Η μουσική αναμφισβήτητα αποτελεί μια από τις ‘τροφές’ της ψυχής, καθώς έχει τη δυνατότητα να θεραπεύει ψυχοσωματικές ασθένειες και τις περισσότερες φορές λειτουργεί ως αγχολυτικό.
Στις παραδόσεις των λαών για τον κόσμο και τον άνθρωπο, η μουσική, όπως και όλες οι Τέχνες και οι Επιστήμες, θεωρείται όχι ως ένα ανθρώπινο επίτευγμα, αλλά ως ένα δώρο που δόθηκε στην ανθρωπότητα από τους θεούς. «Δεν χρειάζεται παρά να συμβουλευτεί κανείς το ιστορικό αρχείο οποιουδήποτε αρχαίου έθνους για να διαπιστώσει, χωρίς εξαίρεση, ότι η μουσική, που δόθηκε στους ανθρώπους σαν ένα θεϊκό δώρο, μεταφέρθηκε από τους ουρανούς στη γη από κάποιο θεό ή υπερφυσική οντότητα.»
Η σύγχρονη επιστήμη της μουσικοθεραπείας εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν μουσικοί επισκέπτονταν νοσοκομεία βετεράνων με σκοπό να εμψυχώσουν με τη μουσική τους, τους τραυματίες του πολέμου. Οι γιατροί εντυπωσιάστηκαν με τη δύναμη και το αντίκτυπο της μουσικής και προσλάμβαναν μουσικούς ως μέρος της θεραπείας των ασθενών.
Η μουσική, ασπίδα κατά της νόσου του Αλτσχάιμερ
Η μουσική, όχι μόνο εξημερώνει τα θηρία, αλλά μπορεί να προστατεύσει από την νόσο του Αλτσχάιμερ και να βελτιώσει την υγεία μας.
Το BBC αρχίσει καμπάνια προκειμένου να παρακινήσει ανθρώπους κάθε ηλικίας να επιχειρήσουν να μάθουν να παίζουν ένα μουσικό όργανο, καθώς έρευνες έχουν αποδείξει ότι η διαδικασία εκμάθησης ενισχύει την άμυνα του εγκεφάλου κατά εκφυλιστικών ασθενειών, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Παράλληλα, μελέτη ερευνητών στο Τόκιο απέδειξε ότι άνθρωποι που μαθαίνουν να παίζουν ντραμς έχουν ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς αυξάνεται ο αριθμός των λευκών κυττάρων στο αίμα τους.
Η χρήση της μουσικής σαν θεραπευτικό μέσο στους αρχαίους πολιτισμούς
Η μουσική σαν μέσο και εργαλείο θεραπευτικό συναντάται σε πολλούς πολιτισμούς της αρχαιότητας και πολλές είναι οι αναφορές που έχουμε πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Στην Παλαιστίνη, το 1000 π.Χ. περίπου, θεραπεύει ο Δαυίδ τις «καταθλίψεις» του Σαούλ παίζοντας άρπα.
Στην αρχαία Ελλάδα ο Όμηρος διηγείται πως ο Οδυσσέας «ηρεμεί» τις ματωμένες πληγές του με το τραγούδι του. Επίσης αναφέρει τελείως αυτονόητα τις «επωδούς» με τις οποίες «τραγουδούσαν» τότε τις αρρώστιες. Για τον Ορφέα λέγεται πως ήταν μεγαλοφυής μουσικός αλλά και μεγάλος θεραπευτής. Η πανώλη της Τροίας καταπολεμήθηκε με τραγούδι. Και ας μην ξεχνάμε πως ο θεός Απόλλων και ο Ασκληπιός ήταν ο πατέρας των μουσών.
Η ηχοθεραπεία είναι ριζωμένη στο Θιβέτ εδώ και αμύθητους χρόνους. Για να φέρουν σε ταλάντωση κάποιο νεύρο φυσούν ομάδες μοναχών ή τραγουδούν με τη φλογέρα ή τυμπανίζουν έναν ορισμένο τόνο ο οποίος δεν πρέπει να κοπεί για βδομάδες. Οι ομάδες μοναχών εναλλάσσονται κατά διαστήματα. Τελικά ηρεμεί το νευρικό σύστημα με αυτόν το συνεχόμενο τόνο. Στα μοναστήρια του Θιβέτ, οι γέροι καλόγεροι – γιατροί γνωρίζουν με ακρίβεια ποιος ήχος ενός τυμπάνου ή ποιο σημείο ενός χάλκινου λέβητα πρέπει να χτυπηθεί για να αντιδράσουν τα νεύρα του ενός ή του άλλου ασθενή.
Ο Πορφύριος λέει για τον Πυθαγόρα : «Τους άρρωστους ψυχικά τους παρηγορούσε με μουσική και είχε και τραγούδια ενάντια σε σωματικά πάθη, για τη λησμονιά της θλίψης, για την ημέρωση της οργής και το σβήσιμο των παθών.»
Ο Θεόφραστος (377 – 287), γράφει πως η μουσική χρησιμοποιείται από γιατρούς – μουσικούς κατά της λιποθυμίας, της φοβίας, των διαταραχών του ύπνου, της ισχυαλγίας, της οσφυαλγίας, των στομαχικών ασθενειών κλπ. Με ποιο τρόπο εξασκούσαν οι αρχαίοι δάσκαλοι τη μουσικοθεραπεία τους δεν είναι δυστυχώς σήμερα γνωστό– ή δεν είναι ακόμη – δυνατόν να αναπαραχθεί.
Μελέτες αποδεικνύουν ότι η μουσική επηρεάζει και βελτιώνει σωματικές, συναισθηματικές, νοητικές και κοινωνικές δυσκολίες, ενώ παρατηρείται καλύτερη ποιότητα ζωής με τη βοήθεια μιας μελωδίας. Δεν είναι απαραίτητη η παρουσία κάποιου μουσικού θεραπευτή… ακόμα και ένα κομμάτι, το οποίο ακούγεται στο ραδιόφωνο, σε δίσκο ή υπολογιστή, λειτουργεί το ίδιο από μια ζωντανή εκτέλεση.
Η καταλληλότερη μουσική για ψυχική ηρεμία, είναι η κλασσική μουσική, η οποία ακούγεται εύκολα, ηρεμεί και δεν οδηγεί εύκολα στην αναζήτηση κάποιου άλλου μουσικού είδους. Πιο συγκεκριμένα, για παθήσεις όπως η αϋπνία, ακούστε τα: Nocturno en si mayor Op. 9 No 3, Nocturno en fa sostenido mayor Op. 15 No 2 του Chopin, L’après-midi d’un faune (Stokowski) part 1/2 του Debussy και το Canon en Re του Pachelbel.
Για την υπέρταση ακούστε τις ‘Τέσσερις Εποχές’ του Vivaldi, τη Serenata nº13 en Sol Mayor του Mozart, καθώς επίσης το κονσέρτο βιολιού του
Beethoven.
Για την καταπολέμηση του άγχους, οι ειδικοί συνιστούν Aranjuez de Rodrigo και τη συμφωνία Linz του Μοzart.
Αν υποφέρετε από πονοκεφάλους, ακούστε ‘Sueño de Amor’ – Liszt και τη ‘Σερενάτα’ του Schubert.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου