ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΛΟΝ
Η εναλλακτική ή συμπληρωματική ιατρική (συμπληρωματική για να τονισθεί ότι συμπληρώνει την κλασική ιατρική) γίνεται όλο και πιο δημοφιλής.
Οι εναλλακτικές προσεγγίσεις της ιατρικής περιλαμβάνουν διάφορες θεραπείες μια εκ των οποίων είναι ο βελονισμός.
Ο βελονισμός είναι ένα θεωρητικό, σύνθετο και ολοκληρωμένο σύστημα θεραπείας που η ιστορία του χάνεται στην νύκτα των χρόνων.
Η ιστορία του βελονισμού ξεκινά πριν 4.000 χρόνια στην Κίνα και πριν 160 χρόνια στην Ευρώπη, ενώ μόλις το 1850 θεμελιώνεται η σύγχρονη ιατρική ως ορθολογική θεραπεία.
Η κινέζικη ιατρική [βελονισμός, βοτανοθεραπεία, δίαιτα (= σωστός τρόπος διατροφής),
moxa (= θεραπεία με ζέστη), μασάζ, βεντούζες, άσκηση και τεχνικές αναπνοής] είναι μια ολοκληρωμένη ενεργειακή θεωρία, ενοποίησης του οργανισμού μας με την φύση, με βασικές διαφορές σκέψης και τρόπο προσέγγισης στον άρρωστο και την αρρώστια σε σχέση με τη δυτική κλασική προσέγγιση.
Δεν χρησιμοποιεί νοσοκεντρικό διαγνωστικό και θεραπευτικό μοντέλο, ούτε κυριαρχεί στην ανθρώπινη φύση αλλά πειθαρχεί σε αυτή. Τέλος, δεν μετρά αλλά πιστοποιεί την ενέργεια και τη ροή της.
Ο Καρτεσιανός τρόπος σκέψης με την άνθιση του εμπορίου δημιουργεί την ανάγκη γρήγορων, πρακτικών και αντικειμενικών μέτρων μέτρησης των εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα την εισήγηση του Laplace στην Γαλλική Ακαδημία Επιστημών του Διεθνούς Συστήματος Μέτρων και Σταθμών.
Αυτο έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην κοινωνικοοικονομική και επιστημονική ιστορία του ανθρώπου η τάση μηχανικοποίησης, μαζικοποίησης και μέτρησης των πάντων από την οποία προέρχεται η δυνατότητα ποσοτικοποίησης και αναπαράστασης του ανθρωπου με εργαστηριακές τιμές μέτρησης των όσων συμβαίνουν σε κατάσταση υγείας ή ασθένειας. Το αποτέλεσμα είνα η κλασική ιατρική να μετρά μόνο ορισμένα αποτελέσματα της ροής της ενέργειας όπως η αρτηριακή πίεση, η θερμοκρασία, το ηλεκτροκαρδιογράφημα.
Η κινεζική ιατρική μπορεί να αντιλαμβάνεται, να πραγματοποιεί και να ερμηνεύει μοντέλα δομών και λειτουργιών τα οποία μερικές φορές είναι λιγότερο συγκεκριμένα από τα κλασσικά μοντέλα της δυτικής σκέψης και αντίληψης.
Σύμφωνα με τον Chang Tsai ή Zhang Zai (1020-1077μ.Χ.) ενέργεια είναι « η πρώτη αδιαφοροποίητη ύλη » ή σύμφωνα με τον Chuang Tze ή Zhuang Zhou (221-300 μ.Χ.) «ενέργεια είναι εκείνο που δεν γνωρίζεται και μεταβάλλεται συνεχώς ». Η κίνηση και ο ρυθμός είναι οι ουσιαστικές ιδιότητες της ύλης-ενέργειας, σύμφωνα με τη σύγχρονη φυσική, και παίρνει ακατάπαυστα μέρος στον αέναο κοσμικό χορό.
Ο άνθρωπος είναι μια συμπύκνωση ενέργειας. Όλη αυτή η σκέψη εκφράζεται μέσω μιας δυαδικής σχέσης ενέργειας, η οποία όταν πυκνώνει γίνεται απτή ύλη (Yin), ενώ όταν αραιώνει μετατρέπεται σε άυλη ενέργεια (Yang). Αυτό το αξίωμα της κινέζικης ιατρικής εξηγεί όλες τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ αυτής και της δυτικής ιατρικής, η οποία διαφορετικότητα με τη σειρά της δημιουργεί μια αλληλοσυμπλήρωση παρά μια αντίθεση.
Η τεράστια σχεδόν αγεφύρωτη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της κλασικής και της εναλλακτικής ιατρικής αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ κλασικής νευτώνειας φυσικής και κβαντομηχανικής. Όπως μπόρεσε όμως, η φυσική να εξελιχθεί από τον έναν στον άλλο κλάδο, όπως μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα και οι δύο κλάδοι της, τη στιγμή που οι σχετικές θεωρίες απέκλειαν τελείως η μία την άλλη και η μία αποτελούσε για την άλλη ανωμαλία, έτσι μπορεί να συνυπάρξει ταυτόχρονα η κλασική και εναλλακτική ιατρική.
Η κλασική ιατρική ανασυνθέτει χωρίς να αναλύει το κάθε παθολογικό γίγνεσθαι έχοντας ως στόχο την δομή του κάθε οργάνου η οποία όμως δεν μπορεί να εξηγήσει την λειτουργικότητα του.
Τα κλινικά μοντέλα του βελονισμού είναι διαλεκτικά, λειτουργικά, πιο πλαστικά, ανάγλυφα, όχι στατικά και με λιγότερους περιορισμούς. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των τριών αρχών που διέπουν αυτά τα κλινικά μοντέλα:
1/ Η αρχή της λειτουργίας, η οποία υποστηρίζει τη λειτουργία (και οχι την δομή) του οργάνου. Αρχή με την οποία συμφωνεί και ο Αριστοτέλης: η μορφή ενός αντικειμένου ή σώματος εξαρτάται από την λειτουργία του.
2/ Η αρχή της πορείας των συμπτωμάτων από τη βάση προς την κορυφή.
3/ Η αρχή των ομοίων γεγονότων και του συμβολισμού. Δεν υπάρχει ανάλυση-αναγωγή. Υπάρχει μόνο σύνθεση-αναλογία-συμβολισμός.
Ο βελονισμός δεν μελετά ξεχωριστά ένα άρρωστο όργανο σε ένα υγιή οργανισμό, αλλά θεραπεύει πάντα την αιτία των γεγονότων και όχι τα αποτελέσματα της ασθένειας.
Η ιατρική σε όλο το δυτικό κόσμο μελετά ένα άρρωστο όργανο ως ένα συγκεκριμένο μοντέλο παθολογίας με σκέψη καθαρά τεχνοκρατική.
Η κλασική ιατρική θεραπεύει την κορυφή του προβλήματος χωρίς να φθάνει στην βάση της αιτίας. Αυτή όμως η καρτεσιανή και νευτώνειος μηχανιστική άποψη είναι ανεπαρκής στη σύγχρονη ερμηνεία του κόσμου και των βιολογικών φαινομένων.
Στις αρχές του 17ου αιώνα αναπτύχθηκε μια νέα, μηχανιστική προσέγγιση για την ερμηνεία των φυσικών φαινόμενων σύμφωνα με την οποια, τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους με μια γραμμική, αιτιοκρατική σχέση.
Η νέα αυτή προσέγγιση με εκφραστές τον Γαλιλαίο (1564-1642), τον Καρτέσιο (1596-1650) και τον Νεύτωνα (1642-1727), κυριάρχησε για 300 περίπου χρόνια στις αναδυόμενες επιστήμες.
Ο Νεύτωνας συνδύασε τις μαθηματικές έννοιες του Γαλιλαίου με τη μηχανιστική προσέγγιση του Καρτέσιου σύμφωνα με τις οποίες ακόμη και οι ιδέες και τα προβλήματα μπορούν να διασπαστούν σε τμήματα τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με λογική σειρά και έδωσε στη φυσική ένα μαθηματικό μοντέλο για τη μέτρηση των φυσικών φαινομένων. Οι ανακαλύψεις αυτές ήταν μια επιστημονική επανάσταση και επί τρεις περίπου αιώνες αποτελούσαν το μόνο τρόπο για τη διερεύνηση της αλήθειας.
Η φυσική, στην οποία εφαρμόστηκε αρχικά το νέο μηχανιστικό μοντέλο, αποτέλεσε τη βάση όλων των επιστημών.
Η γραμμική και αναλυτική μέθοδος αναδείχθηκε σε κυρίαρχη επιστημονική μέθοδο προσέγγισης. Η επιστημονική διερεύνηση των φαινομένων γινόταν με την ανάλυσή τους στα μικρότερα τους τμήματα, προκειμένου να καθοριστεί η σύσταση και η αιτία των φαινομένων. Η κατανόηση των κανόνων που ρυθμίζουν τα μέρη θα οδηγούσε στην κατανόηση του όλου. Βασική αρχή στον αναλυτικό τρόπο σκέψης ήταν ότι το όλο δεν είναι τίποτα περισσότερο από το άθροισμα των μερών του. Η καρτεσιανή μέθοδος γνώσης θεωρεί ότι το σώμα λειτουργεί σαν μηχανή εισάγοντας το δυϊσμό ανάμεσα στο σώμα και το νου. Το σώμα λειτουργεί σαν μια πολύπλοκη μηχανή, ενώ ο νους δεν επηρεάζεται από όσα συμβαίνουν στο σώμα. Σώμα και νους λειτουργούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
Ο καρτεσιανός διαχωρισμός θεωρεί την ύλη εντελώς νεκρή και ξεχωριστή από τον εαυτό της. Την μελετά ως ένα σύνολο ετερόκλιτων παραγόντων και αιτιών που υπάρχουν, δρουν και υπακούν σε ανεξάρτητους νόμους μιας τεράστιας λειτουργικής μηχανής.
Η περίφημη διατύπωση του Καρτέσιου ‘cogito, ergo sum’ (σκέφτομαι άρα υπάρχω) οδήγησε τον δυτικό άνθρωπο να εξισώσει την ταυτότητά του με το μυαλό του αγνοώντας τον οργανισμό του σαν ένα αδιάσπαστο σύνολο.
Ο νους διαχωρίστηκε από το σώμα, το μυαλό ανέλαβε να ελέγχει καταπιεστικά τον οργανισμό και η διάσταση αυτή έφερε σε σύγκρουση τη συνειδητή θέληση με τα ασυνείδητα ένστικτα. Το αποτέλεσμα είναι η διάσπαση του ανθρωπίνου όντος, η άρνηση της αρμονίας και της γαλήνης για τον εαυτό του και κατάντησε αιχμάλωτος της απογοήτευσης. Αντίθετα στον παραδοσιακό ανατολικό τρόπο σκέψης η νοοτροπία αυτού του διαχωρισμού αποτελεί μια από τις κυριότερες καταστάσεις του νου που μόνο με την ηρεμία μπορεί να ξεπεραστεί.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΙΑΣΙ
Η ροή του καταρράκτη της φύσης αντανακλάται στην κινέζικη σκέψη και θεραπεία. Η φύση μας δίνει τα μοντέλα και τής αρχές της εξέλιξης και στην μίμηση της φύσης βασίζεται ο εξελικτικός προγραμματισμός.
O εξελικτικός προγραμματισμός μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία εξατομικευμένης θεραπείας λαμβάνοντας και αναλύοντας τα αποτελέσματα αξιολόγησης τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν σε έναν συγκεκριμένο ασθενή.
Ας μην ξεχνάμε οτι η συνεχής και δυναμική ισορροπία της κινέζικης σκέψης αποτελούν μια απλοϊκή θεώρηση της σύγχρονης φυσικής και βιορυθμολογίας.
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από εξειδικεύσεις και λεπτομερειακές διερευνήσεις της βασικής διδασκαλίας της αρχαίας σοφίας (Τζούλιος Ρόμπερτ Οπενχάιμερ).
Με τον βελονισμό δίνεται η δυνατότητα στον οργανισμό να φέρει εις πέρας το ιαματικό του έργο πριν οι παθολογικές αλλοιώσεις δομών (ιστών και οργάνων) προχωρήσουν σε μη αναστρέψιμο στάδιο.
Τότε επιτυγχάνεται ίαση, αποκλειστικό προνόμιο της έμφυτης βιολογικής διεργασίας του οργανισμού.
Οι θεραπευτικές χειρουργικές τεχνικές, επιβεβλημένες σε μερικές πολύ προχωρημένες παθολογικές καταστάσεις, δεν συνιστούν ίαση υπό την πραγματική έννοια του όρου, αλλά επιτυχή θεραπεία χωρίς ουσιαστική αποκατάσταση των ανατομικών βλαβών του οργανισμού.
Στον βελονισμό χρησιμοποιούνται περί τα 365 σημεία τα οποία δημιουργούν ομάδες οι οποίες ονομάζονται μεσημβρινοί μέσα στους οποίους κυκλοφορεί η ζωτική ενέργεια του οργανισμού.
Η διαταραχή της κίνησης της ζωτικής ενέργειας δημιουργεί την ασθένεια.
Η σωστή τοποθέτηση για περίπου 20 λεπτά της ώρας των βελονών στο δέρμα στα σωστά επιλεγμένα σημεία δίνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η τοποθέτηση των βελονών στο δέρμα είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι μιας χρήσης, αποστειρωμένες και θεωρούνται από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (F.D.A.) των Η.Π.Α ως ιατρικά εργαλεία και συνεπώς η κατασκευή και κυκλοφορία τους ρυθμίζεται από τους ίδιους νόμους που ισχύουν και για τα άλλα ιατρικά εργαλεία πχ. χειρουργικά νυστέρια, υποδόριες σύριγγες.
Ο χρησιμοποιούμενος αριθμός τους είναι ο δυνατόν ελάχιστος. Ο μέσος όρος επισκέψεων ενός ασθενή είναι περίπου 15 συνεδρίες με απόσταση 2-5 ημερών μεταξύ τους. Η επιτυχία του βελονισμού ως εναλλακτικής θεραπείας γίνεται όλο και πιο δημοφιλής επειδή η σκέψη του είναι οργανική, οικολογική και η οποία αποτελεί αναμφίβολα και τον κυριότερο λόγο της διάδοσής του στη δυτική κοινωνία.
Ο βελονισμός δεν παρουσιάζει τα μειονεκτήματα της δυτικής ιατρικής όπως είναι η θεαματική συσσώρευση της γνώσης, της οποίας ο κάθε επιστήμονας κατέχει ένα πολύ μικρό τμήμα. Με αποτέλεσμα, οι ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων χάνουν όλο και περισσότερο τις δυνατότητες και γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ τους.
Στη σύγχρονη κοινωνία, παρατηρείται διαρκώς και συχνότερα εξασθένιση της σχέσης
ιατρού – ασθενή. Δεν υπάρχει θεραπευτικός διάλογος (Luppan-Plozza). Αυτό αποτελεί έναν από τους λόγους επιτυχίας της εναλλακτικής ιατρικής, όπου οι εναλλακτικοί ιατροί αφιερώνουν περισσότερο χρόνο όχι μόνο συζητώντας (επικοινωνιακό αποτέλεσμα: 7%) με τους ασθενείς για τα προβλήματα και τους φόβους τους, προσπαθώντας να ανακαλύψουν το μυστήριο που περιβάλει τις αρρώστιες, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθούν και τον τρόπο που λέγονται οι λέξεις και τη γλώσσα του σώματος (επικοινωνιακό αποτέλεσμα: 93%). Αναζητούν μη λεκτικά μηνύματα τα οποία έχουν αυξημένη βαρύτητα και κρίνονται σοβαρότερα από αυτά που λέγονται. Αντίθετα οι ιατροί της κλασσικής ιατρικής, ζώντας και εργαζόμενοι στον κόσμο της υψηλής τεχνολογίας, διαθέτουν πολύ λιγότερο χρόνο για να προσεγγίσουν τους ασθενείς και τα προβλήματα της καθημερινής τους ζωής.
Μην ξεχνάμε ότι οι θάνατοι προερχόμενοι από φάρμακα είναι συχνότεροι και αυτών που προέρχονται από αυτοκινητιστικά ατυχήματα (Lazarou J., Pomeran Z., Corey PN., ‘JAMA’ 1998: 279 (15): 1200-5.), ενώ σύμφωνα με το περιοδικό "British Medical Journal" (BMJ), τα ιατρικά λάθη κατά τον Dr. Martin Makary του Johns Hopkins University είναι η τρίτη αιτία ή το 10% των θανάτων στις ΗΠΑ, κάθε χρόνο, μετά την καρδιοπάθεια και τον καρκίνο.
Τα θανατηφόρα λάθη των γιατρών περιλαμβάνουν τη λανθασμένη διάγνωση ασθένειας, την χορήγηση φαρμάκων στα οποία ήσαν αλλεργικοί οι ασθενείς, τους θανάτους από λοιμώξεις που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, ή τα σφάλματα στις χειρουργικές επεμβάσεις.
Η εφαρμογή του βελονισμού δεν αποτελεί εμπόδιο στην τυχόν φαρμακευτική ή επεμβατική αγωγή αντίθετα μπορεί να ενισχύσει τις άλλες δυτικές θεραπείες. Με τον βελονισμό επιδιώκεται μια λειτουργική ανάταση της πάθησης. Μιας πάθησης που δεν παρουσιάζεται ξαφνικά, αλλά συσσωρεύεται (δημιουργείται) βαθμιαία και εκδηλώνεται (ξεσπά) απότομα (Ιπποκράτης).
Τέλος, δεν επιχειρεί ποτέ να διορθώσει με τεχνικό τρόπο τα οποιαδήποτε ‘ευ-κακώς κείμενα’ του ασθενούς, σεβόμενος πάντα το primum non nocere (καταρχήν μην βλάπτεις. Ο βελονισμός βλέπει ταυτόχρονα την φωτεινή (Yang) και τη σκοτεινή (Yin) πλευρά του κάθε οργανισμού και κάθε συναισθήματος.
Σε κάθε σκέψη διάγνωσης χρησιμοποιείται η σύνθεση και όχι η ορθολογιστική τεχνική ανάλυση της δυτικής κλασσικής ιατρικής.
Θεραπεύει και την αιτία και τα συμπτώματα της ασθένειας. Ένα μέρος από τη δράση του βελονισμού εξηγείται με την διέγερση του αυτόνομου νευρικού συστήματος με αποτέλεσμα να προκληθεί έκκριση ουσιών που προκαλούν αναλγησία του πόνου, ανακούφιση από την κατάθλιψη, των αλλεργιών και δερματοπαθειών. Ο βελονισμός είναι χρήσιμος και αποδεκτός σε παθήσεις με πόνο που προέρχονται από οστά, αρθρώσεις, δόντια, μυς, νεύρα και αγγεία. Επίσης ως σπασμολυτικό κοίλων οργάνων του πεπτικού, αναπνευστικού και ουρογεννητικού συστήματος. Έχει σπουδαία αγχολυτική δράση και ικανοποιητικά αποτελέσματα από την απεξάρτηση εθισμών, καταπολέμηση της παχυσαρκίας, σεξουαλικών διαταραχών και γονιμότητας.
Το παρό άρθο αποτελεί το εισαγωγικό μέρος της πανεπιστημιακής μεταπτυχιακής μου εργασίας με θέμα:
Συγκριτική μελέτη μεταξύ δυτικής και ανατολικής διατροφής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου