Πιστεύω…

Γράφει ο Δημήτρης Μούχας

Πιστεύω σε έναν κόσμο Αγνό όπου κανένας δεν μπορεί να πειράξει κάποιον εάν ο ίδιος δεν θέλει και πως όταν κάποιος πειράζει κάποιον άλλο, αυτό συμβαίνει λόγω της χαμηλής Συχνότητας της Αντιλήψεώς του.

Πιστεύω, δηλαδή βλέπω από την εμπειρία μου, ότι ότιδήποτε υπάρχει, ΕΙΝΑΙ απαραίτητο για κάποιο Λόγο και ότι Εν Τέλει, λειτουργεί προς όφελος της Συμπαντικής Αρμονίας.

Τα Πάντα εξαρτώνται από την Συχνότητα στην οποία εκπέμπεις.

Γνωρίζοντας μπορώ να πω πια αυτό, για ότι παράξενο συμβαίνει στην ζωή μου, Πάντα μα Πάντα, ψάχνω το Αίτιο Εντός μου. Και για όσες φορές, ξεχνιέμαι από Λήθαργο και ξεροκεφαλιά, Συγχωρώ τον εαυτό μου αλλά και τον επιπλήττω ήπια για τις σκέψεις και τις πράξεις του.

Να θυμάσαι: Η Συγχώρεση, οδηγεί στην Απελευθέρωση….Για αυτό, ΕΙΝΑΙ το τελευταίο και το Δυσκολότερο Βήμα….

Σύμφωνα με το θεώρημα του Μπελ: ”Tα υποατομικά μόρια είναι ικανά να προκαλέσουν τηλεπαθητικά φαινόμενα, πέρα από τον χωροχρόνο….”

Και καταλήγοντας ο Φάμπιο Μαρκέζι:” Kάθε σκέψη είναι μια πληροφορία που έχει την δική της τάση να επηρεάζει τα γεγονότα, πέρα από το χωρόχρονο.

Ο άνθρωπος, προχωράει σε ένα σοβαρό εξελικτικό άλμα ( Κβαντικό θα έλεγα…), όταν γνωρίζει πως αυτό που σκέφτεται, είναι πιο σημαντικό από αυτό που κάνει. Αυτό που κάνει, εξαρτάται από αυτό που σκέφτεται, αλλά και αυτό που σκέφτεται, μπορεί να έχει συνέπειες, απείρως πιο σημαντικές, ” ανεξήγητες ” και ανεξέλεγκτες από αυτό που κάνει ”.


enallaktikidrasi