθεση, που είναι εγκεφαλική και όχι από βιωματικές βάσεις. Παρόμοια με τα «είδη» του Πλάτωνα, τα αρχέτυπα δεν προέρχονται από τον κόσμο των αισθήσεων, υπάρχουν ανεξάρτητα από τις αισθήσεις και είναι άμεσα αναγνωρίσιμα νοητικά...»
Ας το πάρουμε όμως σιγά-σιγά... Σύμφωνα με τον Jung, υπάρχουν μέσα στο ασυνείδητο συγκεκριμένοι τρόποι σκέψης, οι οποίοι είναι κοινοί σε όλα τα είδη των ανθρώπων και αντιπροσωπεύουν τα λεγόμενα αρχέτυπα. Τα αρχέτυπα ποτέ δεν γίνονται συνειδητά, αλλά μπορούν να εμφανίζονται μέσα στη συνείδηση κάποιου, με αρχετυπικές μορφές οι οποίες συμβολίζουν η καθεμία ενστικτώδεις συμπεριφορές ή τάσεις, σε επαναλαμβανόμενες ανθρώπινες περιστάσεις. Αυτά τα τμήματα της ασυνείδητης προσωπικότητας έχουν τη δυνατότητα με κάποιον τρόπο να διασχίζουν ελεύθερα το χωροχρόνο. Σύμφωνα μάλιστα με τη θεωρία των «ψυχικών κατασκευασμάτων» του Jung, τα ασυνείδητα πεδία της προσωπικότητας κινούμενα ελεύθερα στο χωροχρόνο, προσκομίζουν γνώση από γεγονότα που συμβαίνουν αλλού, είτε εγκόσμια, είτε μη-εγκόσμια (με την έννοια του διαφορετικού χωροχρόνου).

Τα αρχέτυπα αυτά λοιπόν, οικοδομούν ένα κοσμικό πεδίο (διαφορετικό από αυτό του χωροχρόνου) το οποίο για μας αποτελεί ένα είδος «μεσολαμβάνουσας» γνώσης. Μια αντανάκλαση αυτού του πεδίου είναι και η συγχρονικότητα. Όσον αφορά την εμφάνιση των αρχέτυπων, ο Jung πίστευε ότι είναι αυθόρμητη, επιρρεπής ειδικά σε καιρούς κρίσης. Το βίωμα μιας κρίσης δηλαδή, μπορεί να προκαλέσει το άνοιγμα μιας «πύλης» στη συνείδηση κάποιου, προς μια κρυμμένη αλήθεια μέσα στο συλλογικό ασυνείδητο. Αν μου επιτρέπεται να θέσω το παραπάνω «άνοιγμα» πιο λαϊκά, ο Jung θεωρούσε ότι η συγχρονικότητα αποκαλύπτει τις συνδέσεις μεταξύ του αντικειμενικού και του υποκειμενικού κόσμου.

Συνεχίζοντας λοιπόν με τις σκέψεις του Jung:
«Αν οι φυσικοί νόμοι ήταν απόλυτες αλήθειες, δε θα είχαν εξαιρέσεις. Η αιτιότητα είναι μονάχα μια στατιστική αλήθεια, που ισχύει μόνο κατά μέσο όρο, αφήνοντας περιθώρια για πολλές εξαιρέσεις που μπορούν να βιωθούν από κάποιον, δηλαδή είναι πραγματικές. Θεωρώ τα συγχρονιστικά συμβάντα σαν μη-αιτιατές εξαιρέσεις, που είναι σχετικά ανεξάρτητες από το χώρο και το χρόνο. Επιβάλλουν τη σχετικότητα στο χωροχρόνο, σε σημείο που το γεγονός το οποίο δεν έχει συμβεί ακόμη, γίνεται αντιληπτό στο παρόν. Αν ο χωροχρόνος είναι σχετικός, η αιτιότητα χάνει την αξία και τη σημασία της, αφού η γνωστή διαδοχή αιτίας και αποτελέσματος απορρίπτεται ή γίνεται τελείως σχετική...

...Η συμβατική πειραματική μέθοδος έρευνας στοχεύει στη δημιουργία ή την παρατήρηση κανονικών γεγονότων που μπορούν να επαναληφθούν. Συνεπώς, τα μοναδικά ή σπάνια αποτελέσματα εξαιρούνται από τον κανόνα της επιστήμης. Κάθε απάντηση επηρεάζεται από το είδος της ερώτησης που γίνεται, και το αποτέλεσμα είναι πάντα ένα νόθο προϊόν. Δηλαδή όλοι πειραματίζονται πάνω σε πράγματα που ξέρουν ότι θα καταλήξουν εκεί που θέλουν, κι αν δε γίνει αυτό, τότε θεωρούν ότι απέτυχαν. Αυτή είναι η επιστημονική λογική που έχει αποκλείσει μέχρι σήμερα τη δημιουργία μιας μη-αιτιατής συνδετικής αρχής. Η συγχρονικότητα δίνει τον απαραίτητο χώρο στις εξαιρέσεις για να λειτουργήσουν μέσα σε ένα πείραμα, από το οποίο πρέπει να βγάλουμε ελεύθερα συμπεράσματα...»

Έχει παρατηρηθεί ότι μερικές φορές η συγχρονικότητα παίζει και εξισορροπητικό ρόλο σε περιστατικά και καταστάσεις, όπου τις «διορθώνει» διατηρώντας την ισορροπία τύχης/ατυχίας. Είναι όμως έτσι; Ο Κορνήλιος Αγρίππας στο σύγγραμμα De Occulta Philosophia, αναφέρει:

«Το ρεύμα της αλληλουχίας των γεγονότων, μπορεί να καθοδηγηθεί από την Ανώτερη Θέληση έτσι ώστε τα γεγονότα να συνταιριαστούν προσφέροντας προσωπικές αποκαλύψεις. Οι περισσότεροι τα αποκαλούν δώρα της Τύχης ή προσφορές της Μοίρας. Αυτό που ονομάζουμε Θεία Πρόνοια, το οποίο παρεμβαίνει σε κάποιο σημερινό γεγονός, είναι εξαρτημένο από αυτό που συνέβη χτες, χωρίς να είναι απαραίτητο να έχει συμβεί στο ίδιο άτομο, αφού όλες οι προσωπικές ιστορίες συνδέονται με τις καθημερινές αλληλεπιδράσεις τους. Η παρατήρηση τέτοιων περιστατικών, μπορεί να οδηγήσει σε μια χαρτογράφηση των κινήσεων του ρεύματος της Ανώτερης Θέλησης, καθώς αυτή επιδρά πάνω στα ανθρώπινα πεπρωμένα...»

Λέξεις όπως Ανώτερη Θέληση, Θεία Πρόνοια κτλ, αν δεχτούμε ότι όντως επιδρούν «πάνω στα ανθρώπινα πεπρωμένα», τότε υποδηλώνεται μια ενότητα ύλης και ψυχής κάτω από τη λειτουργία μιας συμπαντικής δύναμης. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε πως μερικές από τις σκέψεις/αντιλήψεις του Jung, όπως η ενότητα των πάντων, ήταν προϊόν έμπνευσης από τη φιλοσοφία ανατολικών θρησκειών. Μήπως λοιπόν η συγχρονικότητα είναι εδώ για να μας καταστήσει γνωστό ότι το σύμπαν λειτουργεί «ρολόι»;

Όπως πάντα βέβαια, υπάρχουν και οι προσγειωμένες απόψεις περί τυχαίων συμπτώσεων από την πλευρά των σκεπτικιστών. Αυτοί δηλαδή που υποστηρίζουν ότι ακόμη και οι πιο απίθανες συμπτώσεις είναι πιθανές, και ότι η συγχρονικότητα δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα. Και στατιστικά, δεν μπορεί να πει κάποιος ότι έχουν άδικο, καθώς όταν λέμε τη φράση «ούτε μια στο εκατομμύριο» για ένα γεγονός, μας διαφεύγει ότι -σύμφωνα με αυτό το νούμερο- μπορεί να συμβεί το ίδιο γεγονός σε άλλα 10 άτομα, μόνο στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν, ακόμη και οι πιο απίθανες συμπτώσεις στατιστικά είναι πιθανές. Εξάλλου, συνήθως προσέχουμε περισσότερο τα περιστατικά που σχετίζονται με συμπτώσεις, παρά αυτά που δεν σχετίζονται. Θα μας κάνει εντύπωση, ας πούμε, αν κάνοντας μια βόλτα συναντήσουμε 3 φίλους. Πόσες όμως είναι οι φορές που δε θα συναντήσουμε κανέναν;!

Άλλο ένα «γερό χαρτί» των σκεπτικιστών είναι μια «ιδιοτροπία» του ανθρώπινου μηχανισμού αντίληψης, όσον αφορά την αποθήκευση των πληροφοριών. Το μάτι μας, ως γνωστόν, βλέπει περισσότερα απ’όσα συνειδητοποιούμε ότι βλέπουμε, ενώ όλα όσα είδαμε καταχωρούνται από τον εγκέφαλο στη μνήμη [1]. Αν κάποια στιγμή δεχτούμε κάποιο ερέθισμα (π.χ. αν δούμε κάτι) και το επεξεργαστούμε, τότε είναι πολύ πιθανόν να ανασυρθούν πληροφορίες όπου ήταν καταχωρημένες στη μνήμη μας αλλά δε θυμόμασταν γιατί «το είχαμε δει μεν, αλλά δεν το είχαμε αντιληφθεί». Σε τέτοιες περιπτώσεις λέμε «μα πώς μπορεί να το ήξερα αυτό;», γεγονός που συχνά μας κάνει να πιστεύουμε σε «θαύματα».

Υπάρχουν όμως και οι «μαύρες» συμπτώσεις, όπου κάτι πηγαίνει στραβά και το αποκαλούμε ατυχία. Ακόμα και οι υπερβολικοί (αλλά πάντα διασκεδαστικοί) νόμοι του Μέρφυ θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάποιες στιγμές επιβεβαιώνονται. «Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει» λέει ο πρώτος νόμος του Μέρφυ. Πώς όμως αυτές οι ατυχίες μοιάζουν τόσο συντονισμένες μερικές φορές, που μας κάνουν να χαμογελάμε νευρικά και να απορούμε γιατί είμαστε τόσο άτυχοι;!...

Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι ατυχίες προέρχονται από τους ίδιους μας τους φόβους, οι οποίοι φόβοι τροφοδοτούν αυτό που ο Jung ονόμασε «συλλογικό ασυνείδητο» [2]. Ο Ιωβ, στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρει «Επειδή εκείνο που φοβόμουν μου συνέβη κι εκείνο που με τρόμαζε ήρθε πάνω μου...». Γι’αυτό άλλωστε και προσπαθούμε να σκεπτόμαστε θετικά και να είμαστε γενικά αισιόδοξοι στη ζωή μας (με μέτρο πάντα), έτσι ώστε τελικά να γίνουμε κύριοι της μοίρας μας, φροντίζοντας την ευτυχή έκβαση των καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως η συγχρονικότητα είναι άλλο ένα εργαλείο που εφηύρε ο άνθρωπος ( ή ανακάλυψε; ) για να προσεγγίσει το κάτι παραπάνω από αυτά που αντιλαμβάνεται καθημερινά με τις αισθήσεις του. Άλλωστε, η συγχρονικότητα δεν απορρίπτει κάποια άλλη ερμηνεία πέρα από την «καθαρή τύχη/ατυχία» και ίσως να αποτελεί και ένας λίθος στη γεφύρωση της επιστήμης και της ψυχολογίας με την παραψυχολογία και τη θρησκεία. Ίσως να αποτελεί ένα ακόμη σκαλοπάτι που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος, προς την κατανόηση του σύμπαντος που μας περιβάλλει, ενός «νοήματος» που ανέκαθεν προσπαθούσε να προσεγγίσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Οι police στο τραγούδι τους synchronicity (μουσική/στίχοι του Sting) μεταξύ άλλων λένε:
A connecting principle
Linked to the invisible
Almost imperceptible
Something inexpressible
Science unsusceptible
Logic so inflexible
Causally connectable
Yet nothing is invincible

(Μια συνδετική αρχή
Δεμένη με το αόρατο
Σχεδόν ανεπαίσθητο
Κάτι το ανείπωτο
Επιστήμη ανεπίδεκτη
Λογική τόσο άκαμπτη
Εξαρτημένη από την αιτιότητα
Κι όμως τίποτα δεν είναι ανίκητο)





Σημειώσεις:
[1] - Στη σύγχρονη ψυχολογία υπάρχουν τέσσερα συστήματα μνήμης. Ένα είναι η «αισθητηριακή μνήμη» (sensory memory) η οποία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα, το δεύτερο σύστημα είναι αυτό της «μνήμης μικρής διάρκειας» (short-term memory, STM), το τρίτο της «εργασιακής μνήμης» (working memory) που χρησιμοποιείται για την επίλυση προβλημάτων και το τέταρτο είναι η «μνήμη μεγάλης διάρκειας» (long-term memory, LTM). Το τελευταίο είναι ένα απεριόριστης χωρητικότητας πεδίο μνήμης. Ο εγκέφαλος κάνει μια εκπληκτική ταξινόμηση των πληροφοριών που δέχεται, για να μπορεί να τις ανακαλεί, όταν είναι επιθυμητό.

[2] - συλλογικό ασυνείδητο είναι ένα μέρος του ασυνείδητου νου, το οποίο είναι κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τον Jung, το συλλογικό ασυνείδητο περιέχει αρχέτυπα, δηλαδή παγκόσμιες νοητικές «προδιαθέσεις», μη βασισμένες στην εμπειρία.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστώ τον Χρήστο Κώνστα για τη συνεργασία του όσον αφορά την επιστημονική ορθότητα αυτού του άρθρου αλλά και για τη συνολικότερη πολυετή προσφορά του, καθώς μια εκ των πηγών μου είναι δική του έρευνα στο θέμα.



Πηγές:

* Ανεξήγητα φαινόμενα, εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ (Κεφ. D?j? vu και συγχρονικότητα - Λένα Αδαμοπούλου)

* 2001 Φάκελος Χ, τεύχος 13 - Δεκέμβριος 1998 (συγχρονικότητα, Χρήστος Ζ. Κώνστας)

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Παγκόσμιος συναγερμός- H B.Κορέα εκτόξευσε πυρηνικό βαλλιστικό πύραυλο – Βεληνεκές έως τις ΗΠΑ και την Ευρώπη

Διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM) νέου τύπου, τον Hwasong-15, με δραστικό βεληνεκές το οποίο επιτρέπει στην Πιονγκγιάνγκ να «πλήξει το σύνολο της αμερικανικής ηπείρου, δοκίμασε επιτυχώς η Βόρεια Κορέα», όπως μετέδωσε η κρατική τηλεόραση .

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν χαρακτήρισε επιτυχή τη δοκιμή του Hwasong-15, κατά την ίδια πηγή. Με αυτή την δοκιμή η Βόρεια Κορέα πέτυχε τον «στόχο» της, δηλαδή να γίνει πυρηνική δύναμη, ανέφερε η ανακοίνωση που αναγνώστηκε στην κρατική τηλεόραση. Ο νέος πύραυλος, ο ισχυρότερος που κατασκευάστηκε ποτέ στη χώρα, διένυσε 950 χιλιόμετρα τα 53 λεπτά της πτήσης του, διευκρινίστηκε.

Την νέα δοκιμαστική εκτόξευση διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα που κατέληξε στην ιαπωνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, καταδίκασε έντονα ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και απαίτησε η Πιονγκγιάνγκ να «απόσχει από περαιτέρω αποσταθεροποιητικές ενέργειες».



«Θα το τακτοποιήσουμε», δήλωσε από την πλευρά του ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, για τη νέα εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα. Ο αμερικανός πρόεδρος είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον ομόλογό του της Νότιας Κορέας Μουν Τζε-ιν , ενώ σε επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε συμφώνησαν να ενισχύσουν την αντίδρασή τους στα προγράμματα της Βόρειας Κορέας.

Ο επικεφαλής κυβερνητικός εκπρόσωπος της Ιαπωνίας Γιοσιχίντε Σούγκα διευκρίνισε ότι οι δύο ηγέτες δεν εξέτασαν στρατιωτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαμήνυσε ότι η νέα εκτόξευση πυραύλου από την Πιονγκγιάνγκ είναι μια απαράδεκτη παραβίαση των υποχρεώσεών της

Την ανάγκη η Πιονγκγιάνγκ να δεσμευτεί εκ νέου σε έναν αξιόπιστο διάλογο με τη διεθνή κοινότητα, επισήμανε το ΝΑΤΟ σε ανακοίνωσή του. «Καταδικάζω σθεναρά τη νέα δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα.
ΑΠΕ – ΜΠE – AFP-Reuters

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Την Κυριακή η μεγαλύτερη και φωτεινότερη πανσέληνος

Η μεγαλύτερη Σελήνη του 2017 θα είναι ορατή στην πανσέληνο της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου, η οποία θα είναι η πιο εντυπωσιακή από όλες τις πανσελήνους της φετινής χρονιάς.

Την ημέρα εκείνη ο δορυφόρος μας θα έχει πλησιάσει στη Γη πάρα πολύ, σε απόσταση σχεδόν 358.400 χιλιομέτρων, και έτσι το φεγγάρι θα φαίνεται 7% μεγαλύτερο και 16% φωτεινότερο από όσο μια συνηθισμένη πανσέληνος.

Η Σελήνη ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Έτσι, τόσο το κοντινότερο σημείο της (περίγειο), όσο και το πιο μακρινό (απόγειο), εμφανίζουν αυξομειώσεις από μήνα σε μήνα. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης (382.900 χιλιόμετρα) αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.

Ο όρος «υπερ-Σελήνη» ή «σούπερ-Σελήνη», που σημαίνει ότι η πανσέληνος συμπίπτει με το περίγειο, δεν είναι επιστημονικός, αλλά δημιουργήθηκε το 1979 από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλε. Έχει υιοθετηθεί επίσης από μερικούς ο όρος μικρο-Σελήνη ή μίνι-Σελήνη, όταν η πανσέληνος συμπίπτει με το απόγειο. Για να υπάρχει σούπερ-Σελήνη, το φεγγάρι πρέπει να απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης.

Τον φετινό Δεκέμβριο η πανσέληνος και το περίγειο διαφέρουν κατά λιγότερο από μια μέρα. Η σούπερ-πανσέληνος θα υπάρξει στις 17:47 ώρα Ελλάδος της Κυριακής 3 Δεκεμβρίου, ενώ το περίγειο της Σελήνης (δηλαδή το κοντινότερο πλησίασμά της στη Γη) θα συμβεί τη Δευτέρα το πρωί στις 10:42 ώρα Ελλάδας.

Στο περίγειο η Σελήνη θα απέχει από τη Γη 357.492 χιλιόμετρα, ενώ τη στιγμή της πανσελήνου λίγο παραπάνω (357.987 χλμ). Η πιο μικρή και σε μεγαλύτερη απόσταση από τη Γη (406.268 χλμ.) πανσέληνος του 2017 είχε συμβεί στις 9 Ιουνίου, κοντά στο απόγειό της.

Σε μια σούπερ-Σελήνη το φεγγάρι φαίνεται περίπου 7% μεγαλύτερο από μια τυπική πανσέληνο και 12% έως 14% μεγαλύτερο από μια μικρο-πανσέληνο (όταν το φεγγάρι βρίσκεται στο απόγειο). Επίσης, στη σούπερ-Σελήνη το φεγγάρι φαίνεται 16% πιο φωτεινό σε σχέση με μια μέση πανσέληνο και 30% φωτεινότερο από ό,τι μια μικρο-πανσέληνος.

Ο Ιανουάριος 2018 θα έχει δύο πανσελήνους, στις 2 και 31 Ιανουαρίου, που και οι δύο θεωρούνται σούπερ-Σελήνη, επειδή το φεγγάρι πάλι θα βρίσκεται κοντά στο περίγειό του. Μάλιστα η πανσέληνος της 31ης Ιανουαρίου θα συνδυασθεί με ολική έκλειψη της Σελήνης.

Οι υπερ-πανσέληνοι στο βόρειο ημισφαίριο κατά τους μήνες του χειμώνα φαίνονται μεγαλύτερες από ό,τι τον υπόλοιπο χρόνο, επειδή αυτή την εποχή του χρόνου η Γη βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος η βαρύτητα του Ήλιου έλκει το φεγάρι πιο κοντά στη Γη. Έτσι, μια χειμωνιάτικη σούπερ-Σελήνη δείχνει μεγαλύτερη και φωτεινότερη από μια καλοκαιρινή - αλλά συχνά είναι πιο δύσκολο να την απολαύσει κανείς λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη στιγμή για να δει κανείς μια υπερ-πανσέληνο, είναι αμέσως μόλις το φεγγάρι «ανατείλει» λίγο πάνω από τη γραμμή του ορίζοντα. Στη θέση αυτή, το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο και λαμπρότερο από ό,τι όταν σηκώνεται ψηλά στον ουρανό, επειδή όταν είναι χαμηλά, μπορεί κανείς να το συγκρίνει με στοιχεία του τοπίου (λόφους, κτίρια κ.α).

Μεταπολεμικά, η πιο κοντινή στη Γη σούπερ-Σελήνη ήταν εκείνη στις 26 Ιανουαρίου 1948, ενώ την επόμενη φορά που η πανσέληνος θα έλθει ακόμη πιο κοντά στη Γη, θα είναι στις 25 Νοεμβρίου 2034.

Κι επειδή κατά καιρούς εκφράζονται ανησυχίες ότι μια σούπερ-Σελήνη μπορεί να «πυροδοτήσει» φυσικές καταστροφές, οι επιστήμονες της NASA και άλλοι που έχουν μελετήσει το ζήτημα, δεν επιβεβαιώνουν αυτές τις φοβίες.

ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σκλαβοπάζαρο Στη Λιβύη

Κατακραυγή στη διεθνή κοινή γνώμη και την οργή του Γ.Γ. του ΟΗΕ προκάλεσε ένα βίντεο που δείχνει νεαρούς άνδρες να πωλούνται σε σκλαβοπάζαρο στη Λιβύη.

Στις εικόνες που κατέγραψε κάμερα κινητού τηλεφώνου και περιήλθαν στην κατοχή του CNN διακρίνονται νεαροί άνδρες άγνωστης ταυτότητας να πωλούνται «ως μεγάλα δυνατά παιδιά για αγροτικές εργασίες».

«Χρειάζεται κανείς σκαφτιά; Να ένας σκαφτιάς, ένας μεγαλόσωμος δυνατός άνδρας», ακούγεται να λέει ο δουλέμπορος στους υποψήφιους αγοραστές. Οι νεαροί πουλήθηκαν για 400 δολάρια μετέδωσε το αμερικανικό δίκτυο, δημοσιογράφοι του οποίου έκαναν αργότερα αυτοψία σε άλλο ένα σκλαβοπάζαρο στα περίχωρα της Τρίπολης.

Μετά την κυκλοφορία του βίντεο ξέσπασαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από τον πρεσβεία της Λιβύης στο Παρίσι και άλλες πόλεις. Η λιβυκή κυβέρνηση διέταξε έρευνα και ζήτησε τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Μεγαλύτερη Συγκέντρωση Μεγάλων Διδασκάλων Στην Ιστορία Της Μασονίας

Οι Ελευθεροτέκτονες (γνωστοί και ως μασόνοι ή τέκτονες) αποτελούσαν ανέκαθεν μία μυστική κοινωνία και θεωρούνται ως ο εσώτερος πυρήνας ελέγχου των «Illuminati». Μία κοινωνία που δεν αποκαλύπτει τις εσωτερικές της πεποιθήσεις σε όλους, παρά μόνο σε επιλεγμένους και εγκεκριμένους μύστες.

Ο μεγάλος ρόλος των Ελευθεροτεκτόνων, ως δομητές του σημερινού τεχνητού κόσμου μας, είναι αδιαμφισβήτητη. Όλοι όσοι έχουν ερευνήσει την ιστορία αυτής της διάσημης Αδελφότητας, γνωρίζουν ότι μερικοί από τους πιο ιδιοφυείς και ισχυρούς άνδρες του κόσμου υπήρξαν Ελευθεροτέκτονες.

Μάλιστα, τα ιδιαίτερα μασονικά σημάδια τους, είναι έκδηλα σχεδόν παντού. Στα κτήρια, τις επιστήμες, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την τέχνη – συμπεριλαμβανομένων της μουσικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας, τη μόδα, ακόμα και στα παιχνίδια που όλοι αγαπάμε να παίζουμε και να παρακολουθούμε.



Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι η παλαιότερη, μεγαλύτερη και πιο αναγνωρισμένη αδελφική οργάνωση στον κόσμο. Φέτος συμπληρώθηκαν 300 χρόνια από τη δημιουργία της Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου και του Γουέστμινστερ, από την οποία προέρχονται όλα τα υπόλοιπα σώματα του Ελευθεροτεκτονισμού.



Η πληροφορία, είχε αναρτηθεί στα ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΝΕΑ: Εορτασμός των 300 χρόνων του Ελευθεροτεκτονισμού

Συγκεκριμένα, η Μεγάλη Στοά δημιουργήθηκε στις 24 Ιουνίου του 1717.



Στο πλαίσιο λοιπόν του εορτασμού της ημέρας «ορόσημο» σε συνδυασμό με την 300η επέτειο, έλαβαν χώρα – σε παγκόσμιο επίπεδο, διάφορες μασονικές εκδηλώσεις.

Η 31η Οκτωβρίου αποτέλεσε το αποκορύφωμα του προγράμματος των ποικίλων εκδηλώσεων. Γιατί άραγε;

(Οκτώβριος) «Οctober» in the English Reduction system equals 33


(31 – 10 – 2017) 3*1*1*2*1*7 = 42 ~ 24η Ιουνίου

Κάθε χρόνο στις 31 Οκτωβρίου, εορτάζεται το κέλτικο Σόουιν(ιρλ. Samhain), το νέο έτος των παγανιστών, σήμερα γνωστό ως Χάλλογουιν. Το Σόουιν – η γιορτή των Νεκρών, σηματοδοτούσε το τέλος της περιόδου συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα ή το «πιο σκοτεινό μισό» του έτους. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης ημέρας, κατά τις αρχαίες πεποιθήσεις, «Το πέπλο είναι λεπτότερο» και τα όρια μεταξύ αυτού του κόσμου και του άλλου μπορούσαν εύκολα να παραβιαστούν, επιτρέποντας σε πνεύματα να περάσουν στην δική μας διάσταση. Μέρος της γιορτής αποτελούσαν οι τελετουργικές φωτιές καθώς και οι θυσίες. Η ‘Σατανική Βίβλος’ του Anton Lavey, κατατάσσει το Halloween ως μια από τις δύο πιο σημαντικές γιορτές στο σατανικό ημερολόγιο.



Οπότε, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, πως το όλο σκηνικό στήθηκε ως μία μεγάλη ιεροτελεστία θυσίας και συγκομιδής ενέργειας. Για παράδειγμα, εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, στο νότιο Μανχάταν ένας Ουζμπέκος οδηγός οδηγώντας ένα μικρό φορτηγό, παρέσυρε πεζούς και ποδηλάτες, σκοτώνοντας 8 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 11. Το γεγονός είχε χαρακτηριστεί ως τρομοκρατικό ενώ ο εορτασμός του Χάλλογουιν έλαβε χώρα κανονικότατα το βράδυ.

Εκτός και εάν ήθελαν να μασκαρευτούν! Οπότε διάλεξαν την κατάλληλη ημέρα.





Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα freemasons for dummies:

[…] Περισσότεροι από 4.000 αδελφοί από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στη Βασιλική Αίθουσα Αλβέρτου https://el.wikipedia.org/wiki/Royal_Albert_Hall του Λονδίνου για τον Τριακοσιοστό εορτασμό την Τρίτη (31/10). Παραβρέθηκαν Μασόνοι από 136 μεγάλες στοές ανά τον κόσμο. Το βραδινό πρόγραμμα, συμπεριελάμβανε μια δραματική παρουσίαση που απεικόνιζε την ιστορία και την κληρονομιά μας, καθώς και την κεντρική θέση που κατέχουν στην ιστορία της Δύσης, τόσο οι Ελευθεροτέκτονες όσο και ο Τεκτονισμός. Η Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα Συναυλιών αποτέλεσε τη μουσική συνοδεία με φόντο ένα κολοσσιαίο χρυσό Γνώμονα και Διαβήτη ύψους 55 πόδια, σε ένα επιβλητικό θέαμα φωτισμού που πλαισίωνε τον πανβλέπων οφθαλμό. Όπως ανακοινώθηκε, πρόκειται για τη μεγαλύτερη συγκέντρωση των Μεγάλων Διδασκάλων στην ιστορία. […]



Συγκεκριμένα όπως δήλωσε ο ταξίαρχος και Μεγάλος Γραμματέας της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας,Willie Shackell, οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι από το εξωτερικό που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση ήταν περισσότεροι από 140.

« Το 2017, είναι το έτος που θα κοιτάξουμε τόσο μπροστά όσο και πίσω.

Είναι τιμή μας ότι πάνω από 140 Μεγάλοι Διδάσκαλοι από το εξωτερικό θα παρευρεθούν στη Βασιλική Αίθουσα Αλβέρτου, μαζί με εκπροσώπους κάθε Επαρχίας και Περιφέρειας, καθώς εμείς προβάλλουμε τις αξίες, τις αρχές και τις παραδόσεις του Τεκτονισμού.

«Θέλουμε όλοι να αισθάνονται υπερήφανοι που είναι Ελευθεροτέκτονες και υπερήφανοι για ότι οι Ελευθεροτέκτονες έχουν επιτύχει τα τελευταία 300 χρόνια. Πιστεύω ότι ο ρόλος και η συνάφειά μας στην κοινωνία σήμερα, δεν θα μπορούσε να είναι πιο δυνατή και τώρα προσβλέπουμε στο ταξίδι μας μέσα στα επόμενα 300 χρόνια ».

Πιστεύω ότι ο ρόλος και η συνάφειά μας στην κοινωνία σήμερα…. Πόσο υποκριτική μοιάζει η δήλωση όταν αντιπαραβάλλεται με τα γραφόμενα του Ελευθεροτέκτονα συγγραφέα Walter Leslie Wilmshurst : «Ο πραγματικός σκοπός της σύγχρονης Μασονίας, δεν είναι οι κοινωνικοί και φιλανθρωπικοί σκοποί στους οποίους έχει δοθεί τόσο μεγάλη προσοχή, αλλά η επιτάχυνση της πνευματικής εξέλιξης εκείνων που φιλοδοξούν να τελειοποιήσουν τη δική τους φύση και να την μετατρέψουν σε μια θεοειδή ιδιότητα. Και αυτή είναι μια σαφής επιστήμη, μια βασιλική τέχνη, την οποία είναι δυνατόν να εφαρμόσει ο καθένας μας. Ενώ το να μυηθεί κάποιος στον Τεκτονικό Συμβολισμό για οποιονδήποτε άλλο σκοπό εκτός από το να μελετήσει και να ακολουθήσει αυτήν την επιστήμη, σημαίνει να παρερμηνεύσει το νόημά της.»



Στην τελετή δεσπόζει ο χρυσός Γνώμονα και Διαβήτης, που συμβολίζει τις δυνατότητες σύνδεσης του σύμπαντος με τον μικρόκοσμο (μια έννοια οικεία σε όσους ασκούν τελετουργική μαγεία). Διακρίνεται και το ασπρόμαυρο μασονικό μωσαϊκό (το παραφρασμένο “Moses Pavement” ) –σύμβολο της δυαδικότητας. Και φυσικά ο πανβλέπων οφθαλμός.

«Ο άνθρωπος που ξεπήδησε από τη γη και αναπτύχθηκε μέσω των κατώτερων βασιλείων της φύσης στην παρούσα ορθολογική του κατάσταση, δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει την εξέλιξή του. Να γίνει δηλαδή θεοειδές ον ενοποιώντας τη συνείδησή του με τον Παντογνώστη – να προαχθεί – κάτι που ήταν και θα είναι πάντα ο μοναδικός στόχος και σκοπός της Μυήσεως στο σύνολό της.» (Wilmhurst)



Ακολουθεί το βίντεο με όλη την τελετή

ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στοιχεία – σοκ: 31.397 περισσότεροι θάνατοι από γεννήσεις στην Ελλάδα το 2017

Έως σήμερα στα αρχεία του ΥΠΕΣ έχουν καταχωρηθεί 113.247 θάνατοι και 81.850 γεννήσεις δημιουργώντας ένα ακόμα εφιαλτικό χάσμα αριθμών για τον πληθυσμό των Ελλήνων – Τι συμβαίνει με γάμους και διαζύγια
Πραγματικά συγκλονιστικά είναι τα τελευταία στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών αναφορικά με το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας, αφού φέτος καταγράφεται η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ θανάτων και γεννήσεων στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο από τα ληξιαρχεία όλων των δήμων, ο οποίος περιλαμβάνει όλες τις ληξιαρχικές πράξεις (θάνατοι, γεννήσεις, γάμοι, διαζύγια και τα σύμφωνα συμβίωσης) και επικαιροποιήθηκε προχθές, το 2017 σημειώθηκαν στην Ελλάδα 31.397 περισσότεροι θάνατοι από γεννήσεις.

Ειδικότερα, έως σήμερα στα αρχεία του υπουργείου Εσωτερικών έχουν καταχωρηθεί 113.247 θάνατοι και 81.850 γεννήσεις δημιουργώντας ένα ακόμα εφιαλτικό χάσμα αριθμών για τον πληθυσμό των Ελλήνων. Η αντίστοιχη διαφορά ανάμεσα στους θανάτους και στις γεννήσεις στη διάρκεια της περσινής χρονιάς ήταν κατά 6.000 μικρότερη ανερχόμενη σε 25.205, το 2015 είχε ολοκληρωθεί με 28.801 πιο πολλούς θανάτους και το 2014 σε 20.659.

Όσον αφορά στους γάμους, φέτος έχουν εκδοθεί 50.717 ληξιαρχικές πράξεις, στα ίδια επίπεδα με το 2016 όταν τελέστηκαν 50.457 μυστήρια. Το 2015 οι γάμοι έφτασαν τους 53.881 και το 2014 είχαν καταγραφεί συνολικά 53.429. Εντυπωσιακή είναι η άνοδος που σημείωσαν τα σύμφωνα συμβίωσης το 2017 σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια φτάνοντας τους 4.259. Το 2016 ο αριθμός των συμφώνων συμβίωσης ήταν της τάξης των 3.678, το 2015 καταγράφηκαν 2.535 και το 2014 ανήλθαν σε 1.568. Αυξημένα σε σχέση με πέρυσι είναι και τα διαζύγια αφού μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί 12.732 πράξεις 310 περισσότερες συγκριτικά με το 2016. Η χρονιά με τα περισσότερα διαζύγια πάντως παραμένει το 2014 (18.353) και έπεται το 2015 με 17.750.

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Βακτήρια στον ISS ίσως είναι εξωγήινα, ισχυρίζεται κοσμοναύτης

Βακτήρια που πιθανώς προέρχονται από το διάστημα και όχι από τη Γη, ανακαλύφθηκαν στο εξωτερικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), φέρεται να δήλωσε ρώσος κοσμοναύτης στο ρωσικό πρακτορείο TASS.

Τα δείγματα που συλλέχθηκαν από την εξωτερική επιφάνεια του Σταθμού στη διάρκεια προηγούμενων διαστημικών περιπάτων, στάλθηκαν στη Ρωσία για ανάλυση, όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη βακτηρίων, τα οποία δεν υπήρχαν αρχικά εκεί, όταν εκτοξεύθηκε στο διάστημα το συγκεκριμένο ρωσικό τμήμα του ISS. Αυτό ανέφερε ο κοσμοναύτης ‘Αντον Σκαπλέροφ, ο οποίος ετοιμάζεται για το τρίτο ταξίδι του στο διαστημικό σταθμό τον επόμενο μήνα.

«Τα βακτήρια έχουν έλθει από το εξώτερο διάστημα και εγκαταστάθηκαν στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού. Μελετώνται και μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να αποτελούν κίνδυνο», δήλωσε ο κοσμοναύτης, χωρίς πάντως να δίνει λεπτομέρειες για το πώς οι ρώσοι επιστήμονες έφθασαν στο -άκρως εντυπωσιακό, αν είναι αληθινό- συμπέρασμά τους περί εξωγήινης προέλευσης των μικροοργανισμών.

Λαμβάνοντας όμως υπόψη πόσο σκληροτράχηλα είναι ορισμένα ακραιόφιλα βακτήρια, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent και το Space.com, άλλοι ειδικοί θεωρούν ότι είναι πολύ δύσκολο να αποκλεισθεί η πιθανότητα μεταφοράς των βακτηρίων από τη Γη. Πειράματα στο παρελθόν, άλλωστε, έχουν δείξει ότι ακόμη και μικροσκοπικά ζώα, τα βραδύπορα, μπορούν να αντέξουν τις ακραίες συνθήκες του διαστήματος.

Και στο παρελθόν, πάλι μέσω του TASS, ρώσοι επιστήμονες είχαν ανακοινώσει ότι μικροοργανισμοί και πλανγκτόν είχαν ανακαλυφθεί σε δείγματα που είχαν συλλεχθεί σε διαστημικούς περιπάτους, αλλά είχαν θεωρηθεί ότι έχουν γήινη προέλευση.

Όπως τότε, έτσι και τώρα η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) αρνήθηκε να σχολιάσει και παρέπεμψε για διευκρινίσεις στην αντίστοιχη ρωσική υπηρεσία Roscosmos. Δεν είναι σαφές πού ακριβώς βρίσκονται σήμερα αυτά τα εξωγήινα βακτήρια, ποιός τα μελετά στη Ρωσία και τι έχει μάθει γι’ αυτά έως τώρα.

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αγριο ξύλο, χημικά & τραυματίες στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας -ΜΑΤ με κινήματα κατά των πλειστηριασμών [εικόνες & βίντεο]

Φωτογραφία: Εurokinissi

Αγριο ξύλο έπεσε στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας όταν κινήματα κατά των πλειστηριασμών και αλληλέγγυοι επιχείρησαν να ματαιώσουν τη διενέργιεά τους.

Οι «Δεν Πληρώνω» επιτέθηκαν εναντίον των αστυνομικών προσπαθώντας να μπουν μέσα στην δικαστική αίθουσα για να ματαιώσουν τους πλειστηριασμούς.

Τα ΜΑΤ επενέβησαν και άρχισαν να χτυπούν με γκλοπς τους συγκεντρωμένους, ενώ έριξαν και χημικά στους εσωτερικούς χώρους του Ειρηνοδικείου.

Οι αλληλέγγυοι πετούσαν αντικείμενα ενώ άδειασαν και δύο πυροσβεστήρες.

Η κατάσταση έγινε ασφυκτική ενώ υπήρξαν και τραυματίες. Ενας άνδρας τραυματίστηκε στο κεφάλι ενώ ο πρώην δήμαρχος Καισαριανής Θανάσης Μπαρτζώκας μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό, με αναπνευστικά προβλήματα.



Νωρίτερα τα μέλη των κινημάτων εξαπέλυαν ύβρεις κατά του προέδρου των συμβολαιογράφων φωνάζοντας «είστε δοσίλογοι».

Στα άγρια επεισόδια τραυματίστηκαν πολλά στελέχη της Λαϊκής Ενότητας, του κόμματος Λαφαζάνη, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του κινήματος «Δεν πληρώνω». Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος μεταφέρθηκε στο Σισμανόγλειο με τραύματα στο κεφάλι και στα χέρια.

Η κυβέρνηση, με σκοπό να προχωρήσουν κανονικά οι πλειστηριασμοί έστειλε 3 διμοιρίες της Υποδιεύθυνσης Μέτρων Τάξης μέσα στο κτίριο του Ειρηνοδικείου.

Τα ΜΑΤ δεν επέτρεπαν στα μέλη του κινήματος «Δεν πληρώνω», στις άλλες συλλογικότητες, στα μέλη της Λαϊκής Ενότητας και στα μέλη του ΠΑΜΕ να προσεγγίσουν τους συμβολαιογράφους.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που ήταν παρούσα στο Ειρηνοδικείο, ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν 29 πλειστηριασμοί, εκ των οποίων δέκα αφορούσαν σε πρώτη κατοικία και μάλιστα αξίας κάτω των 300.000 ευρώ.

Παράλληλα με τους πλειστηριασμούς στο Ειρηνοδικείο, σήμερα έγινε η πρεμιέρα και των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Βίντεο με τα όσα συνέβησαν στο Ειρηνοδικείο

Ενας από τους τραυματίες μιλώντας στο iefimerida είπε: «Μου έσπασαν το κεφάλι, επιφυλάσσομαι να ρίξω μαχαιριές»!


Αγριο ξύλο: 

Δείτε φωτογραφίες από το ξύλο που έπεσε και δημοσιεύθηκαν στα social media



Μέλος του κινήματος «Δεν πληρώνω» κρατάει στα χέρια του ένα από τα χημικά που έριξαν τα ΜΑΤ







Φωτογραφίες: Intimenews

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τι βότανα να φυτέψετε το χειμώνα και πως να τα διατηρήσετε

Ίσως να σκέφτεστε ότι δεν αξίζει τον κόπο να φυτέψετε αρωματικά φυτά σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους. Εξάλλου, με μια βόλτα στα καταστήματα θα προμηθευτείτε όλα τα μπαχαρικά που χρειάζεστε. Πόσο φρέσκα είναι όμως όλα αυτά και πόσα χημικά περιέχουν;


Ορισμένα αρωματικά φυτά διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες οι οποίες έχουν καλύτερα αποτελέσματα αν τα καλλιεργείτε μόνοι σας και δεν απαιτούν πολύ χώρο. Μπορείτε να τα καλλιεργήσετε ακόμα και σε εσωτερικούς χώρους αν δεν έχετε κήπο ή αν η περιοχή που μένετε έχει ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες τον χειμώνα.


Το πιο σωστό είναι να χρησιμοποιήσετε την κουζίνα ή μια περιοχή κοντά στην κουζίνα σας όπου θα υπάρχει ηλιακό φως για 6 ώρες καθημερινά. Αλλά αν η περιοχή που μένετε έχει πολύ κρύο, μην καλλιεργήσετε τα φυτά πολύ κοντά στα παράθυρα. Αντί του ήλιου, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε λάμπες ανάπτυξης φυτών.

Είναι προτιμότερο να φυτεύετε πολυετή φυτά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Τα πολυετή φυτά μπορούν να αναπτύσσονται ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους όταν μένουν αδρανή κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Τα ετήσια φυτά πρέπει να μεταφυτεύονται.

Αν θερμαίνετε το σπίτι σας κατά το μεγαλύτερο μέρος του χειμώνα, βεβαιωθείτε ότι η περιοχή με τα βότανα έχει αρκετή υγρασία. Αν δεν έχετε υγραντήρα, βάλτε βρεγμένα βότσαλα σε ένα δίσκο και πάνω σε αυτά τη γλάστρα.

Αρωματικά φυτά με ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία

Το κόλιανδρο αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και είναι καλύτερο να το φυτεύετε σε σπόρους. Μετά τη συγκομιδή, το κόλιανδρο σταματά να αναπτύσσεται. Γι’ αυτό είναι καλύτερο να έχετε 3 γλάστρες τις οποίες θα φυτέψετε με λίγο χρόνο διαφορά ώστε να μπορέσετε να περάσετε τους χειμερινούς μήνες.

Το κόλιανδρο βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών παθήσεων. Ακόμη πιο σημαντικό, έχει βρεθεί ότι απομακρύνει τα βαρέα μέταλλα από του ιστούς των οργάνων. Αυτά τα βαρέα μέταλλα περιλαμβάνουν 3 από τα πιο βλαβερά: μόλυβδο, υδράργυρο και αλουμίνιο.

Με τη χρήση κόλιανδρου σε σάλτσες πέστο, σούπες ή απλώς σε γαρνίρισμα πολλών φαγητών, θα υποβάλλεστε σε συνεχή αποσιδήρωση. Δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα όταν γνωρίζουμε πόσο μολυσμένο με βαρέα μέταλλα είναι το περιβάλλον μας.

Οι ιδιότητες αποσιδήρωσης του κόλιανδρου ανακαλύφτηκαν και σκόπιμα και συμπτωματικά μέσω πολλών μελετών τα τελευταία χρόνια. Ο συνδυασμός χλωρέλλας και κόλιανδρου ενισχύει την αποσιδήρωση βαρέων μετάλλων και ιδίως του υδραργύρου.

Το δεντρολίβανο είναι ένα πολυετές φυτό που χρειάζεται ξηρό αέρα, αλλά το χώμα του πρέπει να διατηρείται υγρό. Υπάρχουν 2 βασικοί τύποι – το δεντρολίβανο όρθιο και το δεντρολίβανο έρπον. Προφανώς, το όρθιο είναι πιο κατάλληλο για να το καλλιεργήσετε μέσα στην κουζίνα σας.

Έχει αποδειχτεί από 2 ξεχωριστές μελέτες στην Ισπανία ότι το δεντρολίβανο συμβάλλει στην προστασία από την ακτινοβολία, ακόμη και από την ιονίζουσα ακτινοβολία η οποία είναι η πιο επικίνδυνη, από την ατομική ενέργεια, το ραδόνιο αλλά και από τον ιατρικό εξοπλισμό, όπως μαστογραφίες, ακτίνες Χ και αξονική τομογραφία. Επίσης, οι σαρωτές αεροδρομίου εκπέμπουν ιονίζουσα ακτινοβολία η οποία απομακρύνει τα ηλεκτρόνια από τα άτομα προκαλώντας έτσι άμεση καταστροφή των κυττάρων και του DNA.

Άλλες πηγές ακτινοβολίας στην καθημερινή μας ζωή είναι το wi-fi, τα κινητά τηλέφωνα και οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας, που διεγείρουν τα ηλεκτρόνια στα άτομα και μπορούν να αλλάξουν την τροχιά τους. Οι βλάβες δεν επέρχονται τόσο γρήγορα όσο από την ιονίζουσα ακτινοβολία, αλλά με τη χρόνια έκθεση.

Η χρήση δεντρολίβανου βοηθά στη μείωση των επιπτώσεων της ακτινοβολίας από πηγές της καθημερινότητας και ακόμη από την ιονίζουσα ακτινοβολία.



Άλλα βότανα που μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν σε εσωτερικούς χώρους

Η ρίγανη, ιδιαίτερα η ελληνική ποικιλία, αναπτύσσεται για 1-2 χρόνια. Η συγκομιδή των φύλλων της ενισχύει την ανάπτυξή της. Η ρίγανη χρησιμοποιείται σε πολλά τρόφιμα και το έλαιο ρίγανης έχει ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες.

Όσον αφορά τον μαϊντανό, υπάρχουν ποικιλίες με επίπεδα και με σγουρά φύλλα. Αναπτύσσεται σε εσωτερικούς χώρους. Η συγκομιδή των εξωτερικών φύλλων συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη του φυτού. O μαϊντανός είναι υποτιμημένο φυτό, στην πραγματικότητα όμως προσφέρει πολλά οφέλη στην υγεία.

Το θυμάρι, ο άνηθος, ο δυόσμος και το φασκόμηλο μπορούν επίσης να καλλιεργηθούν σε εσωτερικούς χώρους.

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πυθαγόρας ο συμβολισμός των Αριθμών

Κανένα ολοκληρωμένο έργο που να αφορά την εσωτερική σημασία των αριθμών δεν έχει διασωθεί, Πέραν από ένα σύγγραμμα που αποδίδεται στον Ιάμβλιχο, το Περί θεολογουμένης Αριθμητικής, στο οποίο αναπτύσσονται οι ιδιότητες των 10 πρώτων αριθμών από μαθηματικής και αρμονικής πλευράς και παρέχονται πολυάριθμα προσηγορικά ονόματα για τον κάθε ένα.

Το σύγγραμμα αυτό περιέχει μέρη από την ομώνυμη χαμένη πραγματεία του Νικομάχου του Γερασηνού, από το χαμένο σύγγραμμα του Ανατόλιου (Περί της Δεκάδος και των Αριθμών), του δασκάλου του Ιάμβλιχου και από κάποια χωρία που έχουν γραφεί από κάποιον άγνωστο μελετητή, ο οποίος πιθανόν να είναι ο Ιάμβλιχος, καθώς ο ίδιος αναφέρει τόσο τον Νικόμαχο όσο και τον Ανατόλιο.

Οι διδασκαλίες του Πυθαγόρα έχουν έρθει σε μας με πολύ μικρά αποσπάσματα και όχι άμεσα μέσα από τον ίδιο τον Πυθαγόρα. Ότι ξέρουμε για τις διδασκαλίες του καθώς επίσης και των Πυθαγορείων προέρχονται από ποικίλες πηγές μετά από το θάνατο του Πυθαγόρα. Σίγουρα, γνωρίζομε πως ο Πυθαγόρας δίδαξε κατ' εξοχήν τα μαθηματικά και τους αριθμούς, γενικά. Μια πηγή για αυτό είναι, ο Αριστοτέλης που έγραψε στα Μεταφυσικά του:

«Οι πυθαγόρειοι αφοσιώθηκαν στα μαθηματικά και ήταν οι πρώτοι στην ανάπτυξη αυτής της επιστήμης. Μέσα από την μελέτη των μαθηματικών, πίστεψαν πως οι αρχές των μαθηματικών είναι οι αρχές όλων. Επειδή οι αριθμοί είναι κατά στη φύση πρώτοι, φαντάστηκαν ότι θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν στους αριθμούς και στα παράγωγα, περισσότερο παρά το πυρ, στη γη και στο ύδωρ ...; ...;..και δεδομένου ότι φάνηκε σαφές ότι όλα τα άλλα πράγματα στη φύση διαμορφώθηκαν επάνω στους αριθμούς και ότι οι αριθμοί είναι τα τελευταία πράγματα σε ολόκληρο το φυσικό κόσμο και ολόκληρος ο κόσμος είναι μια αναλογία ή ένας αριθμός».

Ένα μεγάλο μέρος σπουδαιότητας των αριθμών στη φιλοσοφία του Πυθαγόρα, μια λέξη που Πυθαγόρας ο ίδιος ήταν ο πρώτος που χρησιμοποιεί για να περιγράψει τον εαυτό του ως Φίλο-Σοφός (εραστής της φρόνησης), προήλθε από τη σημασία των ιερών αριθμών στα Ορφικά μυστήρια και από τις μελέτες του στην Αίγυπτο και αργότερα στη Βαβυλωνία και την Περσία. Για τους Πυθαγορείους, ο αριθμός δέκα ήταν ο πιο ιερός αριθμός και τον παρουσίαζαν ταυτόχρονα με τους άλλους πρωταρχικούς αριθμούς, που είναι οι αριθμοί ένα ως εννέα που κατέληγαν στο δέκα, σε ένα ιερό σύμβολο.

Ξέρουμε ότι οι Πυθαγόρειοι είχαν ένα μυστικό σύμβολο για να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Αυτό το σύμβολο ήταν ένα σχέδιο δέκα σημείων γνωστό ως Τετρακτύς. Το σύμβολο αποτελούταν από τέσσερα επίπεδα που διαμόρφωναν σε ένα τρίγωνο με μια βάση τεσσάρων σημείων, ακολουθούσε ένα επίπεδο τριών σημείων, μετά ένα με δύο και τελικά ένα σημείο στο ανώτερο επίπεδο του συμβόλου. Αυτό το ιερό σύμβολο στους πυθαγορείους εκφράστηκε έτσι:

Η ανάγλυφη παράσταση της Τετρακτύος μπορεί να είχε την προέλευσή της σε μια παράσταση χαλικιών που χρησιμοποιούταν στη μελέτη των μαθηματικών, καθώς επίσης και στο πρώτο γράμμα της λέξης "Δεκάς" που είναι ένα τρίγωνο, το Δ είναι ένα τρίγωνο.

Αναπτύχθηκε μια μελέτη μυστικών ιδιοτήτων των αριθμών στη δεκάδα που ονομάστηκε αριθμολογία. Αυτή η μελέτη εξέταζε τις ιδιότητες και τις μαγικές δυνάμεις των αριθμών, συσχετίζοντας τους με τα ζωντανά και άψυχα αντικείμενα, καθώς επίσης και με Θεούς και Θεές. Το σύστημα αναφέρεται στον Τίμαιο του Πλάτωνα.

Η έννοια της Τετρακτύος μόλις κατανεμηθεί σε κάθε ατομική γραμμή και σημείο έχει μια μάλλον εντυπωσιακή ομοιότητα με το Δέντρο της Ζωής που χρησιμοποιείται στην Καμπαλά. Ακολουθούν τα παραδείγματα κάθε αριθμού της δεκάδας που χρησιμοποιεί η αριθμολογία και οι έννοιες που συνδέονται με την Τετρακτύ είναι οι ακόλουθες:

Μονάς: Ήταν το Ένα και αντιπροσώπευσε πολλές μεταφυσικές κυριότητες και έννοιες. Ήταν γνωστή ως Είδος, Πηγή ορίου και μορφής. Η Ευδαιμονία, ο Δημιουργός. Η ευτυχία, η αρμονία, η τάξη και η φιλία. Εξισώθηκε με τον Απόλλωνα, το Θεό του Λόγου και με τον Υπερίωνα, την κεντρική φλόγα και ταυτόχρονα με τον Ήλιο σαν κέντρο του κόσμου και το νόηση σαν κέντρο του ανθρώπινου σώματος.

Στο έργο "Περί Ίσιδος και Οσίριδος", Ο Πλούταρχος κάνει μιαν αναφορά στην πυθαγόρεια φιλοσοφία και τη θεοποίηση των αριθμών με πρώτη τη μονάδα, τον αριθμό ένα, το ον, το άρτιο (την μονάδα τους άνδρας ονομάζειν Απόλλωνα.) Αντιπροσώπευε επίσης την ενότητα και την τελειότητα. Είναι το Σημείο, η πηγή όλων των αριθμών.


Το καλό, το επιθυμητό, το ουσιώδες, το αδιαίρετο.


Ο Πυθαγόρας έλεγε πως διαφέρει η Μόνας από το Έν. Όμοια και η Δυάς από το Δύο.

Δυάς: Ήταν το Δύο. Για τους πυθαγορείους, αυτός ο αριθμός αντιπροσώπευσε το πρώτο στάδιο προς τη διαδρομή της δημιουργίας. Η δυάδα αντιπροσώπευσε την πόλωση, την αντίθεση, την απόκλιση, την ανισότητα, και την αστάθεια. Καλείται συχνά Τόλμη, καθώς διασκορπίζει την τελειότητα και την ενότητα της Μονάδας.

Είναι η γραμμή, η διαφορά, ο αριθμός της υπερβολής και της έλλειψης. Ο πρώτος θήλυ αριθμός. Η Δυαδικότητα.

Τριάς: Ο επόμενος αριθμός είναι ο αριθμός τρία. Οι Πυθαγόρειοι τον έβλεπαν ως πρώτο αληθινό αριθμό. Είναι ένα σύνολο που αντιπροσωπεύει την αρχή, τη μέση και το τέλος. Ο αριθμός αντιπροσωπεύει τον αρχή όλων που είναι ολόκληρα και τέλεια, τις τρεις διαστάσεις, και την τριμερή ψυχή.

Ο αριθμός υπονοεί επίσης από το Παρελθόν, το Παρόν και το Μέλλον. Ενσωματώνει τη φρόνηση και την πρόβλεψη, επειδή οι άνθρωποι που εξετάζουν και τα τρία μέρη του χρόνου θα επιλέξουν ένα σωστό σχέδιο δράσης. Η γνώση αντιπροσωπεύθηκε επίσης από την τριάδα, όπως ήταν οι δυνάμεις της προφητείας και της μοίρας. Για να συσχετίσουν την τριάδα με τις προφητείες, οι χρησμοί στα μαντεία στην αρχαιότητα γινόταν σε κοιλώματα που υποστηριζόταν σε ένα τρίποδα.

Δυνάμει της τριάδας, η ενότητα και η ποικιλομορφία αυτού που είναι αποτελούμενου, επιστρέφει στην αρμονία. Ο πρώτος περίεργος, άρρεν αριθμός.

Για τον αριθμό λοιπόν τρία, ο Ιάμβλιχος λέει, ότι είναι εξαιρετικού κάλλους και ευσχημοσύνης σε σύγκριση με όλους τους άλλους, επειδή κατέστησε τις δυνάμει ιδιότητες της μονάδας σε ενεργεία, εκφράζοντας την αναλογία, τη συνένωση και την αποτέλεση. Είναι δηλαδή ο πρώτος ενεργεία, επειδή υπερτερεί του ίσου και έχει κάτι περισσότερο από το ίσο στο ένα μέρος του (η μονάδα =1, η δυάδα =1+1, η τριάδα=1+2), ενώ το εξαιρετικό σε αυτόν είναι ότι αποτελεί τη συνέχεια των δύο πρώτων αιτιών και βεβαίως τη σύνθεση αμφοτέρων. Ο Ανατόλιος τον αποκαλεί "πλήρη" επειδή δείχνει τα πάντα και την αρχή και το μέσον και το τέλος, και για τον λόγο αυτό, όταν επαινούν τα υπέρμετρα τον χρησιμοποιούν ως πρόθεμα (τρισευτυχής ή τρισευδαίμονας), ενώ ο Νικόμαχος τον θεωρεί ως την έναρξη των αριθμών και το θεμέλιο της γεωμετρίας. Ο Νικόμαχος επίσης είναι αυτός που κάνει αναφορά στον αριθμό των σπονδών που οι άνθρωποι πρέπει κάνουν, αν επιθυμούν να εκπληρωθούν οι προσευχές τους.

Τετράς: Είναι ο αριθμός τέσσερα. Το τέσσερα αντιπροσώπευε την ολοκλήρωση. Για τους Πυθαγορείους, όλα και φυσικά και αριθμητικά ολοκληρώθηκαν στην πρόοδο του ενός μέχρι το τέσσερα. Το εξέφρασαν με τις τέσσερις εποχές, τα τέσσερα στοιχεία (γη, αέρας, πυρ και ύδωρ), τα τέσσερα ζωτικής σημασίας μουσικά διαστήματα και τα τέσσερα είδη πλανητικής κίνησης. Το τέσσερα απεικόνιζε την ευθύτητα και τη σταθερότητα.

Ο Πλάτων χρησιμοποίησε αργότερα τον αριθμό τέσσερα στις τέσσερις ικανότητες του ατόμου - νοημοσύνη, λόγος, αντίληψη και φαντασίωση.

Οι Πυθαγόρειοι αξιολόγησαν τέσσερις μαθηματικές επιστήμες, της αριθμητικής, της μουσικής, της γεωμετρίας και της αστρονομίας τα θεμέλια της αληθινής γνώσης. Κατά συνέπεια η τετράς αντιπροσωπεύει τη Δικαιοσύνη στον Πυθαγόρα και τους μαθητές του. Ο αριθμός αυτός αντιπροσώπευσε την ολοκλήρωση όλων των πραγμάτων στην ακόλουθη πρόοδο 1 + 2 + 3 + 4 = 10.

Έτσι έφθασαν στο σύμβολο της Τετρακτύος. Η Τετρακτύς έγινε έπειτα το πρότυπο για τον Κόσμο και την ανθρώπινη ψυχή.

Είναι το στερεό. Το πρώτο θήλυ τετράγωνο. Η δικαιοσύνη, το ακλόνητο και το τετράγωνο. Ο αριθμός του τετραγώνου, των στοιχείων, των εποχών, των ηλικιών του ατόμου, των σεληνιακών φάσεων, των αρετών.

Πεντάς: Ο αριθμός πέντε. Είναι ένας συνδυασμός περιττού και άρτιου και επίσης από τους αριθμούς δύο και τρία στην πρόσθεσή τους. Η πεντάς επίσης αντιπροσωπεύει το γάμο, την ένωση της αρσενικής και θηλυκής συμφιλίωσης και την αρμονία. Η Πεντάς ήταν αφιερωμένη στην Αφροδίτη.
Οι Πυθαγόρειοι έλεγαν πως η πεντάς περιέχει τα φυσικά φαινόμενα του σύμπαντος. Συχνά αυτό ήταν διατυπωμένο όπως το σύμπαν σπάρθηκε από τη μονάδα, απέκτησε κίνηση μέσω της δυάδας, μετά απέκτησε ζωή μέσω της πεντάδας και περικυκλώθηκε από τη δεκάδα

Είναι ο άρρεν αριθμός του γάμου, που ενώνει τον πρώτο θήλυ αριθμό και τον πρώτο άρρεν αριθμό δια της προσθέσεως. Ο αριθμός των δαχτύλων στα άνω και κάτω άκρα. Ο αριθμός των κανονικών στερεών ή πολυέδρων. Ακατάλυτος: Όλα τα πολλαπλάσιά του τελειώνουν σε 5.

Εξάς: Είναι ο αριθμός έξι. Στους Πυθαγορείους είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός. Προσθέτοντας τους αριθμούς 1, 2 και 3 προκύπτει το 6. Έτσι δημιουργείται η εξάδα. Ο αριθμός αντιπροσωπεύει τις καταστάσεις της υγείας και της ισορροπίας. Αντιπροσώπευσε επίσης την πληρότητα, την ειρήνη και τη θυσία. Ο αριθμός έξι συνδέθηκε επίσης με τον Ερμαφρόδιτο.

Είναι ο πρώτος θήλυ αριθμός γάμου, που ενώνει το 2 και το 3 μέσω του πολλαπλασιασμού. Ο πρώτος τέλειος αριθμός. Είναι ίσος με το ποσό των μερών των υποπολλαπλασίων του, δηλαδή οι διαιρέτες ή τα παραγόμενα, εκτός του εαυτού του, δίνουν 6. Κατά συνέπεια, 1+2+3=6 και 1*2*3=6. Το εμβαδόν του ασύμμετρου ορθογωνίου τριγώνου, 3-4-5.

Ο αριθμός έξι και πιο συγκεκριμένα η εξάδα, σύμφωνα με τον Ανατόλιο, είναι "τέλειος", διότι μπορεί να μετρηθεί από τα μέρη του (1+2+3=6 και 1Χ2Χ3=6). Παράγεται από τη δύναμη και τον πολλαπλασιασμό του πρώτου άρτιου και του πρώτου περιττού, του αρσενικού και του θηλυκού, και για αυτό καλείται "αρσενόθηλυς". Ονομάζεται και "γάμος" διότι δεν γίνεται δια της προσθέσεως, όπως ο αριθμός 5 (=2+3), αλλά δια του πολλαπλασιασμού (2Χ3=6). Από την "τελειότητα" της εξάδας προκύπτει και ο πρώτος αρμονικός μέσος όρος (αυτός είναι και ο λόγος που η νοητή γραμμή των αρμονικών σχέσεων των συχνοτήτων ξεκινά από τον αριθμό 6), του οποίου η σχέση με το 8 είναι "επίτριτη" (8:6=4:3) κ.ο.κ. Οι Πυθαγόρειοι αποκαλούσαν την εξάδα "ολομέλεια" και "ειρήνη" και "κόσμο", καθώς συνίσταται αρμονικά από τα αντίθετα. αλλά και η συναρίθμηση της λέξης Κόσμος είναι 600 (Κ20+Ο70+Σ200+Μ40+Ο70+Σ200 και όλο μαζί ΚΟΣΜΟΣ=600, που σημαίνει 6). Βλέπε Περί θεολογουμένης Αριθμητικής, σελ. 87-99. Η Αφροδίτη λοιπόν, η θεά του έρωτα και της φιλίας, ενώνει τα αντίθετα όπως και ο αριθμός 6, ενώ ακόμη αναπαριστά την αρχή της ολότητας και της τελειότητας.

Επτάς: Είναι ο αριθμός επτά. Αυτός ο αριθμός δεν μπορεί να παραχθεί από οποιαδήποτε άλλον που αποτελεί τη δεκάδα. Οι έννοιες που αντιπροσωπεύονται από την επτάδα είναι χαρά, αγάπη και ευκαιρία. Ο αριθμός αντιπροσώπευσε επίσης την παρθενία και θεωρήθηκε αφιερωμένος στην παρθένα θεά Αθηνά. Επίσης, δεδομένου ότι το επτά δεν μπορεί να διαιρεθεί, εκτός από τον εαυτό του, αντιπροσώπευσε μιαν ακρόπολη. Επίσης, ένας κύκλος δεν μπορεί να διαιρεθεί σε επτά μέρη.

Ο Ανατόλιος χαρακτηρίζει τον αριθμό 7 "αμήτωρα", ως μη προκύπτοντα από διπλασιασμό ή πολλαπλασιασμό άλλου αριθμού, και "παρθένο", διότι παράγεται μονάχα από τη μονάδα. Επτά είναι ο αριθμός της πρώτης μουσικής συμφωνίας, της δια τέσσερα (4+3), επτά είναι το άθροισμα των κάθετων πλευρών του πρωτότυπου ορθογώνιου τριγώνου κ.ο.κ. Ο Νικόμαχος τον χαρακτηρίζει "αγέλη", επειδή έχει συναχθεί σε αυτοτελή ενότητα και παραμένει αδιάσπαστος. Επτά είναι και οι αστερισμοί και σι αρχάγγελοι και οι ημέρες της εβδομάδας. Και ενώ κατά την εξάδα εκδηλώνεται η ψυχή και το σώμα (η έξις της ψυχής και του σώματος), η προσπάθεια της τελείωσης και η διανόηση εκδηλώνονται κατά την επτάδα (την εβδομάδα). Ο Νικόμαχος παραθέτει επίσης παρόμοια σχόλια με αυτά του Αλέξανδρου του Αφροδισιέα.

Ο γνωστός μύθος της γέννησης του Ηρακλή που μας παρουσιάζει ο Όμηρος στην Ιλιάδα του (Τ, στ. 95-133) μας λέει ότι η Ήρα, για να εκδικηθεί την απιστία του συζύγου της, παρέτεινε την ολοκλήρωση του κύκλου της κύησης της Αλκμήνης, με αποτέλεσμα να προηγηθεί της γέννησης του Ηρακλή ο "εφταμηνίτης" Ευρυσθέας, ο γιος της Νικίππης, της γυναίκας του Σθένελου, ο οποίος και τελικά σύμφωνα με τον όρκο του Δία ήταν αυτός που θα εξουσίαζε όλους τους γείτονές του.

Οκτάς: Η οκτάς ή ο αριθμός οκτώ ήταν σημαντικό στους Πυθαγορείους επειδή ήταν ο πρώτος κύβος (2*2*2). Σύνδεσαν οκτώ με την ασφάλεια, την σταθερότητα και όλα όσα ήταν ισορροπημένα στο σύμπαν. Οι Πυθαγόρειοι κάλεσαν συχνά την οκτάδα, "Εμπεριέχουσα των Αρμονιών", επειδή είναι η πηγή μουσικής αναλογίας. Είναι από τους πλέον Ιερούς στο Σουφισμό.

Κάθε μήνα, την όγδοη μέρα, γινόταν θυσίες στους Θεούς, γιατί υπήρχε μια ευρύτατα διαδεδομένη άποψη που έλεγε ότι ένα παιδί που γεννιέται κατόπιν επτάμηνης κυοφορίας μπορεί να ζήσει, ενώ όταν γεννηθεί στους οκτώ μήνες πεθαίνει.

Εννεάς: Ο αριθμός εννέα, ο οποίος κλήθηκε επίσης ορίζοντας, επειδή χαρακτήρισε τη γραμμή μεταξύ της δεκάδας και των αριθμών που κατέληξαν σε αυτήν. Οι Πυθαγόρειοι έβλεπαν το εννέα σαν αριθμό ολοκλήρωσης. Αυτό οφειλόταν στους εννέα μήνες της εγκυμοσύνης και στην ύπαρξη των εννέα Μουσών.

Είναι τον πρώτο άρρεν τετράγωνο (3*3). Ακατάλυτο που όμως πολλαπλασιασμένο συχνά, αναπαράγεται.

Δεκάς: Η δεκάς ή ο αριθμός δέκα ήταν ο πιο ιερός όλων των αριθμών στους Πυθαγορείους. Αυτός ο αριθμός περιέχει όλα τα πράγματα σε μια απλή δομή και επιρροή. Είναι το σύνολο των θείων επιρροών που κράτησαν το σύμπαν μαζί και ήταν όλοι οι προφανείς νόμοι της φύσης. Η δεκάς επίσης είναι ο κόσμος, ο ουρανός, ο Θεός, και η μοίρα.

Η Δεκάς περιέχει όλους τους αριθμούς. Μετά το 10 οι αριθμοί επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Είναι το άθροισμα των αρχέτυπων αριθμών, δηλαδή 1+2+3+4=10

Περαιτέρω, Ιεροί είναι οι αριθμοί:



Ο αριθμός 27. Ο πρώτος άρρεν κύβος (3*3*3).
Ο αριθμός 28. Αστρολογικά σημαντικός αριθμός, όπως ο σεληνιακός κύκλος. Είναι ο δεύτερος τέλειος αριθμός, δηλαδή 1+2+4+7+14=28, καθώς επίσης και το άθροισμα των επτά αριθμών, δηλαδή 1+2+3+4+5+6+7=28.
Ο αριθμός 35. Το άθροισμα των κύβων του πρώτου θήλυ και πρώτου άρρενος, δηλαδή, 8+27=35
Ο αριθμός 36. Το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού των πρώτων τετραγώνων των αριθμών, δηλαδή 4 x 9=36. Ακόμα, το άθροισμα των τριών πρώτων κύβων, δηλαδή 1+8+27=36. Επίσης το άθροισμα των οκτώ πρώτων αριθμών, δηλαδή 1+2+3+4+5+6+7+8=36.



Αντιστοιχίες από τις Πυθαγόρειες σκέψεις εμφανίζονται στις εργασίες του Νικομάχου Γερασηνού, ιδιαίτερα στο "αριθμητική εισαγωγή", η οποία αποτέλεσε τη βάση του κειμένου του τέταρτου αιώνα μΧ. στο έργο του Ιάμβλιχου, "Τα Θεολογούμενα της Αριθμητικής".

Αυτές οι αντιστοιχίες και αποδόσεις είναι οι ακόλουθες:



Μονάς: Ο Ζευς, ο Προμηθεύς και το Χάος
Δυάς: Η Μούσα Ερατώ, η Ίσις, η Ρέα, η δικαιοσύνη και η φύση
Τριάς: Η Εκάτη, η σωφροσύνη και οι τρεις φάσεις της Σελήνης.
Τετράς: Ο Ηρακλής, τα 4 στοιχεία, το δίκαιο και οι 4 εποχές.
Πεντάς: Η Νέμεσις, η Θεία Πρόνοια, η Αφροδίτη, η Αθηνά, η δικαιοσύνη, ο αιθήρ ή η πεμπτουσία, το πέμπτο στοιχείο (Πνεύμα).
Εξάς: Το Σύμπαν ή ο Κόσμος, η Μούσα Θάλεια και η αρμονία.
Επτάς: Η Αθηνά, η παρθενία και η τύχη.
Οκτάς: Η ευμετάβλητη φύση και η Μούσα Ευτέρπη.
Εννεάς: Ο Ωκεανός, ο Προμηθεύς, ο Ήφαιστος, η Ήρα και ο Υπερείων.



Οι Πυθαγόρειοι αναπαριστούσαν τους αριθμούς με υποδείγματα από στιγμές (τελείες), σαν αποτέλεσμα από ταξινομημένα χαλίκια σε τύπους. Για παράδειγμα, το 9 έχει 3 σειρές με 3 χαλίκια σε καθεμία, διαμορφώνοντας έτσι ένα τετράγωνο. Όμοια, το 10 έχει 4 σειρές που περιέχουν η κάθε μία, 1, 2, 3 και 4 χαλίκια ανά σειρά, διαμορφώνοντας ένα τρίγωνο.

Έτσι παρήγαγαν τις σχέσεις μεταξύ των αριθμών. Παραδείγματος χάριν, ένας τετράγωνος αριθμός μπορεί να υποδιαιρεθεί με μια διαγώνια γραμμή σε δύο τρίγωνα αριθμούς. Μπορούμε να πούμε πως ένας τετράγωνος αριθμός είναι πάντα το άθροισμα δύο τριγώνων αριθμών.

Έτσι, ο τετράγωνος αριθμός 25 είναι το άθροισμα του τρίγωνου αριθμού 10 και του τρίγωνου αριθμού 15.

Η Μυστική Τετρακτύς είναι ένας ιδιαίτερος τρίγωνος αριθμός, όμοιος με αυτόν του δέκα. Το όνομά της που σημαίνει σύνολο από τέσσερα πράγματα, μια λέξη που απέδωσε ο μαθηματικός Θέων. Οι Πυθαγόρειοι αναγνώριζαν δέκα τέτοια σύνολα.

Το σύνολο των δέκα πραγμάτων ή οι δέκα Τετρακτύες

Ο Ιάμβλιχος στο έργο του Περί του Πυθαγορικού βίου, ονομάζει την Τετρακτύ, Μαντείο Δελφών. Αναφέρει:

Κεφάλαιο 18, τμήμα 82 γραμμή 12

Το σύνολο τώρα όσων αποκαλούνται "ακούσματα" διαιρείται σε τρία είδη: στο πρώτο ανήκουν αυτά που υποδηλώνουν τι υπάρχει, στο δεύτερο ποιο είναι το πιο καλό και στο τρίτο τι πρέπει να πράττεται και τι όχι. Τα πρώτα λοιπόν, που αφορούν το τι υπάρχει, ομοιάζουν με τα εξής: Τι είναι τα Νησιά των Μακάρων; Ο ήλιος και η σελήνη. Τι είναι το μαντείο των Δελφών; Η τετρακτύς, πράγμα που σημαίνει η αρμονία, όπου βρίσκονται και οι Σειρήνες. Τα δεύτερα, μοιάζουν με τα εξής: Ποιο είναι το δικαιότερο; Το να θυσιάζεις. Ποιο είναι το πιο σοφό; Ο αριθμός. Και το δεύτερο, μετά τον αριθμό, είναι αυτό που θέτει ονόματα στα πράγματα. Ποιο είναι το σοφότερο για εμάς; Η ιατρική. Ποιο είναι το ωραιότερο; Η αρμονία. Ποιο το ισχυρότερο; Η γνώμη. Ποιο το καλύτερο; Η ευδαιμονία. Ποιο θεωρείται ως το πιο αληθινό; Ότι οι άνθρωποι είναι πονηροί. Για το λόγο αυτό λένε ότι ο Πυθαγόρας παίνεσε τον ποιητή, τον Ιπποδάμαντα τον Σαλαμίνιο, ο οποίος έγραψε:


Ω θεοί, από πού κατάγεστε;Από πού γίνατε αυτοί που είστε;Ω άνθρωποι, από πού κατάγεστε;Από πού γίνατε τόσο κακοί;


Η Τετρακτύς θεωρείται από τους Πυθαγορείους ως η ρίζα, η πηγή κάθε δημιουργίας. Αποτελεί τον θεϊκότερο και ιερότερο όρκο τους και παριστάνεται με στιγμές, των οποίων η διάταξη κατασκευάζει τρίγωνον εντελές, δηλαδή ισοσκελές, του οποίου η κάθε πλευρά έχει τέσσερις στιγμές [Λουκιανού, Βίων πράσις, 4, 543.] Οι τέσσερις πρώτοι αριθμοί είναι αυτοί με τους οποίους ο κόσμος διοικείται με αρμονία, και η αρμονία αυτή είναι ένα σύστημα τριών συγχορδιών, της τετάρτης, της πέμπτης, της ογδόης και της διπλής ογδόης, των οποίων οι αναλογίες βρίσκονται στους τέσσερις πρώτους αριθμούς.

Η αρμονία αυτή, κατά τον Ιάμβλιχο, κυβερνά τη μουσική των ουράνιων σφαιρών, πάνω στις οποίες, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στέκεται μια Σειρήνα που τραγουδά σε μια συγκεκριμένη τονικότητα. οι σειρήνες είναι οκτώ (όσοι και οι φθόγγοι μιας οκτάβας και το τραγούδι τους δημιουργεί μια μοναδική αρμονία (Πλάτωνος Πολιτεία 617Β). Καθίσταται λοιπόν σαφές για ποιο λόγο ο Πυθαγόρας θεωρούσε την τετρακτύν ως το μαντείο των Δελφών: επειδή είναι η ουσιαστικότερη αλήθεια του σύμπαντος και το μαντείο έχει σκοπό να την αποκαλύπτει.

Στους τέσσερεις πρώτους αριθμούς των Πυθαγορείων αναφέρεται και ο Αριστοτέλης στο Περί Ψυχής, 404β. Ο Σταγειρίτης, επιχειρώντας να περιγράψει την παλαιότερη άποψη περί της ψυχής, μας παραπέμπει στο κατά πάσαν πιθανότητα Πυθαγορικό σύγγραμμα Περί Φιλοσοφίας. Σύμφωνα με το κείμενο λοιπόν αυτό, το ίδιο το έμψυχο ον απορρέει από την ιδέα του Ενός ή αλλιώς, ο Νους είναι το Ένα.

Η Επιστήμη, η γνώση δηλαδή, είναι το Δύο, επειδή μόνο κατά τον τρόπο αυτό πορεύεται προς τη μονάδα. Ο αριθμός της επιφάνειας είναι η γνώμη και ο αριθμός του όγκου η αίσθηση, καθώς, όπως έλεγαν, οι αριθμοί είναι οι μορφές καθεαυτές και οι αρχές και συγκροτούνται από στοιχεία.

Στο ίδιο ζήτημα αναφέρεται και ο Θέων ο Σμυρναίος, ο οποίος, αναφερόμενος στη Δεκάδα (ΙΙ, 37-49), αναγνωρίζει έντεκα διαφορετικές τετρακτύες ή τετράδες, αναλογικές όμως μεταξύ τους: τη θεμελιώδη (1+2+3+4) και οι πρωταρχικές συνηχήσεις της κλίμακας - όπως στον Σέξτο, της ψυχής του κόσμου [οι γεωμετρικές πρόοδοι με λόγο 2 (1, 2, 4, 8) και 3 (1, 3, 9, 27), τη φύση των μεγεθών (1=σημείο, 2=ευθεία γραμμή, 3=καμπύλη γραμμή, 4=επίπεδη επιφάνεια, 9=κυρτή επιφάνεια, 8=στερεό με κυρτή επιφάνεια, 27=στερεό με επίπεδη επιφάνεια), τα στοιχεία της φύσης (1φωτιά, 2αέρας, 3νερό, 4=γη), τα γεωμετρικά σχημάτα (1=πυραμίδα, 2=οκτάεδρο, 3=εικοσάεδρο, 4=κύβος), τα φυομένα (1=το σπέρμα που αντιστοιχεί στη μονάδα και το σημείο, 2=η αύξηση κατά μήκος στη δυάδα και στη γραμμή, 3=η αύξηση κατά πλάτος στην τριάδα, 4=η αύξηση κατά όγκο στην τετράδα και στο στερεό), τη γενετική ανάπτυξη της κοινωνίας (1=άνθρωπος, 2=οικογένεια, 3=κώμη, 4=πόλις), τις γνωστικές ιδιοτήτες (1=νους, 2=επιστήμη, 3=δόξα, 4=αίσθηση), τις διαστάσεις του έμψυχου όντος (1=λογιστικό, 2=θυμικό, 3=επιθυμητικό, 4=το σώμα ως τόπος διαμονής της ψυχής), τη διαδοχή του χρόνου (1=άνοιξη, 2=καλοκαίρι, 3=φθινόπωρο, 4=χειμώνας) και τέλος, τη προόδο των ηλικιών της ζωής (1=παιδική ηλικία, 2=εφηβεία, 3=ώριμη ηλικία, 4=γήρας).

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια φιλοσοφία η φύση μπορεί να γίνει κατανοητή μονάχα μέσω της αριθμητικής θεωρίας των αναλογιών σε σχέση με τη γεωμετρική μελέτη των στερεών. Οι Πυθαγόρειοι, λοιπόν, θεωρούν ότι όλα τα στερεά μπορούν να ελεγχθούν βάσει πέντε αρχικών κανονικών πολύεδρων σχημάτων. Ο Πλάτων, έτσι, στον Τίμαιο (54δ- 55δ), παρουσιάζει τα τέσσερα από τα πέντε κανονικά πολύεδρα σχήματα, (το κανονικό τετράεδρο, το κανονικό οκτάεδρο, το κανονικό εικοσάεδρο, και το εξάεδρο ή κύβο), των οποίων η συστατική μονάδα είναι το τρίγωνο (ορθογώνιο και ισόπλευρο).




Γίνεται ωστόσο λόγος και για τη σύσταση του πέμπτου πολύεδρου σχήματος, με την οποία ο Θεός προέβαλε το σύμπαν, διακοσμώντας και περιχαράσσοντάς το με αυτήν. Ο Σωκράτης στον Φαίδωνα, επιχειρώντας να παρουσιάσει τη γη, θα το "περιγράψει", ορίζοντάς την ως δωδεκάσπυτον πολύχρωμη σφαίρα (110β).

Το δωδεκάεδρο, ωστόσο, διακρίνεται από τα τέσσερα άλλα κανονικά στερεά, καθώς δεν σχηματίζεται από τρίγωνα αλλά από πεντάγωνα, των οποίων οι έδρες διαιρούνται σε δύο τρίγωνα από τη διαγώνιο του τετραγώνου, και των οποίων ο λόγος που προκύπτει από τη σχέση της πλευράς με τη διαγώνιο ισούται με τη Χρυσή Τομή (sectio aurea) ή την proportion divina(Θεία Αναλογία). Η συνένωση μάλιστα των κορυφών του πενταγώνου δημιουργεί πέντε ισοσκελή τρίγωνα σε σχήμα πεντάκτινου αστεριού, των οποίων οι πλευρές, καθώς τέμνονται, σχηματίζουν ένα μικρό αντεστραμμένο πεντάγωνο, το Πεντάγραμμα ή τη Πεντάλφα.

Ενώ όμως σύμφωνα με την πλατωνική θεωρία της δημιουργίας του σύμπαντος, η οποία αποδέχεται το συνδυασμό των τεσσάρων ριζωμάτων (της φωτιάς, της γης, του νερού και του αέρα), αυτή η πέμπτη σύσταση δεν φαίνεται να παίζει κάποιο ρόλο κατά τη φάση της δημιουργίας - ξεφεύγει ή βρίσκεται πέραν της διαδικασίας της μίξεως και ορίζεται ως Θεϊκή και εμπεριέχουσα των ριζωμάτων ή των παραγόμενων από αυτά στερεών, καθώς τα περιβάλλει και τα ενσωματώνει - σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ορίζεται ως ένα πέμπτο "ρίζωμα"- στοιχείο, ως ο αιθέρας, που είναι το λεπτότερο όλων. Είναι η αρχή της κυκλικής κίνησης των άστρων και της ανθρώπινης ψυχής.


Πηγή

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στο κέντρο της Γης το ρολόι πάει 2,5 χρόνια πίσω

To πρόσωπο της Γης είναι πιο γερασμένο από τον εσωτερικό της κόσμο
Τι ώρα είναι; Η απάντηση ποικίλλει ανάλογα με το βάθος: λόγω της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν, το κέντρο της Γης είναι 2,5 χρόνια νεότερο από το έδαφος που πατάμε, δείχνουν οι τελευταίοι υπολογισμοί.

Όπως προέβλεψε πριν από έναν αιώνα ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο χρόνος τρέχει πιο αργά όταν η δύναμη της βαρύτητας μεγαλώνει. Και αυτό σημαίνει ότι στην κορυφή ενός βουνού ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα από ό,τι στη βάση του, αφού η απόσταση της κορυφής από το κέντρο του πλανήτη είναι μεγαλύτερη και η βαρύτητα μικρότερη.

Το φαινόμενο έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά και πρέπει μάλιστα να λαμβάνεται υπόψη στο σύστημα GPS -ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα για τους δορυφόρους του συστήματος, και αν αυτή η διαφορά δεν λαμβανόταν υπόψη η απόκλιση στο γεωγραφικό στίγμα θα έφτανε τα πολλά χιλιόμετρα ανά ημέρα.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές της τελευταίας μελέτης, τη δεκαετία του 1960 ο αμερικανός κβαντικός φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν είχε υπολογίσει ότι η χρονική απόκλιση ανάμεσα στην επιφάνεια και τον πυρήνα της Γης ήταν μία με δύο ημέρες.

Ο Δρ Ούλριχ Ούγκερχοφ του Πανεπιστημίου του Ώρχους στη Δανία είχε τη σωφροσύνη να διασταυρώσει την εκτίμηση του Φέινμαν πριν την συμπεριλάβει σε ένα σύγγραμμα που συνέτασσε για τους προπτυχιακούς φοιτητές του.

Υπολόγισε έτσι τη διαφορά στο βαρυτικό δυναμικό -ένα μέτρο του έργου που παράγει η βαρύτητα μετακινώντας ένα σώμα προς τα κάτω- ανάμεσα στο κέντρο και την επιφάνεια του πλανήτη. Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι, για κάθε δευτερόλεπτο που περνάει στην επιφάνεια, ο χρόνος στο κέντρο της Γης υπολείπεται κατά 3 x 10-10 δευτερόλεπτα.

Στα τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια που έχουν περάσει από τον σχηματισμό του πλανήτη, η σωρευτική διαφορά φτάνει περίπου τον ενάμισι χρόνο.

Αυτό, όμως, ισχύει μόνο αν θεωρήσει κανείς ότι η Γη είναι ομοιογενής. Στην πραγματικότητα δεν είναι, αφού ο πυρήνας του πλανήτη αποτελείται κυρίως από σίδηρο και έχει μεγαλύτερη πυκνότητα από τον μανδύα και τον φλοιό. Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν το βαρυτικό πεδίο, ο Ούγκερχοφ καταλήγει στην εκτίμηση ότι ένα ρολόι στο κέντρο του πυρήνα θα πήγαινε 2,5 χρόνια πίσω σε σχέση με ένα ρολόι στην επιφάνεια της θάλασσας.

Στην περίπτωση του γιγάντιου Ήλιου, προσθέτει ο ερευνητής, η χρονική διαφορά ανάμεσα στο κέντρο και την επιφάνεια είναι ακόμα μεγαλύτερη, γύρω στα 40.000 χρόνια.

Παραμένει πάντως ασαφές αν ο Ρίτσαρντ Φέινμαν έκανε λάθος στις πράξεις, ή αν η εκτίμησή του μεταφέρθηκε αλλοιωμένη από «χρόνια» σε «μέρες» από άλλους επιστήμονες.

Όπως επισημαίνει ο Ούγκερχοφ στο περιοδικό New Scientist, «θα πρέπει κανείς να είναι πάντα προσεκτικός και να διασταυρώνει τα λεγόμενα ακόμα και των διάσημων ανθρώπων».

Η μελέτη του είναι διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Aνακαλύφθηκε τεράστιο σπήλαιο στη Σελήνη που μπορεί να γίνει διαστημική βάση

Ένας ιαπωνικός δορυφόρος, ο Selenological and Engineering Explorer (Selene), που παλαιότερα βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ανακάλυψε σε αυτήν ένα τεράστιο σπήλαιο, που εκτιμάται ότι έχει μήκος 50 χιλιομέτρων και πλάτος 100 μέτρων.


Ένας ιαπωνικός δορυφόρος, ο Selenological and Engineering Explorer (Selene), που παλαιότερα βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ανακάλυψε σε αυτήν ένα τεράστιο σπήλαιο, που εκτιμάται ότι έχει μήκος 50 χιλιομέτρων και πλάτος 100 μέτρων.




Αυτό επιβεβαίωσε τώρα η ιαπωνική διαστημική υπηρεσία (JAXA) και ανακοίνωσε ότι το σπήλαιο θα ήταν ιδανικό για να αξιοποιηθεί ως προστατευμένη διαστημική βάση, διευκολύνοντας έτσι μια μελλοντική εποίκιση του φεγγαριού.

Στην επιφάνεια της Σελήνης, στην περιοχή των λόφων Μάριους, φαίνεται από ψηλά το στρογγυλό άνοιγμα του σπηλαίου με πλάτος 50 μέτρων και βάθος επίσης 50 μέτρων. Η περαιτέρω μελέτη με ραντάρ που μπορεί να «δει» κάτω από την επιφάνεια αποκάλυψε ένα πολύ μεγαλύτερο σπήλαιο.

Η υπόγεια κοιλότητα μπορεί να περιέχει νερό σε μορφή πάγου, το οποίο θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθεί, ακόμη και για τη μετατροπή του σε καύσιμα. Οι ιάπωνες επιστήμονες εκτιμούν ότι το τεράστιο φυσικό τούνελ σχηματίσθηκε από λάβα που χύθηκε, όταν στη Σελήνη υπήρχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Με δεδομένο ότι η Σελήνη δεν διαθέτει προστατευτική ατμόσφαιρα, σπήλαια αυτού του είδους είναι κατ’ εξοχήν υποψήφια για σεληνιακές βάσεις. Έχουν σταθερή θερμοκρασία (ενώ στην επιφάνεια η μέση θερμοκρασία κινείται από 107 βαθμούς Κελσίου τη μέρα έως μείον 153 βαθμούς τη νύχτα) και μπορούν να προστατεύσουν τόσο τους ανθρώπους όσο και τον εξοπλισμό τους από τους αστεροειδείς, τους μικρομετεωρίτες και την ακτινοβολία, την κοσμική και την υπεριώδη του Ήλιου.

Η Ιαπωνία έχει ανακοινώσει ότι σχεδιάζει να στείλει αστροναύτη στο φεγγάρι για πρώτη φορά γύρω στο 2030, πιθανώς μαζί με τη NASA και άλλες χώρες. Η Κίνα θέλει να στείλει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της στη Σελήνη το 2036 και έχει φιλόδοξα σχέδια για τη δημιουργία μόνιμης σεληνιακής αποικίας. Η Ρωσία θέλει επίσης να ξεκινήσει την κατασκευή μιας βάσης, αρχικά για τέσσερις ανθρώπους, έως το 2030. Και οι ΗΠΑ, που πρώτες -και μόνες μέχρι τώρα- πάτησαν το πόδι τους εκεί, έχουν τα δικά τους σχέδια επιστροφής.

ΑΠΕ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το Σκόρδο Διώχνει Τα Μικρόβια

Οι αντιμικροβιακές ιδιότητες του σκόρδου έχουν επιβεβαιωθεί από πολλές έρευνες. Νέα έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο μπορεί να καταπολεμήσει τα νοσοκομειακά ανθεκτικά μικρόβια.

Ο πρώτος που διατύπωσε την άποψη ότι το σκόρδο σκοτώνει βακτήρια κια μικρόβια ήταν ο χημικός Chester J.Cavallito που με τις μελέτες του έδειξε ότι ο χυμός του σκόρδου απενεργοποίησε την ανάπτυξη σταφυλόκοκκου, βάκιλου, βρουκέλλας και άλλων βακτηρίων.

Σε πολλές χώρες το σκόρδο χρησιμοποιείται ως αντιβακτηριδιακός παράγοντας, ενώ στην Ιαπωνία η επεξεργασμένη άοσμη ουσία του ωμού σκόρδου, που ονομάζεται kyolic, χρησιμοποιείται ως αντιβιοτικό.

Η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι το σκόρδο περιέχει μία ένωση, το αχοένιο, το οποίο διαλύει τα ανθεκτικά βακτήρια, επιτρέποντας στα αντιβιοτικά να δράσουν.

Αυτό γίνεται με τη διάσπαση ενός γονιδίου που τα μικρόβια χρειάζονται για να κολλήσουν στον ανθρώπινο οργανισμό και χωρίς το οποίο δεν μπορούν να αναπαραχθούν.

Οι Δανοί ερευνητές ελπίζουν ότι η ανακάλυψη θα βοηθήσει στη θεραπεία της ανίατης κυστικής ίνωσης, στην επούλωση των χρόνιων πληγών στους διαβητικούς, στην αντιμετώπιση του Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος), ο οποίος είναι ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη (MRSA) και άλλων κοινών νοσοκομειακών λοιμώξεων.

Περίπου το 30% των ανθρώπων φέρουν τα βακτήρια του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου, τα οποία είναι υπεύθυνα για λοιμώξεις και ανθεκτικά σε ευρέως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά. Τα βακτήρια ζουν στο δέρμα ή στη μύτη, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και απελευθερώνουν δηλητηριώδεις τοξίνες που σκοτώνουν περίπου το 20% των ασθενών.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης διαπίστωσαν ότι το αχοένιο καταστέλλει ένα γονίδιο που οδηγεί στην καταστροφή του βακτηριακού «βιοφίλμ», το οποίο απαιτείται για να κολλήσει στον ανθρώπινο ιστό.

Παρότι δεν σκοτώνει απευθείας τα μικρόβια, τα εμποδίζει να επικοινωνούν με άλλα μικρόβια, τα οποία χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.

Αυτό επιτρέπει στα αντιβιοτικά και στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να καταπολεμούν αποτελεσματικότερα τις λοιμώξεις.

Ο συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Tim Holm Jakobsen, δήλωσε: «Πιστεύουμε πραγματικά ότι αυτή η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει στη θεραπεία ασθενών, οι οποίοι έχουν κακές προοπτικές. Οι χρόνιες λοιμώξεις, όπως η κυστική ίνωση, μπορεί να είναι πολύ ανθεκτικές. Τώρα έχουμε αρκετές γνώσεις για να αναπτύξουμε περαιτέρω τις ιδιότητες του σκόρδου και να το δοκιμάσουμε σε ασθενείς. Τα δύο είδη βακτηρίων που μελετήσαμε είναι πολύ σημαντικά. Πρόκειται για τα Staphylococcus aureus και Pseudomonas aeruginosa.

Η ένωση που περιέχει το σκόρδο μπορεί να τα καταπολεμήσει και να αποδειχθεί αποτελεσματικό φάρμακο όταν χρησιμοποιείται μαζί με αντιβιοτικά».

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Scientific Reports.

Με πληροφορίες από Mail Online,OnMed.gr

πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Ωραία Ελένη από τον Όμηρο έως τον Ελύτη (Λιαντίνης- Βίντεο)

Μάθημα του Λιαντίνη προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους του Μαράσλειου Διδασκαλείου. (http://www.liantinis.org )

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τιμή και μνήμη στην Υπατία

Τιμή και μνήμη στην Υπατία που η "μηχανη" παραγωγής αγίων φρόντισε να καπηλευτεί το όνομά της και στη θεση της να φτιάξουν ενα αντίγραφο τάχα προστάτιδα των γραμμάτων μια "αγια Αικατερίνη " ........ ποιοι ειναι οι "προστάτες των γραμμάτων" ; αυτοί που εκαιγαν βιβλία και φιλοσόφους για να αφανίσουν τη γνώση ;

ΥΠΑΤΙΑ .

Στην εκχριστιανισμένη Ρωμαική Αυτοκρατορία όλοι οι υπήκοοι πρέπει να είναι χριστιανοί, διότι το 472 ο Λέων ο Α' νομοθέτησε ρητά, ότι ο " παγανισμός" είναι δημόσιο έγκλημα .Προηγουμένως το 451 ο Μαρκιανός νομοθέτησε θανατικές ποινές για όσους κρατικούς υπαλλήλους δεν τηρούν την ανθελληνική νομοθεσια.

'Ομως το τραγικότερο έγκλημα αυτης της περιόδου και είναι το λιντζαρισμα της νεοπλατωνικής φιλοσόφου και μαθηματικού ΥΠΑΤΙΑΣ από τον χριστιανικό όχλο της Άλεξάνδρειας το 415. Η Υπατία σύμφωνα με τις πιο αξιοπιστες πηγές γεννήθηκε γύρω στο 370 μ.χχ. 

Ωστόσο μερικοί ειδικοι υποστηριζουν συμφωνα με τον χρονογράφο Ιωάννη Μαλάλα ότι η Υπατία πέθανε σε προχωρημένη ηλικία με το φρικτο τρόπο του λιντσαρισματος από τους χριστιανούς.

Ήταν κόρη του μεγάλου μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνος ο οποίος υπήρξε το τελευταίο μέλος Αλεξανδρινού Μουσείου.

Η Υπατία υπήρξε άξια διαδοχος του πατέρα της και στα Μαθηματικά και στην Αστρονομία. Σχολίασε τα έργα του Απολλώνιου από την Πέργαμο και του Διόφαντου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα σωζόμενα έργα, στα ελληνικα, του Διόφαντου οφείλονται σ αύτην. Ο Διοάφαντος θεωρείται ο πατερας της Άλγεβρας και τα περισσότερα έργα του σώθηκαν στα Αραβικά.
Ωστοσο η Ύπατία έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη Νεοπλατωνική Φιλόσοφος της ύστερης Αρχαιότητας μετά τον Πλωτίνο. Ιδιαίτερα συγκίνησε τους ανθρώπους ο οικτρός και άδικος θανατος της από τους μοναχούς και παραβολάνους του Πατριάρχη Κυρίλλου. 

Ο εκκλησιαστικός ιστορικός της Εποχής Σωκράτης ο Σχολαστικός, αναφέρει ότι η Υπατία ανέλαβε την Πλατωνική Σχολή που είχε ιδρύσει ο Πλωτίνος. Από την επιστολογραφία του γνωστότερου μαθητη της, επισκόπου Κυρηναικής Συνέσιου, μπορούμε να ανασυνθέσουμε τις φιλοσοφικές απόψεις της Υπατίας, οι οποίες μοιάζουν με τις διδαχές των
"Εννεάδων" του Πλωτίνου. Η Υπατία, όπως και ο Πλωτίνος, θεωρούσε ως σκοπό της Φιλοσοφίας, την οποία δεν ξεχωριζε από τα Μαθηματικά και την Αστρονομία, την Ένωση με τον Θεό. "Παντα είσω", τα πάντα βρίσκονται μέσα μας, δίδασκε η Υπατία, όπως και ο Πλωτίνος., και σαν τους Ορφικούς και τον Πλάτωνα θεωρουσε οτι η Αιώνια Ψυχή μετά θάνατα ενώνεται με το Άπειρο Θεό. Με τη σημερινή ορολογία θα θεωρούσαμε την Υπατία οπως όλους τους Νεωπλατωνικούς άλλωστε- ως Μυστικίστρια, η οποία αγωνίζεται για το "άνοιγμα του τρίτου ματιού της ψυχής" ή " του νου φωτοειδές έγγονον" όπως αναφέρει ο Συνέσιος ( Επισ. 139 και Δίων 9).
Η ατυχία της Υπατίας είναι ότι έζησε σε μια εποχή όπου ανέτειλλε ο Μεσαίωνας.
Ο πατέρας της, ο Θέων, έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου όταν ο χριστιανισμός έγινε η Επισημη και μοναδική επιτρεπόμενη θρησκεία του κράτους. 

Είδε τα εθνικά Ιερά να καταστρέφονται από τις ορδές των φανατισμένων χριστιανών και φονικές συμπλοκές και οδομαχίες να συνταράσσουν την ησυχία των πόλεων της Αυτοκρατορίας μεταξύ αντιμαχομένων παρατάξεων εθνικών και χριστιανών.

Με την απαγόρευση της παλαιάς Δωδεκαθειστικής θρησκείας σύρθηκαν στη παρανομία ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ γιατί ειχαν ταυτιστεί με την ειδωλολατρική Μαγεία (;;)
(Βλ. Θεοδοσιάνιος κωδιξ. 9, 16.1-9 και 10). Με τον όρο Αrs Mathematika ο Θεοδοσιανός κώδικας ποινικοποιεί την Μαγεια και τον Δωδεκαθεισμό και μάλιστα επί ποινή θανάτου.Σ ' αυτό συνέτεινε και το γεγονός ότι όλα τα αρχαία Πανεπιστήμια, Μουσεία, και Βιβλιοθήκες, συστεγάζονταν με ειδωλολατρικά ιερά πχ Σεράπειον. Έτσι στη Βυζαντινή Εποχή που μεσουρανεί ο χριστιανισμός, οι Μαθηματικοί και οι Αστρονόμοι δεν νοιώθουν ιδιαίτερη ασφάλεια.
Και δεν είναι τυχαίο ότι όλοι, οι Νεοπλατωνικοί ασχολουνται με τα Μαθηματικά και την Φιλοσοφία, σ΄αντίθεση με τους χριστιανούς που αποφεύγουν τις θετικές επιστήμες.
Η ενασχόληση αυτη της Υπατίας με την ARS MATHEMATIKA υπήρξε η κατηγορία για την οποία το.. "χριστεπώνυμον" πλήθος του Πατριάρχη Κυρίλλου απεφάσισε να αποδώσει αυτοδίκως .."δικαιοσύνη" μ έναν φρικτό τρόπο. Ωστόσο τα αίτια ήσαν πολύ βαθύτερα.
Στις 4 Ιουλίου 414 στο θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως αναριχάται ο ανήλικος Θεοδόσιος ο Β' , ένας θρησκόληπτος και άβουλος άνθρωπος. 

Στην πραγματικότητα την εξουσία την ασκεί η φανατική Ορθόδοξη αδερφή ΠΟΥΛΧΕΡΙΑ η οποία παρέμειε άγαμη υπο την επιρροή του Πατριάρχη Αττικού και μετέβαλε το Παλάτι σε "μοναστήρι" .Χάρη στην εύνοιά της ο ανηψιός του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλου, ο Κύριλλος, ανέβηκε στο θρόνο της Αιγυπτιακής Εκκλησίας το 412 και με ιδιαίτερη σφοδρότητα άρχισε εκ νέου τους διωγμούς κατά των Εθνικών και των Ιουδαίων, που ήσαν πολυπληθείς στην Αλεξάνδρεια. 

Η αρχή του άγριου Πογκρόμ κατά των αντιφρονούντων του Πατριάρχη Κυρίλλου- με την ευνοια της Πουλχαερίας- έλαβε χώρα το 414 όταν επί διοικητή της Αιγύπτου Ορέστη, οι μοναχοί της ερήμου υπό τις διαταγές του προκαθημένου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας επιτέθηκαν στην Ιουδαική Συνοικία της Αλεξάνδρειας και κατέκαψαν τα κτίρια, σφάζοντας τους Ιουδαίους κατοίκους.
Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός ισχυρίζεται ότι τότε διώχθηκαν από την Αλεξάνδρεια όλοι οι Εβραίοι, που είχαν έρθει από τα χρόνια του Μεγ. Αλεξάνδρου.

Ο διοικητής Ορέστης- αν και χριστιανος, αλλά όχι φανατικός- δεν έμεινε αδρανής, εξ' αιτίας των οικονομικών επιπτώσεων στην Αλεξανδρινή αγορά που είχε η καταστροφή της Ιουδαικής παροικίας.
Συνέταξε αναφορά στον Ύπαρχο της Ανατολής Αυρηλιανό με σκοπό να λάβει γνώση των αυθαιρεσιών του Κυρίλλου ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β'. Ωστόσο την Αυτοκρατορική Αυλή διοικούσε η θρησκόληπτη Πουλχερία. Έτσι ο Κύριλλος όχι μόνο δε τιμωρήθηκε αλλά αντίθετα αισθάνθηκε περισσότερο ασύδοτος εξ' αιτιας της αυτοκρατορικής ασυλιας. Εκκάλεσε- όπως είχε κάνει και ο θείος του Πατριάρχης Θεόφιλος- τους 500 μοναχούς της Νιτρίας και μαζί με τους 800 παραβολάνους του, άρχισε να πολιορκεί την οικία του διοικητή Ορέστη, κατηγορώντας τον
"ΕΠΙ ΕΛΛΛΗΝΙΣΜΩ". Ο διοικητης Ορέστης λιθοβολήθηκε από τους μοναχούς του Κυρίλλου και λίγο έλειψε να σκοτωθεί. Ακολούθησαν συμπλοκές και συλλήψεις και ένας μοναχός, ο Αμμώνιος, αυτός που παρ' ολίγον να σκότωνε τον Ορέστη καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Ορέστης έστειλε νέα αναφορά στον Αυτοκράτορα αλλή η σιωπηλή υποστήριξη της Πουλχερίας προς τις εξτρεμιστικές ενέργεις των ορθόδοξων Μοναχών, αποθράσυνε όλο και περισσότερο τον Κύριλλο, ο οποίος τότε αποφάσισε να στραφεί εναντίον της "πνευματικής μητέρας" του διοικητή Ορέστη, της νεοπλατωνικής μαθηματικού και φιλοσόσου ΥΠΑΤΙΑΣ. 

Οι παραβολάνοι του Κυρίλλου άρχισαν να διαδίδουν στον χριστιανικό όχλο , οτι η Υπατία ήταν αυτη που παράσερνε τον Ορέστη στον "ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ" και εμπόδιζε τον συμβιβασμό Ορεστη- Κυρίλλου.
Οι μοναχοί επίσης εκήρυτταν, ότι ο Ορέστης επηρεασμένος από την Υπατία, απέφευγε να εκκλησιάζεται πια και προστάτευε τους ειδωλολάτρες και τους Εβραίους.(Σωκρατης Εκκλησιαστική Ιστορία ,PGVII, 13-15)

Ο Κύριλλος εξ άλλου φοβόταν την Υπατία και εξ' εξαιτίας των υψηλά ισταμένων μαθητών της αλλά και τη φθονούσε λόγο του κήρους που διέθέτε στους κύκλους της Αλεξανδρινής Χριστιανικής διανόησης .(O φθόνος αυτός θα τον οδηγήσει στην οργάνωση της οικτρής δολοφονίας της, όπως αναφερει ο Δαμάσκιος και Σουΐδας).
Για αυτό θέλησε να τη βγάλει από τη μέση και χρησιμοποίησε προς τούτο το νόμο περί της Μαγείας (Ars Mathematikca) του Θεοδοσιανού Κώδικα .Αρχισε να συκοφαντεί την Υπάτία επί Μαγεία και παγανισμώ στον αμόρφωτο χριστιανικό όχλο της Αλεξάνδρειας.
Έτσι κάποια μέρα του Μαρτίου του 415, στη διάρκεια της Σαρακοστής, ένας όχλος από παραβολάνους και μοναχούς με αρχηγό έναν κληρικό, τον Πέτρο τον "αναγνώστη", έστησε καρτέρι στην Υπατία έξω από το σπίτι της. Μόλις έφθασε η Υπατία της όρμηξε το αγριεμενο πλήθος των μοναχών και των παραβολάνων και "εκ του δίφρου εκβαλόντες επί την εκκλησίαν ή επώνυμον Καισάρειον συνέλκουσιν' αποδύσαντες τε την εσθήτα, οστράκοις ανείλον. Και μεληδόν διασπάσαντες, επί τον καλούμενον Κιναρώνα τα μέλη συνάραντες, πυρί κατηνάλωσαν"( ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Εκκλησιαστική Ιστορία, VII,15)
Απόδοση :

...ΤΗΝ ΤΡΑΒΗΞΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΞΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΥΡΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΟΝ.
ΕΣΚΙΣΑΝ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΣΑΝ ΜΕ ΟΣΤΡΑΚΑ. ΟΤΑΝ ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ , ΤΟ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ ΚΙΝΑΡΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΨΑΝ.
Το αποτρόπαιο αυτό εγκλημα συντάραξε την Αλεξάνδρεια αλλά και ολόκληρη την αυτοκρατορία. Η δολοφονία της Υπατίας ήταν καλά σχεδιασμένη από τους ενεδρεύοντες μοναχούς του Κυρίλλου. Το ότι ήταν ο Πατριάρχης Κύριλλος ο εμπνευστής της δολοφονίας το αναφερει ο Δαμάσκιος, Ό Σουΐδας και ο Ιωάννης Μαλάλας.

Τέτοιος ήταν ο φόβος που προκάλεσε η αγρια δολοφονία της Υπατίας, ωστε μετα από λίγο καιρό ο διοικητής της Αιγύπτου παραιτήθηκε και ο ύπαρχος της Ανατολής Αυρηλιανός που ξεκίνησε ανακρίσεις για τους εγκληματίες μοναχούς και τον Πατριάρχη ΚΎΡΙΛΛΟ αντικαταστάθηκε με τον Μονάξιο από την αυγούστα Πουλχερία. Ο Δαμάσκιος αναφερει ότι ο Αιδέσιος δωροδόκησε τους ανακριτές και έτσι ο Κύριλλος και οι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ της Υπατίας έμειναν ατιμώρητοι.
Οι διώξεις κατά των Εθνικών Ελλήνων, των αιρετικών και των Ιουδαίων έγιναν ακόμη σκληρότεροι και βιαιότεροι και εξέφραζαν τη θρησκευτική μισαλλοδοξία της αυγούστας Πουλχερίας, η οποία σφράγισε με το φανατισμό της όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Θεοδοσίου του Β' (414-450).Ιδιαίτερα ο νόμος 25 του έτους 426 μ.χ.χ που διέταξε ΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των "ειδωλολατρικών" ναών και ο αυστηρός νόμος περί μυστικών θυσιών του 439 - ολοι επι βασιλείας Θεοδοσίου του Β' - αποτελούν έργο της "ελληνοκτόνου" πολιτικής της αυγουστας Πουλχερίας.
Ωστόσο, η εθνική θρησκεία θα εξακολουθήσει για πολύ καιρό ακόμα να υπάρχει στην Ανατολή και κυρίως στη Νότια Έλλάδα παρ' όλες τις δολοφονίες τους κατατρεγμούς και διώξεις...

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
Διαμαντής Κουτουλας

ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ