Τι είναι η ομοιοπαθητική;

Τι είναι η ομοιοπαθητική;
Η ομοιοπαθητική είναι ένα θεραπευτικό σύστημα που ανήκει στις ολιστικές μεθόδους γιατί αντιμετωπίζει το σύνολο του οργανισμού και όχι μόνο ένα μέρος ή πάθηση. Κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστεί η ομοιοπαθητική και ενεργειακή θεραπευτική, διότι ο οργανισμός μας εκτός του υλικού μέρους έχει και ένα ενεργειακό σύστημα που ουσιαστικά εκεί στοχεύει με τα δυναμοποιημένα σκευάσματα η ομοιοπαθητική.

Η διαφορά της ομοιοπαθητικής σε σχέση με την αλλοπαθητική ιατρική.

Ο άνθρωπος εκτός από ύλη είναι και πνευματικό ον, η ασθένεια είναι πνευματικό φαινόμενο, και εκδηλώνεται σε συμπτωματολογία έτσι ώστε να μπορέσει ο παρατηρητής να δει τι συμβαίνει για να το διορθώσει. Το να διορθώσεις κάτι το οποίο είναι άυλο, χρειάζεται ουσία που είναι άυλη και όχι υλική, εδώ είναι η τεράστια διαφορά σε σχέση με την αλλοπαθητική ιατρική η οποία χορηγεί ουσίες χημικές που καμία σχέση δεν έχουν με την πνευματική εκδήλωση των συμπτωμάτων.

Ποια η βασική αρχή της ομοιοπαθητικής;
Η βασική αρχή της ομοιοπαθητικής είναι ο νόμος των ομοίων. Σύμφωνα με αυτόν, τα συμπτώματα που προκαλεί ένα φάρμακο σε μεγάλες δόσεις όταν δοθεί σε ένα υγιές άτομο, μπορεί το ίδιο φάρμακο να τα θεραπεύσει αν δοθεί σε απειροελάχιστες δόσεις στο άτομο που τα παρουσιάζει. Έτσι ο ομοιοπαθητικός δεν αντιμετωπίζει ασθένειες αλλά ασθενείς. Η ομοιοπαθητική επιχειρεί να θεραπεύσει όχι απλά τα επιφανειακά συμπτώματα, αλλά κυρίως τις βαθύτερες αιτίες που εξασθένισαν τον οργανισμό και επέτρεψαν την εμφάνιση "ασθενειών".

Τι φάρμακα χρησιμοποιεί η ομοιοπαθητική;

Η ομοιοπαθητική χρησιμοποιεί τα δικά της φάρμακα που συνήθως έχουν τη μορφή μικρών λευκών σχεδόν άγευστων χαπιών. Ουσιαστικά δεν είναι φάρμακα διότι δεν περιέχουν χημικές ουσίες, αλλά προέρχονται από το ορυκτό, ζωικό η φυτικό βασίλειο και υφίστανται μια σειρά διαδοχικών αραιώσεων και κρούσεων που ουσιαστικά είναι ακίνδυνο. Παρασκευάζονται από εξειδικευμένους φαρμακοποιούς με την ειδική φαρμακοτεχνική μέθοδο παρασκευής τους. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι επικίνδυνα και δεν έχουν παρενέργειες. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν εθισμό. Η δράση του δεν είναι ποσοτική αλλά ποιοτική, πρέπει δηλαδή να ταιριάζει στον ασθενή για να παρατηρηθεί αποτέλεσμα.

Ποιοι μπορούν να κάνουν ομοιοπαθητική;

Ομοιοπαθητική μπορούν να κάνουν οι ασθενείς κάθε ηλικίας, από την βρεφική ηλικία μέχρι τους υπερήλικες. Επίσης άτομα που βρίσκονται σε ειδικές καταστάσεις, όπως εγκυμοσύνη, γαλουχία, μετεγχειρητική κατάσταση κλπ.

Είναι η ομοιοπαθητική επιστημονική;

Πριν απαντηθεί αυτό το ερώτημα πρέπει να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα στην επιστημονική μέθοδο και στην επιστημονική εξήγηση. Η ομοιοπαθητική είναι επιστημονική ως προς τη μέθοδο της. Ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζεται το φάρμακο που θα χορηγηθεί, είναι συστηματικός και συνεπής. Η ομοιοπαθητική έχει διατυπωμένες αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η εφαρμογή της. Τα αποτελέσματα της μπορούν να αξιολογηθούν όπως σε κάθε επιστημονική έρευνα. Οι γνώσεις της για τα φάρμακα μπορεί συνεχώς να εμπλουτίζονται με νέα στοιχεία και σε καμιά περίπτωση δεν έχει αποσυρθεί κάποιο φάρμακο της ομοιοπαθητικής εξαιτίας παρενεργειών του. Τα φάρμακα της συνεχώς αυξάνονται σε αριθμό και δεν αποσύρονται ποτέ.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιστημονική απόδειξη της ομοιοπαθητικής: Η αντοχή των αρχών της στο πέρασμα του χρόνου. Είναι γνωστό ότι πολλές σοβαρές για την εποχή τους επιστημονικές θεωρίες και πρακτικές ανατράπηκαν από νέες ανακαλύψεις που ακολούθησαν. Αυτοί που κατηγορούν την ομοιοπαθητική ως μη επιστημονική, είναι σίγουροι ότι αυτά που θεωρούν σωστά και τεκμηριωμένα θα εξακολουθούν να ισχύουν σε είκοσι χρόνια;

Όσον αφορά στην επιστημονική εξήγηση της ομοιοπαθητικής πρέπει να παραδεχτούμε ότι η εξήγηση του μηχανισμού της είναι ημιτελής. Ενώ υπάρχουν ήδη πολλές εργασίες που αποδεικνύουν τη δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, δεν έχει ακόμη κατορθωθεί να εξηγηθεί σαφώς ο μηχανισμός δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ληφθεί ως μη επιστημονικότητα της ομοιοπαθητικής. Έτσι για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι ο νόμος της βαρύτητας ίσχυε πολύ πριν μπορέσουν οι άνθρωποι να τον εξηγήσουν. Σε καμιά περίπτωση δεν άρχισε να ισχύει από τη στιγμή που η επιστημονική σκέψη άρχισε να κατανοεί το μηχανισμό του.

Στηρίζεται η ομοιοπαθητική στην υποβολή;

Κατά καιρούς έχουμε ακούσει ιατρούς να ερμηνεύουν τη δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου ως αυθυποβολή. Η θεωρία της αυθυποβολής χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για κάθε φαινόμενο που δεν μπορούν να εξηγήσουν. Η απάντηση σε αυτούς είναι απλή. Μπορούν να αυθυποβληθούν μωρά, ζώα και φυτά; Και αν αυτό γίνεται θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας διδάξουν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται.

Για να αρχίσω ομοιοπαθητική πρέπει να σταματήσω τα φάρμακα που παίρνω;

Όχι, δεν είναι απαραίτητο. Απλά, πρέπει να ενημερώσετε τον ομοιοπαθητικό σας για να τροποποιήσει κατάλληλα το θεραπευτικό του σχήμα.

Αν αρχίσω ομοιοπαθητική πρέπει να σταματήσει να με παρακολουθεί ο ειδικός για την πάθηση μου;

Σε καμιά περίπτωση ο ομοιοπαθητικός δεν μπορεί να πάρει το ρόλο του ειδικού ιατρού που παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα σας. Η ομοιοπαθητική αποβλέπει στην καλύτερη λειτουργία του συνόλου του οργανισμού και στην καλή σας ψυχική διάθεση. Ο ειδικός ιατρός που σας παρακολουθεί είναι υπεύθυνος για την κατάσταση και τη λειτουργία του οργάνου. Αυτός θα αποφασίσει πότε θα γίνει η οποιαδήποτε μείωση των φαρμάκων που ήδη λαμβάνετε, ανάλογα με το βαθμό βελτίωσης σας.

Έχω προσπαθήσει να εφαρμόσω τη θεραπεία της ομοιοπαθητικής αλλά δεν είχα αποτέλεσμα. Γιατί συνέβη αυτό;

Για να έχει η ομοιοπαθητική αποτέλεσμα πρέπει να βρεθεί το σωστό φάρμακο. Αν δεν έχει μπορέσει κάποιος ομοιοπαθητικός να σας το βρει αναζητήστε κάποιον άλλον. Αν και πάλι υπάρχει πρόβλημα ίσως χρειαστείτε να επισκεφτείτε έναν ομοιοπαθητικό που να γνωρίζει και να εφαρμόζει γνωστική ομοιοπαθητική.

Τι περιορισμοί υπάρχουν για κάποιον που ακολουθεί ομοιοπαθητική αγωγή;

Οι περισσότεροι ομοιοπαθητικοί απαγορεύουν στους ασθενείς τους να πίνουν καφέ και άλλων ουσιών που προκαλούν διέγερση του νευρικού συστήματος. Η θεραπεία της ομοιοπαθητικής αποβλέπει στην εξισορρόπηση του φυτικού νευρικού συστήματος. Η συνεχής χρήση καφέ ή άλλων διεγερτικών ουσιών προκαλεί έναν διαρκή αποσυντονισμό του φυτικού νευρικού συστήματος. Έτσι μειώνονται τα αποτελέσματα του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Αυτό έχει σαν συνέπεια συχνότερες υποτροπές και συχνότερες επισκέψεις.

Ιδιαίτερα στην αρχή της θεραπείας, απαγορεύονται εκτός από τον καφέ και τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη, οι έντονες οσμές χημικών, το νέφτι, η καμφορά, η ναφθαλίνη, η μέντα. Επίσης πρέπει να ενημερώσετε τον οδοντίατρο σας αν χρειαστεί να τον επισκεφτείτε ώστε να μην χρησιμοποιήσει γαρυφαλέλαιο.

Τι θα πρέπει να περιμένω μόλις πάρω το ομοιοπαθητικό φάρμακο;

Η πρώτη ένδειξη, ότι το φάρμακο το οποίο πήρατε ήταν ευεργετικό για εσάς, είναι μια βελτίωση της διάθεσης και ένα αίσθημα ευεξίας. Η βελτίωση των σωματικών συμπτωμάτων θα ακολουθήσει αργότερα.

Κάποιες φορές πριν εμφανιστεί το αίσθημα ευεξίας μπορεί να υπάρξουν συναισθηματικές αντιδράσεις, όπως κλάμα, εκρήξεις θυμού κ.α. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα που καταπίεζαν τα συναισθήματα τους και θεωρείται καλή αντίδραση.

Μερικές φορές στην αρχή της θεραπείας μπορεί να υπάρξει μια μικρή επιδείνωση των συμπτωμάτων του ασθενούς και η οποία παρέρχεται μετά από μερικές ώρες ή μέρες. Συνήθως αυτό είναι ένδειξη ότι η θεραπεία προχωρά στη σωστή κατεύθυνση.

Άλλες φορές υπάρχει μια αντίδραση παροχέτευσης, δηλαδή μπορεί να εμφανιστούν άφθονα και συχνά ούρα, διάρροια, δύσοσμες και άφθονες εφιδρώσεις, ρινικό έκκριμα, δερματικό εξάνθημα κ.α. Με την παροχέτευση αυτή ο οργανισμός αποβάλλει πλεονάζοντα μεταβολικά παράγωγα και επιτυγχάνεται μια εσωτερική κάθαρση (αποτοξίνωση).

Άλλες φορές μπορεί να επανεμφανιστούν παλαιά συμπτώματα που για καιρό είχαν ξεχαστεί. Αυτή η επανεμφάνιση θεωρείται πολύ καλή εξέλιξη. Όσο δε παλαιότερα είναι τα συμπτώματα, τόσο βαθύτερα έχει δράσει το ομοιοπαθητικό φάρμακο.

Τι είναι η γνωστική ομοιοπαθητική;

Είναι ένα νέο ρεύμα ομοιοπαθητικής, το οποίο συνδυάζει την επιστήμη της ομοιοπαθητικής με βασικές αρχές της γνωστικής ψυχολογίας. Σύμφωνα με την γνωστική ομοιοπαθητική, τα συμπτώματα σχετίζονται με τον τρόπο που φαντασιώνει το άτομο τον εαυτό του, ανάλογα με τις ιδέες που αυτό ιεραρχεί σημαντικές και πάντα σε σχέση με τους άλλους που συναναστρέφεται στο περιβάλλον που ζει.

Έτσι, ένα άτομο μπορεί να νοιώθει ότι δεν το αγαπούν, δεν το εκτιμούν, ότι το υποτιμούν ή το κακοποιούν. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο που φαντασιώνει το άτομο την πραγματικότητα. Η βελτίωση σε αυτό το επίπεδο έχει σαν αποτέλεσμα την βελτίωση των συμπτωμάτων. Η γνωστική ομοιοπαθητική αποβλέπει στην ψυχική ευεξία του ατόμου, στην βελτίωση των σχέσεων του με τους άλλους και στην καλύτερη προσαρμογή του στο περιβάλλον που ζει.

Η γνωστική ομοιοπαθητική διδάσκεται επίσημα στο Πανεπιστήμιο Φιλίας των Λαών στη Μόσχα, στην έδρα της ομοιοπαθητικής. Αν και χρησιμοποιεί και τα παραδοσιακά ομοιοπαθητικά φάρμακα, για τις ανάγκες της εφαρμογής της έχουν ήδη παρασκευαστεί εκατοντάδες νέα φάρμακα.

Είναι απαραίτητο ο ομοιοπαθητικός να είναι ιατρός;

Σε όλον τον κόσμο η ομοιοπαθητική εφαρμόζεται από ιατρούς και μη ιατρούς. Όσοι μη ιατροί την εξασκούν έχουν παρακολουθήσει ειδικά προγράμματα σχολών, οι οποίες τους παρέχουν τις απαραίτητες βασικές γενικές ιατρικές γνώσεις. Ένας ομοιοπαθητικός θεραπευτής έχει εκπαιδευτεί στο να συνταγογραφεί ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να κάνει διάγνωση. Η διάγνωση είναι ιατρική πράξη που γίνεται από ειδικευμένους ιατρούς.

Ειδικά η μεθοδολογία της γνωστικής ομοιοπαθητικής απαιτεί περισσότερο γνώσεις ψυχολογίας, για αυτό και οι ψυχολόγοι μπορούν πολύ ευκολότερα να αφομοιώνουν τις πρακτικές της κατά την εκπαίδευση τους.

Μπορεί να συνδυαστεί η ομοιοπαθητική με άλλα θεραπευτικά συστήματα;

Η ομοιοπαθητική μπορεί να συνδυαστεί με άλλα θεραπευτικά συστήματα όπως φυτοθεραπεία, γεμμοθεραπεία, θεραπεία με ανθοϊάματα, θεραπεία με συμπληρώματα διατροφής, βελονισμό, μουσικοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, λουτροθεραπεία, λιθοθεραπεία, οργανοθεραπεία. Βέβαια το θεραπευτικό σχήμα προσαρμόζεται ανάλογα σε κάθε περίπτωση.

Γιατί η ομοιοπαθητική δεν είναι αναγνωρισμένη; Ποιο προβλέπεται το μέλλον της;

Είναι αλήθεια ότι η ομοιοπαθητική δεν έχει ακόμα καταλάβει τη θέση που της αξίζει στην επιστημονική κοινότητα. Οι λόγοι είναι πολλοί:

Πρώτος λόγος είναι η δυσπιστία των ιατρών. Είναι δύσκολο κάποιος να δεχθεί ότι μπορεί μια ουσία σε απειροελάχιστες δόσεις να έχει τέτοια αποτελέσματα. Και είναι δύσκολο κάποιος να υποστηρίξει μια τέτοια μεθοδολογία ακόμη και αν πιστεύει στα αποτελέσματα της.

Δεύτερος και κυριότερος λόγος είναι τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών. Η επιστήμη σε μεγάλο βαθμό αναπτύσσεται με βάση το κέρδος. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν αφήνει περιθώρια μεγάλου κέρδους. Μεγάλα κέρδη υπάρχουν όταν ο ασθενής βρίσκει βελτίωση από ένα φάρμακο, αλλά ποτέ δεν γίνεται καλά. Επομένως είναι αναγκασμένος για χρόνια να καταναλώνει το φάρμακο. Η ομοιοπαθητική είναι σαφώς πολύ φθηνότερη θεραπευτική μέθοδο, γιατί έχει μονιμότερα αποτελέσματα με πολύ χαμηλότερο κόστος. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός, ότι έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ σε χώρες όπου οι κακές οικονομικές συνθήκες δεν επιτρέπουν μεγάλες δαπάνες για την υγεία, όπως π.χ. το Μεξικό και η Ινδία.

Στις πλούσιες χώρες του πλανήτη μας η έρευνα κατευθύνεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Δυστυχώς η ομοιοπαθητική δεν υπήρχε ούτε ως μάθημα στο πανεπιστήμιο. Τα τελευταία χρόνια όμως κάτι άρχισε να αλλάζει. Η ομοιοπαθητική άρχισε να διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Μια καλή αρχή έχει γίνει, αλλά χρειάζεται πολλή εργασία για να καταλάβει τη θέση που της αξίζει. Το γεγονός ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο αρχίζει να διαφαίνεται το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων, θα δώσει κίνητρα στις κυβερνήσεις να υποστηρίξουν την ομοιοπαθητική.

Η ομοιοπαθητική, όταν θα αρχίζει να εφαρμόζεται συστηματικά, έχει να προσφέρει πολλά στην αντιμετώπιση των ασθενειών. Έχει όμως να προσφέρει πολύ περισσότερα στην πρόληψη των ασθενειών και στη βελτίωση του επιπέδου υγείας των ανθρώπων, ψυχικής και σωματικής. Με την προληπτική εφαρμογή της τα άτομα γίνονται πιο υγιή και αρρωσταίνουν δυσκολότερα.

Η ομοιοπαθητική θα μπορούσε επίσης να προσφέρει πολλά και στην βελτίωση της περίθαλψης απομακρυσμένων νησιών, όπου η πρόσβαση είναι δύσκολη. Επειδή η εφαρμογή της δεν απαιτεί νοσοκομειακή υποδομή, σε μια οξεία περίπτωση με ένα απλό σύστημα τηλεϊατρικής θα μπορούσε να εφαρμόζεται άμεσα, ώρες πριν καταφθάσει το ελικόπτερο που θα μεταφέρει τον άρρωστο στο νοσοκομείο. Στην πράξη είναι σύνηθες το φαινόμενο, οι ομοιοπαθητικοί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις οξείες καταστάσεις από το τηλέφωνο.

Ο Ιπποκράτης αναγνώρισε την αυτοθεραπευτική δύναμη των ζωντανών οργανισμών και την ονόμασε «φυσική θεραπευτική δύναμη». Κατά την άποψη του ο ρόλος του ιατρού είναι να βοηθήσει τη θεραπευτική δύναμη, εξασφαλίζοντας τις ιδανικότερες προϋποθέσεις για την αυτοθεραπευτική διεργασία. Πάνω σε αυτή την αντίληψη βασίζεται και η ετυμολογία της λέξης «θεραπεύω» που σημαίνει «βοηθώ, υπηρετώ».

ΑΑΑΤΟΝ
 
Παναγιώτης Ψαρρός 

Μέλος του PHA (Portuguese Homeopathic Association),τακτικό μέλος της Δ.Ο.Ο.Α. (Διεθνής Οργάνωση Ομοιοπαθητικής Αλληλεγγύης), μέλος της Δ.Ι.Ε.Ο. (Διεθνούς Ιπποκρατικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής), ιδρυτικό μέλος της ΕΛ.Ε.Π.Π.Ψ.Ι .(Προγεννητική και Περιγεννητική Ψυχολογία και Ιατρική της Ελλάδας) , μέλος της I.S.P.P.P.M. (International Society of Prenatal & Perinatal Psychology & Medicine).

αάατον: α.στερ + αάω
(αυτό που δεν μπορεί να πάθει βλάβη, απαραβίαστον)