Όταν η ψυχή αγαπά είναι ελεύθερη και ελευθερώνει. Όταν καταφέρουμε να αγαπήσουμε με την ψυχή μας, τότε αυτόματα δεν υπάρχει διάκριση, δεν υπάρχει κρίση, δεν υπάρχει αρνητικό. Παρά μόνο η δόνηση της απλότητας, της αγνότητας.
Τότε η αγάπη αυτή δίνει ελευθερία.
Για να αφήσεις κάποιον ελεύθερο θα πει ότι τον αγαπάς με την ψυχή σου και τότε του έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη. Ο σεβασμός είναι οδηγός. Σεβασμός που δεν ορίζει και δεν ζορίζει τίποτε. Καθώς η ελευθερία αυτή μας οδηγεί έξω από τα «κλουβιά» της κτητικότητας και του εγώ.
Η ψυχή θα αγαπήσει όταν η συνείδηση είναι καθαρή και η συνείδηση καθαρίζει όταν της δώσουμε τον λόγο. Καθώς η συνείδησή μας είναι δεμένη με το Θείο. Και ο Θεός τέτοια αγάπη μας έχει και τέτοια αγάπη μας ζητά.
Η αγάπη αυτή ανυψώνει τόσο πολύ τον άνθρωπο που όλα πια του φαίνονται ίδια. Ίδια όχι με την βαρετή έννοια, αλλά με την έννοια της αγάπης. Μιας αγάπης πέρα από κάθε όριο της γης. Μιας αγάπης που δένεται με τις Ουράνιες Ψαλμωδίες.
Να αγαπήσεις Κύριον και Θεό σου με όλη σου την ψυχή. Και όταν καταφέρεις να αγαπήσεις με την ψυχή σου, τότε όλα έχουν την μία και μοναδική δόνηση της ενότητας, της πληρότητας.
Όταν η ψυχή αγαπήσει τότε ο αέρας που αποπνέει στην ζωή μας είναι γεμάτος ασφάλεια και σιγουριά γιατί η αγάπη της ψυχής είναι δύναμη που δίνεται από τον ίδιο τον Θεό.
Όταν κάποιος θελήσει να φτάσει τον εαυτό του σε αυτό το σημείο αγάπης, ο Θεός θα του δείξει τον τρόπο.
Δωροθέα
zefira21
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου