Ιερογλυφικη Μοναδα, το Ταξιδι των Αιωνων

Ιερογλυφικη Μοναδα, το Ταξιδι των Αιωνων: «Μια επισκόπηση της Ιερογλυφικής μονάδας μέσα από τα χνάρια της έρευνας και της αποκαλυπτικής παράδοσης»
ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΚΆΡΔΑΡΗ, ΟΜΙΛΊΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΉΣ ΜΟΝΆΔΑΣ

Χαιρετισμός

Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες, Αγαπητή Κυρία Σαββανή, εκδότρια των εκδόσεων Άλλωστε, Αγαπητή και εκλεκτή συνεργάτιδα κα Σταυρούλα Κωνσταντοπούλου, Κυρίες και Κύριοι, αφού σας καλησπερίσω θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που βρίσκεστε εδώ σήμερα μαζί μας στην «βάπτιση» του πρώτου μας παιδιού, γιατί για τον συγγραφέα η βιβλιοπαρουσίαση είναι μια μύηση του βιβλίου του, μια βάπτιση, ένα πέρασμα από το σκοτάδι του Νου στο φως της ύπαρξης. Έτσι λοιπόν και το δικό μας βιβλίο σήμερα έρχεται στο Φως και έχουμε την τιμή και την χαρά να το παρουσιάσουμε ενώπιον της εκλεκτής σας παρουσίας.
ΕΝ ΑΡΧΉ ΗΝ Ο ΈΡΩΣ…

Σήμερα θα σας μιλήσω για τον έρωτα – ναι καλά ακούσατε! – για τον έρωτα που φωλιάζει μέσα στις καρδιές μας κρυφά και φανερώνεται ένα πρωινό, πίσω από τις μισάνοιχτες κουρτίνες του δωματίου μας, πίσω από τα νυσταγμένα βλέφαρα και την ευωδία της αυγής. Δεν είναι υπέροχη η αίσθηση του να ξυπνάς ερωτευμένος; Να ξυπνάς και στην καρδιά σου να ανθίζει το όραμα ενός ρόδου που οφείλεις να κατακτήσεις, αν θες εκτός από ερωτευμένος να είσαι και ευτυχισμένος; Αυτός ο έρωτας είναι ένα διαρκές μονοπάτι αναζήτησης μιας αόριστης ομορφιάς που κρύβεται κάπου εκεί έξω. Η αναζήτηση ενός προορισμού που για να τον φτάσεις, αν τον φτάσεις ποτέ, θα πρέπει να περάσεις από μυριάδες περιπέτειες, να περπατήσεις ανάμεσα σε τέρατα και γίγαντες, να ξεγελάσεις Κύκλωπες και να ξεφύγεις από τους Λαιστρυγόνες, να πολεμήσεις με δράκους και σκοτεινές νεράιδες, να έλθεις αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο εχθρό σου, τη σκιά του εαυτού σου, ώσπου μια μέρα να ανταμώσεις την δική σου Ιθάκη, την αιτία του έρωτα σου.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχουμε νιώσει αυτό το υπέροχο συναίσθημα, ότι όλοι έχουμε νιώσει εκείνο το μικρό τσίμπημα στην καρδιά που μας παροτρύνει να κάνουμε ακόμα και τα πιο τρελά πράγματα. Για εμένα όμως, ήδη από τα μικρά μου χρόνια αυτός, ο έρωτας άκουγε στο όνομα Σοφία, και στο ταξίδι μου είδα ότι για να μπορώ να αντικρύσω, όχι να αποκτήσω, αλλά για να δω, απλώς να δω το όμορφο πρόσωπο της, έπρεπε να αποκτήσω γνώση. Για να αποκτήσω όμως γνώση, ανακάλυψα τελικά ότι πρέπει να αποκτήσω ή τουλάχιστον να προσεγγίσω μια κατάσταση που λέγεται κατανόηση. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο μου φανερώθηκε πια το τριπλό πρόσωπα του Έρωτα μου Σοφία, Γνώση, Κατανόηση. Αυτά ήταν και παραμένουν τα κλειδιά του ταξιδιού του δικού μου, αλλά και πολλών άλλων που επέλεξαν εκείνο το μονοπάτι που παρομοιάστηκε με την στενή οδό των ρόδων και των αγκαθιών. Και μιλώ εδώ για την πορεία ενός ταξιδιού που δεν είναι απλά μια οδός αυτοεκπλήρωσης και σίγουρα δεν είναι το λιμάνι των αδυνάτων που αναζητούν ένα απάγκιο για να προφυλαχθούν, αλλά η σκληρή εκείνη θάλασσα που ορίζει το όνειρο της απαγκίστρωσης από τον κόσμο των ψευδών αισθήσεων και των παραισθήσεων. Είναι αυτό που αναφέρει ο Ελιφάς Λεβί ότι «το βασίλειο των φαντασμάτων είναι ο ουρανός του αμαθούς», εκείνου που ζει, δηλαδή, στις σκιές του πλατωνικού σπηλαίου και δεν έχει την επιθυμία της ανάβασης, από το σκοτάδι του Άδη στο Ανέσπερο Φως του ουρανού.
O ΝΤΗ ΚΑΙ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΜΠΑΛΆΝΟΣ

Φίλοι και Φίλες, αν και η φυσική αναφέρει ότι τα ετερώνυμα έλκονται, στον καθρέπτη του κόσμου του πνεύματος, συμβαίνει το αντίθετο, πρώτα το όμοιο έλκει το όμοιο ώστε να σχηματιστούν έτσι συμπαγείς αντίθετοι πόλοι όπου θα ενωθούν για να παραχθεί η μονάδα. Το αναφέρω αυτό γιατί από  

την στιγμή που αναγνώρισα την αιτία αυτού του έρωτα, άρχισαν στον δρόμο μου να έρχονται διάφοροι άνθρωποι, ή έργα ανθρώπων, ήταν αυτοί ήταν εν ζωή είτε όχι.

Έτσι συνέβη και με τον Ελισαβετιανό επιστήμονα και διοροσκόπο Δρ Τζον Ντη. Σε μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν στα σπάργανα του, με ελάχιστες και αμφιβόλου ποιότητας ιστοσελίδες να περιφέρονται στον ιστό και ενώ παράλληλα η δίψα μου για γνώση γιγαντώνονταν, βρήκα μια σελίδα η οποία έλεγε κάτι «κινέζικα» για έναν έφηβο 16 ετών. Αυτή η σελίδα ήταν αφιερωμένη στην ενωχιανή εσωτερική παράδοση και μεταξύ άλλων ανέφερε και το όνομα του Δόκτορος Ντη, μετά από μια σειρά ανακατεμένων πνευματικών πληροφοριών και μιας μακρόσυρτης παραγράφου με αγγελικά ονόματα. Αυτό ήταν! Κάτι μέσα μου σκίρτησε, κάτι έκανε την καρδιά μου να φλέγεται ακόμα περισσότερο να βρει τον ποθούμενο προορισμό. Λίγο καιρό αργότερα και αφού είχα περάσει στο πανεπιστήμιο στην θεολογία, αναρωτήθηκα αν υπάρχει κάτι στα ελληνικά σχετικά με το έργο του ελισαβετιανού διοροσκόπου.

Ψάχνοντας λοιπόν, τα βήματα μου με οδήγησαν στον εκδοτικό οίκο Locus-7 της κυρίας Σαββανή και στον συγγραφέα και ερευνητή Γιώργο Μπαλάνο. Ο πολυτίμητος και προσφιλής, σε όλους εμάς τους νεότερους αναζητητές, Γιώργος Μπαλάνος, είναι αυτός που, πριν υπάρξει το διαδίκτυο, προσέφερε τα ενωχιανά κλειδιά του Ντη στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ήταν το δικό του βιβλίο «ΤαΚλειδιά του Ενώχ» που διαβάσαμε και ανακαλύψαμε την ενωχιανή παράδοση και ήταν ο πρώτος που έφερε το στίγμα του Δόκτορος Ντη στην Ελλάδα. Ήταν η δική του εργασία που μας άνοιξε τα μάτια, «λόγω, έργω και νόημα», όπως αναφέρει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους. Πραγματικά ευχαριστούμε τον κύριο Μπαλάνο μέσα από την καρδιά μας, τον ευχαριστούμε για τον δρόμο που άνοιξε και πάνω στον οποίο εμείς βαδίζουμε σήμερα.

Γυρνώντας όμως στο θέμα μας, οφείλω να πω ότι στο πρόσωπο και το έργο εκείνου του συμβούλου της Ελισάβετ της Α΄ της Αμώμου, της τελευταίας Βασίλισσας της Δυναστείας των Τυδώρ, αναγνώρισα έναν προσωπικό μου δάσκαλο,// έναν οδοδείκτη που αν ακολουθούσα μέχρι ένα ορισμένο σημείο θα μου έδειχνε την κατεύθυνση που θα έπρεπε να πάρω, για να δω έστω και από μακριά το δικό μου Ιερό Βουνό, τον δικό μου ιερό προορισμό. Όμως επειδή κατά τον Αριστοτέλη «ο άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικόν» αλλιώς είναι ή θηρίο ή Θεός ( και εγώ τουλάχιστον είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι το δεύτερο) και ενώ σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να βαδίσω αυτόν τον δρόμο μαζί με έναν άλλον άνθρωπο, ήλθε στη ζωή μου η Ευαγγελία Θώμου. Η Εύη, η σύντροφος της ζωής και της ψυχής μου, μια νεαρή κοπέλα που στα 24 της είχε ένα απίστευτο πεδίο γνώσεων, εμπλουτισμένο από την διαβίωση της στην Αγγλία, που προσωπικά τότε ούτε που είχα φανταστεί πως μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σε τόσο μικρή ηλικία, ήρθε να εμπλουτίσει και φωτίσει τόσο την ζωή μου, όσο και την έρευνα μου. Από τότε βαδίζουμε μαζί αυτό το μονοπάτι, ένα μονοπάτι που δεν επιβάλλαμε ο ένας στον άλλον αλλά που βρίσκονταν κάτω από τα πόδια μας τόσο φυσικά όσο φυσικό είναι να έχει ένα άνθος τις ρίζες του στο χώμα.

Από τότε λοιπόν, η ανακάλυψη του βάθους της προσωπικότητας του Ντη, τον οποίο η Εύη έχει την συνήθεια να αποκαλεί παππού, (!!!!) και του δαιδαλώδους έργου του, έγινε σκοπός της κοινής μας ζωής. Τι και αν αυτός ο υπέροχος άνθρωπος δεν υπάρχει στη ζωή εδώ και τόσους αιώνες;! ζωντάνεψε μέσω του έργου και των χειρογράφων του, που ενώ ήταν σιωπηρά, η σιωπή τους φανέρωνε την δική του γνήσια παρουσία. Και για να παραφράσουμε την φράση του συγγραφέα Ζωρζ Μπερνανός «μία σιωπή που ήταν παρουσία», η μορφή του Δόκτωρος εδώ και πολλά χρόνια έγινε τόσο για εμάς όσο και για πολλούς μελετητές του ανά τον κόσμο «μια απουσία που ήταν παρουσία.»
ΠΑΡΑΔΌΣΕΙΣ ΚΑΙ ΈΡΕΥΝΑ

Μετά από πολύ καιρό μελέτης λοιπόν, αποφασίσαμε να δώσουμε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ένα κομμάτι της εργασίας του Άγγλου Πανεπιστήμονα. Από πού όμως να αρχίζαμε; Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Δρ. Ντη από τα περίφημα κλειδιά του Ενώχ για αυτό και οι περισσότεροι συγγραφείς κυρίως του εξωτερικού, προτιμούν μιλώντας για τον Ντη να αναφέρονται σε εκείνο το σαγηνευτικό κομμάτι των αγγελικών επικλήσεων και παραμελούν ή ακόμα και αγνοούν το κομμάτι εκείνο το οποίο στοχεύει στην σύζευξη της φυσικής και της «μεταφυσικής» επιστήμης. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο ίδιος ο Ντη σήμερα θα μας επέκρινε για την εκλεκτική μας διάθεση απέναντι στο έργο του. Καθώς, ως


Το εξώφυλλο της Ιερογλυφικής Μονάδας

γνώστης της αλχημείας, υιοθέτησε εκείνη την παράδοξη για τα ιδεαλιστικά πνευματικά δεδομένη της εποχής, παραδοχή της αλχημείας περί αιωνιότητας, όχι μόνο του πνεύματος αλλά και της ύλης. Η αλχημεία δεν διαχωρίζει ακριβώς το πνέυμα και την ύλη αλλά συνδέει και τις δύο ουσίες σε ένα μεταμορφωτικό ταξίδι αναζήτησης της αρχικής ενότητας.

Έτσι λοιπόν και εμείς είπαμε να ξετυλίξουμε από την αρχή το κουβάρι του έργου και της προσωπικότητας αυτού του, με την καλή έννοια, τυχοδιώκτη της γνώσης, να αποδώσουμε, πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο, πρώτα το βάθος των πεποιθήσεων του για το σύμπαν και την ενότητα και η Ιερογλυφική Μονάδα, ήταν το καταλληλότερο κείμενο για να το καταφέρουμε.

Παρόλα αυτά η εργασία αυτή δεν ήταν εύκολη μια και το κουβάρι αυτό είχε πολύ μάκρος, το οποίο ξετρύπωνε από το βάθος πολλών και μακραίωνων πνευματικών, φιλοσοφικών και επιστημονικών παραδόσεων, τις οποίες κάθε σοβαρός μελετητής πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη προκειμένου να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την έρευνα του. Είναι γνωστό σήμερα αυτό που αναφέρει ο συγγραφέας και μελετητής του χώρου της ενωχιανής παράδοσης Άαρον Λιτς, το ότι δηλαδή οι ρίζες του συστήματος του Άγγλου Πανεπιστήμονα, φθάνουν εώς την αρχαία γνωστική παράδοση, το προφητικό σύστημα της Μέρκαμπα, την παράδοση της Καμπάλα, την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, και την αλεξανδρινή σχολή της σοφίας.
Η ΓΛΏΣΣΑ ΤΗΣ ΜΟΝΆΔΑΣ

Όλες αυτές οι παραδόσεις συνδέονται αρμονικά μέσα στο κείμενο της Μονάδας.για να αποδώσουν τον τρόπο ύπαρξης του κόσμου και του ανθρώπου σε ένα σύμπαν, το οποίο διαρκώς αλλάζει. Η συγγραφή του πρωτότυπου κειμένου στα λατινικά, με τις παρεμβολές αρχαίων ελληνικών, αλλά και εβραϊκών φράσεων, αύξησε πολύ τον βαθμό δυσκολίας τόσο της έρευνας όσο και της μεταφοράς του στη νέα ελληνική. Το ευτύχημα βέβαια είναι ότι η λατινική είναι γραμματικά και συντακτικά πολύ κοντά στη δική μας γλώσσα, κάτι που κάνει την ελληνική μετάφραση να ακουμπά περισσότερο στο πρωτότυπο από κάθε άλλη γλώσσα του κόσμου συμπεριλαμβανόμενης και της αγγλικής. Χρειάστηκε να γίνει παλαιογραφική μελέτη στο χειρόγραφο κείμενο αλλά και τεράστια έρευνα στις παρυφές και τις ρίζες


O Dr. J.Dee, ως μαθηματικός, γεωμέτρης και χαρτογράφος

των πνευματικών και υλικών επιστημών, με πολλή προσήλωση, υπομονή και περισσή αγάπη, προκειμένου να παραχθεί αυτό το αποτέλεσμα, όχι μόνο για εμάς αλλά πρωτίστως για εσάς. Γιατί είναι η δική σας αγάπη και παρότρυνση που μας ωθεί κάθε φορά να συνεχίσουμε.

Φυσικά αυτό το εγχείρημα δεν θα τελείωνε ποτέ αισίως χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της εκδότριας μας. (Θα πω τώρα κάτι, που δεν θα της αρέσει αλλά θα το πω) Φανταστείτε ότι ο Παναγιώτης και η Εύη ήταν δύο μαθητές σχολείου και καθηγητής τους ήταν ο Ντη, ο οποίος τους έβαλε μια εργασία, την μεταφορά της Ι.Μ. στην νεοελληνική. Ε! Αν ο Ντη ήταν ο καθηγητής και εμείς οι μαθητές, η Χριστίνα Σαββανή ήταν η μητέρα αυτών των γκρινιάρηδων μαθητών, που ανέχονταν τις γκρίνιες τους και την… αγανάκτηση τους. Έγινε πρόσκαιρα λοιπόν μια μητέρα φιλόστοργη, η οποία εκτός του ότι στάθηκε δίπλα τους κάθε λεπτό, ανέλαβε και την τελική επιμέλεια της μετάφρασης και την επίβλεψη όλης αυτής της εργασίας. Την ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για αυτό, καθώς στάθηκε δίπλα μας, στη δική μας προσπάθεια, χωρίς να έχει την υποχρέωση να το κάνει, από μεράκι και αγάπη για την δουλειά της. Σε αυτό το σημείο να πω ότι ο ομιλών, για κάθε μία γραμμή του πρωτότυπου κειμένου εφεύρε πενήντα διαφορετικές και ομολογώ πολύ πρωτότυπες, κατάρες. Στο τέλος, βέβαια, πάντα συγχωρούσε τον δάσκαλο και πνευματικό προ-συνοδοιπόρο Ντη γιατί κάθε γραμμή, κάθε παράγραφος του έργου του, μας πρόσφερε ένα μεγάλο βιωματικό ταξίδι που δεν μπορώ εδώ να περιγράψω με λόγια, τουλάχιστον όχι χωρίς να με θεωρήσετε υπερβολικό ή και ονειροπόλο.
24 ΘΕΩΡΉΜΑΤΑ ΕΝΌΤΗΤΑΣ

Η Ιερογλυφική Μονάδα, η επιστολή προς τον Μαξιμιλιανό τον Αυτοκράτορα της Ρώμης, της Βοημίας και της Ουγγαρίας, όπως αναφέρει η προμετωπίδα του corpus του κειμένου, αποτυπώνει την κατανόηση του Δόκτορος για την συμπαντική ενότητα και τον τρόπο του διαχωρισμού του ενός στα πολλά και της επανένωσης τους στο ένα. Η Μονάδα είναι το απαύγασμα της φώτισης της κατανόησης του Ντη και είναι παράλληλα μια κραυγή του συγγραφέα της, για την αντίληψη της ενότητας του κόσμου, η οποία μπορεί να κατακτηθεί κομμάτι – κομμάτι, αρκεί κάποιος να φτάσει στην επίγνωση του τρόπου


Οι 24 Πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης

λειτουργίας της διασπασμένης μορφής της. Αρκεί δηλαδή κανείς να καταλάβει το πώς λειτουργεί η μηχανή που κινεί τον κόσμο για να φτάσει στην Παγκόσμια Κατανόηση, ή σε αυτό που ονομάζεται κοινή γλώσσα.

Το σύνολο του κειμένου γράφτηκε το 1564 και εκτός του προοιμίου, εμπεριέχει 24 Θεωρήματα, αριθμός πολύ συμβολικός μια και εμπεριέχεται σε πολλά ιερά κείμενα των προηγούμενων χιλιετιών. . Το πιο γνωστό, από αυτά τα κείμενα, είναι η λεγόμενη αποκάλυψη του Ιωάννου, ένα από τα τελευταία στίγματα της προφητικής λογοτεχνίας, στο οποίο περιγράφονται οι 24 πρεσβύτεροι που κυκλώνουν τον θρόνο του Θεού. Αυτός είναι μάλιστα ο λόγος που ο Ντη εμβληματικά τελειώνει το 24ο, από τα προαναφερθέντα θεωρήματα, ακριβώς με την σκηνή που περιγράφει την διάταξη των 24 πρεσβυτέρων γύρω από τον θείο θρόνο, μπροστά από τον οποίο είναι τα επτά πνεύματα του θεού, οι επτά αρχαίοι μαγικοί πλανήτες, δηλαδή η Σελήνη, ο Ερμής, η Αφροδίτη, o Ήλιος, ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος.

Είναι αυτοί οι πλανήτες, τα επτά αλχημικά στάδια της μεταμόρφωσης, που αλληλοσυμπλεκόμενα μέσα στην Μονάδα δημιουργούν το πορτρέτο της ύπαρξης και της διάσπασης της ενότητας μέσα στον κόσμο της σκιάς. Όπως βλέπετε και στην διαφάνεια η διάταξη αυτών των πλανητών φανερώνει τον Κύκλο καθώς ξεκινά από το σύμβολο της Σελήνης, η οποία κατά τον αρχαίο γνωστικισμό ανατέλλει πρώτη πάνω από τον υποσελήνιο κόσμο, τη γη της εξορίας, δηλαδή τον κόσμο μας και καταλήγει στον Κρόνο (το σύμβολο του οποίου είναι το αντίστροφο του Δία). Η απόληξη λοιπόν του συμβόλου του Κρόνου


Aπό το 15ο Θεώρημα, στο πρωτότυπο κείμενο
η έκφραση αυτή, παρουσιάζεται στα ελληνικά, όπως είναι.

είναι στην ουσία είναι το σύμβολο της Σελήνης και έτσι γυρνάμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε. Αυτό οπτικά δημιουργεί την αίσθηση ενός υπαρξιακού αδιεξόδου, αφού φανερώνει ένα δραματικό κόσμο που ανακυκλώνεται συνεχώς, χωρίς να έχει τέλος η ταλαιπωρία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Αυτήν την συνειδητοποίηση, αυτήν την αποκτημένη μέσα από την ανθρώπινη επιστήμη, επίγνωση, ο Ντη την εκφράζει στο 15ο Θεώρημα της Ιερογλυφικής του Μονάδας, όπου αναφερόμενος στην εκπλήρωση της κοσμικής ενότητας στην αλχημική της διάσταση υιοθετεί μια έκφραση της ελληνιστικής αλχημείας, που αποδίδεται στον ιδρυτή του Ζωροαστρισμού Ωστάνη. Και αυτή η έφραση λέει « η Φύσις τη Φύση Τέρπεται», δηλαδή η φύση ευχαριστιέται με την ίδια τη φύση. Που σημαίνει ότι η φύση τρώει τον εαυτό της και τον αναγεννά, όπως ακριβώς μας πληροφορεί οπτικά και το σύμβολο του Ουροβόρου. Σε συνδυασμό μάλιστα με τον συστρεφόμενο όφη, όλο αυτό θυμίζει έντονα την άλλη φράση της αλχημείας που αναφέρεται σε δύο σημαντικά της στάδια, το « Solve Et Coagula”, που σημαίνει διάλυσε και πήξε, γιατί η φύση στην ουσία αυτό κάνει θανατώνει τις μορφές, τις διαλύει στα επιμέρους στοιχεία τους και δημιουργεί νέες μορφές. Έτσι έχουμε τον κύκλο της ζωής, που καταλήγει στον θάνατο μόνο και μόνο για να παράγει και πάλι ζωή. Αυτός είναι ο κύκλος και το σημείο που επεκτείνεται στο άπειρο. Γύρω από αυτό το μοτίβο κινείται ολόκληρη η νοηματική γραμμή της επιστολής. Ένα από τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του κειμένου είναι το ότι κατά μίμηση της Σφίγγας και του Οιδίποδα ο Ντη θέτει στον παραλήπτη αινίγματα προς επίλυση με κέντρο το ερμητικό Ιερόγλυφο της Μονάδας, δίνοντας της κατευθυντήριες γραμμές της λύσης τους.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ ΚΑΙ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΉ ΠΑΡΆΔΟΣΗ


Το Μαγιστέριο των στοιχείων

Τα 24 θεωρήματα γράφτηκαν πάνω στην έκσταση της στιγμής που ο Ντη συνειδητοποιεί όλα τα παραπάνω και θέλει να τα διαδώσει με συμβολικό και εμβληματικό τρόπο στα μεγάλα σαλόνια της εξουσίας και της διανόησης της Ευρώπης,μέσα από ένα πορτραίτο ενότητας και ένα εγχειρίδιο του μηχανισμού της λειτουργίας της, για αυτό το λόγο συνέγραψε την Ιερογλυφική Μονάδα. Aυτή η συνειδητοποίηση, αυτή η επίγνωση είναι που τον οδήγησε στην εκείνη προσευχή που αναφέρουν κάποιες βιογραφίες του, στην οποία ζητούσε από το Θεό την αποκάλυψη των υπερκόσμιων μυστηρίων. Μετά από αυτό οδηγήθηκε στις επικλήσεις των Αγγέλων και στην αποκάλυψη του βιβλίου του Λόγου, το LiberLoagaeth. Μα αυτό που κάνει το κείμενο της Ιερογλυφικής Μονάδας, διαμάντι της μεσαιωνικής γραμματείας είναι η σύνδεση της αρχαίας ελληνικής επιστήμης και φιλοσοφίας, του γνωστικισμού και ειδικότερα τουΒαλεντινιανισμού και των μεσογειακών πνευματικών ρευμάτων, με τη δυτική πνευματική εσωτερική παράδοση.

Όπως αναφέρουμε και στον πρόλογό μας, «στο πρόσωπο του συγγραφέα της Ιερογλυφικής Μονάδας μιλά ζωντανά και σε πρώτο πρόσωπο, η αρχαία ελληνική και η ελληνιστική φιλοσοφία, αλλά και τα μυστήρια της εγγύς ανατολής. Ο Ηράκλειτος, ο Πλάτωνας, και ο Πυθαγόρας αλλά και Ιωάννης από την άλλη όχθη της θάλασσας, συναντούν τον ιδιότυπο μυστικισμό της Μεσοποταμίας. Και όλη αυτή η αλχημική μεταμορφωτική κι ενωτική διαδικασία εξελίσσεται μέσα σ’ ένα ιδιόρρυθμο μαθηματικό μυαλό, που απεγνωσμένα αναζητά την πηγή της γνώσης και την οικουμενική γλώσσα.». Πράγματι είναι καταπληκτικό το πόσες γνώσεις είχε ο συγγραφέας για όλο το φάσμα των λεγόμενων ουμανιστικών- ανθρωπιστικών επιστημών και το πόσο αρμονικά δένει την αρχαία ελληνική παράδοση με τη μεσαιωνική αλχημεία, την Καμπάλα, τα μαθηματικά, την ευκλείδεια γεωμετρία και το ευρύτερο πεδίο, που ονομάστηκε αργότερα δυτικός εσωτερισμός.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΆ

Φίλοι και Φίλες, πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν τόσο για το Ντη, όσο και για την Ιερογλυφική Μονάδα και ακόμα περισσότερα θα μπορούσαν να ειπωθούν αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω άλλο, αυτά για τα οποία μιλήσαμε καθώς και πολλές άλλες έρευνες σχετικά με το θέμα του Ντη, της Μονάδας αλλά και της Ενωχιανής Παράδοσης μπορείτε να βρείτε ήδη στο Βlog μας που είναι μια πλατφόρμα ενημέρωσης σχετικά με τον Άγγλο Δόκτορα και το έργο του.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κο Σωτήρη Μπαρσάκη, καθώς είναι εκείνος που άδολα και αφιλοκερδώς μας βοηθάει με τα sites, τον ευχαριστώ τόσο εγώ όσο και η Εύη από την Καρδιά μας. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κο Λοίζο Ντεβεντέρη και την προσφορά του εξοπλισμού του Projector της παρουσίασης. Ένα μεγάλο ευχαριστώ χρωστάμε στην εκπληκτική κα Δήμητρα Μπενίση, η οποία ετοίμασε αυτό τόσο ατμοσφαιρικό δρώμενο, το οποίο έντυσε με την αγάπη και το ταλέντο της προσφέροντας σε όλους μας ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Η κυρία Μπενίση είναι μέλος του συγκροτήματος των «Βαρδισσών, ένα καταπληκτικό εναλλακτικό συγκρότημα, το οποίο προσωπικά με ενθουσίασε ήδη από την πρώτη φορά που το είδα live, καθώς η ερμηνεία των υπέροχων μελών του της Δήμητρας, της κας Ματούλας Παπαδάκη και της Eύας, άγγιξε ευαίσθητες χορδές της καρδιάς μου και για αυτό τους ευχαριστώ.

Ακολούθως θα ήθελα να ευχαριστήσω την Αρχαιολόγο, Κα Σταυρούλα Κωνσταντοπούλου, η οποία στάθηκε όλο αυτόν τον καιρό άξια συνεργάτιδα, παρόλο που ανήκουμε σε διαφορετικά πεδία έρευνας και πολλές φορές έχουμε εντελώς άλλη οπτική του ίδιου θέματος, ωστόσο συνυπήρξαμε και συνυπάρχουμε αρμονικά σε μια αγαστή συνεργασία, κάτι που προσωπικά θεωρώ σπάνιο στις μέρες μας. Επίσης ευχαριστούμε τον κοΑλεξίου, που προλόγισε την Ι.Μ και ο οποίος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν είναι σήμερα κοντά μας. Σε αυτό το σημείο δεν θα μπορούσαμε να μην ευχαριστήσουμε τον κύριο Γιάννη Χναράκη, ο οποίος με το σπάνιο ταλέντο του, την αγάπη του για την γραφιστική τέχνη και την άδολη συνεργασία του δημιούργησε το εξώφυλλο του βιβλίου μας άλλα και όλα τα Bannersτης διαδικτυακής παρουσίας της Μονάδας.

Επίσης, θα θέλαμε, για άλλη μια φορά, να ευχαριστήσουμε και την εκδότρια μας την κα Χριστίνα Σαββανή για την συμπαράσταση, την υποστήριξη της και για την απόφαση της να εκδώσει ένα τέτοιο βιβλίο, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά πόσο τολμηρές και πρωτοπόρες είναι οι εκδόσεις Locus-7 και Άλλωστε. Φυσικά Τέλος μα πρώτα από όλους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε μέσα από τα βάθη της ψυχής μας όλους εσάς που είστε εδώ σήμερα μαζί μας αλλά και όλους όσους μας στηρίζετε με τα καλά σας λόγια, την κριτική σας, και φυσικά την αγάπη σας, δίνοντας μας δύναμη να συνεχίσουμε, σχεδόν απρόσκοπτα αυτό που κάνουμε και να σας προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας!

ΠΗΓΗ