Είναι εν πολλοίς αποδεδειγμένο ότι δε ζούμε συνειδητά. Απ’ τη στιγμή που θα ξυπνήσουμε και θα βγούμε στο δρόμο είναι σίγουρο ότι ελάχιστοι θυμούνται τα ενδιάμεσα στιγμιότυπα. Έτσι λίγο ως πολύ κυλάει κι η υπόλοιπη μέρα ειδικά όταν το μυαλό μας το απασχολούν σκέψεις βασανιστικές.
Ζούμε μηχανικά σαν από κεκτημένη ταχύτητα, οδηγούμε επίσης μηχανικά σαν προγραμματισμένα ρομπότ. Μπορούμε ταυτόχρονα να μιλάμε στο κινητό, να χαζεύουμε τα σύννεφα, ν΄ακούμε μουσική και συγχρόνως να χειριζόμαστε όλα τα όργανα του αυτοκινήτου. Κατόπιν λίγη ώρα μετά δε θυμόμαστε ούτε πως φτάσαμε στο προορισμό μας.
Έτσι όπως ζούμε , έτσι ακριβώς αναπνέουμε. Αυτόματα, μηχανικά , στην ουσία ούτε καν συμμετέχουμε, γίνεται από μόνο του αλλά γίνεται λάθος και δε γίνεται ωφέλιμα. Σχεδόν δε παρατηρούμε ότι αναπνέουμε κι είναι φορές που το σώμα απο μόνο του προκαλεί μια έντονη αναπνευστική κίνηση που μοιάζει με αναστεναγμό κι άλλες φορές μέσω ενός παρατεταμένου χασμουρητού. Αναγκάζεται να πάρει ανάσα κι εξαναγκάζει τα όργανα να το πράξουν αφού ο χειριστής είναι ωσεί παρών.
Η αναπνοή δεν είναι μόνο ένδειξη ζωής , είναι ο τρόπος για να ρεύσει η ζωή μέσα μας. Είναι η πύλη εισόδου της ζωτική δυναμικής ενέργειας μέσα στην οποία πλέει όλο το σύμπαν. Είναι το πράνα ή το τσι όπως ίσως το έχετε ακούσει. Φορτίζει ηλεκτρομαγνητικά το αιθερικό μας σώμα που είναι συνδεδεμένο με το φυσικό μέσω ενεργειακών κέντρων (τσάκρας) κι εκείνο εν συνεχεία συντηρεί το παχυλό υλικό –φυσικό μας σώμα.
Αναπνέουμε ρηχά ίσα-ίσα για να μη στερέψει η ζωή μέσα μας αλλά η ποιότητα της αναπνοής δεν εξαρτάται μόνο απ’ τη ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε αλλά κι απ’ τον τρόπο που αυτή συντελείται. Παρατηρείστε πως αναπνέει ένα νεογέννητο και θα διαπιστώσετε πως η εισροή πράνα φουσκώνει πρώτα τη κοιλιά μέχρι τυμπανισμού και στη συνέχεια διοχετεύει τον αέρα στα πνευμόνια. Εκπνέει αδειάζοντας πρώτα τη κοιλιά κι ύστερα τα πνευμόνια. Αυτή η διαδικασία όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει, σταδιακά παραγκωνίζεται όπως και πολλά άλλα, όταν αφεθούμε ασυνείδητα στη ροή της ζωής.
Εφόσον όμως δε μπορούμε να συγκεντρωθούμε σε σωστή αναπνοή μέσα στη δίνη της καθημερινότητας μπορούμε να διαθέσουμε μισή ώρα όταν είμαστε απαλλαγμένοι απ’ τα τετριμένα και να δώσουμε στον εαυτό μας τη πολύτιμη ενέργεια που χρειάζεται όχι απλά για να ζήσει αλλά για να αναπληρώσει όση έχασε και να εμπλουτιστεί πάλι μ΄αυτή.
Ένα σώμα πτωχό σε ενέργεια δε μπορεί να λειτουργήσει σωστά όχι μόνο σε επίπεδο δράσης αλλά και πνευματικής διαύγειας. Το πράνα δε δίνει μόνο ζωή αλλά κι ευεξία εφόσον χρησιμοποιηθεί με τις κατάλληλες αναπνευστικές ασκήσεις. Τα αρνητικά συναισθήματα συγχρόνως ευθύνονται για το μπλοκάρισμα της ροής αυτού του επιούσιου άρτου. Έτσι ο άνθρωπος φορτίζεται αρνητικά ενώ τα θετικά συναισθήματα ελευθερώνουν τους διαδρόμους (τσάκρας) και φορτίζουν θετικά το βιοενεργειακό μας σώμα (αιθερικό) κι έτσι γινόμαστε ένας θετικός πόλος έλξης. (Ο νοών νοείτω).
Υπάρχουν πολλές δυνάμεις μέσα στην ζωτική ενέργεια (πράνα) που λαμβάνουμε μέσω της αναπνοής. Οι γιόγκι που αιωρούνται πετυχαίνουν την αντιβαρύτητα μέσω τεχνικών αναπνοής καθώς η βαρύτητα δεν έχει μόνο την έλξη αλλά στον αντίποδα και την άπωση.
Οι σωστές πρακτικές αναπνοών σε συνδυασμό με το δημιουργικό οραματισμό έχουν τεράστια δύναμη υλοποίησης αλλά κι αφύπνισης απόκρυφων ψυχικών δυνάμεων, όμως δε θα επεκταθώ σ΄αυτό το κομμάτι. Είναι φρόνιμο να αναζητήσετε ειδικές σχολές πραναγιάμα που διαθέτουν κατάλληλους δασκάλους γι αυτό το σκοπό. Θα περιοριστώ στο κομμάτι της ευεξίας και της καλής υγείας που προσφέρει η σωστή αναπνοή κι είναι βέβαιο πως όλοι έχετε νιώσει δυνατούς πονοκεφάλους μετά από έναν ύπνο που το διάφραγμα σας δε δούλεψε σωστά ή καθόλου
Κάποτε άκουσα ένα Δάσκαλο να λέει «Αν αναπνέετε καλά , όλα θα πάνε καλά» Αργότερα κατάλαβα καλά τι εννοούσε.
Να θυμάστε μες τη μέρα ποιοι είσαστε κάνοντας στον εαυτό σας την ερώτηση «Ποιος Είμαι;». Να θυμάστε ότι ζείτε, αναπνέοντας συνειδητά. Να θυμάστε ότι υπάρχετε λειτουργώντας συνειδητά, θα αποφύγετε πολλά προβλήματα και ταυτόχρονα θα συναντήσετε Εσάς!
Σμιξιώτης Κωνσταντίνος για τις Αιχμές και Απόψεις.
smixiotis-konstantinos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου