ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΟΥΤΕ ΘΗΛΥΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΕΝΟΘΗΛΥΣ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΤΙΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΚΥΚΛΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΥΡ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟ ΕΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΑΡΣΕΝΟΘΗΛΥΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΔΙΕΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΘΝΗΤΟΥ ΔΙΕΣΠΑΣΜΕΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΥΛΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΕΠΙΡΡΕΠΗ ΘΝΗΤΑ ΣΩΜΑΤΑ
Ξεκάθαρα μας αναλύει ο Ερμής Τρισμέγιστος πως μεταμορφώθηκε ο Άνθρωπος δεύτερος θεός Φως και Ζωή και από αρρενόθηλυς που ήταν διασπάστηκε σε αρσενικό και θηλυκό, σε άντρα και γυναίκα, σε ένα αισθητό διασπασμένο θνητό ον που το σώμα που ενδύθηκε είναι γεμάτο από ανάγκες, που γεννιέται φθείρεται και πεθαίνει μέσα από τις διττές σιχαμερές αισθήσεις συναισθήματα πάθη και επιθυμίες.
Ο Άνθρωπος από Φως και Ζωή που είναι στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός, και βρίσκεται έξω από αυτή την διττή δημιουργία των επτά κύκλων από πυρ και πνεύμα των αισθητών σωμάτων, έγινε από Φως που ήταν Νους της Αρμονίας, και από Ζωή που ήταν έγινε Λόγος της Αρμονίας.
Τι είναι το Φως; και τι είναι η Ζωή;
Φως είναι ο κόσμος που εμπεριέχει μέσα του ο Νους.
Ζωή είναι ο Φωτεινός Λόγος που κινεί τον κόσμο του Νου από Φως.
Φως και Ζωή είναι ο Πατέρας όλων Θεός, Φως και Λόγος Αδιαίρετοι η δε ένωση τους η Ζωή με τα γεννήματα τους τις ψυχές από Φως, άρα Φωτεινός Λόγος είναι αυτό που κινεί τον κόσμο του Φωτός, τον κόσμο του Φωτισμένου Νου, η δε Αδιαίρετη ένωση τους είναι η κοσμοποίηση αυτού του Προϋπάρχων κόσμου ως Υπάρχων, η δε γέννηση των ψυχών είναι η Ζωή Υπάρχων, δηλαδή η Γέννηση της Ζωής με τα γεννήματα τους τις ψυχές από φως.
Ο Άνθρωπος είναι όμοιος με τον Πατέρα, Φως και Λόγος Αδιαίρετος, άρα Φως και Ζωή, άρα είναι ο δεύτερος θεός.
Τι είναι ο Νους; και τι είναι η ψυχή;
Νους είναι ο δεύτερος Νους δημιουργός της Αρμονίας, από πυρ και πνεύμα.
Ο δεύτερος Νους δημιουργός είναι Νους που εμπεριέχει μέσα του τον Αγέννητο και Προϋπάρχων κόσμο της Ύλης.
Πνευματικός Λόγος είναι η κίνηση αυτού του κόσμου από Ύλη που γεννά την εικόνα της ζωής από πυρ και πνεύμα.
Η δε Αδιαίρετη ένωση τους, Νους και πνευματικός Λόγος είναι η γέννηση της εικόνας της ζωής με τα γεννήματα τους τις ψυχές.
Το πυρ και πνεύμα γεννήθηκε από την ένωση του Νου (Ύλη) με τον πνευματικό του Λόγο (κίνηση της Ύλης), και κοσμοποίησε ως Υπάρχων τον κόσμο από Ύλη και γέννησε την ζωή των αισθητών σωμάτων από πυρ και πνεύμα, όπου θα δώσουν ζωή οι ψυχές (νοητική ουσία της Αρμονίας), που θα ενωθούν μαζί με το πυρ και πνεύμα.
Οι ψυχές στον κτιστό κόσμο εκδηλώνουν την ζωή με το πυρ και πνεύμα διότι αυτή είναι η Μοίρα τους, τα αισθητά διττά ΔΙΠΟΛΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ με σκοπό να επιφέρουν την Αρμονία στο δίχως λογική πνεύμα και στα σώματα.
Οι ψυχές είναι η Ζωή στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός.Το Φως είναι ο φωτεινός νοητός κόσμος της νοητής ουσίας της ψυχής, είναι ενωμένη και Αδιαίρετη με τον Φωτεινό Λόγο, ο οιποίος κινεί τον νοητό κόσμο της ψυχής.
Δηλαδή ο Λόγος κινεί τον Προϋπάρχων και Αγέννητο κόσμο του Φωτός, και κοσμοποιεί ως Υπάρχων τον Προϋπάρχων κόσμο, από τη δε Αδιαίρετη ένωση τους αυτή, Γεννιέται ως Υπάρχων η Ζωή, άρα η ψυχή είναι η Ζωή η νοητική ουσία από Φως.
Φως είναι η "νοητή ουσία" ο Νους, και η κίνηση της νοητής ουσίας είναι ο Φωτεινός Λόγος, άρα η Αδιαίρετη ένωση τους είναι η "νοητική Ουσία" που κοσμοποιεί τον Προϋπάρχων και Αγέννητο κόσμο ως Υπάρχων, γεννώντας την Ζωή με τα γεννήματα τους τις ψυχές.
Φωτεινός Νους και Λόγος Αδιαίρετοι, η δε ένωση τους η Ζωή Υπάρχων.
Η εικόνα της ζωής είναι οι ψυχές στον κτιστό κόσμο.
Οι ψυχές που είναι η εικόνα της ζωής, γεννήθηκαν με τον ίδιο τρόπο αλλά από διαφορετικό Νου (δοχείο της Ύλης) και Λόγο (διέσπασε την Ύλη στα Τέσσερα στοιχεία από πυρ και πνεύμα)..
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι ο πυρήνας της ψυχής στον κτιστό κόσμο, είναι η Ουσιωδώς όμοια με το Φως νοητική ουσία, είναι ο Λόγος.
Όταν εισέρχεται ο πυρήνας-Λόγος, από τις πύλες σε ένα από τα επτά σύμπαντα του κτιστού κόσμου, τότε έλκεται από μεγάλο έρωτα προς τον Λόγο, η νοητική ουσία της Αρμονίας αυτού του σύμπαντος, που είναι οι ψυχές αυτού του κόσμου, δηλαδή η νοητική ουσία της Αρμονίας, ενώνονται από μεγάλο έρωτα προς τον Πυρήνα-Λόγο που είναι ο Άνθρωπος Ουσιωδώς όμοιος με το Φως, και κινεί ο Λόγος την ψυχή που πλέον έγινε κάτι άλλο (ανθρώπινη ψυχή).
Ο Λόγος επίσης έλκεται από την Αρμονία της νοητικής αυτής ουσίας της κτιστής δημιουργίας, διότι ομοιάζει στο Φως.
Όταν αυτή η Ανθρώπινη ψυχή που έχει στον πυρήνα της την νοητική ουσία όμοια με το Φως που είναι ο Λόγος, η οποία βρίσκεται κλεισμένη στον εαυτό της και στον δικό της κόσμο με τις δικές της όμοιες ουσίες, , και έλκεται από την Αρμονία της νοητικής ουσίας του δεύτερου Νου δημιουργού η οποία ενώθηκε πάνω στον πυρήνα, δημιουργείται η εικόνα της ανθρώπινη ψυχής, και όταν αυτή η ψυχή ενσαρκώνεται στον υλικό κόσμο, τότε έρχονται από μεγάλο έρωτα προς την ψυχή οι μορφές του διττού πνεύματος και ενώνονται πάνω στην νοητική ουσία της Αρμονίας, μαζί έρχονται επίσης όλες οι καθολικές ενέργειες που σχηματίζουν το σώμα, το οποίο πνεύμα συγκροτεί το σώμα και σωματοποιεί στο σώμα όλες τις διττές μορφές του.
Το μεν πνεύμα παίρνει την νοερή ζωή από την ψυχή, το μεν σώμα την διανοητική κίνηση από το πνεύμα.
Αν η νοητική ουσία της Αρμονίας της ψυχής εξουσιάζει το διττό διπολικό πνεύμα τότε ζει μια ζωή μέσα στην Αρμονία.
Αν το πνεύμα εξουσιάζει την ψυχή τότε η ψυχή γίνεται δούλος του σώματος και της κακίας αφού η φύση του πνεύματος είναι δίχως λογική.
Και έτσι στον δικό μας πλανήτη γεννιέται ο άνθρωπος της Γης ως αρσενικό ή θηλυκό δημιούργημα της θνητής φύσης, αποτέλεσμα της ένωσης της ψυχής με το του διττό πνεύμα και το θνητό σώμα που γεννιέται φθείρεται και πεθαίνει.
Διπλή φύση ο Άνθρωπος λοιπόν.
ΕΔΩ Ο ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ
Ακουσε, λοιπον, αυτά που λαχταρας ν’ακουσεις.
Όταν εφτασε το πληρωμα της περιοδου, ο συνδεσμος ολων αυτων διαλυθηκε με τη βουληση του Θεου, (ποιου θεού; Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ!!) διοτι όλα τα ζωα που ηταν αρσενικοθηλυκα διασπαστηκαν μαζι με τον ανθρωπο και στο ένα μερος τους μετατραπηκαν σε αρσενικα και στο άλλο τους σε θηλυκα. Ο δε Θεος αμεσως ειπε με λογο αγιο: (Άγιος Λόγος ο Λόγος της Αρμονίας που ενώνει τα αντίθετα ο Νους της Αρμονίας ο δεύτερος Νους δημιουργός!!) Όλα τα κτισματα και τα δημιουργηματα ν’αυξανεστε σε μεγεθος και να πληθυνεστε κι ο λογικος ανθρωπος ν’αναγνωρισει τον εαυτο του σαν αθανατο και τον ερωτα σαν υπευθυνο για το θανατο και όλα τα οντα.
Όταν το ειπε αυτό, η Προνοια με την Ειμαρμενη και την Αρμονια πραγματοποιησαν τις προσμιξεις κι αρχισαν τις γεννησεις. Πληθυνθηκαν, λοιπον, τα παντα ως προς το γενος τους κι αυτος, που αναγνωρισε τον εαυτο του, εφτασε στο ξεχωριστο αγαθο, ενώ εκεινος, που αγαπησε το σωμα του προερχομενο απ’την πλανη του ερωτα, αυτος μενει πλανωμενος στο σκοταδι κι υποφερει με τις αισθησεις του τα παθη του «θανατου».
ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ
ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ!!!!!!!
ἐλύθη ὁ πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆς
θεοῦ·
πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα διελύετο ἅμα τῷ
ἀνθρώπῳ καὶ ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ
θηλυκὰ ὁμοίως.
ὁ δὲ θεὸς εὐθὺς εἶπεν ἁγίῳ λόγῳ, Αὐξάνεσθε ἐν αὐξήσει καὶ πληθύνεσθε ἐν πλήθει πάντα τὰ κτίσματα καὶ δημιουργήματα,
καὶ ἀναγνωρισάτω <ὁ> ἔννους ἑαυτὸν ὄντα ἀθάνατον, καὶ τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου ἔρωτα, καὶ πάντα τὰ ὄντα.
τοῦτο εἰπόντος, ἡ πρόνοια διὰ τῆς εἱμαρμένης καὶ
ἁρμονίας τὰς μίξεις ἐποιήσατο, καὶ τὰς γενέσεις κατέστησε,
καὶ ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα καὶ ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς τὸ περιούσιον ἀγαθόν, ὁ δε ἀγαπήσας τὸ ἐκ πλάνης ἔρωτος σῶμα, οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος, αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου.
– Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν, ἔφην ἐγώ, οἱ ἀγνοοῦντες,
ἵνα στερηθῶσι τῆς ἀθανασίας;
– ῎Εοικας, ὦ οὗτος, τούτων μὴ πεφροντικέναι ὧν ἤκουσας.
οὐκ ἔφην σοι νοεῖν; –
Νοῶ καὶ μιμνήσκομαι, εὐχαριστῶ δὲ ἅμα.
– Εἰ ἐνόησας, εἰπέ μοι, διὰ τί ἄξιοί εἰσι τοῦ θανάτου οἱ ἐν τῷ θανάτῳ ὄντες;
– ῞Οτι προκατάρχεται τοῦ οἰκείου σώματος τὸ στυγνὸν σκότος,
ἐξ οὗ ἡ ὑγρὰ φύσις, ἐξ ἧς τὸ σῶμα συνέστηκεν ἐν τῷ αἰσθητῷ κόσμῳ, ἐξ οὗ θάνατος ἀρδεύεται.
– ᾿Ενόησας ὀρθῶς, ὦ οὗτος.
κατὰ τί δὲ «ὁ νοήσας ἑαυτὸν εἰς αὐτὸν χωρεῖ», ὅπερ ἔχει ὁ τοῦ θεοῦ λόγος;
–φημὶ ἐγώ, ῞Οτι ἐκ φωτὸς καὶ ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ
τῶν ὅλων, ἐξ οὗ γέγονεν ὁ ῎Ανθρωπος.
– Εὖ φῂς λαλῶν·
φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ,(ο Αληθινός Πατέρας όλων Θεός Φως και Ζωή),
ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ Ανθρωπος.
ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα
καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις.
ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν.
morfeas sky
oneirosky
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου