Ο Ήλιος την ημέρα φαίνεται…
μα την νύχτα όχι.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει…
Την ημέρα η Φλόγα Του είναι Μία… ο Φοίβος Απόλλων.
Την νύχτα ο Ζαγρέας Διόνυσος κατακερματίζεται από τους Τιτάνες…
και η Μία Φλόγα γίνεται άπειρες μικρές φλογίτσες που σαν άστρα φωτίζουν το πέπλο του Ουρανού…
θυμίζοντάς μας πως μέσα στο Μαύρο Χάος της Ανυπαρξίας, υπάρχουν άπειρες φωτεινές Στιγμές Ύπαρξης.
Τέλη Ιουλίου…
το Άστρο του Κυνός ρίχνει τα βέλη του σαν Εκατηβόλος Απόλλων και γεννά τα Κυνικά Καύματα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τις ημέρες αυτές γεννήθηκε ένας Αλέξανδρος, ο επονομαζόμενος Μέγας, ο “Δικέρατος Ήλιος” για τους πιο μυημένους.
Η κυριλλική γραφή έδωσε το CYRIE ELEYSON (Κύριε Ελέησον)…
μα οι Ε-ΛΛΗΝΕΣ γνωρίζουν ότι αυτή η έκφραση είναι απλά μια παραφθορά τηςΑΛΗΘΙΝΗΣ έννοιας της πανίσχυρης Προσευχής…
…ΣΕΙΡΙΕ ΕΛΕΥΣΟΝ…
Η Ελλάς γεννιέται και πεθαίνει διαρκώς…
μέσα από τις στάχτες του παλιού, ο Φοίνικας του Νέου συμβολίζει την Αναγέννηση…
λουσμένος στο Φως του Άστρου των Ιπποτών, του Άστρου του Λύκου, ο Λύκιος Απόλλων ξεπροβάλλει από την Μήτρα της Λητούς επάνω στην Αστερία, κάτω από έναν άλλο φοίνικα, με τις Πλειάδες να χορεύουν στο Τραγούδι της Μουσικής των Σφαιρών.
Και για όσους διαθέτουν τον Οφθαλμό:
“αὐδῶ Λυκίους πέμπτην φυλακήν”
“Καλώ τους Λύκιους, την Ε΄ Φυλακή”
Εὐριπίδης, Ρῆσος, στίχος 558
Ή για τους Λύκους, τους Φύλακες της Ε΄ Ομάδος του Ιεροφάντη Ευριπίδη:
…ΕΙΛΑΜΗΝ ΣΕΙΡΙΕ…
Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου