Όλοι ή σχεδόν όλοι γνωρίζουν ότι τον χειμώνα τα μελίσσια πεινάνε και πολλές φορές πεθαίνουν λόγο έλλειψης τροφής. Οι μελισσοκόμοι για να επιβιώσουν οι μέλισσες τους το χειμώνα (μερικές φορές και το καλοκαίρι σε περίοδο έλλειψης τροφής ή παραγωγής…), τις ταΐζουν ζάχαρη ή για να ακριβολογούμε ένα είδος τροφής με επεξεργασμένη ζάχαρη σαν κύριο συστατικό το λεγόμενο ζαχαροζύμαρο ή βανίλια.
Τι έκαναν οι αρχαίοι την παλιά εποχή που δεν είχαν αυτή την πολυτέλεια και καλλιεργούσαν πολλά μελίσσια; Ποιες φυσικές τροφές τους έδιναν;
Για τις μέλισσες όταν χρειάζονται φαγητό
Εάν διαπιστωθεί ότι οι μέλισσες θέλουν τροφή, θα είναι ένα καλό σχέδιο για να τοποθετήσει στην είσοδο της κυψέλης:
σταφίδες ή ξερά σύκα λιωμένα, όπως επίσης
ξασμένο μαλλί εμποτισμένο με κρασί από σταφίδα
χυμό σταφυλιών βρασμένο μέχρι να μείνει ο μισός, ή
υδρομέλι
Σε ορισμένα καλοκαίρια επίσης, όταν παρατεταμένη ξηρασία έχει στερήσει στα μελίσσια την τροφή που συνήθως προέρχεται από τα λουλούδια, πρέπει να προβλέπεται παρόμοια τροφή για αυτά.
Όταν συλλέγετε το μέλι, οι έξοδοι των κυψελών πρέπει να τρίβονται καλά με μελισσόφυλλο (μελίτης, μελισσοβότανο - melittis melissophyllum, melissa officinalis) χτυπημένo, για να αποτρέψει τις μέλισσες από τη φυγή.
Πηγή: Η φυσική ιστορία του Πλίνιου-Τόμος 4
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου