Ο σιωπηλός παρατηρητής δεν σκέφτεται. Βλέπει. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό σημείο.
Κατά τη διάρκεια της αυτοπαρατήρησης δεν μπορείτε να απορροφηθείτε από τον εαυτό σας. Η υψηλότερου επιπέδου επίγνωση μέσα από την αυτοπαρατήρηση αυξάνει το πεδίο των επιλογών, επειδή αυτή η υψηλότερη εσωτερική θέση σάς τοποθετεί πολύ πιο πάνω από το παιχνίδι και σας αφήνει να δείτε όλους τους παίκτες.
Η αυτοπαρατήρηση σάς επιτρέπει να κατανοήσετε αυτό που βλέπετε να γίνεται εντός σας, χωρίς να υποχωρείτε στην κυριαρχία του ή να του επιτρέπετε να σας καταρρακώσει, γιατί αυτή η νέα και υψηλότερη εσωτερική θέση είναι η θέση του παρατηρητή που βρίσκεται έξω και επομένως είναι διαχωρισμένος από αυτό που παρατηρεί.
Από την άλλη πλευρά η απορρόφηση από τον εαυτό μοιάζει με τη συμμετοχή στο παιχνίδι. Όχι μόνο δεν μπορείτε να δείτε όλους τους παίκτες, αλλά συχνά αυτοί που δεν βλέπετε, είναι που πέφτουν πάνω σας και σας κάνουν να γυρίζετε γύρω γύρω, μέχρις ότου δε γνωρίζετε πλέον προς ποια κατεύθυνση να τρέξετε. Αυτό είναι και το όλο θέμα: να σταματήσετε να τρέχετε και να πέφτετε πάνω σε εμπόδια. Ν' αρχίσετε να βλέπετε.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη για ν' αλλάξετε τον εαυτό σας από την αυτοπαρατήρηση, γιατί αυτή η νέα εσωτερική όραση από μόνη της μπορεί να σας παρέχει την αληθινή αυτογνωσία. Η απελευθέρωση από τον εαυτό ταυτίζεται με μια πλήρη ζωή που απορρέει από την υψηλότερη φύση σας. Σ' αυτή την κατάσταση απολαμβάνετε την ελευθερία που προσφέρει η εγκατάλειψη του ψευδούς εαυτού.
Μην ξεχνάτε πως το φως δεν θυμάται ποτέ καμία σκιά και οτιδήποτε και αν ανακαλύψετε μέσα σας που να σας φοβίζει, έρχεται από τον κόσμο των σκιών. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να ανάψετε το φως. Αυτό θα φροντίσει για τα υπόλοιπα.
*Από το βιβλίο "Το μυστικό να... μην κολλάς", Guy Finley, Εκδ. Αλκυών
ΠΗΓΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου