Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Ο άγνωστος Σείριος και οι φυλές που υποστηρίζουν ότι κατάγονται από αυτόν




Ο Ρόμπερτ Τεμπλ υπήρξε καθηγητής στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών, Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Λούισβιλ στις Η.Π.Α., καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Τσινχουά στο Πεκίνο, Κίνα, Ανώτατο Μέλος Ερευνών στο Ινστιτούτο Αρχαιολογικών Επιστημών του Αιγαίου, στην Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο και Μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας του Λονδίνου. Έχει συγγράψει δέκα βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 43 γλώσσες.
Ένα από αυτά το Genius of China (Η Ιδιοφυής Κίνα) είχε αρχικό τίτλο China: Land of Discovery and Invention και μεταφράστηκε από μία ομάδα 34 εμπειρογνωμόνων υπό την αιγίδα της Κινέζικης Ακαδημίας Επιστημών. Ο Τέμπλ υποστήριζε πως η ύπαρξη πολιτισμού πάνω στον πλανήτη μας είναι αποτέλεσμα επαφής με κατοίκους κάποιου πλανήτη του συστήματος του Σείριου πριν από 3000 π.Χ.





Υπάρχουν παραδόσεις στη σημερινή Αφρική αλλά και το Θιβέτ που λένε πως ο πολιτισμός προέρχεται από το Σείριο. Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό με φαινόμενο μέγεθος −1,46. Βρίσκεται στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Το όνομά του προέρχεται από το ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός". Αν και με γυμνό οφθαλμό διακρίνεται ένα αστέρι, στην πραγματικότητα είναι διπλό άστρο, αποτελούμενο από ένα λευκό αστέρα κύριας ακολουθίας φασματικού τύπο A1V και ένα λευκό νάνο φασματικού τύπου DA2.





Ο Σείριος ήταν γνωστός στους αρχαίους Αιγύπτιος ως Σοπντέτ (στα ελληνικά Σῶθις), μια θεοποιημένη μορφή αστεριού, και καταγράφεται στα παλαιότερα αστρονομικά αρχεία. Κατά τη διάρκεια του Μέσου Βασιλείου, οι Αιγύπτιοι βάσιζαν το ημερολόγιό στην ηλιακή ανατολή του Σείριου, την ημέρα που ο Σείριος γινόταν ορατός ακριβώς πριν την ανατολή του Ήλιου, αφότου είχε απομακρυνθεί αρκετά από τη λάμψη του Ήλιου. Αυτό συνέβαινε λίγο πριν τις ετήσιες πλημμύρες του Νείλου και το θερινό ηλιοστάσιο, μετά από 70 μέρες απουσίας από τον νυχτερινό ουρανό.


Αυτή η περίοδος των 70 ημερών συμβόλιζε το πέρασμα της Ίσιδας και του Όσιρι στον κάτω κόσμο (ντουάτ). Για τους αρχαίους Έλληνες, η ηλιακή ανατολή του Σείριου σηματοδοτούσε το καυτό καιρό του καλοκαιριού, τον οποίο ονόμαζαν κυνικά καύματα ή κυνικές ημέρες. Οι κάτοικοι της Κέας πραγματοποιούσαν θυσίες στον Μέγα Κύνα και τον Σείριο ώστε να φέρει δροσερούς ανέμους και περίμεναν την ανατολή του Σείριου το καλοκαίρι για να κάνουν προβλέψεις για το μέλλον. Αν φαινόταν καθαρά ήταν καλός οιωνός ενώ αν φαινόταν ομιχλώδης και αχνός ήταν κακός οιωνός. Νομίσματα που βρέθηκαν στο νησί και χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα παριστάνουν σκύλους ή αστέρια με ακτίνες, υποδηλώνοντας τη σημασία του Σείριου.


Βρίσκεται 8,6 έτη φωτός από την Γη, όπως προσδιορίστηκε από τον δορυφόρο Ίππαρχος και είναι ένα από τα κοντινότερα αστέρια. Ο Σείριος πλησιάζει σταδιακά το Ηλιακό Σύστημα και έτσι η λαμπρότητά του θα αυξάνει για τα επόμενα 60.000 χρόνια. Μετά η απόσταση θα αρχίσει να μεγαλώνει, αλλά ο Σείριος θα συνεχίσει να είναι το λαμπρότερο αστέρι στον γήινο ουρανό για τα επόμενα 210.000 χρόνια. Το σύστημα έχει ηλικία ανάμεσα στα 200 και 300 εκατομμύρια έτη. Αρχικά αποτελούταν από δύο γαλάζιους αστέρες.



Ο Σείριος Β, ο οποίος είχε μεγαλύτερη μάζα, κατανάλωσε τα καύσιμά του και έγινε ένα ερυθρός γίγαντας πριν χάσει τα εξωτερικά στρώματα και γίνει λευκός νάνος πριν περίπου 120 εκατομμύρια χρόνια. Ο Σείριος είναι ορατός από σχεδόν όλη την Γη τους χειμερινούς μήνες (για το Βόρειο ημισφαίριο, εκτός αν ο παρατηρητής βρίσκεται βορειότερα από τις 73 μοίρες). Μαζί με τον Πρόκυνα και τον Μπετελγκέζ σχηματίζουν ένα φωτεινό τρίγωνο που έχει την ανεπίσημη ονομασία «Χειμερινό τρίγωνο»



ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΣΕΙΡΙΟΥ Β ΜΕ ΓΗ


Ο Ρόμπερτ Τεμπλ ανακαλύπτει τα ίχνη αυτών των παραδόσεων στον αρχαίο Μεσογειακό κόσμο της Αιγύπτου και της Σουμερίας, έτσι αφού κάνει μία μικρή αναφορά για την καταγωγή, τον πολιτισμό και την γλώσσα των Σουμέριων, γράφει στο βιβλίο του ο ''Άγνωστος Σείριος'':


«Σ’αυτούς τους Σουμέριους αναφέρεται ο Σαγκάν , με το θρύλο που έχουν για ένα αμφίβιο πλάσμα που ίδρυσε τον πολιτισμό τους. Αλλά ολ’αυτά δεν μας αφορούν και πολύ ακόμα. Θα προσθέσω μόνο πώς, παραδοσιακά λένε ότι οι Εβραίοι και οι Άραβες είναι απόγονοι του Αβραάμ και πώς ο Αβραάμ δεν ήταν ούτε Εβραίος ούτε Άραβας. Τώρα οι λαοί της υποσαχαριανής Αφρικής αποτελούν την πηγή των πρώτων μας πληροφοριών . Οι άνθρωποι αυτοί λέγονται Ντόγκον και ζουν στο σημερινό Μαλί. Οι πιο κοντινές τους είναι το Τιμπουκτού, το Μπαμάκο και το Ουαγκαντούγκου στον Άνω Βόλτα. Οι Ντόγκον κατέχουν ακριβείς γενικές γνώσεις για τις πιο άγνωστες και περίπλοκες αρχές της τροχιάς του Σείριου Β γύρω από το Σείριο Α.



ΟΙ ΤΡΟΧΙΕΣ ΣΕΙΡΙΟΥ Α ΚΑΙ Β


Οι Ντόγκον ξέρουν ακόμα και τη σωστή περίοδο τροχιάς του αόρατου αυτού άστρου ,που διαρκεί πενήντα χρόνια. Σχετικά με την ιερή τελετή Σίγκι της φυλής οι Γκριόλ και Ντιτερλέν μας λένε : « Η περίοδος της τροχιάς μετριέται διπλή ,δηλαδή εκατό χρόνια , διότι στη διάρκεια της τελετής ,οι Σίγκι συνέρχονται κατά ζευγάρια , υπογραμμίζοντας έτσι την αρχή της δυαδικότητας .» Οι Ντόγκον λένε ακόμα πως ο Σείριος Β περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του , αποδείχνοντας ότι ξέρουν πως ένα άστρο κάνει τέτοιο πράγμα . Βλέπουμε, λοιπόν τους Ντόγκον να παρουσιάζουν μία θεωρία για το Σείριο Β που ταιριάζει με όλα τα γνωστά επιστημονικά δεδομένα , καθώς και μερικά που είναι άγνωστα στους επιστήμονες. Ξέρουν πως το άστρο είναι αόρατο, αλλά ξέρουν πως υπάρχει. Ξέρουν πως η περίοδο τροχιάς του είναι πενήντα χρόνια , όπως και είναι. Ξέρουν πως ο Σείριος Α βρίσκεται σε μία από τις εστίες της ελλειπτικής τροχιάς του Σείριου Β , πράγμα που αληθεύει. Ξέρουν πως ο Σείριος Β είναι το μικρότερο είδος άστρου ,που αληθεύει (αν αποκλείσουμε τα εντελώς αόρατα άστρα εκπεσόντων ουδετερονίων). Ξέρουν πως ο Σείριος Β είναι φτιαγμένος από ένα ειδικό υλικό που δεν υπάρχει στη Γη ,και που λέγεται σαγκάλα ,όπως και μία ρίζα που σημαίνει «δυνατός». Ξέρουν πως αυτό το υλικό είναι βαρύτερο απ’όλο το σίδερο της Γης κλπ, πράγματα δηλαδή που αληθεύουν απόλυτα. Διότι, στην πραγματικότητα , ο Σείριος Β αποτελείται από μία υπερπυκνή ύλη που δεν βρίσκεται πουθενά πάνω στη Γη.»





Ο συγγραφέας καθηγητής της Οξφόρδης Ρόμπιν Έβανς στο βιβλίο του “Η ΕΞΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ” γράφει : « Οι άνθρωποι της φυλής Ντζόπα επέμεναν πολύ σοβαρά και πολύ σθεναρά ότι κάποτε ήταν ικανοί να πετάξουν στο διάστημα και ότι κατάγονταν από θειώδη όντα που ήρθαν στη Γη από τον ουρανό». Στο βιβλίο , ο Έβανς , περιγράφει ακόμα την αιτία και το αποτέλεσμα ενός πολυετούς οδοιπορικό του στο Θιβέτ.


Αφορμή στάθηκε ένα μεταλλικό “πιάτο” που του είχε δώσει ο καθηγητής της Ανθρωπολογίας και Εθνολογίας Σεργκέι Λολλάντοφ (1903-1949), όπου το είχε αγοράσει το 1945 στη Μουσόρην των Βορείων Ινδιών και είχε της εξής ιδιότητες σύμφωνα με τον Έβανς


«Αυτό το πιάτο και στις δύο πλευρές υπάρχουν γράμματα ελληνικού αλφαβήτου. Έχει κατασκευαστεί από υλικό που δεν μπορούσες να καθορίσεις αν ήταν από μέταλλο ή πέτρα ,ήταν όμως τόσο σκληρό που κι ένα τρυπάνι από διαμάντι δεν ήταν ικανό να το σπάσει.» Κατά τον Έβανς πάντοτε : «το πιο παράξενο φαινόμενο, που προκαλούσε το πιάτο αυτό , ήταν η αυξομείωση του βάρους του. Ένας από τους φυσικούς επιστήμονες, που το μελέτησαν, έβγαλε το συμπέρασμα πως το αντικείμενο αυτό ήταν χειροποίητο κατασκεύασμα μίας πρωτόγονης, άγνωστης φυλής και ήταν πιθανότατα, ένα είδος πομπού , και μάλιστα υψηλής τεχνολογίας».




Κάποια στιγμή έφθασε στο βορειοδυτικό Θιβέτ ,όπου και θεωρείτο απόμερο και απρόσιτο μέρος από τους Θιβιετανούς ,για να συναντήσει τον “Mεγάλο Διδάσκαλο” Λούργκαν –λα. Λέει ο Λούργκαν –λα στον Έβανς:


« Θα σου πω κάτι όχι σαν δάσκαλος προς μαθητή αλλά σαν ίσος προς ίσο. Ίσως , να το έχεις κιόλας καταλάβει…. Εμείς οι Ντζόπα δεν έχουμε την ίδια καταγωγή με σας. Όταν φτάσαμε σε αυτόν τον πλανήτη ,όλες οι ανθρώπινες φυλές που ξέρεις υπήρχαν και τότε. Για σενα και τους ανθρώπους σου είμαστε Φιλινγκταταζζταταμπαματσέντ, είμαστε κάποιοι άλλοι, ξένοι , να , αυτό είμαστε για σας. Οι Ντζόπα κατ’αρχήν , δεν ήταν φυσικοί κάτοικοι αυτού του πλανήτη . Όποιος έχει αμφιβολία δεν έχει παρά να κοιτάξει τα πρόσωπά τους και τα κορμιά τους .Η φυσική τους αδυναμία , η τάση τους να καμπουριάζουν και τα κεφάλια τους που ήταν μεγαλύτερα και δυσανάλογα με το σώμα τους ,δεν άφηναν καμιά αμφιβολία ότι αναγκάστηκαν να ζήσουν και να προσαρμοστούν σ’έναν πλανήτη όπου η βαρύτητα ήταν ισχυρότερη από τον τόπο που είχαν πραγματικά γεννηθεί. Στον ουρανό της Γης πάνω, προς το βόρειο ημισφαίριο ,φαινόταν εάν αστερισμός που εκείνοι, οι Ντζόπα , τον ονόμαζαν Ματουσχινάψα Ντροπλατσάχ . Εκεί βρισκόταν η πατρίδα των Εντιμότατων ανθρώπων . Ο πλανήτης απ’όπου προέρχονταν περιστρεφόταν γύρω από ένα ήλιο αυτού του αστερισμού . Οι γνώσεις μου ,(γράφει ο Έβανς), όσες είχα γύρω από θέματα αστρονομίας, με άφησαν να καταλάβω ότι ο ήλιος για τον οποίο μου μιλούσε ο Λούργκαν-λα έπρεπε να είναι αυτός που αποκαλούμε Σείριο, και ότι ο αστερισμός που μου περιέγραφε έμοιαζε πολύ με αυτού του Μεγάλου Κυνός. Δεν υπήρχαν πια λέξεις στη γλώσσα τους που να μπορούν να προσδιορίσουν την τόσο μεγάλη απόσταση που χωρίζει τη Γη από την πατρίδα τους . Το μόνο που μπορούσε να μου πει ήταν ότι για να φτάσουμε εκεί, χρειαζόμαστε εκατοντάδες γενιές, χιλιάδες χρόνια. Ναι! Μία αχτίνα του ήλιου τους για να φθάσει από εκεί ως τη Γη , ήθελε χιλιάδες χρόνια ….»
Ο Λούργκαν-λα περιγράφει στον Έβανς , με πολλές λεπτομέρειες πως ήταν, πόσο ήταν το πλήρωμα, τι μηχανήματα και συστήματα επικοινωνιών είχε, σε ποιους άλλους πλανήτες πήγαν και πως έφθασαν στον πλανήτη μας με το Διαστημόπλοιο με τους προπάτορες των Ντζόπα. Και στη συνέχεια λέει: «Για δύο χιλιάδες χρόνια ,τόσα είχαν περάσει στο μητρικό πλανήτη , το πλοίο ταξίδευε στις απέραντες και μυστηριώδης εκτάσεις του σύμπαντος . Ο δέκατος τρίτος πλανήτης που προσεδαφίστηκε το πλοίο μας ήταν ένα ασήμαντο αστεράκι. Δεν ήταν ιδανικό για να ζήσουν εκεί οι Ντζόπα , γιατί η βαρύτητά του ήταν πολύ ισχυρή.
Είχε όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα: μπορούσε να κατακτηθεί χωρίς δυσκολίες ,γιατί δεν υπήρχε κανενός είδος λογικό πλάσμα πάνω εκεί. Αυτό συνέβη πριν από είκοσι πέντε χιλιάδες χρόνια δικά σας. Αυτός ο πλανήτης ονομάστηκε Μπεματουσχινάψα Γκιλέι. Εσείς τον λέτε πατρίδα σας ,φυσικά!».




ΠΩΣ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΝΤΟΓΚΟΝΣ ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΟΤΙ Ο ΣΕΙΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΟ ΑΣΤΡΟ? ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΤΗ ΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΜΕΣΑ? ΓΙΑΤΙ Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΤΩΝ ΝΤΖΟΠΑ ΕΙΧΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ? ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ, Η ΕΡΕΥΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...


πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/
«ΤΑ (ΠΡΟ)ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ Ο ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΥΘΩΝ» ΙΩΑΝΝΟΥ Π. ΦΟΥΡΑΚΗ, εκδ. Τάλως
The Sirius Mystery is a non-fiction book by Robert K. G. Temple first published by St. Martin's Press in 1976
'' Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΕΙΡΙΟΣ'', Ρόμπερτ Κ. Γ. Τεμπλ.μετάφραση: Ντίνος Γαρουφαλιάς, εκδ. ΩΡΟΡΑ
“Η ΕΞΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ”, Ρόμπιν Έβανς, εκδ. Κόσμος Καλών Βιβλίων, 1979




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου