Τι είναι η συνείδηση και από πού προέρχεται, έχει απασχολήσει μεγάλα μυαλά, σε διάφορες κοινωνίες σε ολόκληρο τον κόσμο, από την αυγή της Ανθρωπότητας
Στον σημερινό κόσμο, είναι μια σφαίρα που αντιμετωπίζεται ολοένα και περισσότερο από φυσικούς, γνωστικούς επιστήμονες και νευροεπιστήμονες. Υπάρχουν μερικές θεωρίες που επικρατούν. Ο πρώτος είναι ο υλισμός. Αυτή είναι η άποψη ισχυρίζεται ότι η συνείδηση προέρχεται από την ύλη, στην περίπτωσή μας, από την πυροδότηση των νευρώνων μέσα στον εγκέφαλο.
Βγάλετε τον εγκέφαλο από την εξίσωση και η συνείδηση δεν υπάρχει καθόλου. Παραδοσιακά, οι επιστήμονες ήταν σταθεροί υλιστές. Αλλά με τον τρόπο αυτό έχουν προκαλέσει την άρση των περιορισμών του υλισμού. Εξετάστε το χάσμα μεταξύ της σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής ή της αρχής της αβεβαιότητας του Heisenberg και γρήγορα θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε αυτές τις ασυμφωνίες.
Η δεύτερη θεωρία είναι ο δυϊσμός του νου και του σώματος. Αυτό είναι ίσως πιο συχνά αναγνωρισμένο στη θρησκεία ή την πνευματικότητα. Εδώ, η συνείδηση είναι ξεχωριστή από την ύλη. Είναι μέρος μιας άλλης πλευράς του ατόμου, που με θρησκευτικούς όρους μπορούμε να αποκαλούμε ψυχή. Τότε υπάρχει μια τρίτη επιλογή η οποία κερδίζει έδαφος σε ορισμένους επιστημονικούς κύκλους, τον πανσσιχισμό. Από αυτή την άποψη, ολόκληρο το σύμπαν κατοικείται από συνείδηση.
Κάποιοι επιστήμονες αρχίζουν να “ζεσταίνουν” αυτή τη θεωρία, αλλά εξακολουθεί να είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Ο πανψυχισμός μοιάζει πολύ με αυτό που οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές αποκαλούν Μπραχμάν, την τεράστια παγκόσμια Θεότητα στην οποία είμαστε όλοι μέρος. Στον Βουδισμό, για παράδειγμα, η συνείδηση είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει.
Αυτό είναι το επίκεντρο του περίφημου Zen koan, “Αν ένα δέντρο πέσει μέσα σε ένα δάσος και κανείς δεν είναι γύρω για να το ακούσει, κάνει κάποιον ήχο;” Πρέπει κανείς να καταλάβει ότι όλα όσα βιώνουμε φιλτράρονται και ερμηνεύονται από το μυαλό μας. Χωρίς αυτό, το σύμπαν δεν υπάρχει καθόλου ή τουλάχιστον, όχι χωρίς κάποιο είδος συνείδησης που το παρατηρεί. Σε ορισμένους φυσικούς κύκλους, η επικρατούσα θεωρία είναι ένα είδος πεδίου πρωτο-συνείδησης.
Στην κβαντική μηχανική, τα σωματίδια δεν έχουν καθορισμένο σχήμα ή συγκεκριμένη θέση, μέχρι να παρατηρηθούν ή να μετρηθούν. Είναι αυτή η μορφή πρωτο-συνείδησης στο παιχνίδι; Σύμφωνα με τον τελευταίο επιστήμονα και φιλόσοφο, John Archibald Wheeler, ίσως. Είναι διάσημος για την εξήγηση του όρου “μαύρη τρύπα”. Κατά την άποψή του, κάθε κομμάτι της ύλης περιέχει ένα κομμάτι συνείδησης, το οποίο απορροφά από αυτό το πεδίο πρωτο-συνείδησης.
Ονόμασε τη θεωρία του ως «συμμετοχική ανθρωπική αρχή», η οποία υποδηλώνει ότι ένας ανθρώπινος παρατηρητής είναι το κλειδί της διαδικασίας. Συγκεκριμένα ο Wheeler είπε: «Συμμετέχουμε στην εμφάνιση όχι μόνο του κοντινού, αλλά και του μακρινού και πολύ καιρό εδώ και πολύ καιρό». Κατά την άποψή του, όπως και ο βουδιστικός, τίποτα δεν υπάρχει εκτός αν υπάρχει συνείδηση για να τον καταλάβει.
Ο νευροεπιστήμονας Christof Koch του Ινστιτούτου Allen για την Επιστήμη Εγκεφάλου, είναι ένας άλλος υποστηρικτής του πανψυχισμού. Ο Koch λέει ότι η μόνη θεωρία που έχουμε μέχρι σήμερα για τη συνείδηση είναι ότι είναι ένα επίπεδο συνειδητοποίησης για τον εαυτό και τον κόσμο. Οι βιολογικοί οργανισμοί είναι συνειδητοί επειδή, όταν πλησιάζουν μια νέα κατάσταση, μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους προκειμένου να την διερευνήσουν, από αυτή την οπτική γωνία. Ο Δρ Koch προσπαθεί να δει αν μπορεί να μετρήσει το επίπεδο συνείδησης που περιέχει ένας οργανισμός, κάνοντας κάποια πειράματα με ζώα. Σε ένα, σχεδιάζει να συνδέσει το μυαλό των δύο ποντικών μαζί. Οι πληροφορίες τελικά θα κυμανθούν μεταξύ των δύο; Θα γίνει κάποια στιγμή η συνειδητότητά τους ένα ενσωματωμένο σύστημα; Αν αυτά τα πειράματα είναι επιτυχημένα, τότε μπορεί να συνδεθούν και οι εγκέφαλοι δύο ανθρώπων.
Ο φυσικός του Ηνωμένου Βασιλείου Sir Roger Penrose είναι ακόμη ένας υποστηρικτής του πανψυχισμού. Ο Penrose στη δεκαετία του ’80 πρότεινε ότι η συνείδηση είναι παρούσα στο κβαντικό επίπεδο και βρίσκεται στις συνάψεις του εγκεφάλου. Είναι διάσημος για τη σύνδεση της συνείδησης με μερικές από τις εξελίξεις στην κβαντική μηχανική.
Ο Δρ. Penrose δεν πάει τόσο μακριά όσο για να ονομάζεται ο ίδιος panpsychist. Κατά την άποψή του, « Οι νόμοι της φυσικής παράγουν πολύπλοκα συστήματα, και αυτά τα πολύπλοκα συστήματα οδηγούν στη συνείδηση, που στη συνέχεια παράγει τα μαθηματικά, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να κωδικοποιούν με συνοπτικό και εμπνευσμένο τρόπο τους πολύ βασικούς νόμους της φυσικής που οδήγησαν σε αυτό».
Ο βετεράνος φυσικός Gregory Matloff από το Κολέγιο Τεχνολογίας της Νέας Υόρκης λέει ότι έχει κάποια προκαταρκτικά στοιχεία που δείχνουν ότι, τουλάχιστον, ο πανψυχισμός δεν είναι αδύνατος. Αυτό είναι ήδη μια αρχή. Ο Δρ. Matloff δήλωσε στο NBC News : “Είναι πολύ υποθετικό, αλλά είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε και να επικυρώσουμε ή να παραποιήσουμε”.
Ο θεωρητικός φυσικός Bernard Haisch, το 2006, πρότεινε ότι η συνείδηση παράγεται και μεταδίδεται μέσω του κβαντικού κενού ή κενού χώρου. Κάθε σύστημα που έχει επαρκή πολυπλοκότητα και δημιουργεί ένα ορισμένο επίπεδο ενέργειας, θα μπορούσε να δημιουργήσει ή να μεταδώσει τη συνείδηση. Ο Δρ Matloff έρχεται σε επαφή με τον ανορθόδοξο γερμανό φυσικό και πρότεινε μια παρατήρηση μελέτη, για να το δοκιμάσει.
Αυτό που εξέτασαν ήταν η ασυνέχεια του Parenago. Αυτή είναι η παρατήρηση ότι τα ψυχρότερα αστέρια, όπως ο δικός μας ήλιος, περιστρέφονται γύρω από το κέντρο του Γαλαξία πιο γρήγορα από τα θερμότερα. Μερικοί επιστήμονες το αποδίδουν στις αλληλεπιδράσεις με τα σύννεφα αερίων. Ο Matloff είχε μια διαφορετική άποψη. Την επεξεργάστηκε σε ένα πρόσφατα δημοσιευμένο κομμάτι, στο περιοδικό Journal of Exploration and Research της Συνείδησης.
Σε αντίθεση με τα θερμότερα αδέλφια τους, τα ψυχρότερα αστέρια μπορεί να κινούνται ταχύτερα λόγω της “εκπομπής ενός μονοφασικού αεριωθούμενου αερίου”. Τέτοια αστέρια εκπέμπουν ένα τζετ νωρίς στη δημιουργία τους. Ο Matloff προτείνει ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μια περίπτωση του αστέρα που χειρίζεται συνειδητά τον εαυτό του, προκειμένου να κερδίσει ταχύτητα.
Τα παρατηρητικά δεδομένα δείχνουν ένα αξιόπιστο μοτίβο οπουδήποτε παρατηρείται η ασυνέχεια του Parenago. Εάν επρόκειτο για αλληλεπίδραση με σύννεφα αερίων, όπως συμβαίνει και με την τρέχουσα θεωρία, κάθε σύννεφο θα πρέπει να έχει διαφορετικό χημικό μακιγιάζ, και έτσι το αστέρι να λειτουργεί διαφορετικά. Γιατί λοιπόν όλοι ενεργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;
Σε άλλο μέτωπο, ο Δρ Matloff θεωρεί ότι η παρουσία ενός πεδίου πρωτο-συνείδησης θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αντικατάσταση της σκοτεινής ύλης.
Η σκοτεινή ύλη υποτίθεται ότι αποτελεί περίπου το 95% του σύμπαντος, αν και οι επιστήμονες δεν φαίνεται να βρίσκουν καμία. Έτσι, για λόγους επιχειρημάτων, αν η συνείδηση είναι μια ιδιότητα που προκύπτει στο υποατομικό επίπεδο με μια συρροή σωματιδίων, πώς αυτά τα μικροσκοπικά μικρά κομμάτια της συνείδησης συγχωνεύονται;
Ο νευροεπιστήμονας και ψυχίατρος Giulio Tononi, στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, προτείνει μια ελαφρώς διαφορετική ανάληψη του πανψυχισμού, που ονομάζεται ολοκληρωμένη θεωρία των πληροφοριών. Εδώ, η συνείδηση είναι μια εκδήλωση με μια πραγματική, φυσική θέση, κάπου στο σύμπαν. Δεν το βρήκαμε ακόμα. Ίσως αυτό το ουράνιο σώμα εκπέμπει τη συνείδηση καθώς ο ήλιος μας ακτινοβολεί το φως και τη θερμότητα.
Ο Δρ Tononi έχει βάλει στην πραγματικότητα μια μέτρηση για να μετρήσει πόση συνείδηση έχει ένα πράγμα. Η μονάδα ονομάζεται phi. Αυτό μεταφράζεται σε πόσο έλεγχο μπορεί ένα ον να δημιουργήσει πάνω του ή σε αντικείμενα γύρω του. Η θεωρία χωρίζει τη νοημοσύνη από τη συνείδηση, την οποία κάποιοι υποθέτουν ότι είναι ένα και το αυτό.
Η απάντηση σε όλον αυτόν τον επιστημονικό προβληματισμό είναι μια και μοναδική: Για να γνωρίσει κανείς αν υπάρχει συμπαντική συνείδηση δεν χρειάζεται πειράματα, εργαλεία και νοητική επεξεργασία. Φτάνει να γίνει ένα με αυτήν και να αφήσει τη δική του να πλεύσει μέσα στον απέραντο του ωκεανού που λέγεται Συλλογικό Συνειδητό…
με πληροφορίες από το bigthink.com – δημοσιεύτηκε στο CERNίσματα στον χωροχρόνο της απαγορευμένης Γνώσης ΠΗΓΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου