Μελετώντας τα Χρυσά Έπη διαπιστώνει κάποιος τη βαθιά γνώση που μας παρέδωσαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ πρόγονοί μας, όπου στην πρώτη ενότητα βλέπουμε να τίθενται τα θέματα σε ηθικό επίπεδο και στη δεύτερη σε μεταφυσικό επίπεδο. Όταν κάποιος λοιπόν κατορθώσει….να αποκτήσει τη βαθιά αυτή γνώση, η ηθική και η μεταφυσική συνάπτονται ταυτόχρονα και γίνονται ένα.
Αυτός είναι και ο καρπός της ίδιας… της Φιλοσοφίας
Στίχοι : Στους στίχους από 01-04….μας λέγει:
(Να τιμάς πρώτα, τους αθάνατους θεούς, όπως ορίζει ο νόμος,
και να σέβεσαι τον όρκο [κι] έπειτα, τους ένδοξους ήρωες,
και να σέβεσαι τους καταχθόνιους δαίμονες, κάνοντας τα νόμιμα,
και να τιμάς τους γονείς [σου] και τους κοντινότερους συγγενείς [σου],
από τους άλλους δε, να κάνεις φίλο, όποιον είναι άριστος στην αρετή.)
Κι όταν λέμε τιμή….σημαίνει να έχουμε τη προσωπική μας αντίληψη και γνώση περί του θείου Όντος, ώστε η αξία της ζωής να απορρέει μέσα από τη ίδια τη φύση….όπου το ΕΝΑ (ΕΝ+Α) και η Ψυχή να αποτελέσουν την τριάδα του Σύμπαντος Κόσμου….σ’ αυτή την υλική διάσταση…όπου η πρόοδος του Ενός μαζί με την δημιουργία των χαμηλότερων όντων ύπαρξης….να προχωρά σταδιακά εις την καθεμιά βαθμίδα/υπόσταση ξεχωριστά…όπου σε κάθε βαθμίδα αποτελώντας όντας ξεχωριστό Διάκοσμο μέσα στο Σύμπαν. Το ίδιο το Σύμπαν χαρακτηρίζεται από μια αδιάσπαστη ενότητα και συνέχεια σε κάθε βαθμίδα όπου εμπεριέχει τις εικόνες των προηγούμενων βαθμίδων μετέχοντας σ’ αυτές και εμπεριέχεται μέσα σ’ αυτές. Ολόκληρο το Σύμπαν εξάλλου χαρακτηρίζεται τόσο από την καθοδική όσο και από την ανοδική πρόοδο. Εδώ ο χωρισμός των θεοτήτων έχει να κάμει με τους υπερούσιους θεούς, τους υπερβατικούς θεούς και τους θεούς του Κόσμου.
Τιμή και όχι υποταγή ή προσκύνημα…..έχει να μας προσδώσει η αναζήτηση του υπέρτατου θείους Όντος…το υπέρτατο ΕΝΑ…..αφού οι θεϊκές ΕΝΝΑΔΕΣ (υπερούσιες Οντότητες έχουν τεθεί επικεφαλείς σε κάθε βαθμίδα ΕΞ-ΕΛΙΞ-ΗΣ….με τη συμμετοχή των Όντων….όπου αποτελούν έναν συνδετικό κρίκο. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτή την διαδικασία περί του θείου Όντος, ο Πλωτίνος αναφέρεται στις ΕΝΝΕΑΔΕΣ, όπου τα θέματα που διαπραγματεύεται τα παραβάλω παρακάτω. Ο Πλωτίνος θεμελιώνει και αναπτύσσει στις Εννεάδες την θεωρία των τριών υποστάσεων. Βασικές αρχές της Πλωτινικής θεωρίας είναι οι τρεις οντολογικές βαθμίδες του Όντος, Εν – Νους – Ψυχή. Με βάση αυτό το μεταφυσικό μοντέλο, όλο το Πλωτινικό σύστημα δομείται από την οργανική ενότητα αυτών των υποστάσεων και οργανώνεται μέσα από την οντολογική τους ιεράρχηση.
Πιο συγκεκριμένα, στον πυρήνα της Πλωτινικής οντολογίας εδρεύει το απόλυτα υπερβατό Εν – Αγαθό, αντίστοιχο του Πλατωνικού Αγαθού, αιτία προέλευσης, απαρχή και σκοπός όλων των υπολοίπων υποστάσεων και των Όντων που μετέχουν σ’ αυτές. Δεύτερος στην τάξη, ύστερος του Ενός και πρώτος άριστος φορέας του, βρίσκεται ο Νους. Φυσικά μία πιο εντατική μελέτη τούτων στην φιλοσοφία του Πλωτίνου πέρα από τον Πλατωνικό της χαρακτήρα, λειτουργεί ως το ευρύτερο θεωρητικό πλαίσιο της Αρχαιοελληνικής μας Φιλοσοφικής παράδοσης που οφείλουμε να διαβάζουμε και να μελετούμε κι όχι να αναπαυόμαστε. Έτσι, πέρα από τον θείο Πλάτωνα, οι Εννεάδες είναι διάσπαρτες από άμεσες και έμμεσες αναφορές του Πλωτίνου σε αρχαιότερους στοχαστές, όπως στον Φερεκύδη, τους Πυθαγόρειους, τον Ηράκλειτο, τον Παρμενίδη, τον Αναξαγόρα, τον Εμπεδοκλή, τον Σωκράτη, τους Επικούρειους και τους Στωικούς.
Ο Πορφύριος ήταν αυτός που επιμελήθηκε το έργο του Πλωτίνου και διαίρεσε τις πραγματείες του σε έξι βιβλία ( που τα δείτε παρακάτω) καθεμία αποτελούμενη από 9 πραγματείες. Έτσι για το λόγο αυτό ονομάστηκαν Εννεάδες. Σε κάθε Εννεάδα, συμπεριλαμβάνονται φιλοσοφικά κείμενα που πραγματεύονται συναφή θέματα. Αν και η συγκεκριμένη ταξινόμηση δεν γνωρίζουμε όμως κατά πόσο συμφωνούσε με τον ίδιο τον Πλωτίνο, είναι όμως σήμερα η πλέον καθιερωμένη. Οι Εννεάδες τελικά ολοκληρώθηκαν από τον Πορφύριο στο διάστημα από το 253 μέχρι λίγους μήνες πριν το θάνατο του Πλωτίνου. Ο ίδιος ο Πλωτίνος δεν μπορούσε να επιμεληθεί τα κείμενά του λόγω της επιβαρυμένης όρασής του. Δείτε τα θέματα που διαπραγματεύεται και αν έχετε χρόνο μελετήστε τα εκτενέστερα:
Α ! ΕΝΝΕΑΣ : α: Τί τὸ ζῷον καὶ τίς ὁ ἄνθρωπος. β: Περὶ ἀρετῶν. γ: Περὶ διαλεκτικῆς. δ: Περὶ εὐδαιμονίας. ε: Εἰ ἐν παρατάσει χρόνου τὸ εύδαιμονεῖν. στ: Περὶ τοῦ καλοῦ. ζ: Περὶ τοῦ πρώτου ἀγαθοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν. η: Πόθεν τὰ κακά. θ: Περὶ τῆς ἐκ τοῦ βίου εὐλόγου ἐξαγωγῆς.
Β! ΕΝΝΕΑΣ: α: Περὶ τοῦ κόσμου. β: Περὶ τῆς κυκλοφορίας. γ: Εἰ ποιεῖ τὰ ἄστρα. δ: Περὶ τῶν δύο ὑλῶν. ε: Περὶ τοῦ δυνάμει καὶ ἐνεργείαι. στ: Περὶ ποιότητος καὶ εἴδους. ζ: Περὶ τῆς δι᾽ ὅλων κράσεως. η: Πῶς τὰ πόρρω ὁρώμενα μικρὰ φαίνεται. θ: Πρὸς τοὺς κακὸν τὸν δημιουργὸν τοῦ κόσμου καὶ τὸν κόσμον κακὸν εἶναι λέγοντας.
Γ! ΕΝΝΕΑΣ : α: Περὶ εἱμαρμένης. β: Περὶ προνοίας πρῶτον. γ: Περὶ προνοίας δεύτερον. δ: Περὶ τοῦ εἰληχότος ἡμᾶς δαίμονος. ε: Περὶ ἔρωτος. στ: Περὶ τῆς ἀπαθείας τῶν ἀσωμάτων. ζ: Περὶ αἰῶνος καὶ χρόνου. η: Περὶ φύσεως καὶ θεωρίας καὶ τοῦ ἑνός.θ: Ἐπισκέψεις διάφοροι.
Δ! ΕΝΝΕΑΣ : α: Περὶ οὐσίας ψυχῆς πρῶτον. β: Περὶ οὐσίας ψυχῆς δεύτερον. γ: Περὶ ψυχῆς ἀποριῶν πρῶτον. δ: Περὶ ψυχῆς ἀποριῶν δεύτερον. ε: Περὶ ψυχῆς ἀποριῶν τρίτον ἢ περὶ ὄψεως. στ: Περὶ αἰσθησεως καὶ μνήμης. ζ: Περὶ ἀθανασίας ψυχῆς. η: Περὶ τῆς εἰς τὰ σώματα καθόδου τῆς ψυχῆς. θ: Εἰ αἱ πᾶσαι ψυχαὶ μία.
Ε! ΕΝΝΕΑΣ : α: Περὶ τῶν τριῶν ἀρχικῶν ὑποστάσεων. β: Περὶ γενέσεως καὶ τάξεως τῶν μετὰ τὸ πρῶτον. γ: Περὶ τῶν γνωριστικῶν ὑποστάσεων καὶ τοῦ ἐπέκεινα. δ: Πῶς ἀπὸ τοῦ πρώτου τὸ μετὰ τὸ πρῶτον καὶ περὶ τοῦ ἑνός. ε: Ὅτι οὐκ ἔξω τοῦ νοῦ τὰ νοητὰ καὶ περὶ τἀγαθοῦ. στ: Περὶ τοῦ τὸ ἐπέκεινα τοῦ ὄντος μὴ νοεῖν. ζ: Περὶ τοῦ εἰ καὶ τῶν καθέκαστά ἐστιν εἴδη. η: Περὶ τοῦ νοητοῦ κάλλους. θ: Περὶ νοῦ καὶ τῶν ἰδεῶν καὶ τοῦ ὄντος.
ς ! ΕΝΝΕΑΣ : α: Περὶ τῶν γενῶν τοῦ ὄντος πρῶτον. β: Περὶ τῶν γενῶν τοῦ ὄντος δεύτερον. γ: Περὶ τῶν γενῶν τοῦ ὄντος τρίτον. δ: Περὶ τοῦ τὸ ὂν ἓν καὶ ταὐτὸ ὂν ἅμα πανταχοῦ εἶναι ὅλον πρῶτον. ε: Περὶ τοῦ τὸ ὂν ἓν καὶ ταὐτὸ ὂν ἅμα πανταχοῦ εἶναι ὅλον δεύτερον. στ: Περὶ ἀριθμῶν. ζ: Πῶς τὸ πλῆθος τῶν ἰδεῶν ὑπέστη καὶ περὶ τἀγαθοῦ. η: Περὶ τοῦ ἑκουσίου καὶ θελήματος τοῦ ἑνός. θ: Περὶ τἀγαθοῦ ἢ τοῦ ἑνός.
Σ’ εμάς λοιπόν ΑΔΕΛΦΙΑ….η σύνδεση γίνεται μέσω του Νου….ώστε να αντιληφθούμε τους Νοητούς θεούς της Αληθινής Ουσίας….του Πέρατος-Απείρου-Νοητού Όντος….που περιλαμβάνει όλη την περιοχή του Σύμπαντος Κόσμου. Η δεύτερη κατηγορία θεών περιλαμβάνει τη Νοητή Ζωή όπου τοποθετείται ο Αιών, ενώ στην Τρίτη βαθμίδα των Νοητών θεών έχουμε το «Αυτοζώον»…δηλαδή το κάθε ζωντανό πλάσμα ή παντελές ζώο. Το «Αυτοζώον» περιλαμβάνει και τα τέσσερα στοιχεία ύπαρξης( ΠΥΡ-ΑΗΡ-ΥΔΩΡ-ΓΗ ) όπου λαμβάνουν σπινθήρα θεϊκής πνοής μέσω του ΑΙΘΕΡΟΣ. Η προσέγγιση των Νοητικών (νοερών) Θεών έχουν την προβολή ως πατρική Τριάδα: ΚΡΟΝΟΣ (Καθαρός Νους), ΡΕΑ (Πηγή ζωής-κρατήρας Ψυχών), ΔΙΑΣ-ΖΕΥΣ (Καθολικός Δημιουργός). Ακολουθεί η Άχραντη Τριάδα (ΚΟΥΡΗΤΕΣ) και η ΑΘΗΝΑ ( Έβδομη διακριτική θεότητα).
Οι Θεοί θεάσεως…..προς εμάς είναι οι θεοί του Κόσμου: (ΔΙΑΣ/ΖΕΥΣ (Δημιουργός Νους) – ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ (Κοσμική/καθολική Ψυχή) – ΠΛΟΥΤΩΝ (Καθολική Φύση). Κατόπιν έχουμε τη ζωογονική τριάδα Κόρη (αρχή Ζωής), ΑΡΤΕΜΙΣ-ΕΚΑΤΗ-ΑΘΗΝΑ,….στη συνέχεια έχουμε την επιστρεπτική τριάδα του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ, και η Άχραντη τριάδα (ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ).
Κατόπιν οι 12 υπερκόσμιοι/εγκόσμιοι θεοί…(οι ονομαστοί θεοί του Ολύμπου) χωρίζονται σε 4 αντίστοιχες τριάδες, ήτοι:
Η Δημιουργική τριάς : ΔΙΑΣ-ΖΕΥΣ – ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ – ΗΦΑΙΣΤΟΣ
Η Φρουρητική τριάς : ΑΘΗΝΑ – ΕΣΤΙΑ – ΑΡΗΣ
Η Ζωογονική τριάς : ΗΡΑ – ΑΡΤΕΜΙΣ – ΔΗΜΗΤΡΑ
Η Ανάγωγος τριάς : ΑΠΟΛΛΩΝ – ΑΦΡΟΔΙΤΗ – ΕΡΜΗΣ
Επίσης σ’ αυτή τη βαθμίδα εντοπίζονται οι εγκόσμιοι θεοί (Ουράνιοι-Υποσελήνιοι), οι Θεϊκές/Καθολικές Ψυχές, τα ανώτερα κρείτονα γένη (Άγγελοι-Δαίμονες-Ήρωες).
Ακόμη έχω να επισημάνω κάτι το οποίο δεν είχα αναφέρει εις τα προηγούμενα άρθρα περί «Ψυχής»…..ότι η ίδια η Ψυχή αποτελεί και αυτή μία βαθμίδα (τριμερής-επταμερής) και αυτό έχει να κάμει με την διαίρεση σε υπερβατική-θεϊκή Ψυχή, σε Ψυχή του Κόσμου ή Καθολική Ψυχή, και σε επιμέρους Ψυχές, οι οποίες είναι συνδεδεμένες με τα αισθητά σώματα, όπου η Ψυχή είναι η αιτία της κατά τόπου κίνησης των σωμάτων και υπάρχει σε κάθε τι που κινείται τοπικά, ακόμη και στα ουράνια σώματα, ή πάλι…. μεταβάλλεται. Φυσικά από το ότι αντιλαμβάνεστε είναι βαθμίδα κι αυτή….που στο κατώτατο μέρος της περιλαμβάνει ακόμη τη ζωϊκή και τη φυτική ζωή και όχι τη λογική Ψυχή. Η Ψυχή κινούμενη μέσα στο χρόνο…..ατενίζει τον Κόσμο…..όπου στη βαθμίδα της πρωτοεμφανίζεται ο Χρόνος….δηλαδή η εικόνα της Αιωνιότητας. Φυσικά ως Ψυχή του Κόσμου νοείται η ίδια η Ψυχή….ώστε να θέτει και την κίνηση σε ολόκληρο το Σύμπαν. Επίσης στην τάξη της Ψυχής έχουμε μία κατώτερη/δεύτερη Ψυχή…την ονομαζόμενη «όχημα» Ψυχής, μία ενδιάμεση…δηλαδή ανάμεσα στην ασώματη και άυλη Ψυχή και στο υλικό σώμα. Το «όχημα» αυτό είναι ένα «αιθερικό» φωτεινό περίβλημα….ονομαζόμενο αυγοειδές….και η συμβολή/αποστολή μου ερχόμενος εις τον πλανήτη Γη…ήταν να γίνει η σύνδεση τούτη σε όλο τον πλανήτη προς όφελος όλων….! Η αποστολή επιτεύχθηκε με επιτυχία….κι αυτό μας καθιστά έτοιμους…..για την περαιτέρω πνευματική μας ανάταση….!!!
Στίχοι : Στους στίχους από 05-09….μας λέγει:
(Μεταξύ των άλλων, να κάνεις φίλο εκείνον που υπερέχει στην αρετή και είναι άριστος.
Υπάκουε, μάλιστα, στα μετρημένα λόγια του και στις ωφέλιμες πράξεις του,
και να μην εχθρεύεσαι τον φίλο σου εξαιτίας κάποιου μικρού σφάλματος
όσο μπορείς. Διότι η δύναμη δεν απέχει από την ανάγκη.)
Επειδή εις το ανθρώπινον είδος συνυπάρχει η δυαδικότητα (άρσεν-θήλυ) και πορεύονται μαζί…η φιλία που αναπτύσσεται και στα δύο φύλα εκατέρωθεν….προβάλλεται ως ιερή….γι’ αυτό και σοφή λαϊκή παροιμία μας λέγει: «Πες μου τον φίλο σου…να σου ποιος είσαι…! ή «δείξε μου τον φίλο σου….για να σου πω ποιος είσαι….!» είναι σημαντική….αρκεί εκ των προτέρων να έχουμε την ενθύμηση ότι ο φίλος μας….θα πρέπει να έχει την διάκριση της Αριστείας και της Αρετής …ως πρότυπο για εμάς…γιατί εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι οι φίλοι μας….είναι μια προέκταση του εαυτού μας….καθώς είναι και η επιλογή μας….χωρίς να σημαίνει ότι αποκλειστικά θα είμαστε ολόιδιοι χαρακτήρες….αλλά πάντα τη φιλία τη δοκιμάζουμε και στην πράξη φυσικά μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες μας……καθώς τους φίλους μας μπορούμε να τους έχουμε πάντα μέσα στην καρδιά μας…και να τους έχουμε μαζί μας…να τους «κουβαλούμε»….ακόμη κι αν αυτοί βρίσκονται μακριά…!
Κι αφού γνωρίζουμε, λοιπόν, τα πιο πάνω….οφείλουμε να εθιστούμε στο να ελέγχουμε και τα επόμενα που αναγράφονται στους επόμενους στίχους:
Στίχοι : Στους στίχους από : 10-14….μας λέγει:
(Πρώτιστα το στομάχι, τον ύπνο, τις ακολασίες
και την οργή. Ποτέ να μην κάνεις αισχρή πράξη, ούτε με κάποιον άλλο
ούτε μοναχός σου προπαντός, να σέβεσαι τον εαυτό σου,
Ακόμη, να ασκείς τη δικαιοσύνη με λόγια και με έργα, και συνήθισε πάντοτε να
έχεις μαζί σου τον Λόγο.)
Ο σεβασμός προς το πρόσωπο μας….είναι πολύ σημαντικός…διότι οφείλουμε να του αποδίδουμε αυτά τα οποία του αξίζουν τίποτε περισσότερο…τίποτε λιγότερο….οπότε ο αυτοέλεγχος και η ισορροπία μας προσδίδουν μία σωστή πορεία πλεύσης…αγκαλιάζοντας την ΑΡΕΤΗ….ως βασικό στόχο. Στο εδώ επίπεδο….οι πόθοι και τα πάθη…της υλικής διάστασης μας φέρνουν δυσκολίες και εμπόδια που οφείλουμε να τα προσπερνάμε και να αυτοβελτιωνόμαστε συνεχώς. Ο τρόπος του ελέγχου μας δίνεται μέσα από την ίδια μας τη Μυθολογία…μέσα από τον Κένταυρο Χείρωνα….όπου είναι αυτός…ο κεντών δια των χειρών του…..την αύρα-ψυχή του….για την ενοποίησή της (αύρας-ψυχής)……και επέρχεται τούτη όταν κεντά ο Χείρων Κέντ+αυρος δια των νοητικών του χεριών τον εσωτερικό του βίο…..όπου η ενοποίησις των διασκορπισμένων μερών της Ψυχής πραγματοποιεί την αυτοίασιν του.
Ο Κένταυρος στην Μυθολογία είναι το μυθικό τέρας κατά το άνω μέρος είναι ήμισυ άνθρωπος…κατά το κάτω ίππος. Η εξωτερική του εμφάνιση είναι καθαρά μυθοπλαστική και αποσυμβολισμός της εικόνας του….μας λέγει ότι ο νους αντιλαμβάνεται ότι το δίμορφο αυτό «τέρας» παρουσιάζεται ενώπιον μας….όταν ο άνδρας παρασύρεται από το άλογον μέρος του Είναι του. Δηλαδή….ο Κένταυρος είναι η εικόνα του πάσχοντος άνδρα, ο οποίος κατοικεί δυστυχής και είναι διασπασμένος εντός δύο σωμάτων….όπου από τη μέση και κάτω ίππος και από τη μέση και άνω άνθρωπος…..κι οφείλει να είναι μονίμως εξαγριωμένος….αφού αδυνατεί να αναγνωρίσει την ΑΙΤΙΑ της εσωτερικής διασπάσεως….με αποτέλεσμα την εξωτερική διαμάχη.
Ο Άνθρωπος – Λογικόν μέρος ….εμφανίζεται εις το επάνω μέρος του Κενταύρου…όπου έχουμε το ΠΥΡ/ΤΟΞΟ….δηλαδή τα οράματα, τους στόχους και την έμπνευση του Ανθρώπου….επίσης έχουμε τον ΑΗΡ/ΝΟΥ….δηλαδή τις σκέψεις, τις ιδέες, την ίδια την νόηση του Ανθρώπου….και ακόμη έχουμε το ΥΔΩΡ/ΚΑΡΔΙΑ….δηλαδή την αφοσίωση, τη στοργή, τη φροντίδα και τα συναισθήματα του Ανθρώπου. Στο κάτω μέρος του Κενταύρου στον ΙΠΠΟ/ΑΛΟΓΟΝ μέρος….έχουμε το ΥΔΩΡ/ΚΑΡΔΙΑ….δηλαδή τα συναισθήματα του Ίππου/Αλόγου…..δηλαδή την κυκλοθυμική διάθεση….που εμφανίζεται στους Ανθρώπους……και στη ΓΗ/ΚΟΙΛΙΑ/ΑΟΙΔΙΑ έχουμε τα γενετήσια ανεξέλεγκτα πάθη….του Ανθρώπου.
Ξέρουμε ότι ο Χείρων με τη βαθιά του γνώση δίδαξε τον Ιάσονα στη λίθινη κατοικία του και τον Ασκληπιό μετά από αυτόν και του δίδαξε την τέχνη τη θεραπευτική με χέρια ευγενικά. Συν τω χρόνω….γάμο κανόνισε για την αγλαόκολπη κόρη του Νηρέα, δίδαξε τον γιο της τον ευγενή τρέφοντας το πνεύμα του με τα πρέποντα.
Γνωρίζουμε ακόμη από την Ιλιάδα ότι ένα τουλάχιστον από αυτά τα «πρέποντα» ήταν η θεραπεία, καθώς υπάρχουν δύο τουλάχιστον αναφορές για τις διδασκαλίες του Χείρωνα στο συγκεκριμένο έπος.
Η πρώτη συνδέεται με τον Μενέλαο, που πληγώθηκε από τρωικό βέλος. Ένας γιατρός από τις τάξεις των Αχαιών ο Μαχάων, που συνέβαινε να είναι γιος του Ασκληπιού, κλήθηκε να «ρουφήξει το δηλητήριο από την πληγή και επιδέξια να επιθέσει πάνω της φάρμακα, που ο Χείρων έδωσε πριν από καιρό στον πατέρα του».
Η δεύτερη αναφορά σχετίζεται έμμεσα με τον Αχιλλέα. Ο Ευρύπυλος ζήτησε από το σύντροφό του στη μάχη Πάτροκλο να τον βοηθήσει. «Σώσε με τουλάχιστον τώρα κόψε το βέλος από το μηρό μου, ξέπλυνε το μαύρο αίμα με ζεστό νερό και βάλε πάνω του καλά γιατρικά, από αυτά που λένε ότι σου είπε ο Αχιλλέας, αφού ο Χείρων, ο δικαιότερος του μίλησε γι’ αυτά». Όντας ο ίδιος ο Μαχάων πληγωμένος, η επόμενη καλύτερη επιλογή ήταν ένας μαθητής του Χείρωνα, ακόμα κι αν αυτός ο μαθητής δεν ήταν εκπαιδευμένος ως θεραπευτής. Τέτοια ήταν η πίστη στη σοφία του Κένταυρου. Με το θάνατό του απελευθέρωσε ένα άλλο σύμβολο της γνώσης από τα δεσμά του τον Προμηθέα, τον Τιτάνα που έδωσε στους ανθρώπους τη φωτιά. Ο Προμηθέας καταδικάστηκε σε αιώνια φυλάκιση και αιώνιο βασανιστήριο «έως ότου κάποιος θεός να γίνει διάδοχός του, να αναλάβει τους βασάνους του Προμηθέα και να κατέβει στον σκοτεινό Άδη και τις σκιές του Τάρταρου». Τούτη η ακολουθία γεγονότων ενδυνάμωσε τον συμβολικό τριπλό δεσμό του Ηρακλή προς τον Χείρωνα, του Χείρωνα προς τον Προμηθέα και τελικά του Προμηθέα προς τον Ηρακλή και το κλείσιμο του κύκλου.
Τούτος ο δεσμός…….απεικονίζει αρχικά την αγριότητα του ανθρώπου της φύσης, κατόπιν τη γέφυρα ανάμεσα στον άνθρωπο και τη γνώση της φύσης και τέλος την απελευθέρωση του ανθρώπου μέσω του συμβόλου της μελλοντικής γνώσης.
Ο θάνατος του Χείρωνα απομάκρυνε την ανάγκη μιας εξωτερικής διαμεσότητας ανάμεσα στη φυσική και την πνευματική ύπαρξη. Από αυτό το σημείο και μετά τούτο τον ρόλο τον παίζει η Ανθρώπινη Ψυχή.
Ακόμα και στο θάνατό του ο σοφός Κένταυρος άφησε πίσω μια τεράστια κληρονομιά για την ανθρωπότητα.
Την κληρονομιά της Αυτογνωσίας μέσω της Έρευνας.
Στίχοι : 15-19
(Να γνωρίζεις ότι πρόκειται όλοι να πεθάνουν και ότι τα χρήματα που κάποτε
κερδίζονται, κάποτε χάνονται.
Οτιδήποτε όμως παθαίνουν οι θνητοί, εξαιτίας των Θεών, πρέπει να το
υποφέρεις όποια και αν είναι η μοίρα σου, να την αντέχεις και να μην αγανακτείς.)
Γνωρίζουμε ότι ο Θάνατος είναι η οριστική και τελειωτική παύση όλων των βιολογικών μας λειτουργιών που υποστηρίζουν τη διαβίωση του κάθε οργανισμού. Έτσι αντιπαραβάλλοντας τα παρακάτω γνωμικά ……«Είναι ευχάριστο να κάνει κανείς μια ενάρετη ζωή και ο θάνατος δεν είναι καθόλου πικρός για όσους αποβλέπουν σε μια αθάνατη φήμη.» του Φάβιου Αρριανού και το «Είναι τόσο μεγάλο κακό ο θάνατος, γιατί απλώς και μόνο σταματάει η ζωή;» του Ζαν Μπατίστ Ρασέν….διαπιστώνουμε ότι για τον καθένα μας είναι και διαφορετική η αντίληψη που έχουμε…..περί του θανάτου…..ίσως ανάλογα με την ψυχολογία μας….αλλά εν τούτοις όμως είναι και αναπόφευκτος….οπότε η αποδοχή του ΘΑΝΑΤΟΥ….είναι ενδεδειγμένη κι οφείλουμε να την αποδεχτούμε. Φυσικά αν απομονώσουμε σκέτο και μόνον τον θάνατο….τότε είναι που μας προκαλεί τον φόβο….και προσπαθούμε να τον απωθήσουμε …..ή να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. « Οι άνθρωποι φοβούνται το θάνατο, καθώς τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι, κι όπως ο φόβος των παιδιών για το σκοτάδι μεγαλώνει, έτσι μεγαλώνει ο φόβος του θανάτου στους ανθρώπους.»…μας λέγει ο Ευριπίδης. Ο θάνατος όμως έχει να κάμει και με τη ζωή. Η ζωή συμβολίζεται με μια κάθετη γραμμή-ενώ ο θάνατος με μια οριζόντια…..όπου εις την ένωσή τους διασταυρώνονται και σχηματίζεται ένα τρίτο στοιχείο που είναι ο ΣΤΑΥΡΟΣ (+)…..όπου μέσα σε κύκλο μας δηλώνει τη συνεχή επανεσάρκωση των όντων στο γήινο πεδίο. Σκέτος ο θάνατος δεν έχει αξία…όπως και η ζωή. Έτσι η συνύπαρξη και των δύο μας προσδίδει μια άλλη εξέλιξη….που είναι πέρα και από τα δύο (ζωή+θάνατος)…μια άλλη διάσταση που ξεφεύγει από το απτό, αυτό που νομίζουμε ότι βιώνουμε εδώ στη Γη…..ως μια εικονική πραγματικότητα. Ο Αλέξανδρος Δουμάς ο πατήρ…έλεγε: «Σαν η ώρα φτάσει, κανένας δεν ξεφεύγει από τη μοίρα του. Και κανένας δεν παίρνει αναβολή, όταν κριτής είναι ο θάνατος!» Έτσι γνωρίζοντας ότι όλοι θα πεθάνουμε και αποδεχόμενοι με θάρρος το γεγονός….οφείλουμε να έχουμε το μέτρο στη ζωή μας…..όπου τα χρήματα είναι μεν το μέσον διαβίωσης….είναι όμως και εκείνο το οποίο εμείς οφείλουμε να χειριζόμαστε κατάλληλα…..για την επιβίωσή μας…… και όχι να μας κυβερνά και να ξεπουλάμε….και τις Ψυχές μας….χάριν του ευρώ….!!! Τελικά τι να σας γράψω….ΑΔΕΛΦΙΑ…..θα έλεγα ότι στις τόσες αδικίες και επιβολές που βιώσαμε και βιώνουμε σε τούτον τον πλανήτη…η μόνη ισότητα πάνω στη γη είναι σίγουρα….ο θάνατος.
Και συνεχίζονται τα Πυθαγόρεια Έπη με προτροπές προς ημάς…..και θα ήθελα να σταματήσω εδώ την περαιτέρω συμπλήρωση…ανάλυση των Επών…διότι κι εσείς μόνοι σας…μπορείτε να διευρύνετε τους ορίζοντες σας….διαβάζοντας και ερευνώντας με προσοχή τα παρακάτω γραφόμενα. Κακά τα ψέματα….θέλει ζήλο, έρευνα, μελέτη, αμφισβήτηση, διαλογισμό, συν-λογισμό και ψάξιμο το φιλοσοφείν….διότι το έτοιμο πνευματικό «γεύμα» που σας προσφέρω εδώ και μερικά χρόνια ΑΔΕΛΦΙΑ….σύντομα θα το ξεχάσετε….αν δεν πάρει σάρκα και οστά….και αν δεν γίνει πράξη-βίωμά σας.
Και πρέπει να θεραπεύεις όσα μπορείς, λέγοντας πως…
Στίχοι : 20-24
( η Μοίρα δεν δίνει στους αγαθούς πολλούς από τους πόνους.
Πολλά θα ακούσεις να λένε οι άνθρωποι: άλλα καλά, άλλα κακά
ούτε να εκπλήσσεσαι από αυτά, αλλά ούτε αλόγιστα να τα απορρίπτεις. Εάν δεν
λέγεται κάποιο ψεύδος, να ακούς με ηρεμία. Όσα μάλιστα θα σου πω, να τα
ακολουθείς απαρεγκλίτως: )
Στίχοι : 25-29
( Κανένας δεν πρέπει να σε πείσει – ούτε με λόγια ούτε με
Έργα – να πράξεις κάτι που δεν θα σε ωφελήσει.
Να σκέφτεσαι μάλιστα πριν να πράξεις, για να μην φανείς άφρων και γελοίος·
διότι είναι γνώρισμα του άφρονα το να λέει και να πράττει ανόητα πράγματα.
Και πρέπει να πράττεις μονάχα αυτά για τα οποία δεν θα μετανοήσεις εκ των υστέρων.)
Στίχοι : 30-34
( Μην κάνεις τίποτε το οποίο δεν γνωρίζεις, αλλά διδάξου όσα χρειάζεσαι μονάχα
έτσι θα περάσεις τη ζωή σου ευχάριστα.
Δεν πρέπει να παραμελείς τη σωματική σου υγεία και πρέπει να πίνεις, να
τρέφεσαι και να γυμνάζεται με μέτρο.
Λέγοντας μέτρο, εννοώ αυτό που δεν σε καταπονεί.)
Στίχοι : 35-39
( Εθίσου να έχεις καθαρή και άφθαρτη ζωή και απόφυγε να πράξεις όσα
προκαλούν φθόνο. Μην κάνεις άσκοπες δαπάνες, σαν κάποιος που αγνοεί
το καλό, αλλά ούτε να είσαι φιλάργυρος· το μέτρο είναι άριστο σε όλα.
Να πράττεις αυτό που δεν Θα σε βλάψει, και να σκέφτεσαι προτού να πράξεις.)
Στίχοι : 40-44
( Ποτέ μην αφήσεις τον ύπνο να βαρύνει τα μάτια σου, προτού σταθμίσεις
οτιδήποτε έπραξες εκείνη την ημέρα:
“Τι έχω παραβεί; Τι έπραξα; Τι δεν έκανα από αυτά που έπρεπε να κάνω;”
Ξεκινώντας από την αρχή, εξέτασέ τα όλα μέχρι τέλους και μετά
επίπληξε τον εαυτό σου για όσα κακά έπραξες και ευχαριστήσου με τα καλά.)
Στίχοι : 45-49
( Αυτά να προσπαθείς, αυτά να σκέφτεσαι, αυτά πρέπει να επιθυμείς με πάθος,
διότι αυτά θα σου δείξουν τα αχνάρια της θείας αρετής,
σίγουρα, μα τον παραδώσαντα στην ψυχή μας την τετρακτύν,
την πηγή της αιώνιας φύσης. Και τώρα επί το έργο, )
Στίχοι : 50-54
( αφού πρώτα προσευχηθείς εις τους θεούς για να το εκπληρώσουν.
Όταν γίνεις κύριος αυτών, θα γνωρίσεις τη σύσταση των αθάνατων Θεών και των
θνητών ανθρώπων, τον τρόπο με τον οποίο το κάθε πράγμα διεισδύει παντού
και το πώς παραμένει ένα και θα γνωρίσεις – όπως είναι δίκαιο – ότι η φύση είναι
παντού όμοια, ούτως ώστε να μην προσδοκείς ποτέ το απροσδόκητο, ούτε κάτι
να σου ξεφεύγει· )
Στίχοι : 55-59
( και θα γνωρίσεις πως οι ίδιοι οι άνθρωποι επέλεξαν τις συμφορές τους.
Αυτοί που δεν βλέπουν τα αγαθά – παρά το ότι είναι κοντά – δεν μπορούν ούτε να
τα ακούσουν. Λίγοι είναι όσοι γνωρίζουν τη λύτρωση από τα κακά και τέτοια είναι
η τύχη που βλάπτει τα φρένα των πολλών: μοιάζουν με κυλίνδρους, που
άγονται και φέρονται από τη μια στην άλλη, υπομένοντας άπειρες συμφορές, )
Στίχοι : 60-64
( διότι η Έριδα, μια ολέθρια σύμφυτη συνέπεια [της δικής τους στάσης], τους
έβλαψε εξαπίνης. Αυτήν δεν πρέπει να την προάγουν, αλλά σκόπιμα να την αποφεύγουν.
Δία, πατέρα, σίγουρα θα μας απάλλασσες όλους από πολλά κακά,
εάν έδειχνες σε όλους τι μορφής δαίμονα έχουμε μέσα μας.
Έχε όμως θάρρος· διότι οι θνητοί είναι θείο γένος και σε αυτούς η φύση προσφέρεται και
δείχνει όλα τα ιερά. )
Στίχοι : 65-69
( Εάν εσύ έχεις οποιανδήποτε συμμετοχή σε αυτό και γίνεις κυρίαρχος των όσων
σε προτρέπω – αφού εξαγνίσεις τη ψυχή σου – θα απαλλαγείς από αυτούς τους πόνους.
Κρατήσου μακριά από τις τροφές, όπως έχουμε πει στους Καθαρμούς και στην
Λύση της Ψυχής, κρίνοντας και εξετάζοντας τα πάντα.
Θέσε ως ηνίοχο, πάνω από όλα, την άριστη γνώμη. )
Στίχοι : 70-71
( Όταν, λοιπόν, εγκαταλείψεις το σώμα και μετέλθεις στον ελεύθερο Αιθέρα,
θα γίνεις αθάνατος – θεός άμβροτος – και όχι πια θνητός. )
Κλείνοντας…έχω να γράψω ότι ο ΑΙΘΗΡ….είναι πλέον διεισδυτικότατος μέσα στο Είναι μας, προερχόμενος εξ Ουρανού, έχει τρομερή ταχύτητα, είναι καθάριο Πυρ….και μας το δίνει απλόχερα ο ΔΙΑΣ –ΖΕΥΣ…ώστε να κυκλοφορεί πλέον ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…..μέσα εις την ατμόσφαιρα της Γαίας.
«Και νους αδιάψευστος, βασιλιάς, είναι ο άφθαρτος Αιθέρας, γιατί μ’ αυτό λέει τα πάντα και ακούει και δεν υπάρχει φωνή, ούτε κραυγή, ούτε κτύπος, ούτε και φήμη, που να ξεφεύγει από τα αυτιά του πανίσχυρου Κρονίωνα. Έτσι, λοιπόν, είναι ο Νους και η κεφαλή του Διός» (Ορφικά Αποσπάσματα 6, 19-23)
ΑΔΕΛΦΙΑ ο ΑΙΘΕΡΑΣ έχει πλήρη αντίληψη του εαυτού του, απ’ άκρη σ’ άκρη του…και επιπλέον έχει Νοημοσύνη. Έτσι όλα τα δημιουργήματα που υπάρχουν μέσα στον ΑΙΘΕΡΑ,…λούζονται από «αυτόν» και βρίσκονται σ’ ένα συνεχή κραταιό δεσμό μ’ ένα κοσμικό χρυσό «σχοινί»……ώστε η κάθε ταλάντωση που υπάρχει σε κάθε σημείο να φτάνει σε κάποια στιγμή όσον το δυνατόν πιο μακριά…..!!!. Έτσι το τεντωμένο αυτό «σχοινί» ….είναι το συγκοινωνούν πεδίο θεάσεως που ο «Συμπαντικός Υμένας» μας συνδέει με το θεϊκό ΟΝ. Γνωρίζουμε ότι όπου υπάρχει η γέννηση…….υπάρχει και χρόνος και εφόσον ο ΑΙΘΕΡΑΣ μπορεί να γεννήσει…..τότε, μετατρέπεται σε «χρόνο». Αλλά όμως για να γεννηθεί κάτι…….χρειάζεται ΑΔΕΛΦΙΑ και «χώρο». Ο ίδιος ο ΑΙΘΕΡΑΣ…..πηγάζει και σχετίζεται όχι μόνο με την Γαία…..αλλά όμως και με το κάθε τι που ζει…..υπάρχει……εξελίσσεται….αναπνέει…..από αυτήν και μ’ αυτήν. Εμπλουτίζει τον Άνθρωπο με ΕΝΕΡΓΕΙΑ και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
Επειδή έχω τη «γνώση» των όσων γράφω……θα «λέγω» τονίζοντας …..ότι αν δεν υπήρχε η διαδικασία…. ενίσχυσης «εμπότισης», αναθέρμανσης…. του ΑΙΘΕΡΟΣ….με εντολή του Διός για τον Πλανήτη μας….τώρα τόσο καιρό που μας «ψεκάζουν» εναερίως ή εδαφικώς και κάνουν κάθε «κακό» εις στις Ανθρώπινες ζωές…..αλλά και σε κάθε ζωντανή ύπαρξη(φυτική-ζωική-ορυκτή)…τώρα θα είχαμε «δραματικά» αποτελέσματα….της υγείας του συνόλου….της Παγκόσμιας Κοινότητας του Γαίας.
Οφείλεται να γνωρίζετε ότι η Αιώνια αυτή ενέργεια-Αιθερική, εμπεριέχεται …..εις τον Άνθρωπο και σε κάθε τι ζωντανό, έμψυχο και υλικό που υπάρχει γύρω μας. Είναι εκείνη η Κοσμική πνοή…..που διαπερνάει τα πάντα…..και βρίσκεται παντού μέσα εις το Σύμπαν. Είναι αυτή η Εν-έργεια που πληρεί τα πάντα, είναι το ίδιο το Θείον Εν+Α. Είναι η ίδια η Φύση του Σύμπαντος Κόσμου….που μας «επισκέφθηκε»….πρόσφατα από τα Ουράνια «δώματα»….και εκπέμπεται πλέον παντού…..όπου μας διαποτίζει και μας ανανεώνει όλα τα κύτταρά μας. Είναι εκείνη η Μουσική συχνότητα του Αιθέριου Κόσμου……όπου ηχεί στον δικό μας κόσμο….όπου εμείς αποτελούμε σύσσωμοι το ακροατήριό της. Είναι ΑΔΕΛΦΙΑ……αυτό που μας δονεί…που μας ταρακουνάει και μας τρέφει ολοσχερώς.
Ο Πανδαμάτωρ και Πυρίπνους ……ΑΙΘΗΡ…..αναλύεται στο κάθε γράμμα του αντίστοιχα:
…..το ΑΛΦΑ…δηλώνει την Αρχή του Παντός…το Ένα.
…..το ΙΩΤΑ….δηλώνει την Ιερά Τετρακτύν….ΔΕΚΑΣ.
…..το ΘΗΤΑ…δηλώνει τη Θέαση του Όντος….ΕΝΝΕΑΣ.
…..το ΗΤΑ….μας δηλώνει το Άπειρο του Σύμπαντος Κόσμου.
……το ΡΟ….μας δηλώνει τη ρευστότητα «υγρού» Ροής…..του Αιθέρος.
Ο ΑΙΘΗΡ…..ως προς τον τόπο….ελέγχεται «υποσελήνια»….με τη συμπλήρωση των τεσσάρων στοιχείων….(πυρ-γη) και (αήρ-ύδωρ) αντίθετα…..που προσδίδουν τον Κόσμο των Αντιθέτων….όπου είναι η ΑΓΝΗ-ΚΑΘΑΡΗ ΑΕΝΑΗ ΕΝ-ΕΡΓΕΙΑ του ΦΩΤΟΣ.
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ μίλησε:
« Όταν εγκαταλείψεις το σώμα σου και κατορθώσεις να φθάσεις εις τον Ελεύθερο Αιθέρα, θα είσαι θεός Αθάνατος υπερκεράζοντας τη Γήινη Ζωή. Τότε θα κατοικείς μαζί με τους Αθάνατους Θεούς και συγχρόνως με τους με τους Θνητούς….!»
Αιθήρ = Αεί θέρειν = Αιωνίως θερμαίνειν….ως ο σπινθήρας της ζωής για κάθε Πλάσμα.
Είναι η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…..ΑΔΕΛΦΙΑ.
ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
Πηγή diogeneis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου